ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၃၇၇ ႏွင့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေရး

Aung Ko Ko

Options for this story

ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၃၇၇ ႏွင့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေရး


7Day News Journal
အတဲြ (၁၂)၊ အမွတ္(၄၅)
ဦးတင္၀င္းေအာင္

ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအဖြဲ႕ (LGBT အဖဲြ႕)က ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ-၃၇၇ ကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိေၾကာင္း သတင္းမ်ားတြင္ ဖတ္လိုက္ရသည္။

၎တုိ႔ေတာင္းဆိုရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ကုလသမဂၢအာရွပစိဖိတ္ေဒသဆုိင္ရာ HIV/AIDS ညီလာခံသုိ႔ ေပးပို႔ေသာ မိန္႔ခြန္းပါစကားမ်ားႏွင့္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၄၇၊ ၃၅၃ ပါ အခ်က္တုိ႔ကုိ ကုိးကားေတာင္းဆိုထားေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ၎တုိ႔ေတာင္းဆုိရာတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားလည္း ပါရိွသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္။

ျမန္မာ LGBT အခြင့္အေရးဆုိင္ရာကြန္ရက္က သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏မိန္႔ခြန္းကုိ ကိုးကားရာ၌ “လိင္တူခ်စ္မႈအေပၚ ရာဇ၀တ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ဥပေဒမ်ားရိွေနျခင္းက လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအၾကား HIV/AIDS ကုသေရးအခက္အခဲ အဟန္႔အတားျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအၾကား HIV/AIDS ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈႏႈန္းမွာ အျမင့္ဆံုးတြင္ရိွေနၿပီး ထိုသုိ႔ျဖစ္ေနရျခင္းမွာလည္း လူထုအတြင္းခဲြျခားမႈကုိ ျဖစ္ေနေစသည့္ အယူအဆအစြဲမ်ား၊ ဥပေဒမ်ားရိွေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း”ဆုိေသာစကားမ်ားကုိ ကုိးကားထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထိုအခ်က္မွာ မွန္သင့္သေလာက္မွန္ေသာ္လည္း ယင္းအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၃၇၇ ကုိ မပယ္ဖ်က္သင့္ပါ။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံပုဒ္မ-၃၅၃ တြင္ “ပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာလြတ္လပ္မႈကုိျဖစ္ေစ”ဟု ျပ႒ာန္းပါရိွသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ျပ႒ာန္းခ်က္အျပည့္အစံုမွာ “မည္သူ႔ကုိမွ် တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္အညီမွ တစ္ပါးအသက္ကုိျဖစ္ေစ၊ ပုဂိၢဳလ္ဆုိင္ရာလြတ္လပ္မႈကုိျဖစ္ေစ နစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈမရိွေစရ”ဟု ျပ႒ာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ “တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္အညီမွတစ္ပါး”ဆုိသည့္အခ်က္ကုိလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဥပေဒတစ္ရပ္ကုိ ကိုးကားရာတြင္ ကုိယ္လုိခ်င္သည့္အခ်က္ကုိသာ ဆဲြယူ၍မရဘဲ ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ရပ္လံုးကုိ ၿခံဳငံုသံုးသပ္ဖုိ႔လုိပါသည္။ ဥပေဒႏွင့္ညီေသာ ပုဂိၢဳလ္ဆုိင္ရာလြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ဆုိလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ-၃၇၇ ကုိ ပယ္ဖ်က္ေစႏုိင္သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မဟုတ္သည္ကုိ သတိျပဳသင့္ပါသည္။

ပုဒ္မ-၃၇၇ ကုိ ပယ္ဖ်က္သင့္သလား၊ ျဖည့္စြက္သင့္သလား။

ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒပုဒ္မ- ၃၇၇ တြင္ ျပ႒ာန္းထားသည္မွာ “မည္သူမဆုိ ေယာက်္ားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မိန္းမႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ တိရစာၦန္ႏွင့္ျဖစ္ေစ မိမိအလိုအေလ်ာက္ ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာ ကာမစပ္ယွက္မႈကုိျပဳလုပ္လွ်င္ ထိုသူကုိ တစ္သက္တစ္ကၽြန္းဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဆယ္ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏုိင္သည္”ဟု ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ ထုိျပ႒ာန္းခ်က္ကုိ ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ ေလ့လာသင့္ပါသည္။

