က်ီးလိုလူစား

 သုတဇုန္

 

က်ီးလိုလူစား

=========

လူေတြက ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနၾကတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႕အ၀မွာ တန္ဘိုးႀကီး ဇိမ္ခံကားတစ္စီး ရပ္ထားေလတယ္။ ကားေပၚကဆင္းလာသူေတြက အရြယ္စံု က်ား၊မ ၆ေယာက္ေလာက္။ အဲ့ဒီအိမ္ကေလးေရွ႕ ရပ္ၿပီး အိမ္ထဲလဲမ၀င္၊ လမ္းမကေနအထဲကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုး။ အယုထၳ၊ အနထၳေတြ ေအာ္၊ ဟစ္၊ ဆဲ၊ ဆို..လို႕။ ၀တ္ထားတဲ့ လက္၀တ္ရတနာေတြကိုမွ၊ စီးလာတဲ့ သိန္းေထာင္ေက်ာ္တန္ ကားႀကီးကိုမွ အားမနာ၊ လွ်ာမက်ဳိး ။ အိမ္ထဲ၀င္လို႕ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာလို႕ေကာ မရေပဘူးဘူးလား။ ဘာအတြက္၊ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ အခ်င္းပြားေနၾကမွန္း မသိေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္မွအားမနာ၊ အရွက္မရွိ အားရေအာင္ ဆဲခ်င္ရာဆဲ၊ ဆိုခ်င္ရာဆိုၿပီး ၀သြားေလေတာ့ ကားေပၚတက္လို႕ ၀ူးကနဲ ေမာင္းထြက္လိုက္တာမ်ား ရပ္ကြက္က စပ္စုၿပီိး ၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူေတြေတာင္ လန္႕ျဖတ္ကုန္ေရာ။ လမ္းသြားရင္း ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္တစ္ခု။

....................................@@@...................................

ဒီကုမၸဏီမွာ သူမအလုပ္လုပ္ေနခဲ့တာ တကၠသိုလ္စတက္ကတည္းက။ အေဖ့ရဲ႕ညီ ကုမၸဏီဆိုေတာ့ အလုပ္အေတြ႕အၾကံဳမရွိတဲ့ သူမအတြက္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခြင့္ရတဲ့ ေလ့က်င့္ကြင္းေကာင္းတစ္ခုပါဘဲ။ အေဖကေတာ့ က်န္းမာေရးအရ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ ဒီလိုနဲ႕ လုပ္သက္တစ္ႏွစ္မွာ မားကက္တင္းဌာနမွာ သူမတာ၀န္ယူခြင့္ ရလာေတာ့ သူမရဲ႕ေအာက္မွာ တြဲဖက္လုပ္ကိုင္ရသူ ၆ေယာက္ရွိလာခဲ့တယ္။ သူမက ကုမၸဏီရဲ႕ အေရးပါတဲ့ ထူးခြၽန္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကုမၸဏီမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္း ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕၀င္ေတြက သူမ အေဖရဲ႕ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမမ်ား။ မာကက္တင္းဌာနအေနနဲ႕ ေရာင္းရေငြေတြကို အေဖ့ရဲ႕ညီငယ္တစ္ဦးကို ေန႕စဥ္အပ္ႏွံရေလေတာ့ တစ္ေန႕မွာ ျပႆနာတက္ေလေတာ့တယ္။ သူမရဲ႕ဖိုင္ထဲက ေငြလႊဲၿပီိး ေဘာက္ျခာတစ္ရြက္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဲ့ဒီလို ေငြလႊဲၿပီးေဘာက္ျခာေတြ ႀကိဳၾကားေပ်ာက္လာေတာ့တယ္။ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ အေျဖရွာေလေတာ့ မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ သူမရဲ႕ ဖိုင္ထဲက ေဘာက္ျခာေတြေရာ၊ ေငြေတြပါေျဖာင္ေနတဲ့ သူမဦးေလးငယ္ရဲ႕လုပ္ရပ္ကို လက္ပူးလက္ၾကပ္ သိလိုက္ရေလေတာ့တယ္။ ေသခ်ာျပန္စီစစ္ၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာက္တဲ့ ေဘာက္ခ်ာေတြရဲ႕ ေငြပမာဏက နည္းနည္းစီနဲ႕ မနည္းေတာ့။ ဒါနဲ႕ ကုမၸဏီရဲ႕အႀကီးဆံုး အေဖ့ညီ ဦးႀကီးကို ဖြင့္ေျပာလို႕ဒီကိစၥ အေရးယူဖို႕ ေျပာေလေတာ့ ေန႕ေရႊ႕ညေရႊ႕။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးႀကီးကိုယ္တိုင္က အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲ သူမကို စကားေျပာခ်င္သလို မေျပာခ်င္သလိုနဲ႕ ေရွာင္ဖယ္၊ ေရွာင္ဖယ္လုပ္လာေလတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြကလည္း သူဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မယ္ဆိုတာ သိခ်င္လာၾကတယ္။ ဆိုးလာတာက သူတို႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ စုၿပီး သူမကို ေလွာင္သလို ေျပာင္သလို သေရာ္သလိုနဲ႕ မထီတရီ ဆက္ဆံလာတာပါဘဲ။ သူမက ျဖစ္ခ့ဲတဲ့ ကိစၥအတြက္ ေျဖရွင္းေပးဖို႕ တိုက္တြန္းလာေတာ့ ဘႀကီးတို႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလံုးက မွားသူအေပၚရပ္တည္၊ မွန္သူကိုအျပစ္ဖို႕ၿပီး သူတို႕ရဲ႕ မလွပတဲ့လိပ္ျပာေတြကို အသက္ဆက္သြင္းၾကေလတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိပ္ျပာဆိုးေတြကို ေက်ာခိုင္းစြန္႕ခြာဖို႕ သူမအလုပ္က ထြက္စာတင္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူမက ကုမၸဏီႀကီး တစ္ခုမွာ တာ၀န္ႀကီးေတြယူၿပီး ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္ သူတို႕အားလံုးကေတာ့ တစ္ကြဲတစ္ျပဲနဲ႕၊ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီမွာ။ သူတို႕ ကုမၸဏီကလည္း လံုး၀မွ ရပ္တန္႕လို႕ သြားေခ်ၿပီ။ ဒါက မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု။

