"အက်ပ္အတည္းနဲ႔ Nimitz ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္" ( ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။ )

Fireflies

"အက်ပ္အတည္းနဲ႔ Nimitz ရင္ဆိုင္ရခ်ိန္" ( ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။ )
-----------------------------------------
၁၉၄၁ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၇ရက္ေန႔မွာ ေတးဂီတေျဖေဖ်ာ္ပဲြေရာက္ေနတဲ့ Chester Nimitzဆီ အေရးေပၚဖုန္းဝင္လာခဲ့တယ္။ ဖုန္းဆက္သူက အေမရိကန္သမၼတ Rooseveltျဖစ္တယ္။ သမၼတဟာ ဖုန္းတစ္ဘက္ကေန ေလးပင္တည္ၾကည္တဲ့အသံနဲ႔ “ငါတို႔ရဲ႕ ပုလဲဆိပ္ကမ္းက ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ဗံုးႀကဲတိုက္ခိုက္တာကို ခံလိုက္ရၿပီ။ ငါတို႔ရဲ႕ပစၥဖိတ္ေရတပ္သေဘာၤစုဟာ အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ ခင္ဗ်ားကို ပစၥဖိတ္ေရတပ္သေဘာၤရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူအရာ႐ွိအျဖစ္ က်ဳပ္ခန္႔အပ္လိုက္ၿပီ။ ဒီေရတပ္ကို ခင္ဗ်ားကယ္တင္ႏိုင္မယ္လို႔ က်ဳပ္ယံုၾကည္ပါတယ္”

ပုလဲဆိပ္ကမ္းက ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးစာရင္းေကာက္ယူထားတဲ့စစ္တမ္း Nimitz လက္ထဲေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ မဖတ္ရက္ခဲ့ပါဘူး။ သေဘာၤႀကီး ၇စင္းနစ္ျမဳပ္သြားတယ္။ ၆စင္း ပ်က္စီးသြားတယ္။ ေလယာဥ္အစင္း ၄၅ဝပ်က္စီးသြားတယ္။ ေသဆံုးသူေပါင္း ၃၈ဝဝ… ဒါဟာ အဆိုးဝါးဆံုး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အဆိုးဝါးဆံုးက စစ္သားနဲ႔ျပည္သူေတြရဲ႕ရင္ထဲက ေမာင္းထုတ္မပစ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေၾကကဲြမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ခံစားခ်က္ေတြျဖစ္တယ္။

Nimitz ဟာ သမၼတဆီဖုန္းဆက္ၿပီး “လူအမ်ားက ဆိုးဝါးမႈကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ခံစားေနၾကတယ္။ ဂ်ပန္ေတြက သိပ္အင္အားႀကီးၿပီး အေမရိကန္က ဘုရားသခင္ရဲ႕စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံလိုက္ရၿပီလို႔ သူတို႔ထင္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ရမယ့္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က သူတို႔အတြက္ တိမ္ညိဳေတြၾကားမွာ ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ အလင္းေရာင္ကို႐ွာေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ကူညီဖို႔ျဖစ္တယ္”။

ခရစၥမတ္အႀကိဳညမွာ ေသခ်ာေစ့စပ္စြာျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ Nimitz ဟာ စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ စစ္သားေတြကို ခရစၥမတ္ေဟာေျပာပဲြတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။

“ဘုရားသခင္ဟာ ငါတို႔ရဲ႕အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ဒီလိုေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေပး ေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ အစီစဥ္တက်ေရးဆဲြၿပီးတိုက္ခိုက္တဲ့ ဂ်ပန္တို႔ရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈကို အနည္းဆံုး အမွားသံုးခုက်ဴးလြန္ေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီအမွားသံုးခုထဲကတစ္ခုကို ဂ်ပန္ေတြသာ မက်ဴးလြန္ခဲ့မိရင္ ပစၥဖိတ္ေရတပ္သေဘာၤစုဟာ ဆက္လက္တည္႐ွိေနေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုၾကည့္စမ္း.. မင္းတို႔.. ငါတို႔.. ဒီပစၥဖိတ္ေရတပ္က ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနပါေသးတယ္”။

Nimitzရဲ႕ စကားအဖြင့္က တက္ေရာက္လာသူေတြအားလံုးကို ဖမ္းစားထားပါတယ္။ လူတိုင္းဟာ စကားတစ္လံုးတစ္ေလ မၾကားလိုက္မွာစိုးတဲ့အလား နား႐ြက္ကိုေထာင္ၿပီး စူးစိုက္နားေထာင္ေနၾကတယ္။ Nimitz ဆက္လက္ေဟာေျပာပါတယ္။

“ပထမအမွားက ဂ်ပန္ေတြဟာ ဗံုးႀကဲတိုက္ခိုက္ခ်ိန္ကို တနဂၤေႏြေန႔မနက္မွာ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန႔မွာပဲ.. ရက္သတၱပတ္မွာ ဒီေန႔မွာပဲ စစ္သား၁ဝေယာက္မွာ ၉ေယာက္ေလာက္က သေဘာၤေပၚမွာ႐ွိမေနခဲ့ပါဘူး။ ဟာဝိုင္ရီရဲ႕တစ္ေနရာရာမွာ သူတို႔အပန္းေျဖအနားယူေနၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဒီေန႔သာမဟုတ္ခဲ့ရင္ လူအေသအေပ်ာက္ဟာ (၃၈ဝဝ)ေယာက္မဟုတ္ဘဲ (၃၈ဝဝဝ)ေယာက္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္”။

လူေတြအားလံုး ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံၾကတယ္။ Nimitz ဆက္ေျပာပါတယ္။

