ညီမေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္(၆)
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
သုနာ ပရႏၲတိုင္းက ေျမာက္နန္းစံမိဖုရားႀကီး
မွာ အင္မတန္ေခ်ာတဲ့ ကဥၥနကလ်ာ ဆိုတဲ့
... မင္းသမီး တစ္ပါး႐ိွခဲ့တယ္။ ဘုရင္ႀကီးပာာ အင္မတန္ေခ်ာတဲ့ သမီးေတာ္ေလးနဲ႕ လက္ဆက္ဖို႕ တိုင္းျပည္မွာ သင့္ေတာ္တဲ့ သတိုးသားမ႐ိွဘူးျဖစ္ေနတယ္။
သမီးေတာ္ေလးကို မသင့္သူေတြနဲ႕ ေမတၱာမ်ွျပီး အေႀကာင္းပါသြားမွာကို အင္မတန္စိုးရိမ္လို႕ နန္းေတာ္အျပင္ကို တစ္ႀကိမ္မ်ွ ေပးမထြက္ခဲ့ဘူး။
အက်ဥ္းစံသလိုေနလာရတဲ့ မင္းသမီးေလးပာာ
အျပင္ေလာကကို ထြက္ျပီး ဗပာုသုတေတြ ႐ွာေဖြခ်င္ေနတယ္။ ဖ ခမည္းေတာ္မသိေအာင္လည္း အျပင္မထြက္ရဲ
ေပ။သိလ်ွင္ မင္းမ်က္သင့္မည္။
တစ္ေန႕ အျပင္ေလာကကို ထြက္ဖို႕ ကံအေႀကာင္း သင့္လာခဲ့သည္။
မင္းသမီးေလးပာာ ေရာဂါတစ္ခုေႀကာင့္ သူမရဲ႕
ဗိုက္ပာာ တစ္ေန႕ တစ္ျခား ကိုယ္၀န္ေဆာင္သလို ႀကီးထြားလာသည္။
အလြန္အံ့အားသင့္မိသည္။ သူမဗိုက္သည္ အဘယ့္ေႀကာင့္ ဒီေလာက္ႀကီးရသလဲ။ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနသည္။ ေႀကာက္လည္းေႀကာက္ေနသည္။
ဒီအေႀကာင္းကို ဘုရင္ႀကီးသိေတာ့ သမီးေတာ္မွာ မုခ် ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနျခင္းပာု ထင္သြားသည္။ သမားေတာ္မ်ား စစ္ေဆးေတာ့လည္း မင္းသမီးေလးမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနသည္ပာု ေျပာႀကသည္။
(ထိုေခတ္က မတိုးတက္ေသးသျဖင့္ သမားေတာ္တို႕ အမွားကို ကြ်န္ုပ္ ျပည္ျငိမ္း နားလည္ေပးပါသည္။)
အဲ့ဒီေနာက္ မင္းသမီးေလးပာာ မင္းျမတ္သင့္ျပီး နန္းေတာ္မွထြက္ ျမိဳ႕႐ြာမ်ားသို႕
သြားကာ အနွစ္၂၀ ဆင္းရဲစြာေနထိုင္ရန္ အမိန္႕ေတာ္ မွတ္လိုက္ေလသည္။ အနွစ္၂၀ ျပည့္လ်ွင္ နန္းေတာ္သို႕ ျပန္လာရမည္ပာု ဆိုလို
ပါသည္။
မင္းသမီးေလးကို သနားလို႕ တိုင္းတပါးက သမားေတာ္တစ္ဦးက ေခၚယူေမြးစားျပီး သူမေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသေပးခဲ့
ပါသည္။
ဇာတ္လမ္းကို ဆံုးေအာင္မေျပာေတာ့ဘူး ညီမေလးေရ။ ဇာတ္လမ္းက သိပ္သနားဖို႕ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကို လိုခ်င္တဲ့
ေနရာကို ေရာက္ျပီမို႕ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ညီမေလးေရ....