ပုဒ္မ၏ေခါင္းစဥ္သည္ပင္ “ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာျပစ္မႈ”ဟု ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ “ဓမၼတာ”ဆုိသည္ကုိ ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒတြင္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိထားျခင္းမရိွပါ။ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ထုတ္ျပန္ေသာ ျမန္မာစာအဘိဓာန္တြင္ “ဓမၼတာ”ကုိ “ျဖစ္ၿမဲေသာ အစဥ္အလာ”ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိထားပါသည္။ အဂၤလိပ္- ျမန္မာအဘိဓာန္တြင္လည္း “ဓမၼတာ”ကို "The Law of nature" ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။

ပုဒ္မ-၃၇၇ တြင္ “ေယာက္်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ”ဟု ျပ႒ာန္းပါရိွပါသည္။ ေယာက်္ားခ်င္းအလုိတူ၍ ဆက္ဆံပါက ၎ပုဒ္မျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္မထုိက္သင့္ေစလုိပါ။ သို႔ေသာ္ ဆက္ဆံသူမ်ားအေနျဖင့္ သတိထားရမည္မွာ မစင္စြန္႔ရာလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္အတြက္ လိင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာေရာဂါမ်ား အလြယ္တကူျဖစ္ပြားႏုိင္သည္ကုိ က်န္းမာေရးသတိျဖင့္ ၾကည့္သင့္ပါသည္။

ပုဒ္မ-၃၇၇ ႏွင့္ပတ္သက္၍ အထူးသတိျပဳေစလုိသည့္အခ်က္တစ္ခုကုိ တင္ျပလိုပါသည္။ ဥပမာ-ပုဒ္မ ၃၇၇ ကုိ ပယ္ဖ်က္ခဲ့မည္ဆုိပါက ေယာက်္ားအမ်ားစု လိင္တူခ်စ္သူအမ်ိဳးသားတစ္ဦးကုိ ၎၏ဆႏၵမပါဘဲ အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့လွ်င္ မည္သည့္ဥပေဒပုဒ္မျဖင့္ တရားစဲြဆုိအေရးယူေဆာင္ရြက္မည္နည္း။ ေယာက်္ားခ်င္းေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အဓမၼနည္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကာမစပ္ယွက္ခဲ့လွ်င္လည္း မည္သည့္ပုဒ္မျဖင့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရပါမည္နည္း။

မၾကာေသးမီကပင္ မႏၲေလးမွ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားကုိ ရဲတပ္ဖဲြ႕၀င္က အဓမၼျပဳက်င့္သည္ဟူေသာ သတင္းၾကားလုိက္ရပါသည္။ တကယ္ ဟုတ္၊ မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ။ ပုဒ္မ-၃၇၇ ကုိ ပယ္ဖ်က္လိုက္လွ်င္ ထိုကိစၥမ်ိဳးအတြက္ မည္သည့္ပုဒ္မျဖင့္ အေရးယူမည္နည္း။