....................................@@@...................................

သူက ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ေပမယ့္ ေဆးမကုသူ။ သူက ထရိတ္ဒင္းလုပ္ငန္း၊ ဌာနဆိုင္ရာ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ တင္ဒါေတြကို ေငြနဲ႕ေပါက္ၿပီး အရယူတတ္သူ။ သူ႔မိခင္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕အစ္မကလည္း လက္ရွိ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုစီ တည္ေထာင္ထားသူ။ သူက မိန္းမလည္းရွဳပ္ခ်င္တယ္။ လက္ရွိ တရား၀င္ မိန္းမ၂ေယာက္အျပင္ တျခားေကာင္မေလး ေတြနဲ႕လည္း သူက ေပြခ်င္ေသး။ ကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕ မန္ေနးဂ်င္းဒါရိုက္တာ တစ္ေယာက္ေပမယ့္ သူက ေငြအျမဲလိုေနသူ။ ဒီဘက္ကရေငြ၊ ဟိုဘက္ကိုထည့္ရင္းနဲ႕ အေၾကြးေတြပြထေနသူ။ သူ႕မိခင္က သူ႕ကိုခ်စ္ရွာေတာ့ မေနႏိုင္ပဲ ခုထက္ထိ ပ့ံပိုးေနရေတာ့တာ။ အဓိကေျပာခ်င္တာ သူရဲ႕စိတ္ကို။ သူက ဘယ္သူ႕ကိုမွ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မွဳ မရွိသူ။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ သူ႕ကိုယ္ေတာင္ သူမယံုဘူးတဲ့။ သူ႕မွာ လူယံုေဘာ္ဒီဂတ္၂ေယာက္ထား ထားတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျပန္ၿပီးေကာင္တာခ်က္ခ္ခိုင္းတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အလြန္အားကိုးရတဲ့၊ အလြန္စိတ္ခ်ရတဲ့ အတြင္းေရးမွဴးကိုေတာင္ တန္ျပန္ ခ်က္ကင္လိုက္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးေလးကို သူ႕ရဲ႕မိသားစု၀င္ေတြ၊ သူူ႕ရဲ႕အလုပ္ကိစၥေတြ၊ သူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဖက္ေတြ၊ သူ႕ရဲ႕အလုပ္ပါ့တနာေတြကို လွ်ဳိ႕၀ွက္ကုဒ္နံပါတ္ေတြ အကုန္သတ္မွတ္ ေပးထားၿပီး နာမည္ေတြ မေခၚေစပဲ အဲ့ဒီနံပါတ္ေတြ သံုးေစတယ္။ ေန႕စဥ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ရီပို႕ေတြ သူ႕ကို တင္ေပးရတယ္။ သူကဘယ္ေတာ့မွာ ရံုးမထိုင္။ တပည့္ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပတ္ေနသူ။ အြန္လိုင္းက အသံုးျပဳသမွ် သူ႕ရဲ႕ အေကာင့္အားလံုးက ပါ့စ္ေ၀ါ့ေတြကိုလည္း တစ္ပါတ္တစ္ခါ ေျပာင္းၿပီးရင္း အေျပာင္းလြန္ၿပီး အကုန္ေမ့ကုန္လို႕ အသစ္ျပန္ဖြင့္နဲ႕ ခ်ာလပတ္လည္လို႕။ သူက ဘယ္သူ႕မွ မယံုၾကည္သလို သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးက အျမဲတမ္း က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္ ၾကည့္သလို သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ဂဏွာမၿငိမ္။ လက္ဆစ္မခ်ဳိးရင္ ဒူးႏွံံ႕။ ဒူးမႏွံ႔ရင္ စားပြဲကိုလက္နဲ႕ တစ္ေဒါက္ေဒါက္ေခါက္နဲ႕ေပါ့။ သူ႕ကိုသူ မကာအိုတို႕၊ ကိုလံဘီယာတို႕ေရာက္ေနတယ္ ထင္သလားမသိ။ သူ႕ကို၊ မလိုသူ စီးပြားဖက္ေတြက လုပ္ၾကံမယ့္ သေဘာရွိတယ္ေတာင္ထင္ေနသူ။ ကိုယ္ခံပညာသင္တန္းေတြတက္၊ သူ႕ရဲ႕ ကားေပၚမွာ၊ သူ႔ရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ ဘယ္ကမွန္းမသိ သူထင္ေနတဲ့ သူ႕ကိုလုပ္ၾကံမယ့္ သူေတြကို ကာကြယ္ဖို႕ တုတ္ေတြ၊ နံခ်တ္ကူေတြ ေဆာင္ထားေသး။ သူ႕ဆီ ဖုန္းဆက္သူေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ဖ်ာရေအာင္ တစ္ေယာက္ထဲ လက္ကိုင္ဖုန္း ၄ခုေလာက္ကိုင္တာ။ သူ႕အတြင္းေရးမွဳးမေလးကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အက္ဖ္ဘီအိုင္ထက္ေတာင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္လြန္းတဲ့ ေဘာ့စ္ဆီမွာ ေအာင့္အည္းသည္းညည္းခံလို႕ ၃ႏွစ္ေလာက္လုပ္ၿပီး ဒဏ္မခံႏိုင္ေလေတာ့ တစ္ခါတည္း အလုပ္ကေန ထြက္လိုက္ပါေလေရာ..။ ဒါကလည္း ကိုယ္တိုင္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ခဲ့ဘူးလို႕သိတာ။

....................................@@@...................................

မနက္က မီးဖိုေခ်ာင္က ေဘစင္မွာ ပန္းကန္းေဆးရင္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္မိတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္က စြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့ အသားတစ္စတစ္စကို က်ီးတစ္ေကာင္က အမိခ်ီလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီက်ီးက တစ္ဖက္အိမ္ေခါင္မိုးအစြန္းမွာ နားလို႕ အသားတစ္ကို သူ႕ရဲ႕လက္သည္းေတြနဲ႕ လြတ္ထြက္ မသြားေအာင္ ကုတ္ထားတယ္။ နေဘးနားက တျခားက်ီးေတြက သူ႕အနားမွာ တစ္အအနဲ႕ ေအာ္လို႕ ၀ဲပ်ံေနတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ၀ဲပ်ံေနတဲ့ က်ီးထဲက ၂ေကာင္၃ေကာင္ေလာက္က ခုနအစာခ်ီထားတဲ့ က်ီးကို ၀ိုင္းထိုးဆိတ္ၾကတယ္။ ဟိုက်ီးလည္း ခုန္ပ်ံရင္း လက္ထဲက အသားစ ေခါင္မိုးကေန ေနာက္ေဖးလမ္းမေပၚကို ျပဳတ္က်တယ္။ ေအာက္က ေခြးက က်လာတဲ့အသားစကို အလြယ္တကူ ေကာက္ယူစားလိုက္ပါေလေရာ။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္မစိတ္ထဲ " မင္းအသံေလး သာယာလြန္းလို႕ ေအာ္ျပပါဦးကြာ " ..ဆိုၿပီး ေျမေခြးလူလည္ရဲ႕ ပါးနပ္တဲ့ လွည့္ကြက္မသိေလပဲ ဘ၀င္ၾကြၿပီး တစ္အအနဲ႕ အေအာ္ေကာင္းလို႕ ခ်ီထားတဲ့ဒိန္ခဲ ေအာက္ကိုျပဳတ္အက်မွာ သစ္ပင္ေအာက္က ေျမေခြးက အလြယ္တကူ ဒိန္ခဲကို ကိုက္ခ်ီယူသြားေလတဲ့ ပံုျပင္ကို အမွတ္ရလိုက္မိတယ္။

