တစ္ခါတုန္းက ျမင္းတစ္ေကာင္နဲ႔ ခရုပက္က်ိတစ္ေကာင္ လမ္းမွာေတြ႕ၾကတယ္..
ျမင္းကခရုကို.....``မင္းေတာ ္ေတာ္ေနွးတဲ့အေကာင္ပဲ..ေနာက ္က်
တဲ့ေကာင္က လမ္းဖယ္ေပးရတယ္ကြ´´....လို႔ ကဲ့ရဲ႕ေတာ့...
``အိုအေဆြျမင္း....က်ြန္ုပ္ တို႔က တစ္ကယ့္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာသာ ျမန္ေအာင္းသြားတာပါ..မယံုရင ္ သင္ နွင့္ က်ြႏုပ္ အေျပးၿပိဳင္မ
လား.´´ လို႔စိန္ေခၚလိုက္တယ္...
ျမင္းကလည္းလက္ခံလိုက္ၿပီး ၿပိဳင္မည့္ေန႔ကိုခ်ိန္းဆိုလ ိုက္တယ္..
ခရုက သူ႔အမ်ိဳးခရုေတြကိုေခၚၿပီး. ..
``အေမာင္ခရုတို႔ ျမင္းသားမစားခ်င္ၾကဘူးလား.. ျမင္းသားဟာသိပ္ အေညာင္းအညာေျပတာ..´´
``စားခ်င္ၾကပါတယ္ ခင္ဗ်´´
``စားခ်င္ရင္ငါေျပာသလိုလုပ္ ပါ..ငါျမင္းနဲ႔အေျပးၿပိဳင္ဖ ို႔ခ်ိန္းထားတယ္
...အဲဒီေန႔က်ရင္မင္းတို႔ေတြ ဟာ ဒီလမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ာက္
မွာ တစ္ဖာလံုေလာက္မွာ တစ္ေကာင္စီပုန္းေနၾက..ျမင္း က ခရုရွိလားေဟ့ လို႔ေမးရင္ ရွိတယ္ဗ်လို႔ ျပန္ေျဖၾက..´´လို႔မွာထားသတဲ ့..
ၿပိဳင္ပြဲေန႔ေရာက္ၿပီ..
``အေဆြျမင္း အသင္ေျပးတဲ့အခါ တစ္ဖာလံုေရာက္တိုင္း က်ြန္ုပ္ကို ရွိလားလို႔ေမးပါက်ြန္ုပ္ေျပ းေနေၾကာင္း ျပန္ေျဖပါ့မယ္..´´
``ေကာင္းၿပီေလ´´
သေဘာတူၿပီးစေျပးၾကတယ္..ျမင္ းဟာေအးေအးေဆးလမ္းေလ်ာက္
ေနတာေပါ့.ဒီခရုေလာက္ေတာ့ဘာဂ ရုစိုက္စရာလိုလဲ.
တစ္ဖာလံုေရာက္လာေတာ့..
``ေဟ့ခရုေနွးေလး ရွိေသးရဲ႕လားကြဲ႕´´
``က်ဳပ္ေျပးေနပါတယ္ဗ်´´
ခရုရဲ႕စကားကိုၾကားလိုက္ရေတာ ့ျမင္းလန္႔သြားတယ္..ကိုယ့္န ားေတာင္
ကိုယ္မယံုသလိုျဖစ္သြားတယ္.. မျဖစ္ဘူးဒီေကာင္ငါ့ကို
မီလာတယ္..ေျပးမွဆိုၿပီး ဒံုးစိုင္းေျပးေတာ့တယ္..
တစ္ဖာလံုေရာက္လို႔တစ္ခါေမးတ ိုင္း ခရုကရွိေနတယ္ႀကီးပဲေျဖေတာ့
ျမင္းအစိုးရိမ္လြန္လားၿပီး ကဆုန္စိုင္းသတဲ့စိုင္းၿပီး
ေျပးတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမာဆို႔ၿပီး
ေသရွာေတာ့တယ္..
ခရုေတြကေတာ့ ေအာင္ေသေအာင္သားစားၾကေတာ့တာ ေပါ့..
..ဒီပံုျပင္ေလးမွာလည္း ေတြးေတာဆင္ျခင္စရာေတြအမ်ားႀ ကီး ရမွာပါ..
ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ရဲ႕အေတြးေလးက ပိုၿပီးနွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းလိ ု႔ ဆရာအ႕ေတြးေလးကိုပဲ ျပန္ေရးပါ့မယ္.
..
က်ြႏုုပ္တို႔ဟာ ျမင္းမိုက္လိုပဲ..လမ္းမွာေတ ြ႕ခဲ့တဲ့ ခရုေတြကို မူလခရုမဟုတ္မွန္းမသိပဲ ခရုအတုေတြကို အစစ္ထင္ခဲ့ၾကတယ္.
ဆိုလိုတာက က်ြန္ုပ္တို႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟ ာကလပ္စည္းေတြ အၿမဲေျပာင္းလဲေနတာ.အစားထိုး မႈ႕ေၾကာင့္အၿမဲရွိတယ္ထင္ေန
ၾကတယ္..အဲဒီအထင္ေၾကာင့္ ငါ..ငါ့ဟာလို႔ထင္လာၿပီး သိမ္းပိုက္
ခ်င္ၾကတယ္..။
သိမ္းပိုက္ခ်င္ေတာ့မရမကရွာေ ဖြရေတာ့တာေပါ့..ရွာေဖြရင္းန ဲ႔အေမာ
ဆို႔ေသတဲ့ဘဝေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီလဲ..။
ေမြးကတည္းကတည္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ ္လို႔ထင္ထားမွေတာ့လြဲေနၿပီေ ပါ့.
