ဘဝကို အေကာင္းဆံုးထုဆစ္မယ္ဆိုရင္

 သုတဇုန္

 

ဘဝကို အေကာင္းဆံုးထုဆစ္မယ္ဆိုရင္

တခ်ိဳ႕ေတြက ဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးျဖတ္သန္းၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ရင္း ျဖတ္သန္းၾကသည္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြက ၿငိဳျငင္မႈအျပည့္ႏွင့္ ျဖတ္သန္းေနၾကရသူမ်ား ျဖစ္သည္။

မည္သူ႔တြင္မွ် ဘဝအပို ပါမလာခဲ့ၾကေခ်။ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အသိုင္းအဝိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကရသည္ပင္ ဘဝအမ်ိဳးမ်ိဳးပိုင္သည္ဟု ထင္ေနၾကသူေတြ မ်ားသည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ျပဳမူ ေဆာင္ရြက္မႈအားလံုးသည္ ကိုယ့္ဘဝပဲျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုခ်င္သည္က လူတစ္ေယာက္ ဘုရားသြား ဘုရားရွိခိုးသည္။ အျပန္တြင္ ဖိနပ္ခိုးၿပီးျပန္လာသည္။ တခ်ိဳ႕က ဒါကို သူေတာ္ေကာင္းဘဝ၊ သူခိုးဘဝ စသျဖင့္ မွတ္ယူတတ္ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ထဲက လုပ္ေနတာျဖစ္သည္။ ဘုရားရွိခိုးၿပီး ဖိနပ္ခိုးတာ သူ႔ဘဝပဲျဖစ္သည္။ သူေတာ္ေကာင္းလည္း မဟုတ္သလို၊ သူခိုးလည္း မဟုတ္ ေခ်။ လူေတြက တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကပ္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ခ်ဥ္သည့္အပိုင္းရွိမည္၊ ခ်ိဳသည့္အပိုင္းရွိမည္။ ေနာက္ဆံုး ခါးသည့္အပိုင္းလည္း ရွိေနႏိုင္သည္ မဟုတ္လား။ သလဲသီးထဲတြင္ အကန္႔အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနေသာ္လည္း ေခၚသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ သလဲသီးဟု ေခၚမွ မွန္မည္ျဖစ္သည္။

ဘဝဆိုသည္က ကုိယ္ထုဆစ္လိုက္သည့္အတိုင္း ပံုေပၚလာတတ္သည္။ ဘဝကုိ ပံုေဖာ္သည္မွာ ကုိယ္တိုင္ ပင္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္းသစ္မွ၊ ပိေတာက္မွဆိုၿပီး လိုခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အလွည့္မွာ ရသည္က အသားပြသစ္လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္သည္။ အသားမေကာင္းလု႔ိဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပံုမေဖာ္ျဖစ္ဘူးဆိုလွ်င္ ထင္းအျဖစ္၊ သစ္ေဆြးတံုးအျဖစ္ႏွင့္ ဇာတ္သိမ္းရမွာပဲျဖစ္သည္။ မိုးလံုေလလံုႏွင့္ ဧည့္ခန္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မည္မဟုတ္ေတာ့။ အသားမေကာင္းေသာ္လည္းမယ့္ ဘဝကို အေကာင္းဆံုး ထုဆစ္ ခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ထိုက္သင့္သည့္ ဧည့္ခန္းတစ္ခုက ေစာင့္ႀကိဳေနမွာပဲျဖစ္သည္။

ကံဇာတ္ဆရာ ပစ္ခ်သည့္ ဘဝအိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွ အေကာင္းဆံုး တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ သာလိုသည္။ (The United States)ဆိုသည့္စာအုပ္ကိုဖတ္ဖို႔အေရး မိုင္(၂၀)မွ် ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ကာ ဆီးႏွင္းမ်ားၾကားမွ သြားငွားရသည့္ လူငယ္ေလးတစ္ဦးသည္ ကံဇာတ္ဆရာပစ္ခ်သည့္အတိုင္း မီးလင္းဖို ေလးေဘးတြင္ ေကြးေကြးေလးသာ အိပ္ေနခဲ့မည္ဆိုပါက အေမရိကန္ သမၼတတစ္ဦး၏အမည္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိခြင့္ရခဲ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထိုသူမွာ အေမရိကန္၏ (၁၆)ေယာက္ေျမာက္ သမၼတျဖစ္သည့္ (Abraham Lincoln)ေအဗရာဟင္လင္ကြန္း(လင္ကန္) ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လူငယ္ေလးတစ္ဦးသည္ စာေပဗဟုသုတကင္းစြာျဖင့္ လူငယ္ဘဝကို ေပါ့ပါးေပ်ာ္ရႊင္ စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့မည္ဆိုပါလွ်င္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ လူအမ်ားသည္ ကုလသမဂၢတြင္ (၃)ေယာက္ေျမာက္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ပန္းတေနာ္နယ္သား ဦးသန္႔အေၾကာင္းကုိ မွတ္ခြင့္သာ မည္ မဟုတ္ခဲ့ေခ်။