“ဒုတိယအမွားက ဂ်ပန္ေတြဟာ သေဘာၤကိုပဲဗံုးႀကဲဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ သေဘာၤက်င္းကို မဖ်က္ဆီးခဲ့ပါဘူး။ တကယ္လို႔ သေဘာၤက်င္းသာဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရရင္ ငါတို႔ရဲ႕က်န္႐ွိေနတဲ့သေဘာၤေတြ ကမ္းကပ္ရပ္နားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ပ်က္စီးသြားတဲ့သေဘာၤအမ်ားကိုလည္း ျပင္ဆင္ဖို႔ေနရာ႐ွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီသေဘာၤက်င္းသာမ႐ွိရင္ ဒီသေဘာၤေတြကို မိုင္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္ကေနရပ္ဆီ ဆဲြၿပီးသြားျပင္မလား။ ဂ်ပန္ေတြဟာ ငါတို႔ကို ဒီေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္ေတြ ေပးမွာမို႔လား”။

လူအုပ္ၾကားမွာ လက္ခုပ္သံေတြ လႊင့္ျပန္႔လာခဲ့တယ္။ Nimitz က အားတက္သေရာနဲ႔ ဆက္ေျပာပါတယ္။

“တတိယအမွားက ဂ်ပန္ေတြဟာ ငါတို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ ကလဲ့စားေခ်ဖို႔ အဓိကလိုအပ္တဲ့ “ေသြး”ကိုထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေသြးက ေလာင္စာဆီပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေလာင္စာဆီေလွာင္ကန္ဟာ သေဘာၤက်င္းနဲ႔ငါးမိုင္အကြာ ေတာင္ထိပ္မွာ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကအေျခအေနအရ ဂ်ပန္ေလယာဥ္တစ္စီးေလးနဲ႔တင္ အဲဒီေလွာင္ကန္ကို ဆီတစ္စက္မွမက်န္ေအာင္ ဗံုးႀကဲဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလုိဆိုရင္ ငါတို႔ရဲ႕သေဘာၤနဲ႔ေလယာဥ္ေတြဟာ ဘာမွလုပ္လို႔မရတဲ့ အသံုးမဝင္တဲ့သံပံုႀကီး ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္”။

ဒီေနရာအေရာက္မွာ Nimitzဟာ အသံကိုျမႇင့္ၿပီး ႏႈိးဆြတဲ့ေလသံနဲ႔ “ဂ်ပန္ေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္အမွားေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သလဲ။ တစ္ခြန္းပဲ ႐ွင္းျပရရင္… ဘုရားသခင္ဟာ ငါတို႔ကို ကူညီေနတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ငါတို႔ကို မစြန္႔ပစ္ေသးဘူး။ ငါတို႔နဲ႔ အတူတူ႐ွိေနပါတယ္”

လူအုပ္ၾကားက လက္ခုပ္သံေတြ မိုးၿခိမ္းသံအလား
ျမည္ဟိန္းထြက္လာခဲ့တယ္.. အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စဲမသြားခဲ့ဘူး။

တစ္လအၾကာ Nimitzရဲ႕စီမံကြပ္ကဲမႈေအာက္မွာ အေမရိကန္ေရတပ္ဟာ ဂ်ပန္ေတြထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ Marshall နဲ႔ Gilbert ကၽြန္းကို ႐ုတ္တရက္ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္သေဘာၤ(၈)စင္းကို နစ္ျမႇဳပ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း အေမရိကန္ေရတပ္ရဲ႕ ပထမဆံုးေအာင္ပဲြျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကစ အေမရိကန္စစ္တပ္ရဲ႕ က်႐ႈံးေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ဟာ တစ္ဖန္တက္ၾကြႏုိးၾကားလာခဲ့ေတာ့တယ္။

သမၼတ Rooseveltဟာ ကပ္ေဘးက်ေရာက္ခ်ိန္မွာ Nimitzကိုသံုးဖို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ဒီလိုေဝဖန္တန္ဖိုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

“Nimitzဟာ အေကာင္းျမင္ဝါဒီတစ္ဦးဆိုတာကို သမၼတသိထားလို႔.. အေကာင္းျမင္ဝါဒီဆိုတာကလည္း စံုလံုးကန္း အေကာင္းျမင္ဝါဒီသမားမဟုတ္ဘူး။ တကယ္တမ္းမွာ Nimitzရဲ႕အေကာင္းျမင္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ စူး႐ွထက္ျမက္တဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္ဉာဏ္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြအေပၚ ပိုလႊမ္းမိုးႏိုင္၊ ပိုလႈံ႔ေဆာ္ႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သမၼတ Rooseveltဟာ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သင့္ေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို
ေ႐ြးခ်ယ္အသံုးျပဳခဲ့တယ္ဆိုတာ သမိုင္းက သက္ေသပဲျဖစ္ပါတယ္”။

(Chester William Nimitz，၁၈၈၅ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၄ရက္--၁၉၆၆ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝရီလ ၂ဝရက္) အေမရိကန္ေရတပ္ ၾကယ္ငါးပြင့္ရ စစ္ေသနာပတိ)

မူရင္း တည္းျဖတ္ေရးသားသူ-- Yin Yu Sheng

မူရင္းလင့္-- http://wenku.baidu.com/view/92f00727ccbff121dd36835f.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Nov.1.2013)
------------------
credit း မူရင္းစာေရးသူ Yin Yu Sheng ႏွင့္ ဘာသာျပန္သူ ဆရာမ ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ပုံကို Google Images မွကူးယူပါသည္။ ( Fireflies )