.သႏၲတိအစဥ္တန္းကို အၿမဲရွိလို႔ထင္ေနၾကတယ္..
ငါ့သား ငါသမီးဟာ အၿမဲရွိ.
ငါ့ရာထူး ငါ့ေငြ ငါ့ဂုဏ္ဟာအၿမဲရွိ
က်ြန္ုပ္တို႔မွ အေမာဆို႔မေသရင္ ဘယ္သူေသေတာ့မွာလဲ..
ဘဝဆိုတာ ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္အစဥ္ႀကီးသက္သက္သာျဖ စ္တယ္.. အေျဖထြက္ၿပီးသားပုစၦာႀကီးပါ ..ပန္းတိုင္ကို မေလ်ာက္ပဲ
ေရာက္ေနၾကတာ..
ျမင္းမိုက္ဘဝကလြတ္ေျမာက္ၾကပ ါေစ..
.အရွင္ပညာသီရိ(ရမၼာက်ြန္း)
K.K(ကေနာင္)
ျမင္းကခရုကို.....``မင္းေတာ
တဲ့ေကာင္က လမ္းဖယ္ေပးရတယ္ကြ´´....လို႔
``အိုအေဆြျမင္း....က်ြန္ုပ္
လား.´´ လို႔စိန္ေခၚလိုက္တယ္...
ျမင္းကလည္းလက္ခံလိုက္ၿပီး ၿပိဳင္မည့္ေန႔ကိုခ်ိန္းဆိုလ
ခရုက သူ႔အမ်ိဳးခရုေတြကိုေခၚၿပီး.
``အေမာင္ခရုတို႔ ျမင္းသားမစားခ်င္ၾကဘူးလား..
``စားခ်င္ၾကပါတယ္ ခင္ဗ်´´
``စားခ်င္ရင္ငါေျပာသလိုလုပ္
...အဲဒီေန႔က်ရင္မင္းတို႔ေတြ
မွာ တစ္ဖာလံုေလာက္မွာ တစ္ေကာင္စီပုန္းေနၾက..ျမင္း
ၿပိဳင္ပြဲေန႔ေရာက္ၿပီ..
``အေဆြျမင္း အသင္ေျပးတဲ့အခါ တစ္ဖာလံုေရာက္တိုင္း က်ြန္ုပ္ကို ရွိလားလို႔ေမးပါက်ြန္ုပ္ေျပ
``ေကာင္းၿပီေလ´´
သေဘာတူၿပီးစေျပးၾကတယ္..ျမင္
ေနတာေပါ့.ဒီခရုေလာက္ေတာ့ဘာဂ
တစ္ဖာလံုေရာက္လာေတာ့..
``ေဟ့ခရုေနွးေလး ရွိေသးရဲ႕လားကြဲ႕´´
``က်ဳပ္ေျပးေနပါတယ္ဗ်´´
ခရုရဲ႕စကားကိုၾကားလိုက္ရေတာ
ကိုယ္မယံုသလိုျဖစ္သြားတယ္..
မီလာတယ္..ေျပးမွဆိုၿပီး ဒံုးစိုင္းေျပးေတာ့တယ္..
တစ္ဖာလံုေရာက္လို႔တစ္ခါေမးတ
ျမင္းအစိုးရိမ္လြန္လားၿပီး ကဆုန္စိုင္းသတဲ့စိုင္းၿပီး
ေျပးတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမာဆို႔ၿပီး
ေသရွာေတာ့တယ္..
ခရုေတြကေတာ့ ေအာင္ေသေအာင္သားစားၾကေတာ့တာ
..ဒီပံုျပင္ေလးမွာလည္း ေတြးေတာဆင္ျခင္စရာေတြအမ်ားႀ
ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ရဲ႕အေတြးေလးက ပိုၿပီးနွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းလိ
..
က်ြႏုုပ္တို႔ဟာ ျမင္းမိုက္လိုပဲ..လမ္းမွာေတ
ဆိုလိုတာက က်ြန္ုပ္တို႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟ
ၾကတယ္..အဲဒီအထင္ေၾကာင့္ ငါ..ငါ့ဟာလို႔ထင္လာၿပီး သိမ္းပိုက္
ခ်င္ၾကတယ္..။
သိမ္းပိုက္ခ်င္ေတာ့မရမကရွာေ
ဆို႔ေသတဲ့ဘဝေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီလဲ..။
ေမြးကတည္းကတည္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ
.သႏၲတိအစဥ္တန္းကို အၿမဲရွိလို႔ထင္ေနၾကတယ္..
ငါ့သား ငါသမီးဟာ အၿမဲရွိ.
ငါ့ရာထူး ငါ့ေငြ ငါ့ဂုဏ္ဟာအၿမဲရွိ
က်ြန္ုပ္တို႔မွ အေမာဆို႔မေသရင္ ဘယ္သူေသေတာ့မွာလဲ..
ဘဝဆိုတာ ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္အစဥ္ႀကီးသက္သက္သာျဖ
ေရာက္ေနၾကတာ..
ျမင္းမိုက္ဘဝကလြတ္ေျမာက္ၾကပ
.အရွင္ပညာသီရိ(ရမၼာက်ြန္း)
K.K(ကေနာင္)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။