KhingKhing Su shared ဘဝအားမာန္'s photo.
စကားေျပာမိတဲ့အခါတိုင္း စိတ္ဓာတ္က်သံေတြပဲ ၾကားေနရပါလားကြာ။ အခက္အခဲေတြအတြက္ ေသာကေတြနဲ႔ ပူပန္ေန ေနရတာလား။ ဘဝဆိုတာကုိ မင္းကတုိက္ပြဲလုိ သေဘာထားေနရင္...ေတာ့ ဘဝလံုး တိုက္ပြဲလုိ တုိက္ေနရေတာ့မွာေပါ့။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ဘူးကြာ။
မင္းသိပါတယ္။ ငါတို႔ကမၻာႀကီးထဲ မပူတဲ့လူဆုိတာ ရွိလုိ႔လား။ လူတုိင္းမွာ သူ႕အပူနဲ႔သူ ဘဝကို ေထာင္မတ္ေအာင္ ထူေနရတာပါ။ မင္းမွာသာ အပူရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္း အပူသည္ေတြခ်ည္းပါပဲကြာ။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းက သူတို႔အပူကို ထုတ္ညည္းမျပတတ္ၾကဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ေသာကအပူဆိုတာ ေလာကလူေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္း ထပ္တူရွိေနလို႔ေလ။
ဒါဟာ တဖြဖြ ညည္းညဴေနရမယ့္ အရာမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္း။ ညည္းေနလုိ႔လဲ ေသာကအပူခဲက တုိ႔ဘဝထဲကေန ေပ်ာက္သြားမွာမို႔လို႔လား။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ မေပ်ာက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မင္းသိပါတယ္ကြာ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဟုိအတြက္ေတြးပူ၊ ဒီအတြက္ေတြးပူ၊ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အနာဂတ္အေရးေတြလည္း ဘာမွန္းမသိေသးဘဲနဲ႔ အပူထဲမွာပဲ စိမ္ထားရင္ေတာ့ ဒီထဲက မင္းဘယ္ေတာ့မွ ရုန္းထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မင္းကုိ ငါေျပာျပမယ္။ ေသာကအပူဆိုတာက မီးထက္ပူတယ္ကြ။
ဒီထက္ေျပာရရင္ ငရဲမီးထက္လည္း ပူတာပဲ။ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ေလ။ မီးတို႔ ငရဲမီးတုိ႔ဆိုတာက သူနဲ႔ထိရင္ ထိတဲ့ေနရာေလးပဲ ပူတာပဲမဟုတ္လား။ ေသာကအပူဆိုတာက မင္းရဲ႕ဘယ္နားထိထိ တစ္ကုိယ္လံုးကို ပူမွာပဲ။ အဲဒီအပူကို ေဖ်ာက္ဖ်က္မယူတတ္ရင္ မင္းတစ္ဘဝလံုးထိ ပူေလာင္ကြ်မ္းလိမ့္မယ္။
ဘဝအခက္အခဲေတြအတြက္ ပူမေနဖို႔ ငါေျပာလုိက္တဲ့အခါတိုင္းလည္း “မင္းနဲ႕ငါဟာ တူမွမတူတာပဲကြာ” လုိ႔ မင္းအၿမဲတမ္းလုိလိုပဲ ေျပာတတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္….မင္းနဲ႔ငါဟာ မတူဘူး။ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းတာခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ေနရာဌာနခ်င္းလည္း မတူဘူး။ အတတ္ခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ဘာမွကို မတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူ လူခ်င္းေတာ့ အတူတူပါပဲကြာ။
လူအခ်င္းခ်င္း ငါက မပူဘဲ မင္းကဘာေၾကာင့္ပူေနရတာလဲ။ အပူဆိုတာကို မေဖ်ာက္ရင္ ငါတုိ႔ဘဝထဲမွာ မီးပါေတာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒီလုိဆိုရင္ ဘဝဟာ မီးေလာင္ထားတဲ့ သစ္တုံးတစ္တံုးထက္ ဘာမွမပုိသလိုပဲ မင္းတစ္ဘဝလံုးလည္း လူပူခဲႀကီးကလြဲၿပီး ဘာမွကို သံုးလုိ႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လူျဖစ္ၿပီး လူမစစ္ရင္ ေလာကထဲမွာ အပုိပါပဲကြာ။
