အရံႈးကို အရံႈးလို႔ လက္ခံတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ (ကိုညိဳ- ေအာ္စလို)

 Burma-Newselite

အရံႈးကို အရံႈးလို႔ လက္ခံတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ (ကိုညိဳ- ေအာ္စလို)
December 18, 2013

တနလၤာေန႔က အင္ဒိုနီးရွားကို ျမန္မာအသင္းက ရံႈးနိမ့္ခဲ့လို႔ မေၾကမနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာပဲြၾကည့္ပရိႆတ္တခ်ိဳ႔ရဲ႔ တုန္႔ျပန္မႈေတြဟာ ဒီကေန႔ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အေနအထားေတြကို သက္ေသျပေနသလိုပါပဲ။ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ လက္မခံရဲမႈ ဟာ အရံႈးေတြကိုပဲ အဖန္ဖန္ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ရံႈးတယ္ဆိုရင္ ရံႈးတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳေပးရမွာပါ။ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ၾကလို႔၊ ဇြတ္အတင္း အနိုင္ရယူခ်င္ၾကလို႔ မိမိတို႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတခုလံုး ကမၻာ့အလည္ အရွက္တကဲြအက်ိဳးနည္းခဲ့ဖူး၊ မ်က္နွာပ်က္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ဒီေန႔ ကာလမ်ိဳမွာ အရံႈးကို အရံႈးလိုမ်ိဳး လက္ခံရဲတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳး၊ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ျမန္မာျပည္သူေတြ ေမြးျမဴၾကရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြကာလက ျပည္သူေတြက တခဲနက္ ျပတ္ျပတ္သားသား အနိုင္ေပးခဲ့ေပမဲ့ ျပည္သူလူထုအဆံုးအျဖတ္နဲ႔ ရလဒ္ကို အာဏာပိုင္ေတြက လက္မခံရဲလို႔၊ တနည္းအားျဖင့္ မိမိတို႔ အေရးနိမ့္ခဲ့မႈကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့လို႔ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွာ မေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာတခုအျဖင့္ အမဲစက္စြန္းသြားခဲ့တယ္။ ဒီအမဲစက္ေတြကို ျမန္မာ့သမိုင္းက မွတ္တမ္းတင္ထားျပီးျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ အသိအမွတ္မျပဳရဲတဲ့စိတ္္ဓာတ္ေတြကို ျပည္သူေတြက နာနာက်င္က်င္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာတခု ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲ ထပ္မံျဖစ္ပြားမွာ အမ်ားျပည္သူ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီသင္ခန္းစာကိုအားလံုးက တိတိက်က်သတိရေနတုန္းပါ။ မေမ့ၾကပါဘူး။

ဒါ့အျပင္ တရားမွ်တတဲ့နိုင္ငံေရးကို နိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႔ မေျဖရွင္းပဲ နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ မတရားဥပေဒ၊ ပုဒ္မေတြတပ္ျပီး နွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္ခ်တာေတြ၊ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္အျဖင့္ ထပ္တလဲလဲ အျပစ္ေပးခဲ့တာေတြကလည္း အေရးနိမ့္မွာကိုို ရင္မဆိုင္ရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကေန အေျခခံတာျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ မိမိတို႔ အေရးနိမ့္မွစိုးရိမ္လို႔ မတရားနည္းနဲ႔ အနိုင္ရေအာင္ အားထုတ္မႈေတြ၊ ျပင္ဆင္မႈေတြကလည္း ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ ေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာကို မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားက မလိုလားတဲ့ တဖက္သပ္အေျခခံံဥပေဒကို မိမိအဖဲြ႔အစည္း၊ လူပုဂိုလ္ တဦးတေယာက္ အက်ိဳးခံစားေစဖို႔ သက္သက္ အကာအကြယ္ျပဳ အသံုးခ်တယ္ဆိုတာကလည္း တရားမွ်တတဲ့ အနိုင္ရယူလိုမႈမဟုတ္ပါဘူး။ တရားမႈ မတရားမႈ ဆိုတာကလည္း မိမိက အရံႈးနဲ႔အနိုင္အေပၚ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုေနသလဲဆိုတဲ့ သေဘာထားအေပၚမူတည္ျပီးျဖစ္လာတာပါ။ သတၱိနဲ႔ အရည္အေသြး၊ ခံနိုင္ရည္နဲ႔ အစြမ္းအစဆိုတာကလည္း ေလာကဓံရဲ႔ အေကာင္းအဆိုးေတြအေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ လက္ခံနိုင္ မခံနိုင္အေပၚတည္မွီေနတဲ့အရာေတြပါ။ မွားတာကိုမွားတယ္လို႔ သတၱိရိွရိွလက္ခံရဲဘို႔၊ ၀န္ခံရဲဘို႔လည္းလိုပါတယ္။

ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံရဲ႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းေတြထဲမွာ ရိုးသားမႈနဲ႔ အမွန္တရားေတြကို လက္ခံဖို႔ေနေနသာသာ မိမိတို႔အမွားကိုေတာင္ မိမိကိုယ္တိုင္ မွားမွန္းမသိျဖစ္ေနတာေတြ၊ မိမိကိုယ္တိုင္ မွားမွန္းသိတာေတာင္ အမ်ားတကာသိမွာ စိုးရိမ္ပူပန္တာေတြ၊ မိမိအမွားကိုေတာင္ ထုတ္ေဖာ္၀န္ခံဖို႔ မ၀ံ့မရဲတတ္တဲ့အထိ ထပ္ခါထပ္ခါ အမွားသံသရာထဲ က်ံြ၀င္ေနတတ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က နိုင္ငံေရးအမွားေတြက်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြက မိမိမွားပါတယ္လို႔ ၀န္ခံရမွာကို ရွက္ရံြ႔ေနဆဲ၊ ေၾကာက္လန္႔ေနဆဲ ျဖစ္ေနသလို မိမိအမွားကို တပါးသူအေပၚ လဲႊခ်တတ္တဲ့ မူမမွန္တဲ့ နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာၾကီးကို ယေန႔အထိ က်င့္သံုးေနတာကို ၀မ္းနည္းစဖြယ္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ မိမိတို႔အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ေတြကို ဘယ္လို အစဥ္အလာေကာင္းေတြ၊ နိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈေကာင္းေတြ အေမြေပးသင့္သလဲဆိုတာ ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။

ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပတဲ့ ဆီးဂိမ္း ေဘာလံုးပဲြေတြမွာ မိမိကအိမ္ရွင္ျဖစ္ရက္ ဧည့္သည္အေပၚ ဘိုက်အနိုင္က်င့္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြကို လက္တဆုတ္စာ ပဲြၾကည့္ပိရိႆတ္ေတြထံမွာ ရွက္ဖြယ္လိလိ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ခ်စ္ၾကည္ျငိမ္းခ်မ္းေရးအသြင္ထက္ ရန္ဘက္ ပဋိပကၡသ႑န္ေဆာင္ေနတဲ့ အားေပးမႈဟာ လူအနည္းငယ္ကပဲ လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုေစအံုးေတာ့ အိမ္ရွင္ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးအတြက္ အရွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေခါင္ကမလံုခဲ့့တဲ့ အက်ိဳးဆက္ဟာ အမ်ိဳးသားစာရိတၱမ႑ိုင္တခုလံုးကို ျခိမ္းေျခာက္တတ္ပါတယ္။ အရံႈးကို ရင္မဆိုင္ရဲေတာ့ ကစားသမားေတြကလည္း တဖက္အသင္းကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းျပဳမူတာ၊ ပဲြၾကည့္သူေတြကလည္း ခံုေတြရိုက္ခ်ိဳး၊ နံရံေတြကန္ေက်ာက္ ထိုးခဲြလုပ္တာဟာ ျမင္ရသူေတြအေပၚ စိတ္မသက္မသာခံစားရပါတယ္။ အရံႈးထဲက အရံႈးျဖစ္ေစတဲ့ အျပဳအမူေတြပါဘဲ။ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ိဳးမရိွပါ။

ေဘာလံုးပဲြမွမဟုတ္ နယ္ပယ္တိုင္း က႑တိုင္းမွာ အရံႈးအနိုင္၊ အျမတ္ အရံႈး ဆိုတာရိွတတ္ပါတယ္။ နိုင္ေတာ့ျပံဳး၊ ရံႈးေတာ့ မဲ့တတ္တာလည္း မဆန္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ရံႈးလို႔ဆိုျပီး ရံႈးမဲ မမဲဘို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ ရံႈးတာကို အရႈံးအျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳနိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရိွေစခ်င္ပါတယ္။ အရံႈးကို အရံႈးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုစိတ္မရိွတဲ့ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးဟာ ခါးသီးပါတယ္။ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚေလွ်ာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီစိတ္ဓာတ္ေတြ ေမြးျမဴဖို႔၊ ဒီမိုကေရစီအစဥ္အလာေကာင္းေတြထိမ္းသိမ္းဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီအတြက္ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ လက္ခံတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဖံြျဖိဳးလာဘို႔လိုပါတယ္။ အေကာင္းခ်ည္းလိုခ်င္ျပီး အဆိုးကို လက္မခံလို႔ေတာ့မရပါ။ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ခံယူလိုက္တာဟာ အနိုင္ရဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္သလိုပါဘဲ။ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြ အရံႈးကို အရံႈးလို႔ လက္ခံတတ္တဲ့ယဥ္ေက်းမႈ ဖံြ႔ျဖိဳးလာျပီဆိုရင္ ဂုဏ္သိကာၡရိွရိွ အနိုင္ယူတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပါတပါးတည္းရရိွသြားျပီလို႔ တထစ္ခ်ယံုၾကည္ရပါျပီ။

ကိုညိဳ(ေအာ္စလို)

(ဒီကေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရန္ကုန္တိုင္းမ္ သတင္းစာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ က႑မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါး)