Zaw Mintun Zawmintun
ေရးသားသူ- ထြန္းခုိင္
တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည့္ ကမၻာေက်ာ္ အမွတ္တံဆိပ္ အ၀တ္အစားမ်ားကို ပိုင္ဆုိင္ရန္အတြက္ ၀င္ေငြနည္းပါးလြန္းလုိ႔ စိတ္ညစ္ေနပါသလား။
ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေနရာအခ်ိဳ႕ကိုသြားၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပးလိုက္မယ္ဆ
အသစ္နီးပါး ေကာင္းမြန္သည့္ ကမၻာေက်ာ္အမွတ္တံဆိပ္မ်ားလည
အခ်ိန္သာ အနည္းငယ္ေပးၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ ရွာေဖြမည္ဆုိလွ်င္ ယင္းေနရာတြင္ ျပင္သစ္နာမည္ေက်ာ္တံဆိပ္ျဖစ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ ေစ်းႀကီးလမ္းအတြင္းရွိ ေဘထုပ္ေခၚ တစ္ပတ္ရစ္ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္အ၀တ္အထည္ ေစ်းသည္လည္း ေစ်းသက္သက္သာသာျဖင့္ အ၀တ္အစား ေကာင္းေကာင္းရႏုိင္ေသာ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲလုိလုိ လူစည္ကားေလ့ရွိသည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ညေန ငါးနာရီခန္႔မွစတင္ၿပီး အ၀တ္အစား လာေရာက္ေရြးခ်ယ္သူ အရြယ္စံု၊ ဆုိဒ္စံုက အလုအယက္ သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ ေရြးခ်ယ္ေနၾကသည္။
လမ္းမႀကီး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ခင္းထားေသာ မိုးကာစမ်ားေပၚတြင္ အက်၊ ေဘာင္းဘီ အစရွိသည့္ အ၀တ္အစားမ်ား ေတာင္လိုပံုေနသည္။ ေစ်းသည္မ်ားလည္း သူ႔ထက္ငါ ေအာ္ဟစ္ကာ ၀ယ္သူမ်ားကုိ ေအာ္ေခၚေနသည္။ ယင္း အ၀တ္အစားေရာင္းသူမ်ားထဲတြင္
“ကၽြန္ေတာ္ စေရာင္းတုန္းက လူေတြက ေဘထုပ္၀တ္ရတာ အရင္က ရွက္စရာလုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဒါမ်ိဳးသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး” ဟု လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႔မွ စတင္ၿပီး ေဘထုပ္မ်ား ေရာင္းခ်ေသာသူက ၀ယ္သူမ်ားကို တစာစာေခၚေနသည့္ၾကားမွ ေျပာသည္။
သူ၏ေရွ႕တြင္ အမ်ိဳးသား ၀တ္ရွပ္အက်မ်ားမွာ အပံုလုိက္၊ တစ္ထည္ က်ပ္ ၈၀၀၊ ႏွစ္ထည္ယူ က်ပ္ ၁၅၀၀ ပဲေပးဟု သူ႔ေရွ႕က ၀ယ္သူမ်ားကို အက်ပံုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖြရင္း သူကေျပာေနသည္။
“ဒါမ်ိဳးေတြဆုိ ၿမိဳ႕ထဲက စတိုးဆုိင္ေတြမွာ က်ပ္ ၄၅၀၀၊ ၅၀၀၀ အနည္းဆံုးပဲ” ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။
“တစ္ခါတေလဆုိရင္ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ၊ ဟာသကားထဲက လူေတြေတာင္ လာၾကတယ္” ဟု ကိုမ်ိဳးဦးက သူ႔ေဖာက္သည္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာသည္။
ေခါင္ထည္ဟုေခၚသည့္ နာမည္ေက်ာ္ တံဆိပ္မ်ားႏွင့္ အသစ္ႏွင့္မျခား အ၀တ္အစားမ်ားကို ေဘထုပ္စတင္ေဖာက္သည့္အခ်ိန္တ
“အထုပ္စစေဖာက္ခ်င္း အထည္ ၁၀၀ ယူမယ္။ ေစ်းက ဘယ္ေလာက္ဆုိၿပီး ႀကိဳညႇိတာရွိတယ္။ အဲဒီေခါင္ထည္ေတြကို ျပန္ေရာင္းရင္ ေသာင္းခ်ီျမတ္တယ္” ဟု မဂၤလာမြန္ေစ်းရွိ ေဘထုပ္ထည္ ေရာင္းခ်သူတစ္ဦးကဆိုသည္။
