“ အမွားျပင္မွ အမွန္ရလိမ့္ ”

Royal Hero Media
သူတစ္ပါးမွာ အမွားတစ္ခုခု ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္တစ္ခုခု ေတြ႕တ့ဲအခါ ကိုယ့္ မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ေန သလို သေဘာထားပါ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တကယ္သတိၱရိွတယ္ ထင္ရင္ ကိုယ့္အမွားကို ကိုယ္ ရဲရဲႀကီး ျပင္လိုက္ပါ။
...
အမွားအယြင္းေတြ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို မေၾကာက္တ့ဲသူ အမွားထဲက ပညာ ရေအာင္ ယူတတ္တ့ဲ သူဟာ အမွားကိုပဲ ေကာင္းတ့ဲဘက္က အက်ိဳးရိွေအာင္ ယူႏိုင္လို႕ မွားတာဟာ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တ့ဲ အေတ႕ြ အႀကံဳတစ္ခု ျဖစ္သြား တယ္။

အေကာင္းကို အဆိုးျဖစ္ေအာင္ ျမင္တတ္တာဟာ အသိအျမင္ မွားယြင္းမႈ ေတြထဲမွာ အဆိုးဆုံး၊ အထိခိုက္ဆုံး အမွားျမင္ပုံပဲ။

အဆိုးေတြ ဘယ္ေလာက္ ႀကံဳရႀကံဳရ အေကာင္းကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၿပီး လုပ္သင့္တာကို ဆက္ၿပီး လုပ္ႏိုင္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကို သိေနတ့ဲ အေလ့အက်င့္ ရိွဖို႕ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။

ကိုယ့္အဆိုးကို လက္ခံႏိုင္မွသာ အ့ဲဒီ့အဆိုးဟာ အေကာင္းဘက္ကို တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းသြားမယ္။ လက္မခံ ႏိုင္ေသးသေရြ႕ ဖုံးကြယ္ ထားသေရြ႕ အေကာင္း ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။

အမွန္ေတာ့ ဘ၀န႕ဲ ပတ္သကၿ္ပီး အေလးနက္ဆုံး အသိဉာဏ္ကို အဆိုးနဲ႕ ႀကံဳရၿပီး အဆိုးကို ခံႏိုင္ရည္ ရိွၿပီးေတာ့ ဒီအဆိုးထဲက အသိဉာဏ္ရၿပီး လြန္ေျမာက္လာတ့ဲ သူေတြကမွ ရတယ္။

သူတပါး အျပစ္ကို ေထာက္ျပရုံန႕ဲ ကိုယ့္အျပစ္က ေပ်ာက္မသြားဘူး။

ေစတနာဆိုးနဲ႔ လုပ္တာေတြ အားလုံးဟာ ကိုယ့္စိတ္ထားကို ေအာက္တန္းက် သြားေစတယ္။

ဘ၀တစ္ခုလုံးဟာ လက္ေတ႕ြ စမ္းသပ္မႈ လုပ္ေနတာပဲ။ အမွားေတြကို မ်ားမ်ား ျပင္ႏိုင္တ့ဲသူ ျဖစ္ဖို႕လိုတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ လူေတြဟာ မွားေနမွန္း မသိဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ မွားေနမွန္း သိပါလ်က္န႔ဲ မျပင္ခ်င္ဘူး။ အ့ဲဒီ့လို လူေတြဟာ အသိဉာဏ္ မႀကီးထြားဘူး၊ မတိုးတက္ဘူး။ မမွားဘူးတ့ဲသူ မရိွပါဘူး၊ အမွားကင္းဖို႕ ဆိုတာလည္း သိပ္ေတာ့ မလြယ္ဘူး။ အမွားနဲ႕ဖို႕ပဲ ႀကိဳးစားရမွာ၊ အမွားတစ္ခုကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ မမွားဖို႕ မလုပ္မိဖို႕ပဲ လိုပါတယ္။

သူမ်ားမွားလို႕ ကုိယ္ ခံရတာထက္ ကိုယ္မွားလို႕ ကိုယ္ခံရတာက ပိုဆိုးပါတယ္။

ကိုယ့္အျပစ္ကို ရွာျပတ့ဲသူကို ကိုယ့္ ေက်းဇူးရွင္လို႕ သေဘားထားပါ။

အေသးအမႊား အဆိုးေတြေၾကာင့္ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တာကို မခံခ်င္ရင္ အေရးႀကီးတ့ဲ အလုပ္၊ တန္ဖိုးရိွတ့ဲ အလုပ္ေတြကုိ အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္ေနပါ။

အေကာင္းအဆိုး ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို နားလည္လက္ခံၿပီး ခံႏိုင္ရည္ရိွမွ ပိုၿပီး ရင့္က်က္တ့ဲသူ ျဖစ္မယ္။ ကိုယ္က သူမ်ားကို အျပစ္တင္ေနတာ ႐ႈံ႕ခ်ေနတာဟာ သူဘယ္လိုလူ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ သိပ္မေပၚ လြင္ဘူး၊ ငါဘယ္လိုလူ ဆိုတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေပၚလြင္သြားၿပီ။

တကယ္ႀကီးတ့ဲ ထိေရာက္တ့ဲ တန္ဖိုးရိွတ့ဲ ကိုယ့္အတြက္ စိတ္ေက်နပ္မႈ အမ်ားဆုံးရတ့ဲ အလုပ္၊ ကိုယ့္အရည္ အခ်င္းေတြလည္း အမ်ားဆုံးထုတ္ၿပီး သုံးရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္မယ့္သူဟာ အေသးအမႊား အဆိုးေတြကုိ ေတြးေနဖို႕ မသင့္ဘူး။

သူတစ္ပါးကို အျပစ္ျမင္လို႕ရိွရင္ အဲဒီ အျပစ္မ်ိဳး ကိုယ့္မွာ ရွာၾကည့္ပါ။ ရိွေနတတ္တာပဲ မ်ားပါတယ္။ သူတစ္ပါးမွာ ေကာင္းတာ ျမင္ရင္လည္း အ့ဲဒီလို ေကာင္းတာ ငါ့မွာေကာ မရိွဘူးလား။ ရိွရင္ ေကာင္းပါတယ္။ ေကာင္းသထက္ ေကာင္းေအာင္ ႀကဳိးစားရမယ္။ မရိွေသးရင္ေတာ့ ရိွလာေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။

တကယ္ေတာ့ အဆိုးေတြထဲက အမွားေတြထဲက ဒုကၡေတြထဲကမွ တကယ္ ေလးနက္တ့ဲ အသိဉာဏ္ကို ရတာပါ။ အေလးနက္ဆုံး အသိဉာဏ္ကို ဘ၀ေတြ႕အႀကံဳ ထဲကပဲ ရႏိုင္တယ္၊ စာအုပ္ထဲက မရႏိုင္ဘူး။ ဘ၀ဟာ အေလးနက္ဆုံး စာအုပ္ပဲ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒုကၡေပးရင္ ေလာကႀကီး ဒုကၡေရာက္တယ္။ ကိုယ္နဲ႕ ေလာက ႀကီးဟာ ဆက္စပ္ ေနတယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္ရင္ ငါ ဘာကို ေၾကာက္တာလဲ၊ ဘာကို မုန္းသလဲ ဆိုတာကို အရင္ဆုံး သိေအာင္လုပ္ပါ။ အဲဒီက စ, ပါ။

သူမ်ားအျပစ္ကို မ်ားမ်ားရွာၿပီး ေျပာေနတ့ဲသူဟာ ကိုယ့္ဂုဏ္ သိကၡာကို ကိုယ္ခ်တာပဲ။ သူမ်ားကို ဂုဏ္သိကၡာ ခ်ၿပီးမွ ကိုယ့္ဂုဏ္ကို တင္လ႕ိုရမယ့္ ဘ၀ကို ေရာက္ေနရၿပီ။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (တစိမ့္စိမ့္ေတြးမယ္) စာအုပ္မွ