05 December 2012 |By SHADE Journal
အေၾကာတက္၊ အဆစ္ကိုက္၊ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဖက္နာ ဟူေသာ ေရာဂါ မ်ားမွာ တစ္ခုျဖစ္လွ်င္ ဆက္၍ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ညီေနာင္ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေခါင္းကိုက္ျခင္းသည္ တစ္ခါတရံ ထိုအေၾကာအဆစ္ ေရာဂါ မ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါ ျဖစ္ေလ့ ရွိသည္။ အေၾကာအဆစ္ ေရာင္ေသာ ေရာဂါမ်ားဟု အမည္တပ္ေသာ္လည္း အတြင္းပိုင္း တြင္ ေသြးေၾကာမ်ားပါ ေရာင္ေလ့ ရွိသည္။
အထိမခံႏုိင္ျဖစ္ကာ နီရဲၿပီး ေရာင္ေနေသာ အဆစ္တြင္ ႂကြက္သားမွ်င္မ်ားသာမက အတြင္းမွ ေသြးလႊတ္ေၾကာ၊ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားပါ ေရာင္လ်က္ ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
ေရွးက ႐ိုးရာနည္းျဖင့္ကုေသာ ဆရာမ်ားႏွင့္ ဘလဲဘနည္းျဖင့္ ကုေသာ ဆရာမ်ားသည္ ေရာင္ေသာေနရာကို မန္းရွိသည္ဆိုကာ စူးျဖင့္ ေဖာက္သည္။
အခ်ိဳ႕က ရွေသာ ႀကံရြက္၊ ဝါးရြက္စသည္တို႔ျဖင့္ ျခစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ ဘလဲဘဆရာမ်ား၏ နည္းမွာ အလြန္ၾကမ္းသည္။ အ႐ိုးအဆစ္ေရာင္ေသာ ေနရာကို ထက္ေသာ သင္တုန္းဓားျဖင့္ အခ်က္မ်ားစြာ ခုတ္သည္။ ခပ္ဖြဖြျဖင့္ အေပၚယံ အေရျပားေပါက္ေအာင္ ရွပ္ၿပီးခုတ္သည္။ ေသြးျပန္ေၾကာ ေပါက္သြားၿပီးေနာက္ ေသြးမည္းမည္းမ်ား ထြက္လာေသာအခါ မန္းေတြထြက္လာၿပီ (မေကာင္းတဲ့ မန္းရည္မ်ား ထြက္လာၿပီ) ဟု ဆိုၾကသည္။ လူနာမ်ားကလည္း ေက်နပ္ၿပီး စိတ္အထင္ျဖင့္ အနာသက္သာသြားသည္။
အမွန္ေတာ့ ဤနည္းသည္ လွည့္စားေသာ စိတ္ကု (Psychothraphy) ႏွင့္ တူေလသည္။ ေဆး႐ံုမွ ဆရာဝန္ႀကီးအခ်ိဳ႕၏ ေျပာျပခ်က္အရ အေရျပားကိုေဖာက္ၿပီး ေသြးစို႔ေအာင္ ဓားျဖင့္ေပါက္ၿပီး ထြက္လာေသာေသြးကို ပုလင္းျဖင့္ သို႔မဟုတ္ စုပ္ခြက္မ်ားျဖင့္ စုတ္ယူခံရေသာ သီလရွင္တစ္ပါးမွာ အနာမ်ား ေရာင္ကိုင္းၿပီး ဖ်ားလာသျဖင့္ ေဆး႐ံုမွ စစ္ေဆးၾကည့္ေသာအခါ ေမးခုိင္ပိုးေၾကာင့္ အဖ်ားဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အျခားလူနာ တစ္ဦးမွာလည္း ဒူးေခါင္းေရာင္ေသာ ေရာဂါကို ႀကံရြက္ျခစ္ၿပီး ေဆးစည္းေပးလုိက္ရာမွ အနာျဖစ္ကာ မက်က္ေတာ့သျဖင့္ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္ေဆးၾကည့္ေသာအခါ ထိုလူတြင္ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္ေသာ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ားမွာ ပြန္းရွဒဏ္ရာမွ အတြင္းအထိ လိႈက္စားေသာ အနာျဖစ္သြားတတ္သျဖင့္ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ပင္ အထူးသတိထားရသည္။ ေလးဖက္နာ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာမ်ားက ဒူလာဟုေခၚေသာ အဆစ္ႀကီးတစ္ဆစ္စီ ေရာင္ေလ့ရွိသည္။ ေဂါက္ (Gout) ေရာဂါဆိုလွ်င္လည္း ဤအတုိင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေရာင္သည္။