ေဘထုပ္မ်ားသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္မွ စတင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေစ်းကြက္တြင္ တျဖည္းျဖည္း ေနရာရလာေၾကာင္း လက္ကားေရာင္းခ်သူ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးသန္းထြန္းစိုးက ေျပာသည္။ အာရွ၏ ခ်မ္းသာသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ စင္ကာပူတုိ႔မွ ၀င္ေရာက္ေသာ ေဘထုပ္ထည္မ်ားကို လူႀကိဳက္မ်ားၿပီး အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ထုိင္းႏွင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း ၀င္ေရာက္ေလ့ရွိေၾကာင္း ေဘထုပ္အထည္ လုပ္ကုိင္သည့္ သက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ရွိ ၿပီျဖစ္သည့္ ၎က ေျပာသည္။
“ဂ်ပန္လုိႏုိင္ငံမ်ိဳးက် ခ်မ္းသာေတာ့ ဒီဇုိင္းေဟာင္းသြားရင္ မသံုးေတာ့တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ အသစ္နီးပါးပဲေပ့ါ။ ကားေတြလုိေပါ့ဗ်ာ” ဟု ၎က ဆုိပါသည္။
ႏွစ္စဥ္ ေအာက္တုိဘာမွ ဇန္န၀ါရီအထိ ကာလမ်ားသည္ ေဘထုပ္ထည္မ်ား ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုးျဖစ္သည
“အရင္ကေတာ့ ေဘထုပ္ဆုိရင္ လူေသေတြ၀တ္တာ။ ေရာဂါရမယ္ဆုိၿပီး အစြဲႀကီးခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ အဲဒီအစြဲမရွိ ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဟုိက စက္႐ံုေတြက ေသခ်ာပုိးသတ္၊ ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးမွ ထုပ္ပုိးၿပီး တင္ပို႔တာ” ဟု ဦးသန္းထြန္းစိုးက ေျပာသည္။
ႏုိင္ငံျခားမွ တင္သြင္းသူမ်ားထံမွ ဦးသန္းထြန္းစုိးတို႔ကဲ့သို
ယင္းေနာက္တြင္မွ က်န္သည့္အထည္မ်ားကို ကိုမ်ိဳးဦးတုိ႔လုိ ပံုေရာင္းေစ်းသည္မ်ားက ဆက္လက္ေရာင္းခ်သည္။ ကုိမ်ိဳးဦးတုိ႔ကဲ့သို႔ ပံုေရာင္းမ်ား ေရာင္းမကုန္ပါက အရင္းအႏွီးနည္းနည္းျဖင့္ ေစ်းဆုိင္တည္သူမ်ားက ဆက္လက္ေရာင္းခ်သည္။
“အနည္းဆံုးက အက်တစ္ထည္ကို ၅၀ က်ပ္ပဲ။ တစ္ခါတေလ ေရာင္းမကုန္ရင္ ၂၀၀ က်ပ္ဖိုး ငါးထည္ေတာင္ရွိတယ္” ဟု ကိုမ်ိဳးဦးက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မဂၤလာမြန္ေစ်း၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ေစ်းႀကီးလမ္း
ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္သာမက နယ္ေစ်းကြက္မွ ၀င္ေငြနည္း လူတန္းစားမ်ားအတြက္လည္း ေဘထုပ္ထည္မ်ားသည္ အႀကိဳက္ေတြ႕စရာမ်ားျဖစ္သည္။
“ႀကီးႀကီးမားမားေရာဂါေတာ့ မကူးစက္ႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တာက အေရျပားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ၀ဲတုိ႔၊ ယားနာတုိ႔၊ ေပြးတုိ႔ေတာ့ျဖစ္ ႏုိင္တယ္။ စိတ္မသန္႔ရင္ေတာ့ ေရေႏြးနဲ႔ျပဳတ္ၿပီး၀တ္ေပါ့”
ေဘထုပ္ထည္မ်ား၏ ေစ်းကြက္သည္ ၂၀၀၀ မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုး အေနအထားတြင္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ တန္ဖုိးနည္း တ႐ုတ္အထည္မ်ားကို ေစ်းကြက္ေ၀စု ခြဲေပးလုိက္ရေၾကာင္း ေရာင္းခ်သူမ်ားက ေျပာသည္။