အရြယ္ေရာက္စအခ်ိန္တြင္ တဏွာကာမ၌ ေယာက္်ားေလးအခ်င္းခ်င္း ေဖာက္ျပန္ခံခဲ့ရဖူးသူမ်ားသည္ ခံခဲ့ရေသာ တဏွာကာမကုိ မက္ေမာသြားၿပီး အခြင့္ႀကံဳတုိင္း
ထပ္မံခံစားလုိသူမ်ားမွာ ေယာက်္ားေဟာ္မုန္းဓာတ္မေျပာင္းလဲေစကာမူ ထုိအေတြ႕အႀကံဳတစ္မ်ိဳးကုိ ခံစားလုိက္ဖူးျခင္းျဖင့္ ထပ္၍ထပ္၍ ခံစားလုိမႈေပၚေပါက္ျခင္းျဖင့္ လိင္တူခ်စ္သူဘ၀သို႔ ေရာက္သည့္အျဖစ္မ်ား ရိွခဲ့ပါသည္။ အေတြ႕ျဖင့္ မိန္းမလ်ာျဖစ္သြားရေသာဦးေရမွာ ေဟာ္မုန္းဓာတ္ေၾကာင့္ မိန္းမလ်ာျဖစ္သြားရေသာဦးေရထက္ မ်ားျပားလွေၾကာင္း
ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္ေရးသည့္ ဖုိမဆက္ဆံေရးစာအုပ္တြင္ ေထာက္ျပထားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိန္းမလ်ာဇာတ္သြင္းျခင္းဆုိသည့္ကိစၥမ်ားရိွေနသျဖင့္ အရြယ္ေရာက္စလူငယ္မ်ားအား ကာကြယ္ရန္ ပုဒ္မ-၃၇၇ ကုိ ဆက္လက္ထားရိွရပါမည္။

၎ပုဒ္မ ၃၇၇ တြင္ပင္ “မိန္းမႏွင့္ျဖစ္ေစ”ဟု ျပ႒ာန္းပါရိွသည့္အတြက္ မိန္းမအခ်င္းခ်င္းလက္ထပ္ျခင္းကုိလည္း ဟန္႔တားထားသည့္ သေဘာရိွပါသည္။ ထုိအခ်က္ေၾကာင့္လည္း ပယ္ဖ်က္ရန္ မသင့္ပါ။ မိန္းတစ္ဦးအား ဓမၼတာအတုိင္းပင္ အလုိမတူဘဲဆက္ဆံခဲ့ပါက ပုဒ္မ-၃၇၆ အရ အေရးယူအျပစ္ေပးႏုိင္ေသာ္လည္း ဓမၼတာအတုိင္းမဟုတ္ဘဲ အလိုမတူဆက္ဆံပါက ပုဒ္မ-၃၇၆ ျဖင့္ အေရးယူေဆာင္ရြက္၍မရပါ။ ပုဒ္မ-၃၇၇ ျဖင့္သာ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။

ပုဒ္မ-၃၇၇ ၏ ျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာ ျပဳလုပ္မႈတြင္ ပါးစပ္ႏွင့္ဆက္ဆံျခင္း(Oral Sex)လည္း ပါရိွပါသည္။ ျပည့္တန္ဆာမ်ားသည္ပင္လွ်င္ ပါးစပ္ႏွင့္ဆက္ဆံခိုင္းျခင္းကုိ ရြံ႕ရွာစက္ဆုပ္ၾကမည္ထင္ပါသည္။ ထု႔ိေၾကာင့္ ပုဒ္မ-၃၇၇ သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အကာအကြယ္ေပးထားသည့္ ပုဒ္မတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ေယာက်္ားကုိျဖစ္ေစ၊ မိန္းမကုိျဖစ္ေစ အႏုိင္အထက္ျပဳ၍ ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီး ကာမစပ္ယွက္ခံရပါက နစ္နာသူ (စပ္ယွက္ခံရသူ)အတြက္ ဥပေဒအရကုစားရန္နည္းလမ္းမွာ ပုဒ္မ-၃၇၇ သာ ရိွပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပယ္ဖ်က္ရန္မသင့္ပါ။

၎ပုဒ္မတြင္ပင္ “တိရစာၦန္ႏွင့္ျဖစ္ေစ”ဟု ျပ႒ာန္းပါရိွပါသည္။ လူမွန္သမွ်သည္ လူ၏ကုိယ္က်င့္တရားကုိ ေစာင့္ထိန္းရန္ တာ၀န္ရိွပါသည္။ ယခုအခ်က္မွာ ထုိကုိယ္က်င့္တရားကုိ ေစာင့္ထိန္းရန္ႏွင့္ မျဖစ္သင့္၊ မျဖစ္ထိုက္သည္မ်ားကုိ တားျမစ္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ တိရစာၦန္ႏွင့္ ကာမစပ္ယွက္ျခင္းကုိ လံုး၀တားျမစ္ထားေပသည္။