က်ီးဆိုတာမ်ဳိးက တစ္ေကာင္ထဲရွိေနရင္ ေၾကာက္လန္႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ၾကက္တူေရြး၊ သာလိကာစတဲ့ ငွက္ေတြက တစ္ေကာင္ထဲ ေမြးလို႕ရေပမယ့္ က်ီးကန္းကို တစ္ေကာင္ထဲေမြးၾကည့္၊ မၾကာခင္ေသတာပဲတဲ့။ က်ီးကန္းဆိုတဲ့ သတၲ၀ါရဲ႕သေဘာကိုက အုပ္စုဖြဲ႕ေနတတ္တယ္။ သူတို႕ခြန္အားကို အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး ျပခ်င္တတ္တယ္။ သူတို႕ဟာ မ်ဳိးႏြယ္အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရေပမယ့္ အတၲမ်ားတဲ့စည္းလံုးမွဳမ်ဳိးလို႕ ေျပာရင္လြန္မယ္ မထင္ဘူး။ က်ီးရဲ႕ေအာ္သံဟာ တျခားငွက္ေတြလို အနိမ့္အျမင့္မရွိဘူး။ သာယာမွဳမရွိဘူး။ အ...အ..အ..တစ္လံုးထဲကိုပဲ ထပ္ကာတလဲလဲ ေအာ္ေနတတ္တယ္။ တျခားငွက္မ်ဳိးႏြယ္၀င္ေတြကလည္း က်ီးငွက္ဆိုရင္ ေရာေထြးမွဳမရိွဘူး။ က်ီးကိုယ္ တိုင္ကလည္း တျခားငွက္မ်ဳိးႏြယ္ေတြကို မယံုၾကည္စိတ္နဲ႕ မေရာေႏွာဘူး။ က်ီးရဲ႕သဘာ၀က အညွီအေဟာက္၊ သားစိမ္းငါးစိမ္းမ်ဳိးမွ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ခံတြင္းေတြ႕တယ္။ သူတို႕ က်ီးအခ်င္းခ်င္းလည္း ညွာတာမွဳ မရွိၾကဘူး။ က်ီးဆိုတဲ့ သတၲ၀ါေတြဟာ အျမဲတမ္း စိုးရိမ္ထိတ္လန္႕ ေနရတတ္တဲ့ သဘာ၀ရွိလို႕ က်ီးကန္းေတြမွာ အဆီမရွိသေလာက္ပဲ။ တစ္ေကာင္ထဲဆိုလို႕ကေတာ့ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္နဲ႕ ဂဏွာကို မၿငိမ္ေတာ့တာ။ က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္ ..ဆိုတာ အဲ့ဒီက လာတဲ့စကားေပါ့။ က်ီးေတြဟာ မနာလိုမစၦရိယစိတ္ရွိတယ္။ ဘယ္ေနရာက အစာကို အလစ္သုတ္ယူရမလည္း ဆိုတာပဲ အျမဲေတြးေနတတ္တယ္။ မယံုသကၤာစိတ္ အရွိဆံုး သတၲ၀ါဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ သူတို႕ က်ီးမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မသကၤာေသးတာ၊ တျခားသက္ရွိသတၲ၀ါေတြကိုေတာ့ မေျပာေလနဲ႕ေတာ့။