သမားေတာ္ရဲ႕ အမွားေႀကာင့္ ေႀကကြဲစရာေတြ
၀မ္းနည္းစရေတြ ျဖစ္ရတယ္။ ျပင္လို႕ မရတဲ့ အမွားေပါ့ ညီမေလးရယ္။ ဘုရင္ကလည္း ပညာနဲ႕ မဆင္ျခင္ဘဲ အမိန္႕ကို လက္လႊတ္စပယ္သံုးတယ္။ နွစ္ေယာက္လံုးပာာ မဆင္ျခင္တဲ့အမွာပါ။
အဲ့လိုျဖစ္ရပ္ကေလး ဒီေခတ္မွာ႐ိွတယ္။
ေတာင္သာျမိဳ႕နယ္ ၀ဲေလာင္တိုက္နယ္ေဆး႐ံုမွာ ေဒါက္တာ......ဆိုတာ႐ိွတယ္။၂၀၀၆ခ
တစ္ေယာက္ မီးဖြားဖို႕ေရာက္လာတာ။ အဲ့ဒီ
အမ်ိဳးသမီက ကိုယ္၀န္သာ႐ိွတာ။ ကေလးက လံုး၀မလႈပ္ဘူးလို႕ေျပာတယ္။
တစ္လ တစ္ခါကိစၥကလည္းမလာေတာ့ ထင္မွာ ေပါ့ေလ။ ေမြးရက္ေရာက္လည္း မေမြး။ ၁၅ရက္ေက်ာ္လည္း မေမြးေတာ့ ဆရာ၀န္က ခြဲေမြးဖို႕ေျပာတယ္။ ေငြသံုးသိိ္းေလာက္ ကုန္မယ္လို႕ ဆရာ၀န္က ေျပာတယ္။ ဒါ့ေႀကာင့္ ႐ိွတဲ့ႏြားေလးေရာင္းျပီး
ခြဲေမြးတယ္။
ခြဲခန္းထဲမွာ ဗိုက္လည္း ခြဲျပီးေရာ ဆရာ၀န္လည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲသြားပံုရတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က ႐ြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွာ ေတာ္ေတာ္ နာမည္ႀကီးသြားတယ္။
"ေဒါက္တာ......က ဗိုက္ႀကီးသည္ကို ခြဲေမြးတာ ဗိုက္ထဲမွာ ကေလး႐ွာလို႕မေတြ႕ဘူး
တဲ့"
အဲ့ဒါေႀကာင့္ သူလည္း႐ွက္ျပီး ေျပာင္းသြားတယ္။
အစ္ကိုဆိုလိုတာက ဘယ္အရာကိုပဲလုပ္လုပ္ မဆင္မျခင္ မလုပ္သင့္ဘူးလို႕ ဆိုလိုတာ။ အမွားဆိုတာက မွားတိုင္းမေကာင္းဘူး ညီမေလး။ အရာရာကို ဆင္ျခင္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုတာ ေမြးျမဴလို႕ရပါတယ္ ညီမေလးရယ္။
ညီမေလးမွတ္ထားပါ။
ျပင္လို႕မရတဲ့အမွားကို ဘယ္ေတာ့မွ မမွားပါနဲ႕။
အရာရာကို ဆင္ျခင္နိုင္ပါေစ။
ျပည္ျငိမ္း
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
သုနာ ပရႏၲတိုင္းက ေျမာက္နန္းစံမိဖုရားႀကီး
မွာ အင္မတန္ေခ်ာတဲ့ ကဥၥနကလ်ာ ဆိုတဲ့
... မင္းသမီး တစ္ပါး႐ိွခဲ့တယ္။ ဘုရင္ႀကီးပာာ အင္မတန္ေခ်ာတဲ့ သမီးေတာ္ေလးနဲ႕ လက္ဆက္ဖို႕ တိုင္းျပည္မွာ သင့္ေတာ္တဲ့ သတိုးသားမ႐ိွဘူးျဖစ္ေနတယ္။
သမီးေတာ္ေလးကို မသင့္သူေတြနဲ႕ ေမတၱာမ်ွျပီး အေႀကာင္းပါသြားမွာကို အင္မတန္စိုးရိမ္လို႕ နန္းေတာ္အျပင္ကို တစ္ႀကိမ္မ်ွ ေပးမထြက္ခဲ့ဘူး။
အက်ဥ္းစံသလိုေနလာရတဲ့ မင္းသမီးေလးပာာ
အျပင္ေလာကကို ထြက္ျပီး ဗပာုသုတေတြ ႐ွာေဖြခ်င္ေနတယ္။ ဖ ခမည္းေတာ္မသိေအာင္လည္း အျပင္မထြက္ရဲ
ေပ။သိလ်ွင္ မင္းမ်က္သင့္မည္။
တစ္ေန႕ အျပင္ေလာကကို ထြက္ဖို႕ ကံအေႀကာင္း သင့္လာခဲ့သည္။
မင္းသမီးေလးပာာ ေရာဂါတစ္ခုေႀကာင့္ သူမရဲ႕
ဗိုက္ပာာ တစ္ေန႕ တစ္ျခား ကိုယ္၀န္ေဆာင္သလို ႀကီးထြားလာသည္။
အလြန္အံ့အားသင့္မိသည္။ သူမဗိုက္သည္ အဘယ့္ေႀကာင့္ ဒီေလာက္ႀကီးရသလဲ။ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနသည္။ ေႀကာက္လည္းေႀကာက္ေနသည္။