ေရာင္သည့္ေနရာတြင္ ပူေနသည္အထိ မခံႏုိင္ပါ။ ေျခမဆစ္၊ လက္မဆစ္၊ ေျခမ်က္စိ၊ ဒူးဆစ္တို႔တြင္ ဘာမွမခုိက္မိဘဲ ေရာင္လာတတ္သည္။ ေဂါက္ေရာဂါမွန္လွ်င္ လံုးဝမႏွိပ္ရပါ။ ေသြးေဖာက္ ကုသမႈလည္း မလုပ္သင့္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဂါက္အဆစ္ေရာင္ ေရာဂါရွိသူ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အသည္းေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါမ်ား ရွိတတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာသေဘာအရ အသည္း ေက်ာက္ကပ္ မေကာင္းေသာ လူႀကီးမ်ားတြင္ ယူရစ္အက္ဆစ္ဟု ေခၚေသာ ျဖဴျဖဴအနည္မႈန္မ်ားသည္ ဆီးမွမစြန္႔ပစ္ႏုိင္သျဖင့္ ေသြးအတြင္းတြင္ ေမ်ာပါျပန္သည္။ အဆစ္တစ္ေနရာရာတြင္ အက္ဆစ္ အနည္မႈန္မ်ား ေရာက္ရွိသြားၿပီး အဆစ္ႏွစ္ခု လႈပ္ရွားသည့္ အခါတုိင္း ပြတ္တိုက္မိသည္။ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေရာင္လာသည္။ အဆစ္ႏွစ္ခုၾကားမွ ဝါရွာကဲ့သို႔ ခံထားေသာ ခုတံုး၊ အရြက္တံုး ေရာင္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
လူ႔သဘာဝ ေရာင္ေသာေနရာတြင္ အရည္မ်ား စုလာတတ္သည္။ ေဂါက္ေရာဂါ (သို႔) အဆစ္တစ္ဆစ္ ေရာင္သည့္ ဒူလာေဂါက္ေရာဂါကို ေဖာက္၍ မကုရပါ။ အႏွိပ္လည္း မခံရပါ။ အသားစားျခင္းကို ၁၀ ရက္ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အသီးအႏွံ၊ ငါးႏွင့္ အသီးေဖ်ာ္ရည္မ်ားကိုသာ စားသံုးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သားသတ္လြတ္ စားသံုးျခင္းျဖင့္ ကုသျခင္းသာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသည္။ အဆစ္ေရာင္ ေလးဖက္နာႏွင့္ ေခါင္းကိုက္ျခင္း အေၾကာင္းကို ဆက္၍ တင္ျပလိုပါသည္။ တစ္ခါတရံ အဆစ္မ်ား ေရာင္ျခင္း၊ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ နာက်င္ျခင္းေၾကာင့္ ေသြးလန္႔ၿပီး ေခါင္းကိုက္လာတတ္ပါသည္။
ေဝဒနာေၾကာင့္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ကာ ေခါင္းကိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ပိုးေလးဖက္နာကဲ့သို႔ အသီးေရာင္ပိုး၊အသက္ရွဴ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ပိုးဝင္၍ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ိဳးတြင္ အာေခါင္မွ ႏွာေခါင္းသို႔ ဆက္သြယ္ေသာ ဝင္ေပါက္၊ ႏွာ႐ိုးရင္းရွိ အရြတ္၊ အ႐ိုးႏုတို႔ ေရာင္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွာပိတ္ျခင္း၊ ႏွာရည္ယိုျခင္းမွ စတင္ကာ ေခါင္းကိုက္ လာတတ္ပါသည္။
ထိုေရာဂါမ်ိဳးအတြက္ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆး ေသာက္ျခင္းထက္ တုိင္းရင္းေဆး၊ မိႈင္း႐ွဴေဆးကို မီးခဲေပၚတြင္ျဖဴး၍ ႐ွဴေပးရေသာ နည္းက ပို၍ ထိေရာက္သည္။ ေခါင္းကိုက္အျမန္ သက္သာေစပါသည္။