ဘဝကို အေကာင္းဆံုးထုဆစ္ရာတြင္ မလိုသည့္အပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖဲ့ထုတ္ပစ္ဖို႔လိုသည္။ တခ်ိဳ႕မွာ မသိ၍ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာ မရွိ၍ျဖစ္သည္။ မေကာင္းသည့္ အေလ့အက်င့္ကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ရန္ အတြက္ သတၱိရွိဖို႔လိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္အမ်ားစုမွာ ထိုအပိုင္းကို ဖဲ့ထုတ္ပစ္ဖို႔ရန္ ႏွေမ်ာေန တတ္ၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ ကာရာအိုေကဆိုင္မ်ားႏွင့္ ေဘာ္လံုးပြဲမ်ားတြင္ လူမ်ား ေနၾကျခင္းျဖစ္ကာ စာၾကည့္တိုက္မ်ားတြင္ လူနည္းေနရျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခုအခါတြင္ စာၾကည့္တုိက္ႀကီးမ်ားကို မိမိတို႔အိမ္သို႔ေရႊ႕ႏုိင္လာသည္။ မိမိတို႔သြားရာေနရာသို႔ ဗဟုသုတ သိုက္ႀကီးကို သယ္သြားႏုိင္ၾကၿပီျဖစ္သည္။ လူတိုင္းတြင္ ေခတ္မွီဖုန္းမ်ားရွိေနၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာထက္မွေန၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ သိမႈနယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ႏိုင္သည္။ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ား၊ သင္ခန္းစာမ်ားကို အခမဲ့ျဖန္႔ေဝေပးေနသည့္ (Website)မ်ား ရွိသည္။ သင့္ထံမွ တံခါးေခါက္ ရန္သာလိုသည္။ တြန္းၾကည့္ရန္သာ လိုသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တခ်ို႕တံခါးမ်ားက ေစ့ရံုသာ ေစ့ထားေသာ တံခါးမ်ားျဖစ္ေန ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီးတြင္ ျပာပံုဘဝေရာက္ခဲ့ရသည့္ ကၽြန္းစုႏိုင္ငံဂ်ပန္သည့္ ယေန႔တြင္ ကမၻာ့ ထိပ္တန္း ႏိုင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းမွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတုိင္း မိမိဘဝကို မိမိကိုယ္တိုင္ အေကာင္းဆံုး ထုဆစ္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ကာစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသည္ မေဝးေတာ့ေသာ ကာလတစ္ခုတြင္ အာရွ၏က်ားတစ္ေကာင္ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ ကမၻာ့ ထိပ္တန္းႏိုင္ငံႀကီးမ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ ေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရန္အတြက္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအသီးသီးမွ မိမိဘဝကို ကိုယ္တိုင္ အေကာင္းဆံုးထုဆစ္ၾကရန္ လိုပါသည္။ မိမိဘဝကို ကုိယ္တိုင္ ျမွင့္တင္ၾကရန္ လိုပါ သည္။

ကိုယ္ထူ ကိုယ္ထဆိုေသာ စကားကို ၾကားဖူးၾကမည္ ထင္ပါသည္။ သူမ်ားထူမွ ထမည္ဆိုပါလွ်င္ ဘာတစ္ခုမွ် မတုန္႔ျပန္ရသည္ ဆိုေစဦး အခ်ိန္တစ္ခုကိုေတာ့ျဖင့္ ေစာင့္ရမည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။ လုပ္ရမည္။ ထ ရမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ ျမွင့္တင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။

ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေမြးလာတာ မင္းအျပစ္မဟုတ္ဘူး၊ ဆင္းဆင္းရဲရဲေသသြားရင္ေတာ့ မင္းအျပစ္ ဆိုေသာ စာသားကို တက္က်မ္းစာအုပ္တစ္ခုတြင္ ဖတ္မွတ္ခဲ့ဖူးသည္။ မည္သည့္ေခတ္၊ စနစ္၊ အေျခအေန တြင္ ေမြးဖြားလာသည္ျဖစ္ေစ သား၊ ေျမးမ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရမည့္ တိုင္းျပည္ႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမြးဖြားစဥ္တုန္းကအတိုင္းဆိုပါက တာဝန္ေက်သည့္ တိုင္းသူျပည္သားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ သည္မွာ ေသခ်ာသည္။

“ ငါက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေနတာ …”

ထိုသို႔ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားလိုပါလွ်င္ သင္ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လိုပါသည္။ စာေပျမွင့္မွ လူမ်ိဳးျမင့္မည္၊ လူမ်ိဳးျမင့္မွ တိုင္းျပည္တင့္မည္ ျဖစ္သည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ စာေပမ်ားကို ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔၏စာေပယဥ္ေက်းမႈသည္ ကမၻာ့ အဆင့္မွီေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။ ဘိုးေဘးမ်ား၏ သမိုင္းေၾကာင္းကိုေလ့လာၿပီး သတၱိ၊ ဗ်တၱိသာမက လုပ္ႏိုင္စြမ္းျမင့္မားသည့္ လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေနာက္က်က်န္ခဲ့ရသည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ႀကီးကုိ ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏိုင္ပါသည္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း တစ္ေယာက္ တစ္လက္ျဖင့္ ညီညာစြာတၿပိဳင္တည္း တြန္းၾကမည္ ဆိုပါလွ်င္…။

ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႀကီးပြားတိုးတက္လိုသူ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး မိမိပိုင္သည့္ဘဝကို မိမိကိုယ္တိုင္ အေကာင္းဆံုး ထုဆစ္ၾကရန္သာ လိုပါေတာ့သည္။

ထူးေအာင္ဝင့္(Myanmar-Network)

#successful