“ေစ်းတူရင္ အသစ္ဆုိေတာ့ တ႐ုတ္က၀င္တာေတြကို လူစိတ္၀င္စားတယ္။ ေနာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က အထည္ခ်ဳပ္ေတြက နည္းနည္းပါးပါး ပ်က္စီးတဲ့ အထည္ေတြကလည္း ၀င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရည္အေသြးပုိင္းက်ေတာ့ ေဘထုပ္ကို မမီဘူး။ ၀တ္ေနက် လူကေတာ့ ေဘထုပ္ကိုပဲ ႀကိဳက္ၾကတယ္” ဟု မဂၤလာမြန္ေစ်းမွ ေဘထုပ္ေရာင္းသူကေျပာသည္။
အခ်ိန္က ညေနေစာင္းေက်ာ္လာကာ ည ၈ နာရီ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္ ေစ်းႀကီးလမ္းအတြင္း တန္ဖိုးနည္း အ၀တ္အထည္ ေရြးခ်ယ္သူမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း လူစုကြဲသြားၿပီျဖစ္သည္။ ကုိမ်ိဳးဦးတစ္ေယာက္လည္း သူ႔ဆုိင္ကုိ သိမ္းဆည္းရန္ ျပင္ဆင္လုိက္သည္။
“တစ္ႏွစ္လံုး ေရာင္းရတာေလးစုေနတယ္။ သႀကၤန္ေတာ့ ရြာျပန္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အဲဒီက်ရြာမွာ အထည္ေတြ ယူေရာင္းဖုိ႔ စဥ္းစားထားတယ္” ဟု ေအာင္လံသားက ဆက္လက္ေျပာသည္။
ေဘထုပ္အထည္မ်ားသည္ ကုိမ်ိဳးဦးကဲ့သို႔ေသာ ေက်းလက္မ်ားမွ ရန္ကုန္တက္လာသူမ်ားအတြက္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သလို ၀င္ေငြနည္း လူတန္းစားမ်ားအတြက္လည္း စရိတ္နည္းနည္းျဖင့္ တင့္တင့္တယ္တယ္ အ၀တ္အစား ၀တ္ဆင္ႏုိင္မည့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိေစခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ဓာတ္ပုံ- ေက်ာ္ဇင္သန္း7Day News
ေရးသားသူ- ထြန္းခုိင္
တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည့္ ကမၻာေက်ာ္ အမွတ္တံဆိပ္ အ၀တ္အစားမ်ားကို ပိုင္ဆုိင္ရန္အတြက္ ၀င္ေငြနည္းပါးလြန္းလုိ႔ စိတ္ညစ္ေနပါသလား။
ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေနရာအခ်ိဳ႕ကိုသြားၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပးလိုက္မယ္ဆ
အသစ္နီးပါး ေကာင္းမြန္သည့္ ကမၻာေက်ာ္အမွတ္တံဆိပ္မ်ားလည
အခ်ိန္သာ အနည္းငယ္ေပးၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ ရွာေဖြမည္ဆုိလွ်င္ ယင္းေနရာတြင္ ျပင္သစ္နာမည္ေက်ာ္တံဆိပ္ျဖစ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ ေစ်းႀကီးလမ္းအတြင္းရွိ ေဘထုပ္ေခၚ တစ္ပတ္ရစ္ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္အ၀တ္အထည္ ေစ်းသည္လည္း ေစ်းသက္သက္သာသာျဖင့္ အ၀တ္အစား ေကာင္းေကာင္းရႏုိင္ေသာ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲလုိလုိ လူစည္ကားေလ့ရွိသည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ညေန ငါးနာရီခန္႔မွစတင္ၿပီး အ၀တ္အစား လာေရာက္ေရြးခ်ယ္သူ အရြယ္စံု၊ ဆုိဒ္စံုက အလုအယက္ သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ ေရြးခ်ယ္ေနၾကသည္။
လမ္းမႀကီး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ခင္းထားေသာ မိုးကာစမ်ားေပၚတြင္ အက်၊ ေဘာင္းဘီ အစရွိသည့္ အ၀တ္အစားမ်ား ေတာင္လိုပံုေနသည္။ ေစ်းသည္မ်ားလည္း သူ႔ထက္ငါ ေအာ္ဟစ္ကာ ၀ယ္သူမ်ားကုိ ေအာ္ေခၚေနသည္။ ယင္း အ၀တ္အစားေရာင္းသူမ်ားထဲတြင္
