ေသြးတုိးေရာဂါႏွင့္ ေလစာ

By Shade The Mandalay Hill
စာေရးသူ၏ ေဆးခန္းသို႔ လွ်ာေလးၿပီး စကားမပီသူ ခပ္ဝဝ အမ်ိဳးသမီး လူနာတစ္ဦး ေရာက္လာပါသည္။ သူသည္ အသက္ (၅၀) ေက်ာ္႐ိွၿပီ။ သူဘာျဖစ္ခဲ့သည္ကို သူ႔ဖာသာ မေျပာႏိုင္။ နံေဘးမွ ပါလာသူ မိသားစုဝင္ တစ္ဦးက ေျပာျပရပါသည္။ နံနက္ေစာေစာ (၃) နာရီခန္႔က အေပါ့ထသြားရင္း ေခါင္းထဲမွမူးၿပီး လဲက်မလို ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဆာင္းတြင္းျဖစ္၍ ေအးေနေသာ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။ အိမ္သားမ်ားသိ၍ အခ်ိန္မီအိပ္ယာေပၚသို႔ တြဲေခၚၾကသည္။
လဲမက်ပါ။ သို႔ေသာ္ သူမ စကားေျပာေသာအခါ လွ်ာလိပ္ၿပီး စကားမပီေတာ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ နံနက္လင္းခ်ိန္တြင္ ေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ၾကည့္ေသာအခါ ေသြးတိုးတက္ေနေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ အေပၚေသြး ၁၈၀ (မီလီမီတာ/ျပဒါး) ေအာက္ေသြး ၁၂၀ (မီလီမီတာ/ျပဒါး) ႐ိွေနသျဖင့္ ေသြးတိုးက်ေဆး ထိုးေပးလိုက္သည္ဟု ေျပာပါသည္။

ေသြးတိုးေရာဂါသည္ အငန္စားမွသာ တိုးသည္မဟုတ္။ အေအးပတ္လွ်င္လည္း တိုးတတ္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးမွား၍၊ ေလတိုက္ထဲတြင္ အိပ္မိ၍၊ ပန္ကာေလ၊ အဲယားကြန္း အေအးလြန္ကဲျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာမ်ား အေအးပတ္၍ က်ဳံ႕ၿပီး ေသြးေပါင္တက္လာ တတ္ပါသည္။ လွ်ာေလး (လွ်ာေလျဖတ္) သြားသူ အမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ရာဇဝင္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မွစၿပီး လူဝလာၿပီး ေသြးတိုးဝင္လာသည္။ ေသြးက်ေဆးကို စြဲမစားပါ။ ေခါင္းမူးသည့္အခါ စားသည္။ ပိုၿပီးဝလာမွာ စိုးသျဖင့္ အဆီမ်ားေ႐ွာင္သည္။ ဝက္သား၊ အမဲသား ေျခေလးေခ်ာင္း ေ႐ွာင္သည္။ အခ်ိဳေ႐ွာင္သည္။ ေသြးခ်ိဳ၊ ဆီးခ်ိဳဝင္မည္ စိုးသျဖင့္ အစပ္ႏွင့္ အခါးကိုသာ မ်ားမ်ားစားသည္ဟု ဆိုပါသည္။