မိုင္း႐ွဴေဆးအျဖစ္ တုိင္းရင္းေဆးခန္းသံုး ေဆးျဖစ္သည္။ အကင္းဆယ္ပါး ေဆးကို သံုးစြဲၾကပါသည္။ ၎ေဆးကို ပရေဆးဆုိင္မ်ားတြင္ အလြယ္တကူ ဝယ္ယူရရွိႏုိင္ပါသည္။ အစိုးရ တုိင္းရင္းေဆးကုခန္းမ်ားတြင္လည္း ရရွိႏုိင္ပါသည္။ အကင္းဆယ္ပါးေဆး၏ တုိင္းရင္းေဆးခန္းသံုး ေဆးအမွတ္မွာ (၄၃) ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေခါင္းကိုက္ျခင္း တစ္မ်ိဳးမွာ ေရာဂါကုရာတြင္ “ေဆးအတြက္ေလး” ဆိုသကဲ့သို႔ ေဆးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ေဝဒနာ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာတက္၊ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဖက္နာ ေဝဒနာသည္မ်ားမွာ နာတာရွည္ ျဖစ္ေလ့ရွိသျဖင့္ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ားကို အလြယ္တကူ ေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာက္ရာမွ အစာအိမ္ေရာင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္းတြင္ ေသြးေၾကာငယ္မ်ား စိမ့္ေပါက္ျခင္းအျပင္ ၾကာေတာ့ အစာမစားခ်င္၊ စားလွ်င္လည္း အစာမေၾကသည့္ ေရာဂါျဖစ္လာသည္။ ေခါင္းကိုက္ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ အစာမေၾက ေခါင္းကိုက္ေရာဂါသည္ အဆုိးဆံုး ျဖစ္သည္။ အစာမစားလွ်င္ မကိုက္၊ အစာစားၿပီးသည္ႏွင့္ နာရီဝက္အတြင္း ေခါင္းကိုက္လာသည္။
အစာမွားလွ်င္ ပို၍ကိုက္သည္။ အစာအိမ္အတြင္းရွိ အနာႏွင့္ အစာေခ်ရည္မ်ား ထိေတြ႕ေသာအခါ အစာမေၾကဘဲ ေလခ်ဥ္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ ထိုေလခ်ဥ္မ်ားသည္ ပါးစပ္မွဆန္ၿပီး အျပင္ထြက္သည့္ အခါလည္း ရွိသည္။
မထြက္လွ်င္ ေခါင္းကိုက္လာေလ့ ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ အေၾကာတက္သည္၊ ေခါင္းကိုက္သည္ဆိုလွ်င္ တုိင္းရင္း ျမန္မာဆရာမ်ားက အစာေၾကေဆး ေပးၾကသည္။ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆး မေပးၾက။ လူနာမ်ားက နားမလည္ ျဖစ္ၾကရသည္။ ေခါင္းမကိုက္ဖို႔ အစာေၾကေဆး ေပးျခင္းသည္ “ဝမ္းတစ္လံုးေကာင္းလွ်င္ ေခါင္းတစ္လံုးမခဲ” ဟုေသာ ကုထံုးေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူနာမ်ားကို ရွင္းျပဖို႔ေတာ့ လိုေပသည္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ မတုိင္မီ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာတြင္လည္း “ေရာဂါမူလံ အဇိဏၰတံ” ေရာဂါမွန္သမွ် အစာမေၾကျခင္းက စသည္ဟု ဆိုထားျခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္ ေရာဂါေဝဒနာျဖစ္ေစ ဝင္လာလွ်င္ ကုသည့္ဆရာေရာ လူနာကပါ အစာေၾကမေၾကကို ဦးစြာ ဂ႐ုစိုက္ေမးၾကဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။
အေၾကာတက္၊ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဖက္နာေရာဂါ ႏွစ္ၾကာရွိသူမ်ားသည္ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါးလာၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေတာ္႐ံု အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆး မတုိးေတာ့။ ထိုသူတို႔မွာ အစာအိမ္ႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ားပါ ေရာင္ေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ေဝဒနာကို ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါအျဖစ္ ခံစားလာၾကရေတာ့သည္။