အဲဒီေတာ့ မင္းဘဝကို ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာ စဥ္းစားေပါ့။ လူထဲကလူတစ္ေယာက္ပဲ မပူရဘူးလုိ႔လည္း ငါမဆုိလုိပါဘူး။ ပူပါ၊ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မီေလာင္တဲ့ထိေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔ေပါ့ကြာ။ အၿမဲတမ္းပဲ မင္းညည္းညဴေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေခါင္းေမာ့ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာမွမလုပ္ရေသးဘဲနဲ႔ ေရာက္မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္အေရးေတြကုိ ႀကိဳၿပီးပူပန္ေနတာေတြဟာ ဆုိးက်ိဳးထက္ ဘာကုိမွ မင္းပိုရမွာမဟုတ္ဘူး။
ငါဘာေတြေျပာေနတယ္ဆုိတာ မင္း သေဘာေပါက္မွာပါကြာ။ မင္းကုိငါထပ္ေျပာမယ္။ ဘဝအခက္အခဲဆိုတာ လူတုိင္းမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနက်ပဲ။ မင္းကထူးၿပီး ပူစရာကို မလုိဘူး။ ၿပီးေတာ့ “အခက္ခဲဆိုတာ အရံႈးေပးရင္ ႏွလံုးေအးတဲ့ေဆးပါကြာ” လို႔ မင္းေတြးထားတာေတြ ရပ္လိုက္ပါေတာ့။ ဘာမွလည္း မႀကိဳးစားရေသးဘဲနဲ႔ မေအာင္ျမင္မွာကို ႀကိဳေတြးေၾကာက္တာေတြလည္း မင္းဘဝထဲကေန ထုတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့။
တကယ့္လက္ေတြ႔က်က် ႀကိဳးစားမႈေတြ အားမထုတ္ရေသးဘဲနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြ ေလ်ာ့လာတတ္တာလည္း ျဖစ္တတ္တာမို႔ အားတင္းၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဆက္ပါ။ ႀကံဳေတြ႔လာမယ့္ အခက္အခဲဟူသမွ် ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းဖို႔ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ မင္းမွာ ရွိေနရင္ လုံေလာက္ၿပီ။ ဘယ္လုိအခက္အခဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ဆိုင္ဝံ့ရင္ အႏုိင္ရပါတယ္ကြာ။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ မင္းကို ငါတစ္ခုေျပာပါရေစ။ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ရင္ဆုိင္မယ္ဆုိ္ရင္ ရယူႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြကို မႀကိဳးစားဘဲ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံး မခံပါနဲ႔။ လူထဲကလူ ေအာင္လံထူႏုိင္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတ
အရာရာမွာ အႏိုင္ယူတဲ့ ေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္ပါေစလုိ႔ ငါဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
အၿမဲတမ္းပူပန္ေနတတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာ
ဘဝနဲ႔ဆႏၵ တစ္သားတည္းက်ပါေစ………
လင္းျမတ္(ပန္းေတာင္း)
မင္းသိပါတယ္။ ငါတို႔ကမၻာႀကီးထဲ မပူတဲ့လူဆုိတာ ရွိလုိ႔လား။ လူတုိင္းမွာ သူ႕အပူနဲ႔သူ ဘဝကို ေထာင္မတ္ေအာင္ ထူေနရတာပါ။ မင္းမွာသာ အပူရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္း အပူသည္ေတြခ်ည္းပါပဲကြာ။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းက သူတို႔အပူကို ထုတ္ညည္းမျပတတ္ၾကဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ေသာကအပူဆိုတာ ေလာကလူေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္း ထပ္တူရွိေနလို႔ေလ။