ျဖစ္မယ့္ညက ညစာ ဘာစားမိသလဲဟု ေမးေသာအခါ ပံုမွန္ထမင္းဟင္းပဲ စားသည္ဟု ေျပာသည္။ ဘာဟင္းႏွင့္စားလဲ ေမးေသာအခါ ၾကက္သားဟင္း၊ အသီးအ႐ြက္ေၾကာ္ အနည္းငယ္စားသည္ဟု ေျပာသည္။ သင့္ေသာအစာမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အျခားဘာမ်ား စားမိေသးလဲ ေမးမွ ၾကက္ဟင္းခါးသီးေၾကာ္လည္း ပါသည္ဟု ေျပာပါသည္။ ေသြးတိုး႐ိွသူ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အငန္ေ႐ွာင္ရမည္။ ဆားေ႐ွာင္ရမည္ကို သိၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးေသာ အျခားေ႐ွာင္ရန္ ႐ိွေသးသည္ကို မသိၾကပါ။ ထိုအရာမွာ ေလစာျဖစ္ပါသည္။ ေလစာေၾကာင့္ ေသြးတိုးလွ်င္ အငန္စားမိ၍ ေသြးတိုးသည္ထက္ပို၍ ဆိုးတတ္ပါသည္။ အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာ၏ အလိုအရ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ေသြးမ်ား စီးဆင္းေနျခင္းမွာ ေလတြန္းအားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဝါေယာဓါတ္၏ တြန္းကန္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေလစာ (ဝါေယာစာ) စားေသာအခါ နဂိုေသြးတိုး အခံ႐ိွသူမ်ားမွာ ေလတြန္းအားေၾကာင့္ ပို၍ ေသြးတက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေဆာင့္တက္ခဲ့လွ်င္ ဦးေႏွာက္ထဲမွ ေသြးေၾကာေပါက္သည္အထိ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ညစာတြင္ ပါဝင္ေသာ ၾကက္ဟင္းခါးသီးမွာ အခါးအရသာ႐ိွေသာ ေလစာျဖစ္သည္။ ေခြးေတာက္႐ြက္၊ တမာ႐ြက္၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီး၊ ေၾကာင္လွ်ာသီး၊ ကင္းပံုသီး စသည္တုိ႔မွာ ခါးေသာ အရသာ႐ိွေသာ ေလစာမ်ား ျဖစ္သည္။ ေလတိုးပြားၿပီး တြန္းကန္ေစသျဖင့္ ေလတိုး (ေသြးတိုး) ေစေသာ အစာမ်ားျဖစ္သည္ကို သတိပၾကေစခ်င္သည္။ မူလ ေသြးတိုးအခံ ႐ိွသူသည္ ေသြးက်ေဆးလည္း ပံုမွန္ မေသာက္၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီးကဲ့သို႔ ေလစာစားမိေသာအခါ ေသြးေပါင္တက္လာသည္။ ညအိပ္ေနစဥ္က ဘာမွမျဖစ္ေသး။ အေပါ့အပါးသြားရန္ အျပင္ထြက္ေသာအခါ အေအးပတ္ၿပီး ေသြးေၾကာမ်ား က်ဳံ႕ေနသျဖင့္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ပိုတက္လာသည္။ ေသြးေပါင္တက္ျခင္းသည္ ႏွလံုးမွေသြးကို ပို၍ညႇစ္ပို႔ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ညႇစ္အားေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္အတြင္းမွ ေသြးေၾကာငယ္ေလးမ်ား ေပါက္ထြက္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာလည္း ညႇစ္အားေၾကာင့္ ေသြးေၾကာနံရံမွ အဆီခဲ၊ ေသြးခဲတို႔ ပတ္ေမ်ာပါသြားၿပီး ဦးေႏွာက္အတြင္းပိုင္းတြင္ သြားေရာက္ ပိတ္ဆို႔လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေလျဖတ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ငယ္ငယ္ေလးထဲက စားလာတာ၊ အခုမွဘာေၾကာင့္ လာၿပီး ေလျဖတ္ရသလဲဟု ေမးစရာ ႐ိွပါသည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေသြးေၾကာမ်ား၏ အေနအထားမွာ ယခုအသက္ ၅၀ ေက်ာ္ အေနအထားႏွင့္ မတူပါ။ ပလပ္စတစ္ ပိုက္မ်ားကို ၾကည့္ပါ။ ဝယ္ယူသံုးစြဲခါစက အသစ္ျဖစ္၍ ေပ်ာ့ေျပာင္းသည္။ ေရတြန္းအားကို ခံႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ၾကာလာေသာအခါ ထုိပလပ္စတစ္ပိုက္မ်ားသည္ မာေၾကာလာသည္။ ႂကြတ္ဆတ္လာသည္။ ေရယိုၿပီးစိမ့္သည့္ ေနရာမ်ား ႐ိွလာသည္။ ေရဖိအားျပင္းထန္လွ်င္ ပိုက္ကြဲသြားႏိုင္သည္။ ဤသေဘာပင္။ ႏွလံုးေသြးေၾကာႏွင့္ ေသြးလွည့္အဖြဲ႕၏ သေဘာမွာ အသက္ႀကီးလာလွ်င္ ဒဏ္မခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ အေအးပတ္မွ မဟုတ္။ အပူလြန္ကဲလွ်င္၊ ပင္ပန္းလွ်င္၊ စိတ္တုိေဒါသထြက္လွ်င္ ႐ုတ္တရက္ လဲက်သြားႏိုင္သည္။ ေလျဖတ္သြားႏိုင္သည္။ ေလျဖတ္သူ၊ လဲက်သူမွန္သမွ်ကုိ ေလ့လာဆန္းစစ္ ၾကည့္ေသာအခါ ထုိသို႔မျဖစ္မီ နာရီအနည္းငယ္ အတြင္းက သူတို႔သည္ ေလစာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို စားထားခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႕႐ိွရပါသည္။