“ကၽြန္ေတာ္ စေရာင္းတုန္းက လူေတြက ေဘထုပ္၀တ္ရတာ အရင္က ရွက္စရာလုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဒါမ်ိဳးသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး” ဟု လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႔မွ စတင္ၿပီး ေဘထုပ္မ်ား ေရာင္းခ်ေသာသူက ၀ယ္သူမ်ားကို တစာစာေခၚေနသည့္ၾကားမွ ေျပာသည္။
သူ၏ေရွ႕တြင္ အမ်ိဳးသား ၀တ္ရွပ္အက်မ်ားမွာ အပံုလုိက္၊ တစ္ထည္ က်ပ္ ၈၀၀၊ ႏွစ္ထည္ယူ က်ပ္ ၁၅၀၀ ပဲေပးဟု သူ႔ေရွ႕က ၀ယ္သူမ်ားကို အက်ပံုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖြရင္း သူကေျပာေနသည္။
“ဒါမ်ိဳးေတြဆုိ ၿမိဳ႕ထဲက စတိုးဆုိင္ေတြမွာ က်ပ္ ၄၅၀၀၊ ၅၀၀၀ အနည္းဆံုးပဲ” ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။
“တစ္ခါတေလဆုိရင္ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ၊ ဟာသကားထဲက လူေတြေတာင္ လာၾကတယ္” ဟု ကိုမ်ိဳးဦးက သူ႔ေဖာက္သည္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာသည္။
ေခါင္ထည္ဟုေခၚသည့္ နာမည္ေက်ာ္ တံဆိပ္မ်ားႏွင့္ အသစ္ႏွင့္မျခား အ၀တ္အစားမ်ားကို ေဘထုပ္စတင္ေဖာက္သည့္အခ်ိန္တ
“အထုပ္စစေဖာက္ခ်င္း အထည္ ၁၀၀ ယူမယ္။ ေစ်းက ဘယ္ေလာက္ဆုိၿပီး ႀကိဳညႇိတာရွိတယ္။ အဲဒီေခါင္ထည္ေတြကို ျပန္ေရာင္းရင္ ေသာင္းခ်ီျမတ္တယ္” ဟု မဂၤလာမြန္ေစ်းရွိ ေဘထုပ္ထည္ ေရာင္းခ်သူတစ္ဦးကဆိုသည္။
ေဘထုပ္မ်ားသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္မွ စတင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေစ်းကြက္တြင္ တျဖည္းျဖည္း ေနရာရလာေၾကာင္း လက္ကားေရာင္းခ်သူ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးသန္းထြန္းစိုးက ေျပာသည္။ အာရွ၏ ခ်မ္းသာသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ စင္ကာပူတုိ႔မွ ၀င္ေရာက္ေသာ ေဘထုပ္ထည္မ်ားကို လူႀကိဳက္မ်ားၿပီး အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ထုိင္းႏွင့္ မေလးရွားႏုိင္ငံတုိ႔မွလည္း ၀င္ေရာက္ေလ့ရွိေၾကာင္း ေဘထုပ္အထည္ လုပ္ကုိင္သည့္ သက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ရွိ ၿပီျဖစ္သည့္ ၎က ေျပာသည္။
“ဂ်ပန္လုိႏုိင္ငံမ်ိဳးက် ခ်မ္းသာေတာ့ ဒီဇုိင္းေဟာင္းသြားရင္ မသံုးေတာ့တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ အသစ္နီးပါးပဲေပ့ါ။ ကားေတြလုိေပါ့ဗ်ာ” ဟု ၎က ဆုိပါသည္။
ႏွစ္စဥ္ ေအာက္တုိဘာမွ ဇန္န၀ါရီအထိ ကာလမ်ားသည္ ေဘထုပ္ထည္မ်ား ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုးျဖစ္သည
“အရင္ကေတာ့ ေဘထုပ္ဆုိရင္ လူေသေတြ၀တ္တာ။ ေရာဂါရမယ္ဆုိၿပီး အစြဲႀကီးခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ အဲဒီအစြဲမရွိ ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဟုိက စက္႐ံုေတြက ေသခ်ာပုိးသတ္၊ ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးမွ ထုပ္ပုိးၿပီး တင္ပို႔တာ” ဟု ဦးသန္းထြန္းစိုးက ေျပာသည္။