ယေန႔လူသားမ်ား ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ HIV/AIDS ေရာဂါသည္ (Sexsually Transmitted Disease) လိင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ေသာေရာဂါျဖစ္ပါသည္။ HIV ပိုးမွာ အေနာက္အာဖရိကအလယ္ပုိင္း (West Central Africa)ရိွ ေမ်ာက္မ်ားတြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ဟု ေဆးပညာရွင္မ်ားက (Medical Experts)မ်ားက ယူဆၾကသည္။ ထုိေမ်ာက္မ်ားမွ လူကုိကူးျခင္း (Zoonosis) ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ားက ထုိေမ်ာက္သားကုိ အစိမ္းစားခဲ့၍လား (သုိ႔မဟုတ္) လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာဆက္ဆံခဲ့၍လား၊ မည္သည့္နည္းျဖင့္ ကူးစက္လာသည္ကုိေတာ့ မသိေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း HIV/AIDS ေရာဂါမွာ လိင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ေသာေရာဂါျဖစ္သည္ကုိေတာ့ သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ ကာမဆက္ဆံပါက အလားတူ ေရာဂါဆုိးႀကီးမ်ား ေပၚေပါက္လာႏုိင္သည္ကုိေတာ့ သတိျပဳရပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “တိရစာၦန္ႏွင့္ျဖစ္ေစ”ဆုိသည့္အခ်က္မွာ လူ႔ကိုယ္က်င့္သိကၡာကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ႏွင့္ မျဖစ္သင့္သည့္ေရာဂါမ်ား မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းအပုိဒ္ ၁၆(၁)တြင္ “အရြယ္ေရာက္ၿပီးေသာ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမတို႔တြင္ လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံသား၊ ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္ျခင္းမရိွဘဲ ထိမ္းျမားႏုိင္ခြင့္ရိွသည္”ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္ကုိသာ ေတြ႕ရပါသည္။ လိင္တူခ်င္းထိမ္းျမားလက္ထပ္ႏုိင္သည္ဟူေသာသေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ိဳးမေတြ႕ရိွရပါ။ ထုိ႔အျပင္ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း ၂၉(၂)တြင္ “မိမိ၏အခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကုိ သံုးစဲြရာတြင္ လူတုိင္းသည္ အျခားသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကုိ အသိအမွတ္ျပဳ၍ ႐ိုေသေလးစားေစရန္ အလိ႔ုငွာလည္းေကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီက်င့္သံုးေသာ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ ကုိယ္က်င့္တရားအျပင္ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးတုိ႔အတြက္ တရားမွ်တစြာ က်င့္ေဆာင္ရန္ အလုိ႔ငွာလည္းေကာင္း၊ ဥပေဒကျပ႒ာန္းထားသည့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားျဖင့္သာ ကန္႔သတ္ျခင္းခံရမည္”ဟု ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုဒ္မ-၃၇၇ သည္ လူအမ်ား၏အခြင့္အေရးကုိ ကာကြယ္ရန္ ကုိယ္က်င့္တရားေစာင့္ထိန္းရန္ ျပ႒ာန္းထားသျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းႏွင့္လည္း ကုိက္ညီေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။

က်ိဳက္ထုိၿမိဳ႕တြင္ လိင္တူအမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး မဂၤလာေဆာင္ကုိ ၿမိဳ႕ခံမ်ား မေက်နပ္ဆုိသည့္သတင္းကုိ ဖတ္လိုက္ရပါသည္။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းသည္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္းဥပေဒအရ လူမႈေရးကိစၥျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေယာက်္ားႏွင့္မိန္းမ လက္ထပ္ရာတြင္ ဥပေဒျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားျခင္းမရိွပါ။ ဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္ၾကပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လိင္တူခ်င္းလက္ထပ္သည့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမရိွေသးသျဖင့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား လက္ထပ္ရန္မွာ အခက္အခဲမ်ားရိွေနႏုိင္ပါသည္။ လူအမ်ားက လက္ခံလာႏုိင္သည္အထိ ေဆာင္ရြက္ရန္မွာ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေပၚတြင္ အဓိကတာ၀န္ရိွပါသည္။