ေသြးတိုး၍ ေလျဖတ္ျခင္းမ်ားတြင္ ခႏၶာကိုယ္၏ ဘယ္ျခမ္း ေလျဖတ္ျခင္း၊ ညာျခမ္း ေလျဖတ္ျခင္း၊ ပါး႐ြဲ႕ေလျဖတ္ျခင္းမ်ား ႐ိွသကဲ့သို႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ အေကာင္းပကတိ လႈပ္႐ွားႏိုင္ေသာ္လည္း စကားမပီ၊ မေျပာႏိုင္ေတာ့သည့္ လွ်ာေလျဖတ္ျခင္းလည္း ႐ိွပါသည္။ ျဖစ္ခဲေသာ္လည္း အမ်ားအျပား ေတြ႕ရဖူးပါသည္။ ဘယ္သန္သူမ်ား ဘယ္ျခမ္း ေလျဖတ္လွ်င္ စကားမပီ၊ လွ်ာပါ႐ြဲ႕ေစာင္းၿပီး ေလျဖတ္ေလ့ ႐ိွပါသည္။ မသန္သည့္ အျခမ္းကို ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးျခင္း၊ တုိင္းရင္းေဆး အေၾကာျပင္ ပညာတို႔ႏွင့္ ျပဳျပင္ကုသေပးျခင္းတို႔ႏွင့္ ျပန္၍ ေကာင္းႏိုင္ေသာ္လည္း လွ်ာကိုအေၾကာျပင္၍ မရပါ။ လွ်ာပြတ္ေဆးကို အားကိုးရပါသည္။ အေနာက္တိုင္းေဆးတြင္ လွ်ာပြတ္ေဆးမ႐ိွပါ။ တိုင္းရင္းေဆးက ဤေနရာတြင္ အားသာခ်က္႐ိွသည္။

နန္းတြင္းလွ်ာပြတ္ေဆးသည္ ျမန္မာဘုရင္ လက္ထက္က နန္းသံုးေဆးျဖစ္ၿပီး တုိင္းရင္းေဆး အမွတ္ (၃၂) ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ ၎ေဆးတြင္ အဆိပ္ပင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဆီမီးေတာက္ဥ၊ ကိုယ္ရံႀကီးဥ၊ ပဒိုင္းျမစ္၊ မွ်ားဆိပ္စေသာ အစြမ္းထက္သည့္ ေဆးအမယ္မ်ား ပါဝင္သည္။ အဆိပ္ပင္ေလာ၊ ေဆးပင္ေလာ အဆိပ္သည္ ဆရာ့လက္ေရာက္လွ်င္ ေဆးျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေလသည္။ အျခားဆရာကိုင္ ေလျဖတ္ လွ်ာပြတ္ေဆးမ်ားလည္း ႐ွိသည္။ လွ်ာ႐ြဲ႕ျခင္း၊ လွ်ာတိုျခင္း၊ စကားမပီျခင္း၊ သြားရည္မထိန္းႏိုင္ျခင္းမ်ားကို ေ႐ွးျမန္မာ တိုင္းရင္းေဆး ဆရာႀကီးမ်ားက ႏိုင္နင္းပိုင္ႏိုင္စြာ ကုသႏုိင္ခဲ့ၾကပါသည္။

ေလစာမ်ား အေၾကာင္းကို ဆက္လက္တင္ျပရလွ်င္ . . .

