ေက်းဇူးတရားရဲ႕ အင္အား
ေဝေဝက နယ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕က ဆင္းရဲသားေက်ာင္းသားတစ္ဦးျ
စစခ်င္းမွာ ေဝေဝနဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ႏွစ္တစ္ႏွစ္က ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီးသိပ္မၾကာခင
ဒါကို ဆရာကေတြ႔ေတာ့ “ဒါေတြက တျခားလူလွဴထားတဲ့ပစၥည္းေတြလ
“ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ” ေက်ာင္းသားေတြ ျပန္ေျဖၾကတယ္။
“ႏွစ္တိုင္း လွဴၾကတာလား”
“ဟုတ္ပါတယ္.. ဆရာ… ႏွစ္တိုင္းလွဴပါတယ္.. လွဴတိုင္း အမ်ားႀကီးလွဴပါတယ္”
“ဒါဆို ဒီအလွဴပစၥည္းေတြကို ဘယ္လိုစီမံၾကသလဲ”
ဆရာက အလွဴပစၥည္း စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေကာက္ကိုင္
“လြယ္လြယ္ေလးပဲ ဆရာ.. အလွဴပစၥည္းအေရအတြက္ ေကာက္ယူမွတ္သားၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ေဝေပးလိုက္ပါတယ္” ေဝေဝက ဆရာ့အေမးကိုျပန္ေျဖပါတယ္။ သူက ဒီအလွဴပစၥည္းေတြကို တာဝန္ယူရတဲ့ေက်ာင္းသားျဖစ္တ
“အလွဴ႐ွင္ေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားၾကရဲ႕လား” ဆရာေနာက္ဆက္တဲြေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး ဆြံအကုန္ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အျပဳအမူနဲ႔
ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ဆရာက ေက်ာင္းသားေတြကိုေခၚၿပီး လက္ေဆာင္ဝယ္ဖို႔ထြက္ခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာ ဆရာက “အလွဴ႐ွင္ေတြကို လက္ေဆာင္ျပန္ေပးဖို႔ ဆရာတို႔ အခ်ိန္တစ္ညေနသံုးလိုက္ရတယ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ဳိ႕က တစ္ညေနလို႔ ေျဖတယ္။ တခ်ဳိ႕က တစ္ရက္လို႔ဆိုတယ္။ စာအုပ္ခဲတံ ပစၥည္းပစၥယေတြ လိုက္ဝယ္ရလို႔လို႔ ဆိုတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ဳိ႕က ကုမၸဏီကလွဴဒါန္းတယ္ဆိုရင္ ကုမၸဏီအသံုးစရိတ္အတြက္ အတည္ျပဳခ်က္ယူရေသးတာမို႔ တစ္ရက္ထက္မက ၾကာႏိုင္ေၾကာင္းေျပာတယ္။
“ဟုတ္တယ္.. လွဴမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လွဴဒါန္းၿပီးခ်ိန္အထိ အနည္းဆံုးတစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ သူတို႔အသံုးျပဳရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စာေလးတစ္ေစာင္ေရးပို႔ဖို႔ေတ
ဆရာ့စကားက ေဝေဝနဲ႔ေက်ာင္းသားအားလံုးကိ
ႏွစ္အတန္ငယ္အၾကာမွာ ေဝေဝတို႔အတန္းကေက်ာင္းသားအာ
မူရင္းေရးသားသူ တ႐ုတ္စာေရးဆရာ Guo Long (郭龙: 感谢的力量)ရဲ႕ “ေက်းဇူးတရားရဲ႕အင္အား” ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါတယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ေဝေဝက နယ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕က ဆင္းရဲသားေက်ာင္းသားတစ္ဦးျ
စစခ်င္းမွာ ေဝေဝနဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ႏွစ္တစ္ႏွစ္က ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီးသိပ္မၾကာခင
ဒါကို ဆရာကေတြ႔ေတာ့ “ဒါေတြက တျခားလူလွဴထားတဲ့ပစၥည္းေတြလ
“ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ” ေက်ာင္းသားေတြ ျပန္ေျဖၾကတယ္။
“ႏွစ္တိုင္း လွဴၾကတာလား”
“ဟုတ္ပါတယ္.. ဆရာ… ႏွစ္တိုင္းလွဴပါတယ္.. လွဴတိုင္း အမ်ားႀကီးလွဴပါတယ္”
“ဒါဆို ဒီအလွဴပစၥည္းေတြကို ဘယ္လိုစီမံၾကသလဲ”
ဆရာက အလွဴပစၥည္း စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေကာက္ကိုင္
“လြယ္လြယ္ေလးပဲ ဆရာ.. အလွဴပစၥည္းအေရအတြက္ ေကာက္ယူမွတ္သားၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ေဝေပးလိုက္ပါတယ္” ေဝေဝက ဆရာ့အေမးကိုျပန္ေျဖပါတယ္။ သူက ဒီအလွဴပစၥည္းေတြကို တာဝန္ယူရတဲ့ေက်ာင္းသားျဖစ္တ
“အလွဴ႐ွင္ေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားၾကရဲ႕လား” ဆရာေနာက္ဆက္တဲြေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး ဆြံအကုန္ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အျပဳအမူနဲ႔
ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ဆရာက ေက်ာင္းသားေတြကိုေခၚၿပီး လက္ေဆာင္ဝယ္ဖို႔ထြက္ခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာ ဆရာက “အလွဴ႐ွင္ေတြကို လက္ေဆာင္ျပန္ေပးဖို႔ ဆရာတို႔ အခ်ိန္တစ္ညေနသံုးလိုက္ရတယ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ဳိ႕က တစ္ညေနလို႔ ေျဖတယ္။ တခ်ဳိ႕က တစ္ရက္လို႔ဆိုတယ္။ စာအုပ္ခဲတံ ပစၥည္းပစၥယေတြ လိုက္ဝယ္ရလို႔လို႔ ဆိုတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ဳိ႕က ကုမၸဏီကလွဴဒါန္းတယ္ဆိုရင္ ကုမၸဏီအသံုးစရိတ္အတြက္ အတည္ျပဳခ်က္ယူရေသးတာမို႔ တစ္ရက္ထက္မက ၾကာႏိုင္ေၾကာင္းေျပာတယ္။
“ဟုတ္တယ္.. လွဴမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လွဴဒါန္းၿပီးခ်ိန္အထိ အနည္းဆံုးတစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ သူတို႔အသံုးျပဳရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စာေလးတစ္ေစာင္ေရးပို႔ဖို႔ေတ
ဆရာ့စကားက ေဝေဝနဲ႔ေက်ာင္းသားအားလံုးကိ
ႏွစ္အတန္ငယ္အၾကာမွာ ေဝေဝတို႔အတန္းကေက်ာင္းသားအာ
မူရင္းေရးသားသူ တ႐ုတ္စာေရးဆရာ Guo Long (郭龙: 感谢的力量)ရဲ႕ “ေက်းဇူးတရားရဲ႕အင္အား” ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါတယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။