ဥပေဒတစ္ရပ္တြင္ ျပ႒ာန္းပါရိွသည့္အခ်က္မ်ား၌ မည္သည့္အခ်က္မ်ားက မိမိတုိ႔ကုိ အကာအကြယ္ေပးထားသည္ (သုိ႔မဟုတ္) ပိတ္ပင္ထားသည္၊ အခြင့္အေရးေပးထားသည္ (သို႔မဟုတ္) တာ၀န္ေပးထားသည္ စသည္ျဖင့္ သိရိွရန္လိုပါသည္။ ပုဒ္မ-၃၇၇ မွာ လူအမ်ားကုိ အကာအကြယ္ေပးထားသည့္ ပုဒ္မျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎ပုဒ္မကုိမပယ္ဖ်က္ဘဲ ျဖည့္စြက္ရန္သာ ေတာင္းဆုိသင့္ပါသည္။

လူနည္းစု၏အခြင့္အေရးရဖုိ႔ ေတာင္းဆုိရာတြင္ က်န္လူအမ်ား၏အခြင့္အေရးကုိ ဆံုး႐ႈံးေစႏုိင္ေလာက္သည္အထိ ေတာင္းဆိုခြင့္မရိွဟု ယူဆမိပါသည္။ ထိုအခ်က္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီ၏သေဘာတရားတစ္ခုျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မိပါသည္။

ပုဒ္မ-၃၇၇ သည္ ေယာက်္ားခ်င္း၊ မိန္းမခ်င္း လက္ထပ္သည္ကုိ ကန္႔သတ္သည့္သေဘာသက္ေရာက္ေနသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ပယ္ဖ်က္သည္အထိ မျပဳလုပ္သင့္ပါ။ ပယ္ဖ်က္လုိက္မည္ဆိုပါကလည္း လိင္တူခ်စ္သူမ်ားသည္ တရား၀င္လက္ထပ္ျခင္းကုိ ရရိွလာလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ျပႆနာမ်ားသာ ပုိမိုျဖစ္ပြားလာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရိွပါသည္။ ထု႔ိအျပင္ ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ မိန္းမမ်ားအျပင္ တိရစာၦန္မ်ားကုိပါ ဓမၼတာႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီး အဓမၼကာမစပ္ယွက္ျခင္းမွ အကာအကြယ္ေပးထားသည့္ ပုဒ္မတစ္ခုဆံုး႐ႈံး႐ံုသာ ရိွပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔အတြက္ လုိအပ္သည့္အခြင့္အေရးရလုိပါလွ်င္

“ႁခြင္းခ်က္။ ။ ဆက္ဆံသည့္အခ်ိန္တြင္ ဆက္ဆံျခင္းခံရသူက အလိုတူလွ်င္ ျပစ္မႈမေျမာက္ေစရ”ဟူေသာအခ်က္ကုိသာ ပုဒ္ မ-၃၇၇ တြင္ ထပ္မံျဖည့္သြင္းေပးရန္သာ ေတာင္းဆုိသင့္ပါသည္။ သို႔မွသာ တရားမွ်တေသာ ေတာင္းဆိုမႈျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ၎အခ်က္ကုိျဖည့္စြက္ခြင့္ျပဳလွ်င္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားကုိ ပုဒ္မ- ၃၇၇ ျဖင့္ တရားစဲြဆုိ၍ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္မည္ျဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါျဖည့္စြက္ခ်က္ကုိ ခြင့္ျပဳ႐ံုမွ်ျဖင့္လည္း လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေနျဖင့္ တရား၀င္လက္ထပ္ျခင္းကုိ ရရိွလာျခင္းမရိွေသးဘဲ “အတူေနထုိင္ျခင္း”ကုိသာ ရရိွလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ျဖည့္စြက္ခ်က္၏ ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ “လိင္တူခ်စ္သူမ်ား တရား၀င္လက္ထပ္ျခင္း”ရရိွရန္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳေရးသားလုိက္ရပါသည္။