ထိုသူမ်ားအတြက္ အႀကံေပးလိုသည္မွာ မည္သည့္ ေဆးမ်ိဳး ေသာက္ေနရသည္ျဖစ္ေစ အစာစားၿပီးလွ်င္ အစာေၾကေဆး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေသာက္ဖို႔လိုပါသည္။ အစာေၾကေဆး ေသာက္ေသာ အခါတြင္လည္း အစာစားၿပီးၿပီးခ်င္း ေသာက္လွ်င္ အစာအိမ္ထဲတြင္ အခ်ဥ္ေပါက္ေသာ အစာမ်ားႏွင့္ ေရာေမႊၿပီး ေဆးပါ ဓာတ္ျပယ္သြားတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစာအနည္ထုိင္ခ်ိန္ (စားၿပီး နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာသည့္အခ်ိန္) က်မွ ေသာက္သင့္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ေခါင္းကိုက္တတ္သူမ်ားသည္ အစာစားခ်ိန္ ေရေသာက္ျခင္း၊ ေရခဲေရ ေသာက္ျခင္းသည္လည္း မေကာင္းပါ။ အစာေခ်ရည္ကို အားေပ်ာ့ေစပါသည္။ ဟင္းရည္ေသာက္၊ ဟင္းခ်ိဳရည္တို႔တြင္ ေရပါဝင္သင့္သေလာက္ ပါဝင္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ထပ္ေသာက္လွ်င္ ေရႏွင့္အစာ မမွ်တ ျဖစ္ႏုိင္သည္။
အခ်ိဳ႕ ဝမ္းမီးအားနည္း၍ အစာမေၾကသူမ်ားကို ထမင္းစားၿပီးလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေရမေသာက္ေစရပါ။ ထမင္းစားၿပီး ရင္ပူေနလွ်င္ သာ၍ အစာပိုေၾကသည္။ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာမွ ေရေသာက္ျခင္းက ပို၍ အစာေခ်အား ေကာင္းေစေသာ အယူအဆရွိ၏။
အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ား၊ ေဆးျပင္းမ်ား ေသာက္ရသည့္ နာတာရွည္ ေဝဒနာမ်ား အတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ေခါင္းကိုက္ေရာဂါ သည္ အစာအိမ္ႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ား ေရာင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ အထူးသတိထားၾကဖို႔ လိုေၾကာင္း သတိေပး ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
အထိမခံႏုိင္ျဖစ္ကာ နီရဲၿပီး ေရာင္ေနေသာ အဆစ္တြင္ ႂကြက္သားမွ်င္မ်ားသာမက အတြင္းမွ ေသြးလႊတ္ေၾကာ၊ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားပါ ေရာင္လ်က္ ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
ေရွးက ႐ိုးရာနည္းျဖင့္ကုေသာ ဆရာမ်ားႏွင့္ ဘလဲဘနည္းျဖင့္ ကုေသာ ဆရာမ်ားသည္ ေရာင္ေသာေနရာကို မန္းရွိသည္ဆိုကာ စူးျဖင့္ ေဖာက္သည္။
အခ်ိဳ႕က ရွေသာ ႀကံရြက္၊ ဝါးရြက္စသည္တို႔ျဖင့္ ျခစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ ဘလဲဘဆရာမ်ား၏ နည္းမွာ အလြန္ၾကမ္းသည္။ အ႐ိုးအဆစ္ေရာင္ေသာ ေနရာကို ထက္ေသာ သင္တုန္းဓားျဖင့္ အခ်က္မ်ားစြာ ခုတ္သည္။ ခပ္ဖြဖြျဖင့္ အေပၚယံ အေရျပားေပါက္ေအာင္ ရွပ္ၿပီးခုတ္သည္။ ေသြးျပန္ေၾကာ ေပါက္သြားၿပီးေနာက္ ေသြးမည္းမည္းမ်ား ထြက္လာေသာအခါ မန္းေတြထြက္လာၿပီ (မေကာင္းတဲ့ မန္းရည္မ်ား ထြက္လာၿပီ) ဟု ဆိုၾကသည္။ လူနာမ်ားကလည္း ေက်နပ္ၿပီး စိတ္အထင္ျဖင့္ အနာသက္သာသြားသည္။
အမွန္ေတာ့ ဤနည္းသည္ လွည့္စားေသာ စိတ္ကု (Psychothraphy) ႏွင့္ တူေလသည္။ ေဆး႐ံုမွ ဆရာဝန္ႀကီးအခ်ိဳ႕၏ ေျပာျပခ်က္အရ အေရျပားကိုေဖာက္ၿပီး ေသြးစို႔ေအာင္ ဓားျဖင့္ေပါက္ၿပီး ထြက္လာေသာေသြးကို ပုလင္းျဖင့္ သို႔မဟုတ္ စုပ္ခြက္မ်ားျဖင့္ စုတ္ယူခံရေသာ သီလရွင္တစ္ပါးမွာ အနာမ်ား ေရာင္ကိုင္းၿပီး ဖ်ားလာသျဖင့္ ေဆး႐ံုမွ စစ္ေဆးၾကည့္ေသာအခါ ေမးခုိင္ပိုးေၾကာင့္ အဖ်ားဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အျခားလူနာ တစ္ဦးမွာလည္း ဒူးေခါင္းေရာင္ေသာ ေရာဂါကို ႀကံရြက္ျခစ္ၿပီး ေဆးစည္းေပးလုိက္ရာမွ အနာျဖစ္ကာ မက်က္ေတာ့သျဖင့္ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္ေဆးၾကည့္ေသာအခါ ထိုလူတြင္ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္ေသာ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ားမွာ ပြန္းရွဒဏ္ရာမွ အတြင္းအထိ လိႈက္စားေသာ အနာျဖစ္သြားတတ္သျဖင့္ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ပင္ အထူးသတိထားရသည္။ ေလးဖက္နာ မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာမ်ားက ဒူလာဟုေခၚေသာ အဆစ္ႀကီးတစ္ဆစ္စီ ေရာင္ေလ့ရွိသည္။ ေဂါက္ (Gout) ေရာဂါဆိုလွ်င္လည္း ဤအတုိင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေရာင္သည္။
ေရာင္သည့္ေနရာတြင္ ပူေနသည္အထိ မခံႏုိင္ပါ။ ေျခမဆစ္၊ လက္မဆစ္၊ ေျခမ်က္စိ၊ ဒူးဆစ္တို႔တြင္ ဘာမွမခုိက္မိဘဲ ေရာင္လာတတ္သည္။ ေဂါက္ေရာဂါမွန္လွ်င္ လံုးဝမႏွိပ္ရပါ။ ေသြးေဖာက္ ကုသမႈလည္း မလုပ္သင့္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဂါက္အဆစ္ေရာင္ ေရာဂါရွိသူ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အသည္းေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါမ်ား ရွိတတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာသေဘာအရ အသည္း ေက်ာက္ကပ္ မေကာင္းေသာ လူႀကီးမ်ားတြင္ ယူရစ္အက္ဆစ္ဟု ေခၚေသာ ျဖဴျဖဴအနည္မႈန္မ်ားသည္ ဆီးမွမစြန္႔ပစ္ႏုိင္သျဖင့္ ေသြးအတြင္းတြင္ ေမ်ာပါျပန္သည္။ အဆစ္တစ္ေနရာရာတြင္ အက္ဆစ္ အနည္မႈန္မ်ား ေရာက္ရွိသြားၿပီး အဆစ္ႏွစ္ခု လႈပ္ရွားသည့္ အခါတုိင္း ပြတ္တိုက္မိသည္။ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ေရာင္လာသည္။ အဆစ္ႏွစ္ခုၾကားမွ ဝါရွာကဲ့သို႔ ခံထားေသာ ခုတံုး၊ အရြက္တံုး ေရာင္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
လူ႔သဘာဝ ေရာင္ေသာေနရာတြင္ အရည္မ်ား စုလာတတ္သည္။ ေဂါက္ေရာဂါ (သို႔) အဆစ္တစ္ဆစ္ ေရာင္သည့္ ဒူလာေဂါက္ေရာဂါကို ေဖာက္၍ မကုရပါ။ အႏွိပ္လည္း မခံရပါ။ အသားစားျခင္းကို ၁၀ ရက္ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အသီးအႏွံ၊ ငါးႏွင့္ အသီးေဖ်ာ္ရည္မ်ားကိုသာ စားသံုးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သားသတ္လြတ္ စားသံုးျခင္းျဖင့္ ကုသျခင္းသာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသည္။ အဆစ္ေရာင္ ေလးဖက္နာႏွင့္ ေခါင္းကိုက္ျခင္း အေၾကာင္းကို ဆက္၍ တင္ျပလိုပါသည္။ တစ္ခါတရံ အဆစ္မ်ား ေရာင္ျခင္း၊ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ နာက်င္ျခင္းေၾကာင့္ ေသြးလန္႔ၿပီး ေခါင္းကိုက္လာတတ္ပါသည္။
ေဝဒနာေၾကာင့္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ကာ ေခါင္းကိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ပိုးေလးဖက္နာကဲ့သို႔ အသီးေရာင္ပိုး၊အသက္ရွဴ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ပိုးဝင္၍ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ိဳးတြင္ အာေခါင္မွ ႏွာေခါင္းသို႔ ဆက္သြယ္ေသာ ဝင္ေပါက္၊ ႏွာ႐ိုးရင္းရွိ အရြတ္၊ အ႐ိုးႏုတို႔ ေရာင္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွာပိတ္ျခင္း၊ ႏွာရည္ယိုျခင္းမွ စတင္ကာ ေခါင္းကိုက္ လာတတ္ပါသည္။
ထိုေရာဂါမ်ိဳးအတြက္ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆး ေသာက္ျခင္းထက္ တုိင္းရင္းေဆး၊ မိႈင္း႐ွဴေဆးကို မီးခဲေပၚတြင္ျဖဴး၍ ႐ွဴေပးရေသာ နည္းက ပို၍ ထိေရာက္သည္။ ေခါင္းကိုက္အျမန္ သက္သာေစပါသည္။
မိုင္း႐ွဴေဆးအျဖစ္ တုိင္းရင္းေဆးခန္းသံုး ေဆးျဖစ္သည္။ အကင္းဆယ္ပါး ေဆးကို သံုးစြဲၾကပါသည္။ ၎ေဆးကို ပရေဆးဆုိင္မ်ားတြင္ အလြယ္တကူ ဝယ္ယူရရွိႏုိင္ပါသည္။ အစိုးရ တုိင္းရင္းေဆးကုခန္းမ်ားတြင္လည္း ရရွိႏုိင္ပါသည္။ အကင္းဆယ္ပါးေဆး၏ တုိင္းရင္းေဆးခန္းသံုး ေဆးအမွတ္မွာ (၄၃) ျဖစ္ပါသည္။ အျခားေခါင္းကိုက္ျခင္း တစ္မ်ိဳးမွာ ေရာဂါကုရာတြင္ “ေဆးအတြက္ေလး” ဆိုသကဲ့သို႔ ေဆးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ေဝဒနာ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာတက္၊ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဖက္နာ ေဝဒနာသည္မ်ားမွာ နာတာရွည္ ျဖစ္ေလ့ရွိသျဖင့္ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ားကို အလြယ္တကူ ေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာက္ရာမွ အစာအိမ္ေရာင္ျခင္း၊ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္းတြင္ ေသြးေၾကာငယ္မ်ား စိမ့္ေပါက္ျခင္းအျပင္ ၾကာေတာ့ အစာမစားခ်င္၊ စားလွ်င္လည္း အစာမေၾကသည့္ ေရာဂါျဖစ္လာသည္။ ေခါင္းကိုက္ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ အစာမေၾက ေခါင္းကိုက္ေရာဂါသည္ အဆုိးဆံုး ျဖစ္သည္။ အစာမစားလွ်င္ မကိုက္၊ အစာစားၿပီးသည္ႏွင့္ နာရီဝက္အတြင္း ေခါင္းကိုက္လာသည္။
အစာမွားလွ်င္ ပို၍ကိုက္သည္။ အစာအိမ္အတြင္းရွိ အနာႏွင့္ အစာေခ်ရည္မ်ား ထိေတြ႕ေသာအခါ အစာမေၾကဘဲ ေလခ်ဥ္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ ထိုေလခ်ဥ္မ်ားသည္ ပါးစပ္မွဆန္ၿပီး အျပင္ထြက္သည့္ အခါလည္း ရွိသည္။
မထြက္လွ်င္ ေခါင္းကိုက္လာေလ့ ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ အေၾကာတက္သည္၊ ေခါင္းကိုက္သည္ဆိုလွ်င္ တုိင္းရင္း ျမန္မာဆရာမ်ားက အစာေၾကေဆး ေပးၾကသည္။ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆး မေပးၾက။ လူနာမ်ားက နားမလည္ ျဖစ္ၾကရသည္။ ေခါင္းမကိုက္ဖို႔ အစာေၾကေဆး ေပးျခင္းသည္ “ဝမ္းတစ္လံုးေကာင္းလွ်င္ ေခါင္းတစ္လံုးမခဲ” ဟုေသာ ကုထံုးေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူနာမ်ားကို ရွင္းျပဖို႔ေတာ့ လိုေပသည္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ မတုိင္မီ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာတြင္လည္း “ေရာဂါမူလံ အဇိဏၰတံ” ေရာဂါမွန္သမွ် အစာမေၾကျခင္းက စသည္ဟု ဆိုထားျခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္ ေရာဂါေဝဒနာျဖစ္ေစ ဝင္လာလွ်င္ ကုသည့္ဆရာေရာ လူနာကပါ အစာေၾကမေၾကကို ဦးစြာ ဂ႐ုစိုက္ေမးၾကဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။
အေၾကာတက္၊ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဖက္နာေရာဂါ ႏွစ္ၾကာရွိသူမ်ားသည္ အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါးလာၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေတာ္႐ံု အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆး မတုိးေတာ့။ ထိုသူတို႔မွာ အစာအိမ္ႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ားပါ ေရာင္ေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ေဝဒနာကို ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါအျဖစ္ ခံစားလာၾကရေတာ့သည္။
ထိုသူမ်ားအတြက္ အႀကံေပးလိုသည္မွာ မည္သည့္ ေဆးမ်ိဳး ေသာက္ေနရသည္ျဖစ္ေစ အစာစားၿပီးလွ်င္ အစာေၾကေဆး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေသာက္ဖို႔လိုပါသည္။ အစာေၾကေဆး ေသာက္ေသာ အခါတြင္လည္း အစာစားၿပီးၿပီးခ်င္း ေသာက္လွ်င္ အစာအိမ္ထဲတြင္ အခ်ဥ္ေပါက္ေသာ အစာမ်ားႏွင့္ ေရာေမႊၿပီး ေဆးပါ ဓာတ္ျပယ္သြားတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစာအနည္ထုိင္ခ်ိန္ (စားၿပီး နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာသည့္အခ်ိန္) က်မွ ေသာက္သင့္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ေခါင္းကိုက္တတ္သူမ်ားသည္ အစာစားခ်ိန္ ေရေသာက္ျခင္း၊ ေရခဲေရ ေသာက္ျခင္းသည္လည္း မေကာင္းပါ။ အစာေခ်ရည္ကို အားေပ်ာ့ေစပါသည္။ ဟင္းရည္ေသာက္၊ ဟင္းခ်ိဳရည္တို႔တြင္ ေရပါဝင္သင့္သေလာက္ ပါဝင္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ထပ္ေသာက္လွ်င္ ေရႏွင့္အစာ မမွ်တ ျဖစ္ႏုိင္သည္။
အခ်ိဳ႕ ဝမ္းမီးအားနည္း၍ အစာမေၾကသူမ်ားကို ထမင္းစားၿပီးလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေရမေသာက္ေစရပါ။ ထမင္းစားၿပီး ရင္ပူေနလွ်င္ သာ၍ အစာပိုေၾကသည္။ နာရီဝက္ခန္႔ၾကာမွ ေရေသာက္ျခင္းက ပို၍ အစာေခ်အား ေကာင္းေစေသာ အယူအဆရွိ၏။
အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးမ်ား၊ ေဆးျပင္းမ်ား ေသာက္ရသည့္ နာတာရွည္ ေဝဒနာမ်ား အတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ေခါင္းကိုက္ေရာဂါ သည္ အစာအိမ္ႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ား ေရာင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ အထူးသတိထားၾကဖို႔ လိုေၾကာင္း သတိေပး ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။