“အခါးဟူသမွ် ေလဓါတ္ႂကြ၊

မူလပ်က္စီးရာ ေခြးေတာက္တမာ၊
ေၾကာင္လွ်ာၾကက္ဟင္းခါး
ဝက္သားလက္ဖက္
မတြဲဖက္၊ တစ္ခ်က္မွတ္ၾကပါ”

ဟူေသာ လကၤာႏွင့္အညီ ေလစာကို တစ္ေန႔တည္း ႏွစ္မ်ိဳးစားမိျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္တည္း ႏွစ္မ်ိဳးေရာစားမိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေလျဖတ္ႏိုင္သည္ကို တင္ျပလိုပါသည္။ ဝက္သားသည္ ေလစာျဖစ္သည္။ ေသြးတိုးႏိုင္သည္။ ဝက္သား စားသည့္ေန႔တြင္ ၾကက္ဟင္းခါးသီး ခ်က္မစားရ။ ေခြးေတာက္႐ြက္ဟင္းခ်ိဳ မေသာက္ရ။ ေၾကာင္လွ်ာသီးခ်က္မစားရ။ လက္ဖက္ (အခါးမညႇစ္ပဲ) မစားရ။ တမာ႐ြက္မစားရပါ။ စားမိလွ်င္တစ္ေန႔တည္း ေလစာႏွစ္မ်ိဳး ထပ္မိၿပီး ေသြးတုိး (ေလတိုး) တက္ၿပီး ေလျဖတ္ျခင္း၊ ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာျပတ္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ႐ိွသူမ်ားသည္ အခါးစားမီလွ်င္ ဆီးခ်ိဳသက္သာမည္ ထင္ၿပီး တစ္ေန႔တည္း အခါးႏွစ္မ်ိဳးစားမိလွ်င္ ေသြးတိုးၿပီး ေလျဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ ဆီးခ်ိဳထိန္းေဆးမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္သည့္ ဆရာဝန္၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္းသာ စားသင့္သည္။ အခါး စားလြန္းလွ်င္ ေလစာျဖစ္ၿပီး ေသြးတိုးေရာဂါပါ ထပ္တိုးလာႏုိင္ပါသည္။ နရသုခိက်မ္းတြင္ “ယားယံျခင္းကား ေလကင္းမွတ္ရာ” ဟု မိန္႔ဆိုခ်က္႐ိွသျဖင့္ ယားနာေရာဂါ၊ အေရျပား ေရာဂါ႐ိွသူမ်ားလည္း ေလစာ၊ အခါးဓါတ္မ်ား မစားသင့္ပါ။ အရသာခါးလွ်င္ ေလွ်ာ့စား၊ ေ႐ွာင္စားသင့္ပါသည္။ ေသြးယားေရာဂါ Alergic ႐ိွသူမ်ားလည္း ေလစာစားလွ်င္ ေရာဂါျပန္ထေလ့႐ိွေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဖုန္၊ ၾကက္ေမႊး၊ ငွက္ေမႊး၊ စူး႐ွေသာအနံ႔၊ ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္အနံ႔မ်ားေၾကာင့္ Alergic ထသည္ကို သိၾကေသာ္လည္း ေလစာေၾကာင့္ ေသြးယားေရာဂါ ထသည္ကို သိသူနည္းသျဖင့္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ႐ိွသူအားလံုး ေလစာကို သတိထားစားရန္၊ တတ္ႏိုင္သမွ် ေ႐ွာင္စားရန္၊ ေလွ်ာ့စားရန္ႏွင့္ အထူး သတိျပဳရန္မွာ တစ္ေန႔တည္း၊ တစ္ႀကိမ္တည္းမွာ ေလစာႏွစ္မ်ိဳးဆင့္၍ မစားမိၾကရန္ သတိျပဳၾကဖို႔ အသိေပး ေရးသားလိုက္ရပါသည္။

ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
Source... http://www.lubo601.com/2012/03/blog-post_9975.html#more