၃၀ ရက္ေန႔က အကယ္ဒမီပြဲတဲ့။ ဘီယာဆိုင္ေရွ႕မွာ တီဗီြအႀကီးႀကီး
တစ္ခုထုတ္ၿပီး ျပထားတာကို လူေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနတာ အိမ္ျပန္ဖို႔ျဖတ္သြားရင္းေတ
... ေျပေပ်ာက္ေၾကာင္းေတြလည္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေပၚလာလိုက္နဲ႔ ဒီလိုပဲ ဘ၀မွာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာၾကရတယ္။
ဘူတာေရာက္ေတာ့ ေလာလာသမွ် အလကားျဖစ္ရတယ္။ ရထားက မလာေသးဘူး။ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားစီးရတာ အခ်ိန္ေတြေပးႏိုင္ဖို႔လိုတယ
ေစာင့္စီးေနရ တယ္။ ပိုက္ဆံသက္သာတာလည္း ပါတယ္ေပါ့ေလ။
ဘူတာက ၾကမ္းပိုးကိုက္တဲ့ နားေနခုံေတြမွာ မထိုင္ဘဲ၊ ေက်ာက္ခံု
ေလးတစ္မွာထိုင္ၿပီး လမ္းေဘးက ၀ယ္လာတဲ့ တ႐ုတ္ဂ်ာနယ္ ခ်ဳိင္းနားရီဗ်ဴးဆိုတာထုိင္
ဒီအခ်ိန္မွာ အနားကို အမ်ဳိးသမီးႀကီးလာထိုင္ၿပီး “အကယ္ဒမီ ဘယ္သူေတြရသြားသလဲ” တဲ့။ စိတ္ဆိုးရလည္း အခက္၊ ေဒါသထြက္ရလည္း အခက္ပါ။ “မသိဘူး” လို႔ တိုတိုတုတ္တုတ္ ျပန္ေျဖၿပီး စာဆက္ဖတ္ေနေတာ့ အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိတဲ့ မိန္းမႀကီးက “သက္မြန္ျမင့္ေလးရပါေစ” လို႔ ထပ္လုပ္လိုက္ေသးတယ္။
ရထားက နာရီ၀က္ေလာက္ ေနာက္က်တယ္။ ဒါကို ေစာေသးတယ္လို႔ မွတ္ယူလိုက္ပါတယ္။ ရထားေပၚမွာ လည္း အကယ္ဒမီသံေတြ ဆူညံေနတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ခါတိုင္း တီဗီြဖြင့္ၾကည့္ေနက် ဒီေန႔မွ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ကုန္ၿပီး စာပဲထိုင္ေရးေနမိတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ႐ံုးေရာက္ေတာ့ ပထမဆံုး Facebook ကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ တက္လာတဲ့ အကယ္ဒမီေ၀ဖန္သံေတြ ကို တစ္သီႀကီးေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဘယ္သူေတြ အကယ္ဒမီရမွန္းသိေတာ့တယ္။ အဲဒီကားေတြ လည္း တစ္ကားမွ မၾကည့္ဘူး။ မင္းသား မင္းသမီးေတြလည္း သိပ္မသိေတာ့ ဘာမွလည္း ခံစားခ်က္ မျဖစ္မိပါ ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဆံုး အကယ္ဒမီဆု ၈ ဆု ရသြားတဲ့ “ထာ၀ရအလင္းတန္းမ်ား” ဆိုတဲ့ဇာတ္ကားဟာ “The Road Home” ဆိုတဲ့ တ႐ုတ္ဇာတ္ကားေလးကို မွီးတာလား၊ တိုက္႐ိုက္လားမသိ ယူၿပီး႐ိုက္ထားတာလို႔ ေျပာေနတာေတြ
ကိုေတာ့ စိတ္၀င္စားသြားမိပါတယ္။
The Road Home ဇာတ္ကားကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ႐ိုက္ကူးခဲ့တယ္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ႐ံုတင္ၿပီးေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာ Zang Yimou က႐ိုက္ကူးခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္မင္းသမီး နာမည္ေက်ာ္ Zhan Ziyi ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အတြက္လည္း နာမည္ ႀကီးခဲ့တယ္။ ဒီဇာတ္ကားကို စာေရးဆရာ Bao Shi က ေရးသားခဲ့ၿပီး၊ မူရင္းက သူေရးခဲ့တဲ့ Remembrance ဆိုတဲ့ ၀တၳဳကေန ဇာတ္လမ္းကိုယူၿပီး ဇာတ္ၫႊန္းကိုေရးခဲ့တယ္လို႔ဆ
ဒီဇာတ္ကား ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ဆို