ႏုိင္ငံျခားမွ တင္သြင္းသူမ်ားထံမွ ဦးသန္းထြန္းစုိးတို႔ကဲ့သို
ယင္းေနာက္တြင္မွ က်န္သည့္အထည္မ်ားကို ကိုမ်ိဳးဦးတုိ႔လုိ ပံုေရာင္းေစ်းသည္မ်ားက ဆက္လက္ေရာင္းခ်သည္။ ကုိမ်ိဳးဦးတုိ႔ကဲ့သို႔ ပံုေရာင္းမ်ား ေရာင္းမကုန္ပါက အရင္းအႏွီးနည္းနည္းျဖင့္ ေစ်းဆုိင္တည္သူမ်ားက ဆက္လက္ေရာင္းခ်သည္။
“အနည္းဆံုးက အက်တစ္ထည္ကို ၅၀ က်ပ္ပဲ။ တစ္ခါတေလ ေရာင္းမကုန္ရင္ ၂၀၀ က်ပ္ဖိုး ငါးထည္ေတာင္ရွိတယ္” ဟု ကိုမ်ိဳးဦးက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မဂၤလာမြန္ေစ်း၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ေစ်းႀကီးလမ္း
ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္သာမက နယ္ေစ်းကြက္မွ ၀င္ေငြနည္း လူတန္းစားမ်ားအတြက္လည္း ေဘထုပ္ထည္မ်ားသည္ အႀကိဳက္ေတြ႕စရာမ်ားျဖစ္သည္။
“ႀကီးႀကီးမားမားေရာဂါေတာ့ မကူးစက္ႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တာက အေရျပားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ၀ဲတုိ႔၊ ယားနာတုိ႔၊ ေပြးတုိ႔ေတာ့ျဖစ္ ႏုိင္တယ္။ စိတ္မသန္႔ရင္ေတာ့ ေရေႏြးနဲ႔ျပဳတ္ၿပီး၀တ္ေပါ့”
ေဘထုပ္ထည္မ်ား၏ ေစ်းကြက္သည္ ၂၀၀၀ မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုး အေနအထားတြင္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ တန္ဖုိးနည္း တ႐ုတ္အထည္မ်ားကို ေစ်းကြက္ေ၀စု ခြဲေပးလုိက္ရေၾကာင္း ေရာင္းခ်သူမ်ားက ေျပာသည္။
“ေစ်းတူရင္ အသစ္ဆုိေတာ့ တ႐ုတ္က၀င္တာေတြကို လူစိတ္၀င္စားတယ္။ ေနာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က အထည္ခ်ဳပ္ေတြက နည္းနည္းပါးပါး ပ်က္စီးတဲ့ အထည္ေတြကလည္း ၀င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရည္အေသြးပုိင္းက်ေတာ့ ေဘထုပ္ကို မမီဘူး။ ၀တ္ေနက် လူကေတာ့ ေဘထုပ္ကိုပဲ ႀကိဳက္ၾကတယ္” ဟု မဂၤလာမြန္ေစ်းမွ ေဘထုပ္ေရာင္းသူကေျပာသည္။
အခ်ိန္က ညေနေစာင္းေက်ာ္လာကာ ည ၈ နာရီ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္ ေစ်းႀကီးလမ္းအတြင္း တန္ဖိုးနည္း အ၀တ္အထည္ ေရြးခ်ယ္သူမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း လူစုကြဲသြားၿပီျဖစ္သည္။ ကုိမ်ိဳးဦးတစ္ေယာက္လည္း သူ႔ဆုိင္ကုိ သိမ္းဆည္းရန္ ျပင္ဆင္လုိက္သည္။
“တစ္ႏွစ္လံုး ေရာင္းရတာေလးစုေနတယ္။ သႀကၤန္ေတာ့ ရြာျပန္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အဲဒီက်ရြာမွာ အထည္ေတြ ယူေရာင္းဖုိ႔ စဥ္းစားထားတယ္” ဟု ေအာင္လံသားက ဆက္လက္ေျပာသည္။
ေဘထုပ္အထည္မ်ားသည္ ကုိမ်ိဳးဦးကဲ့သို႔ေသာ ေက်းလက္မ်ားမွ ရန္ကုန္တက္လာသူမ်ားအတြက္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ျဖစ္သလို ၀င္ေငြနည္း လူတန္းစားမ်ားအတြက္လည္း စရိတ္နည္းနည္းျဖင့္ တင့္တင့္တယ္တယ္ အ၀တ္အစား ၀တ္ဆင္ႏုိင္မည့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိေစခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ဓာတ္ပုံ- ေက်ာ္ဇင္သန္း7Day News
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။