စိုးထိတ္ခဲ့ရေသာခရစၥမတ္ သံုးႀကိမ္တိုင္ခဲ့ၿပီ

 

7Day News Journal

စိုးထိတ္ခဲ့ရေသာခရစၥမတ္ သံုးႀကိမ္တိုင္ခဲ့ၿပီ
--------------
ေရးသားသူ- ေအာင္ခိုင္၊ မရန္

ေဒၚနန္ေအာင္တစ္ေယာက္ ခရစၥမတ္ကို တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္မွာ သံုးႏွစ္တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာမဟုတ္ဘဲ အသားမက်သည့္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ သူတို႔ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား အထြတ္အျမတ္ထားရာ ခရစ္ေတာ္ေမြးသည့္ေန႔ကို ႀကိဳဆုိဂုဏ္ျပဳသည့္ ခရစၥမတ္ကာလမ်ားကို ယခင္ကကဲ့သို႔ ေဒၚနန္ေအာင္တစ္ေယာက္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ မျဖတ္သန္းႏုိင္ခဲ့သည္မွာလည္း သံုးႏွစ္တိုင္ခဲ့ၿပီ။

တိုင္းရင္းသားခ်င္း မၿပီးႏုိင္၊ မစီးႏုိင္ျဖစ္ေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ တာေလာႀကီးေက်းရြာမွ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေရႊစက္စစ္ေဘးဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ေဒၚနန္ေအာင္ လာေရာက္ခုိလႈံခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကတည္းကပင္ ျဖစ္ပါသည္။

“အခု ကိုယ့္ဟာကိုယ္သနားတယ္။ ရြာမွာဆို စည္းစည္းလံုးလံုး စည္စည္ကားကားလုပ္ႏုိင္တယ္”ဟု ေဒၚနန္ေအာင္က သူ႔ေမြးရပ္ဇာတိေျမတြင္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာဆင္ႏႊဲခဲ့သည့္ကာလမ်ားကုိ ျပန္ေျပာင္းသတိရရင္းကဆိုပါသည္။

ေဒၚနန္ေအာင္ကဲ့သို႔ ေန႔ရပ္စြန္႔ခြာေနၾကရေသာ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ေတာ့ ယခုလုိအေျခအေနတြင္ ခရစၥမတ္ကို ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာတြင္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းလြန္းေနပါေသးသည္။

တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ၄င္းတုိ႔တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးသည့္ ဇာတိခ်က္ျမႇဳပ္ေဒသမ်ားကို စြန္႔ခြာလာရၿပီး အသားမက်ေသာ ပတ္၀န္းက်င္သစ္တြင္ အခက္အခဲမ်ားစြာျဖင့္ ေနထိုင္ေနရသည့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ေတာ့ ခရစၥမတ္ေန႔ရက္မ်ားမွာ ေအးခ်မ္းခဲ့စဥ္ကကာလကို ပိုမိုလြမ္းဆြတ္ေနရေသာေန႔ရက္မ်ားျဖစ္ေနသည္။
မန္စီၿမိဳ႕နယ္ မိုင္းေခါင္ႏွစ္ျခင္း စစ္ေရွာင္စခန္း အေဆာင္ေဘးကြက္လပ္ေျမႀကီးေပၚတြင္ ၀ါးကတ္အပိုင္းငယ္တစ္ခုခင္းရင္းက စစ္ေဘးဒုကၡသည္ ေဒၚရြယ္ႏူးတစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္သားအရြယ္ကေလးငယ္ကို ေက်ာတြင္ပိုးရင္း ထမင္းစားေနပါသည္။ သူ႔ေဘးတြင္လည္း (၃)ႏွစ္အရြယ္ ရင္ေသြးျဖစ္သူ မရန္ဘရန္ဆိုင္းမွာ ထမင္းဇလံုအနီးတြင္ ဖိနပ္ကိုခၽြတ္ကာ ထုိင္ရင္းက ထမင္းစား၍ေနသည္။

သူတို႔မိသားစုမွာ ေအာက္တိုဘာလလယ္ခန္႔မွ စတင္ၿပီး မန္စီၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ဇာတိမုန္းဒိန္ပါေက်းရြာမွ အ၀တ္တစ္ထည္ကိုယ္တစ္ခုျဖင့္ ေျခလ်င္ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။

“၀ုန္းဆုိၿပီးေတာ့ျမည္ၿပီးမွ ၀င္လာတာ”ဟု သုံးႏွစ္အရြယ္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းက မုန္းဒိန္ပါေက်းရြာတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲအေျခအေနကို မိခင္ျဖစ္သူအား ေမးျမန္းေနမႈကို ၾကားမွ၀င္၍ေျဖဆိုခဲ့ပါသည္။

၎တို႔ေက်းရြာထဲသို႔ အစိုးရတပ္မွ လက္နက္ႀကီးမ်ားပစ္ခတ္ၿပီး ၀င္ေရာက္လာသည့္ျမင္ကြင္းကုိ သုံးႏွစ္အရြယ္ကေလးငယ္ေလး၏ စိတ္၀ယ္စြဲၿမဲေနၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ သူ႔ကိုမေမးျမန္းဘဲ ၀င္ေရာက္ေျပာျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကခ်င္စကားျဖင့္ ဗလံုးဗေထြးေျပာၿပီးသည့္အခါတြင္ ေခါင္းငံု႔ရင္းတိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ ထမင္းအိုးကို ေယာက္မျဖင့္ေမႊေနပါသည္။

လတ္တေလာျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ေနရပ္ဇာတိမ်ားမွ ေနာက္ဆံုးထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာခဲ့ၾကရေသာ ေဒၚရြယ္ႏူးတို႔ကဲ့သို႔ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ေတာ့ လတ္ဆတ္ေနဆဲ စိတ္အမာရြတ္မ်ားေၾကာင့္ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို မည္သို႔ျဖတ္သန္းရမည္မသိေသးပါ။

၁၇ ႏွစ္ၾကာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားေသာ အစိုးရႏွင့္ ေကအိုင္ေအတို႔ၾကား ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၉ ရက္မွစတင္၍ တိုက္ပြဲမ်ား တစ္ေက်ာ့ျပန္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားထပ္မံမျဖစ္ပြားေရး၊ စစ္ရွိန္ေလွ်ာ့ခ်ေရးတို႔ကို ႏွစ္ဖက္သေဘာတူညီခဲ့ၾကေသာ္လည္း တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိသည္။

ေအာက္တိုဘာ ျမစ္ႀကီးနားၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ခန္႔အၾကာတြင္ အစိုးရတပ္ႏွင့္ ေကအိုင္ေအတို႔ၾကား မန္စီၿမိဳ႕နယ္တြင္ တိုက္ပြဲမ်ားစတင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတြင္ အေပါင္းလကၡဏာဆန္သည့္ျဖစ္စဥ္ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည့္ ေကအိုင္ေအဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္၏ ပထမဆံုးရန္ကုန္ခရီးစဥ္ကာလအတြင္းမွာပင္ မန္စီၿမိဳ႕နယ္၌ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားလ်က္ရွိသည္။

တစ္သိန္းေက်ာ္သည့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအေရးကို မေျဖရွင္းမီမွာပင္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား၊ တ႐ုတ္နယ္စပ္စခန္းမ်ားတြင္ ဒုကၡသည္ဦးေရမွာ ထပ္မံ၍တိုးပြားေနဆဲျဖစ္သည္။