2000 Golden Rooster Awards
Best Picture
Best Art Direction — Cao Juiping
Best Director — Zhang Yimou
2000 Hundred Flowers Awards
Best Film
Best Actress — Zhang Ziyi
2000 Berlin International Film Festival
Silver Bear — Jury Grand Prix
Prize of the Ecumenical Jury
Golden Bear (nominated)
2000 Ljubljana International Film Festival
Audience Award
2001 Bodil Awards
Best Non-American Film (nominated)
2001 Sundance Film Festival
Audience World Cinema Award
2001 Chicago Film Critics Association Awards
Best Foreign Language Film (nominated)
2001 Fajr Film Festival
Crystal Simorgh for Best Film, International Competition
2001 Florida Film Festival
Audience Award for Best International Feature Film
ဇာတ္လမ္းအစက Luo Yusheng (Sun Honglei) ဆိုသူဟာ သူ႔ဇာတိရြာကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ဘခင္ျဖစ္သူ ေက်ာင္းဆရာႀကီး Luo Changyu ကြယ္လြန္သြားလို႔ ျပန္လာတာပါ။ သူ႔ဘခင္ရဲ႕ အေလာင္းဟာ ပိုင္ရွင္မဲ့ဘ၀နဲ႔ ၿမိဳ႕နားကေဆး႐ံုရဲ႕ ရင္ခြဲ႐ံုမွာ အထားခံခဲ့ရတယ္။ သူ႔မိခင္ Zhao Di (Zhao Yuelin) က သူ႔ခင္ပြန္းအေလာင္းကို ရြာျပန္သယ္ဖို႔ သားျဖစ္သူကို ေတာင္းပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း ဘခင္ အေလာင္းကို ႐ိုးရာထံုးစံအတိုင္း အစီအမံ ေတြနဲ႔ ရြာျပန္သယ္ခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ဖခင္ရဲ႕အလုပ္ဟာ ၾကည္ညိဳ ေလးစားစရာေကာင္းၿပီး ရြာေက်ာင္းေလးမွာ ဒုကၡဆင္းရဲခံကာ ကေလးေတြကို စာသင္ၾကားေပးေနတာမွန္ေပမယ့္
Lou Yusheng ရဲ႕ မိခင္နဲ႔ ဘခင္ရဲ႕ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္က အေၾကာင္းကို ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္တာ ပိုသေဘာက်စရာ ေကာင္းပါတယ္။
ငယ္ဘ၀ Changyu (Hao Zheng) ဟာ ရြာကို ေက်ာင္းဆရာ အသစ္အေနနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ ဆရာအသစ္ ေလးကို သေဘာက်ေနသူကေတာ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာရွိေသးတဲ့ Zhao Di
(Zhang Ziyi) ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ ေလး ေခ်ာင္ယုကို သေဘာက်ေနတဲ့ ေဇာင္ဒီဟာ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဆရာေလးသူ႔ကို ရင္းႏွီးလာေအာင္ ႀကိဳးစားပါ တယ္။ ေက်ာင္းနားကိုလာလာၿပီး ဆရာေလးစာသင္တာကို ေခ်ာင္းနားေထာင္တာမ်ဳိး၊ ဆရာေလး အိမ္အျပန္ လမ္းမွာ ေစာင့္ေနတာမ်ဳိးေတြနဲ႔ ဆရာေလးကို သတိထားမိေအာင္ လုပ္ေနတယ္။ ေက်ာင္းကရြာအျပန္လမ္းမွာ ေရတြင္းေဟာင္းႀကီး
တစ္လံုးရွိတယ္။ ေက်ာင္းကလွမ္းၾကည့္ရင္လည္း ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာေပါ့။
ေဇာင္ဒီဟာ အိမ္အလုပ္ေတြၿပီးတာနဲ႔ ဆရာေလးအတြက္ မုန္႔ေတြယူလာၿပီး ေရတြင္းမွာ လာေစာင့္ေနတတ္တယ္။
အဆင္ေျပေနတဲ့ ေခ်ာင္ယုနဲ႔ ေဇာင္ဒီတို႔ရဲ႕ဘ၀ဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ မုန္တိုင္းဆင္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေလး ေခ်ာင္ယုကို ႏိုင္ငံေရးပုဒ္မနဲ႔ စစ္ေဆးစရာရွိတယ္ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕ကလာေခၚပါတယ္။ ဒီအခန္းကစၿပီး ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ေနသူေတြကို ရင္နာေစဖို႔စတင္ၿပီး ဇာတ္ရွိန္တက္လာၿပီ။ ၿမိဳ႕က ဆရာေလးကို လာေခၚသြားတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ ေဇာင္ဒီလည္း ဆရာေလးစားဖို႔ မုန္႔လိုက္ေပးတာေပါ့။ ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ လမ္းမွာ အေျပး ေလးလာရင္း ေမွာက္ရက္လဲၿပီး မုန္႔ေတြလမ္းေပၚက်သြား
တာမ်ဳိးေတြနဲ႔ ရင္နာေအာင္လုပ္ထားတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ခ်စ္ရသူဆရာေလးနဲ႔ ကြဲရသည္ျဖစ္ေစ ေနာက္ဆံုးျပန္ေပါင္းရေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ေဇာင္ဒီရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဟာ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ခ်စ္ရတဲ့ ဆရာေလးရဲ႕အေလာင္းကို အသက္ႀကီးမွ ျပန္သယ္လာရတဲ့ဘ၀နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ရေတာ့ ရင္နင့္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္
ဇာတ္ကားမွာ ေဇာင္ဒီအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ Zhang Ziyi ရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ တစ္ကားလံုးရဲ႕ အသက္ပဲလို႔ဆိုခ်င္တယ္။ ၀ါရင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္မင္းသမီးျဖစ္တဲ့အ
ျဖဴစင္႐ိုးသားလြန္းတာကို အေကာင္းဆံုး သ႐ုပ္ေဖာ္သြားႏိုင္ခဲ့
ပါတယ္။ ေရတြင္းမွာ ေရငင္ေနရင္း ေက်ာင္းဘက္ကို ခိုးၾကည့္တတ္တဲ့ သူ႔အမူအရာေတြ၊ ဆရာေလး အျပန္ကို ႏွင္းမုန္တိုင္းထဲကေန ခ်မ္းေအးစြာ ေစာင့္ေနတဲ့ သူ႔သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ႐ိုးသားျဖဴစင္ ျခင္းကို အထင္းသားျပႏိုင္တဲ့ ျပကြက္ေတြလို႔ဆိုႏိုင္တယ္။ ဒီဇာတ္ကားရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ အတိတ္နဲ႔ ပစၥဳပၸာန္ကို ထပ္တူျပဳၿပီး ႏႈိင္းယွဥ္
တဲ့ျပကြက္ေတြကေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ ပညာသားပါတဲ့ ေဖာ္က်ဴးခ်က္ေတြျဖစ္ သလို၊ စာေရးဆရာရဲ႕ စိတ္ကူးေကာင္းေတြလို႔လည္းဆိ
Zhang Ziyi ကို အေနာက္တိုင္းနဲ႔ အေရွ႕တိုင္း ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္ေတြက “Crouching Tiger, Hidden Dragon” ရဲ႕ အလွမယ္ မင္းသမီးေလးလို႔ အသိမ်ားၾကတယ္။ ခု ဒီ The Road Home ဇာတ္ကားမွာ သိုင္းကား ဖိုက္တင္ကားေတြထဲကလိုမဟုတ္ဘ
ထာ၀ရအလင္းတန္းမ်ားဆိုတဲ့ ဒီႏွစ္ျမန္မာျပည္ကေန အကယ္ဒမီေတြအမ်ားႀကီးေပးလိုက
ေ၀၀ါး ေထြျပား စိတ္ေလသြားမိတာ ေတာ့အမွန္ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာကား ထာ၀ရအလင္းတန္းကို မၾကည့္ဖူးပါဘူး။ Facebook ေပၚက comment ေတြလိုက္ဖတ္ၿပီး The Road Home ကို ျပန္လည္ ခံစားၾကည့္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္
ေမာင္ေခတ္
ေမာကၡ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။