ဒီအေႀကာင္းကို ဘုရင္ႀကီးသိေတာ့ သမီးေတာ္မွာ မုခ် ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနျခင္းပာု ထင္သြားသည္။ သမားေတာ္မ်ား စစ္ေဆးေတာ့လည္း မင္းသမီးေလးမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေနသည္ပာု ေျပာႀကသည္။
(ထိုေခတ္က မတိုးတက္ေသးသျဖင့္ သမားေတာ္တို႕ အမွားကို ကြ်န္ုပ္ ျပည္ျငိမ္း နားလည္ေပးပါသည္။)
အဲ့ဒီေနာက္ မင္းသမီးေလးပာာ မင္းျမတ္သင့္ျပီး နန္းေတာ္မွထြက္ ျမိဳ႕႐ြာမ်ားသို႕
သြားကာ အနွစ္၂၀ ဆင္းရဲစြာေနထိုင္ရန္ အမိန္႕ေတာ္ မွတ္လိုက္ေလသည္။ အနွစ္၂၀ ျပည့္လ်ွင္ နန္းေတာ္သို႕ ျပန္လာရမည္ပာု ဆိုလို
ပါသည္။
မင္းသမီးေလးကို သနားလို႕ တိုင္းတပါးက သမားေတာ္တစ္ဦးက ေခၚယူေမြးစားျပီး သူမေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသေပးခဲ့
ပါသည္။
ဇာတ္လမ္းကို ဆံုးေအာင္မေျပာေတာ့ဘူး ညီမေလးေရ။ ဇာတ္လမ္းက သိပ္သနားဖို႕ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကို လိုခ်င္တဲ့
ေနရာကို ေရာက္ျပီမို႕ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ညီမေလးေရ....
သမားေတာ္ရဲ႕ အမွားေႀကာင့္ ေႀကကြဲစရာေတြ
၀မ္းနည္းစရေတြ ျဖစ္ရတယ္။ ျပင္လို႕ မရတဲ့ အမွားေပါ့ ညီမေလးရယ္။ ဘုရင္ကလည္း ပညာနဲ႕ မဆင္ျခင္ဘဲ အမိန္႕ကို လက္လႊတ္စပယ္သံုးတယ္။ နွစ္ေယာက္လံုးပာာ မဆင္ျခင္တဲ့အမွာပါ။
အဲ့လိုျဖစ္ရပ္ကေလး ဒီေခတ္မွာ႐ိွတယ္။
ေတာင္သာျမိဳ႕နယ္ ၀ဲေလာင္တိုက္နယ္ေဆး႐ံုမွာ ေဒါက္တာ......ဆိုတာ႐ိွတယ္။၂၀၀၆ခ
တစ္ေယာက္ မီးဖြားဖို႕ေရာက္လာတာ။ အဲ့ဒီ
အမ်ိဳးသမီက ကိုယ္၀န္သာ႐ိွတာ။ ကေလးက လံုး၀မလႈပ္ဘူးလို႕ေျပာတယ္။
တစ္လ တစ္ခါကိစၥကလည္းမလာေတာ့ ထင္မွာ ေပါ့ေလ။ ေမြးရက္ေရာက္လည္း မေမြး။ ၁၅ရက္ေက်ာ္လည္း မေမြးေတာ့ ဆရာ၀န္က ခြဲေမြးဖို႕ေျပာတယ္။ ေငြသံုးသိိ္းေလာက္ ကုန္မယ္လို႕ ဆရာ၀န္က ေျပာတယ္။ ဒါ့ေႀကာင့္ ႐ိွတဲ့ႏြားေလးေရာင္းျပီး
ခြဲေမြးတယ္။
ခြဲခန္းထဲမွာ ဗိုက္လည္း ခြဲျပီးေရာ ဆရာ၀န္လည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆင္းရဲသြားပံုရတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က ႐ြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွာ ေတာ္ေတာ္ နာမည္ႀကီးသြားတယ္။
"ေဒါက္တာ......က ဗိုက္ႀကီးသည္ကို ခြဲေမြးတာ ဗိုက္ထဲမွာ ကေလး႐ွာလို႕မေတြ႕ဘူး
တဲ့"
အဲ့ဒါေႀကာင့္ သူလည္း႐ွက္ျပီး ေျပာင္းသြားတယ္။
အစ္ကိုဆိုလိုတာက ဘယ္အရာကိုပဲလုပ္လုပ္ မဆင္မျခင္ မလုပ္သင့္ဘူးလို႕ ဆိုလိုတာ။ အမွားဆိုတာက မွားတိုင္းမေကာင္းဘူး ညီမေလး။ အရာရာကို ဆင္ျခင္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုတာ ေမြးျမဴလို႕ရပါတယ္ ညီမေလးရယ္။
ညီမေလးမွတ္ထားပါ။
ျပင္လို႕မရတဲ့အမွားကို ဘယ္ေတာ့မွ မမွားပါနဲ႕။
အရာရာကို ဆင္ျခင္နိုင္ပါေစ။
ျပည္ျငိမ္း
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။