သိုင္းပညာ ဆိုသည္မွာ ………..
သိုင္း၏အနက္ အဓိပၸယ္မွာ "သ" ျပဳျပင္ျခင္း ျခယ္သျခင္း၊ "သိ" သိျမင္ျခင္း နားလည္ျခင္း၊ "သို" သိမ္းဆည္းျခင္း သိုမွီးျခင္း သိုဝွက္ျခင္း၊ "သိုင္း" သိုင္းဝန္းျခင္း ျခံဳလႊမ္းျခင္း ရစ္သို္င္းျခင္း ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ မင္းခန္း မင္းနား မ်ားတြင္ သိုင္းတုတ္ကိုင္ ကာ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရျပီး ေရွ႕မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေရွ႕သိုင္းေစာင့္၊ ေနာက္မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေနာက္သိုင္းေစာင့္ ဟုေခၚသည္။သိုင္းဆိုသည္မွာ ေက်ာ္လႊားျခင္းဟုလည္း နားလည္ရေပမည္။
ျမန္မာ့သိုင္း ဟုေခၚေသာဗန္တို၊ ဗန္ရွည္ အတတ္ပညာသည္ ျမန္မာတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ ကိုယ္ခံပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးျမန္မာတို႕က ကာယႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ၾကံခိုင္ေရးအတြက္ အဓိကထားျပီး စစ္ပြဲမ်ားတြင္ လက္နက္မဲ့၊ လက္နက္ကိုင္ႏွစ္မ်ိဳးခြဲကာ အသံုးျပဳ တိုက္ပြဲ၀င္သည့္ ရိုးရာကိုယ္ခံပညာျဖစ္သည္။ ၄င္းဗန္တိုဗန္ရွည္ပညာရပ္မ်ားကို အထူးလွ်ိဳ႕ဝွက္ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည္။ သားစဥ္ေျမးဆက္၊ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ေသြးရင္းသားရင္းမ်ားသာ လူမသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္သက္ၾကားေပးေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာတို႕၏ အေမြျဖစ္ေသာ ဗန္တိုသိုင္းပညာသည္ သေရခတၱရာ သာ...သနာႏွစ္ (အစ) ဘီစီၤ (၄၅၅) ကတည္းကတည္ရွိခိုင္ခံေနျပီး ဒီထက္ေစာေသာ မွတ္တမ္းမ်ားလည္းရွိခဲ့ၾကသည္သမိ ုင္းတေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရး အတြက္ အသံုးျပဳခဲ့ရာမွ ျမန္မာ့သိုင္း ဟူ၍ယေန႕ေခၚေ၀ၚထားၾကျပီျဖစ္သည္။ လက္နက္မဲ့ ဗန္တိုႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ဗန္ရွည္ ဟူ၍ေခၚတြင္ခဲ့သည္။ အမာဗန္တို၊ အေပ်ာ့ဗန္တိုႏွစ္မ်ိဳးခြဲကာ ျမန္မာ့လက္ေဝွ႕ကဲ့သို႕ အကြဲအျပဲ မတြန္႕မဆုတ္ရင္ဆိုင္ေသာနည္းကို ဗန္တို (အမာ) ဟုေခၚျပီး မိမိအားအထိမခံဘဲ ေရွာင္တိမ္းကာတုန္႕ျပန္ေသာနည္းက ို ဗန္တို (အေပ်ာ့) ဟုေခၚသည္။
ရွမ္းသုိင္း ရွမ္းသုိင္းပညာရပ္တြင္လည္း ရွမ္းၾကီး၊ ရွမ္းတရုပ္သုိင္း၊ ရွမ္းေလးသုိင္း၊ အင္းသုိင္း၊ ပေလာင္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထုိသုိင္းမ်ားတြင္လဲ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ၾကိဳသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ လွံသုိင္း၊ တုတ္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား မ်ားစြာရွိသည္။ ရွမ္းၾကီးသုိင္းသည္ အကြက္က်ဲသည္။ ေျခကြက္မွာ လဲ ၄ ကြက္၊ ၆ ကြက္၊ ၈ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ျဖင့္ကစားသည္။ ရွမ္းေလးသုိင္း (ခူခါခ်န္႔၊ ယေန႔အေခၚ သုိင္းေျပာင္ျပန္) သည္ အကြက္စိတ္သည္။ ေျခကြက္မွာလဲ ၄ကြက္၊ ၇ကြက္၊ ၉ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ရွိသည္။ သုိင္းေျပာင္ျပန္ဟု ေခၚသည္မွာ ရွမ္းၾကီးသုိင္း၏ ေျခကြက္မ်ားႏွင့္မတူ ေျပာင္းျပန္သေဘာရွိေသာေၾကာင့္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဟုေခၚသည္။
ရာမညသုိင္းသည္ မြန္ရုိးရာသုိင္းကုိေခၚပါသည္။ မြန္ရုိးရာသုိင္းတြင္လဲ လက္ေ၀ွ႔၊ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္းအစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားပါ၀င္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကရင္ရုိးရာ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ဒူးေလးပစ္၊ ျမွားပစ္ အစရွိေသာပညာရပ္မ်ား ႏွင့္အတူ ရုိးရာသုိင္းမ်ား၊ မ်ိဳးႏြယ္စုသုိင္းမ်ားလဲ ရွိသည္