စစ္ေဘးေရွာင္ျပည္သူမ်ား ေနရပ္မ်ားသို႔ ျပန္လည္အေျခခ်ႏိုင္ေအာင္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူညီခဲ့ၾကေသာ္လည္း ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ေနရပ္ျပန္ႏုိင္ေသာ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ဦးေရမွာ တစ္ရာပင္မျပည့္ေသးပါ။ ထပ္မံတုိးပြားေနေသာ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ဦးေရမွာမူ ေထာင္ဂဏန္း၊ ေသာင္းဂဏန္း ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

လတ္တေလာ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေနသည့္ မန္စီၿမိဳ႕နယ္တြင္လည္း တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျပင္းထန္လာပါက စစ္ေဘးဒုကၡသည္ဦးေရမွာ ထပ္မံတုိးပြားလာႏုိင္သည္ဟု ေဒသတြင္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကဆိုပါသည္။

ကမၻာေပၚတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ အရွည္ၾကာဆံုးတိုင္းျပည္ျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကခ်င္စစ္ပြဲတစ္ေက်ာ့ျပန္၍ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္မွာ ယခုအႀကိမ္ပါဆိုလွ်င္ ခရစၥမတ္သံုးႀကိမ္တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။

ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ စစ္သည္မ်ားအပါအ၀င္ ေျမစာပင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားစြာလည္း ထိခိုက္ေသေက်ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးျဖစ္ပါသည္။ သိန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအပါအ၀င္ ျပည္သူအားလံုးအတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲသေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို ႏွစ္ဖက္စလံုးက အမွန္တကယ္ လိုက္နာအေကာင္အထည္ေဖာ္သင့္ေၾကာင္း ကခ်င္အေရးေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။

အျခားေသာ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားကဲ့သို႔ပင္ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ တာေလာႀကီးေက်းရြာမွ ေရႊစက္စစ္ေရွာင္စခန္းတြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကတည္းက ခိုလႈံေနခဲ့ေသာ ကိုလဖရီသည္လည္း ခရစၥမတ္ေန႔ကို တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ တတိယအႀကိမ္ ျဖတ္သန္းရဦးမည္ျဖစ္သည္။

ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တို႔သည္ ၄င္းတို႔ အထြတ္အျမတ္ထားရာ ခရစၥမတ္ေန႔တြင္ ေနရပ္ဇာတိမ်ားသို႔ျပန္၍ ကြဲကြာေနေသာေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆံုေတြ႕ေလ့ရွိၾကသည္။ ႏုိင္ငံတစ္၀န္းရွိ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ား၊ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား ေအးခ်မ္းစြာ ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္ကို ျဖတ္သန္းေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားတြင္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာႏွင္းမ်ားၾကား ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေျခာက္ကပ္ေနပါသည္။

ေနရပ္ဇာတိေက်းရြာမ်ားတြင္ ၀ါးႏွင့္မ႑ပ္ထုိး၊ ေကာက္႐ိုးခင္းၿပီးျပဳလုပ္ေသာ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ျဖစ္ပါေစ သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကသည္။

စစ္ေရွာင္စခန္းအမ်ားစုတြင္မူ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ကို သီးသန္႔ျပဳလုပ္မႈမရွိဘဲ အသင္းေတာ္မ်ားတြင္ျပဳလုပ္ေသာ ပြဲေတာ္တြင္သာ စုေပါင္းပါ၀င္ရေလ့ရွိသည္။

ကိုလဖရီကဲ့သို႔ ေနရပ္စြန္႔ခြာ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ေတာ့ ဇာတိမ်ားတြင္က်င္းပေသာ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္က ပို၍အႏွစ္သာရရွိၿပီး ပို၍လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ခံစားရပါသည္။

ကမၻာေပၚတြင္ အရွည္ၾကာဆံုး ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ၏ ေျမစာပင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ကိုလဖရီတစ္ေယာက္ အလုိလားဆံုးဆႏၵမွာ...

“အျမန္ဆံုးရြာျပန္ၿပီး ခရစၥမတ္လုပ္ႏုိင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”

ဓာတ္ပုံ- ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)