ဒ႑ာရီထဲမွာေတာ့ ထူးထူးျခားျခား က်ီးတစ္ေကာင္ဟာ အုပ္စုနဲ႕မဟုတ္ပဲ တစ္ေကာင္ထဲ ျမစ္ေရထဲေမ်ာပါသြားတဲ့ ဆင္ေသေကာင္ေပၚမွာ လိုက္ပါနားရင္း၊ စားရင္း ဆင္ေသေကာင္နဲ႕အတူ ပါသြားေလတယ္။ က်ီးပီပီ ေလာဘႀကီးႀကီးနဲ႕ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ဆင္ေသေကာင္ႀကီး ငါတစ္ေကာင္ထဲသာဆို ဒီတစ္သက္စားလို႕ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ ငါ့ကို တအအနဲ႕ ၀ိုင္းအာေပးေနၾကတဲ့ ငါ့ရဲ႕က်ီးမ်ဳိးေတြကို မေျပာေတာ့ပဲ တစ္ေကာင္ထဲ အသာေလးလိုက္သြားမွ.. ဆိုၿပီး တစ္ေကာင္ထဲ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္နဲ႕ ဆင္ေသေကာင္နဲ႕အတူ လိုက္ပါသြားေလသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႕ ဇိမ္ယစ္ၿပီး စားလိုက္၊ အိပ္လိုက္နဲ႕ ဆင္ေသေကာင္နဲ႕ အတူေမ်ာပါလာလိုက္တာ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားမိခ်ိန္က်ေတာ့ ဆင္ေသေကာင္ဟာ ျမစ္ကေက်ာ္လို႕ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ထဲေတာင္ ေရာက္ေနပါေလေရာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလာဘႀကီး၊ အေခ်ာင္ခို၊ အတၲမ်ား၊ စူးစမ္္းဆင္ျခင္မွဳ အားနည္းတဲ့ က်ီးလည္း အားလံုးနဲ႕ အဆက္သြယ္ျပတ္လို႕ ပင္လယ္ထဲမွာ ဆင္ေသေကာင္ပုတ္နဲ႕အတူ ေသပြဲ၀င္ရေလတယ္။

ေခာတ္သစ္က်ီးကန္းေတြကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူးရွင့္။ ဒ႑ာရီထဲက က်ီးလို ဆင္ေသေကာင္နဲ႕အတူ ေမ်ာရင္း၊ စားရင္း၊ ေသာက္ရင္း လိုက္ပါသြားေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေလ့လာလာတယ္။ စူးစမ္းတယ္။ အေရွ႕က က်ီးေတြရဲ႕ အားသာအားနည္းခ်က္ေတြကို စံနမူနာယူလို႕ က်ီးက်င့္က်ီးၾကံ ၾကံၾကတယ္။ က်ီးေတြ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိလာတဲ့ သေဘာေပါ့။ က်ီးဟာ ဆင္ေသေကာင္ပုတ္ကို စားတာလဲစား၊ မ်က္လံုးကလည္း က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ၾကည့္လို႕ေပါ့။ ဆင္ေသဟာ ျမစ္ကိုေက်ာ္လာၿပီ။ ပင္လယ္၀ေရာက္ၿပီ။ သူလည္း ဗိုုက္ေဖာင္းကားေအာင္ ရသေလာက္ စားခဲ့ၿပီးၿပီ။ ေနာက္တစ္ေကာင္ကို အလွည့္ေပးမွဆိုၿပီး ပင္လယ္ထဲကို ဆင္ေသေကာင္ေရာက္တာနဲ႕ နီးစပ္ရာ ပင္လယ္ကူးသေဘာၤ နဲ႕အတူ ၿမိဳ႕ကို ျပန္လိုက္လာခဲ့တယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ က်ီးမ်ဳိးႏြယ္၀င္ေတြက တစ္ေသြးတစ္ေမြးနဲ႕ ၀ၿဖိဳးၿပီး ျပန္လာတဲ့က်ီးကို အခမ္းအနားနဲ႕ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ ၿပီးတာနဲ႕ ေနာက္ထပ္က်ီးတစ္ေကာင္ ေမ်ာလိုက္ဖို႕အတြက္ ဆင္ေသေကာင္ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ၾကေလေတာ့တယ္။ ပုတ္ေဆာ္နံေဟာင္ေနတဲ့ ဆင္ေသေကာင္နဲ႕ အတူ ေမ်ာပါဖို႕ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတဲ့ က်ီးေတြဆိုတာ အိုး... မနည္းမေနာပဲ...တဲ့။

ကြၽန္မတို႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း တအအနဲ႕ မေအာ္ျမည္တတ္တဲ့ " က်ီးလိုလူစား " ေတြ အမ်ားႀကီးပဲရွင့္။

ဆႏၵနဲ႕ဘ၀ တစ္ထပ္ထဲက်ၾကပါေစ။

ျမေသြးနီ(https://www.facebook.com/myathwayni)