ဗန္တို ဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစျပဳထြန္းကားေသာ လက္နက္မဲ့ ကိုယ္ခံပညာရပ္ ျဖစ္ျပီး လက္သိုင္း ဟုလည္း လူသိမ်ားသည္။ သိုင္းပညာရပ္ တစ္ခုသာမက အေတြးအေခၚ၊ ေလာကီပညာ ရပ္မ်ားပါ ေပါင္းစပ္ ပါဝင္သည္။ ဗန္တို ၏မူလ အနက္မွာ ေရွးက်ေသာ ပါ႒ိဘာသာရပ္မွ ဆင္းသက္ လာျခင္း ျဖစ္ျပီး "မိမိကိုယ္ကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ျခင္း" ဟု အဓိပၸယ္ရသည္။ ကာလၾကာေသာ "မိမိကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ျခင္း" ဟူ၍ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့ သည္။ ဗန္တိုပညာရပ္တြင္ သင္ၾကား ျပသရာ ေက်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚမူတည္၍ ကစားဟန္လညး္ ကြဲျပား ျခားနားၾကသည္။
posted by Ye Htutmyat
သိုင္း၏အနက္ အဓိပၸယ္မွာ "သ" ျပဳျပင္ျခင္း ျခယ္သျခင္း၊ "သိ" သိျမင္ျခင္း နားလည္ျခင္း၊ "သို" သိမ္းဆည္းျခင္း သိုမွီးျခင္း သိုဝွက္ျခင္း၊ "သိုင္း" သိုင္းဝန္းျခင္း ျခံဳလႊမ္းျခင္း ရစ္သို္င္းျခင္း ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ မင္းခန္း မင္းနား မ်ားတြင္ သိုင္းတုတ္ကိုင္ ကာ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရျပီး ေရွ႕မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေရွ႕သိုင္းေစာင့္၊ ေနာက္မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေနာက္သိုင္းေစာင့္ ဟုေခၚသည္။သိုင္းဆိုသည္မွာ ေက်ာ္လႊားျခင္းဟုလည္း နားလည္ရေပမည္။
ျမန္မာ့သိုင္း ဟုေခၚေသာဗန္တို၊ ဗန္ရွည္ အတတ္ပညာသည္ ျမန္မာတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ ကိုယ္ခံပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးျမန္မာတို႕က ကာယႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ၾကံခိုင္ေရးအတြက္ အဓိကထားျပီး စစ္ပြဲမ်ားတြင္ လက္နက္မဲ့၊ လက္နက္ကိုင္ႏွစ္မ်ိဳးခြဲကာ အသံုးျပဳ တိုက္ပြဲ၀င္သည့္ ရိုးရာကိုယ္ခံပညာျဖစ္သည္။ ၄င္းဗန္တိုဗန္ရွည္ပညာရပ္မ်ားကို
ရွမ္းသုိင္း ရွမ္းသုိင္းပညာရပ္တြင္လည္း ရွမ္းၾကီး၊ ရွမ္းတရုပ္သုိင္း၊ ရွမ္းေလးသုိင္း၊ အင္းသုိင္း၊ ပေလာင္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထုိသုိင္းမ်ားတြင္လဲ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ၾကိဳသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ လွံသုိင္း၊ တုတ္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား မ်ားစြာရွိသည္။ ရွမ္းၾကီးသုိင္းသည္ အကြက္က်ဲသည္။ ေျခကြက္မွာ လဲ ၄ ကြက္၊ ၆ ကြက္၊ ၈ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ျဖင့္ကစားသည္။ ရွမ္းေလးသုိင္း (ခူခါခ်န္႔၊ ယေန႔အေခၚ သုိင္းေျပာင္ျပန္) သည္ အကြက္စိတ္သည္။ ေျခကြက္မွာလဲ ၄ကြက္၊ ၇ကြက္၊ ၉ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ရွိသည္။ သုိင္းေျပာင္ျပန္ဟု ေခၚသည္မွာ ရွမ္းၾကီးသုိင္း၏ ေျခကြက္မ်ားႏွင့္မတူ ေျပာင္းျပန္သေဘာရွိေသာေၾကာင့္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဟုေခၚသည္။
ရာမညသုိင္းသည္ မြန္ရုိးရာသုိင္းကုိေခၚပါသည္။ မြန္ရုိးရာသုိင္းတြင္လဲ လက္ေ၀ွ႔၊ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္းအစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားပါ၀င္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကရင္ရုိးရာ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ဒူးေလးပစ္၊ ျမွားပစ္ အစရွိေသာပညာရပ္မ်ား ႏွင့္အတူ ရုိးရာသုိင္းမ်ား၊ မ်ိဳးႏြယ္စုသုိင္းမ်ားလဲ ရွိသည္
ဗန္တို ဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစျပဳထြန္းကားေသာ လက္နက္မဲ့ ကိုယ္ခံပညာရပ္ ျဖစ္ျပီး လက္သိုင္း ဟုလည္း လူသိမ်ားသည္။ သိုင္းပညာရပ္ တစ္ခုသာမက အေတြးအေခၚ၊ ေလာကီပညာ ရပ္မ်ားပါ ေပါင္းစပ္ ပါဝင္သည္။ ဗန္တို ၏မူလ အနက္မွာ ေရွးက်ေသာ ပါ႒ိဘာသာရပ္မွ ဆင္းသက္ လာျခင္း ျဖစ္ျပီး "မိမိကိုယ္ကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ျခင္း" ဟု အဓိပၸယ္ရသည္။ ကာလၾကာေသာ "မိမိကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ျခင္း" ဟူ၍ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့ သည္။ ဗန္တိုပညာရပ္တြင္ သင္ၾကား ျပသရာ ေက်ာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚမူတည္၍ ကစားဟန္လညး္ ကြဲျပား ျခားနားၾကသည္။
posted by Ye Htutmyat
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။