ဒါဟာ တဖြဖြ ညည္းညဴေနရမယ့္ အရာမဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္း။ ညည္းေနလုိ႔လဲ ေသာကအပူခဲက တုိ႔ဘဝထဲကေန ေပ်ာက္သြားမွာမို႔လို႔လား။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ မေပ်ာက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မင္းသိပါတယ္ကြာ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဟုိအတြက္ေတြးပူ၊ ဒီအတြက္ေတြးပူ၊ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အနာဂတ္အေရးေတြလည္း ဘာမွန္းမသိေသးဘဲနဲ႔ အပူထဲမွာပဲ စိမ္ထားရင္ေတာ့ ဒီထဲက မင္းဘယ္ေတာ့မွ ရုန္းထြက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မင္းကုိ ငါေျပာျပမယ္။ ေသာကအပူဆိုတာက မီးထက္ပူတယ္ကြ။
ဒီထက္ေျပာရရင္ ငရဲမီးထက္လည္း ပူတာပဲ။ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ေလ။ မီးတို႔ ငရဲမီးတုိ႔ဆိုတာက သူနဲ႔ထိရင္ ထိတဲ့ေနရာေလးပဲ ပူတာပဲမဟုတ္လား။ ေသာကအပူဆိုတာက မင္းရဲ႕ဘယ္နားထိထိ တစ္ကုိယ္လံုးကို ပူမွာပဲ။ အဲဒီအပူကို ေဖ်ာက္ဖ်က္မယူတတ္ရင္ မင္းတစ္ဘဝလံုးထိ ပူေလာင္ကြ်မ္းလိမ့္မယ္။
ဘဝအခက္အခဲေတြအတြက္ ပူမေနဖို႔ ငါေျပာလုိက္တဲ့အခါတိုင္းလည္း “မင္းနဲ႕ငါဟာ တူမွမတူတာပဲကြာ” လုိ႔ မင္းအၿမဲတမ္းလုိလိုပဲ ေျပာတတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္….မင္းနဲ႔ငါဟာ မတူဘူး။ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းတာခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ေနရာဌာနခ်င္းလည္း မတူဘူး။ အတတ္ခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းလည္း မတူဘူး။ ဘာမွကို မတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူ လူခ်င္းေတာ့ အတူတူပါပဲကြာ။
လူအခ်င္းခ်င္း ငါက မပူဘဲ မင္းကဘာေၾကာင့္ပူေနရတာလဲ။ အပူဆိုတာကို မေဖ်ာက္ရင္ ငါတုိ႔ဘဝထဲမွာ မီးပါေတာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒီလုိဆိုရင္ ဘဝဟာ မီးေလာင္ထားတဲ့ သစ္တုံးတစ္တံုးထက္ ဘာမွမပုိသလိုပဲ မင္းတစ္ဘဝလံုးလည္း လူပူခဲႀကီးကလြဲၿပီး ဘာမွကို သံုးလုိ႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လူျဖစ္ၿပီး လူမစစ္ရင္ ေလာကထဲမွာ အပုိပါပဲကြာ။
အဲဒီေတာ့ မင္းဘဝကို ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာ စဥ္းစားေပါ့။ လူထဲကလူတစ္ေယာက္ပဲ မပူရဘူးလုိ႔လည္း ငါမဆုိလုိပါဘူး။ ပူပါ၊ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မီေလာင္တဲ့ထိေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔ေပါ့ကြာ။ အၿမဲတမ္းပဲ မင္းညည္းညဴေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေခါင္းေမာ့ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာမွမလုပ္ရေသးဘဲနဲ႔ ေရာက္မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္အေရးေတြကုိ ႀကိဳၿပီးပူပန္ေနတာေတြဟာ ဆုိးက်ိဳးထက္ ဘာကုိမွ မင္းပိုရမွာမဟုတ္ဘူး။
ငါဘာေတြေျပာေနတယ္ဆုိတာ မင္း သေဘာေပါက္မွာပါကြာ။ မင္းကုိငါထပ္ေျပာမယ္။ ဘဝအခက္အခဲဆိုတာ လူတုိင္းမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနက်ပဲ။ မင္းကထူးၿပီး ပူစရာကို မလုိဘူး။ ၿပီးေတာ့ “အခက္ခဲဆိုတာ အရံႈးေပးရင္ ႏွလံုးေအးတဲ့ေဆးပါကြာ” လို႔ မင္းေတြးထားတာေတြ ရပ္လိုက္ပါေတာ့။ ဘာမွလည္း မႀကိဳးစားရေသးဘဲနဲ႔ မေအာင္ျမင္မွာကို ႀကိဳေတြးေၾကာက္တာေတြလည္း မင္းဘဝထဲကေန ထုတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့။
တကယ့္လက္ေတြ႔က်က် ႀကိဳးစားမႈေတြ အားမထုတ္ရေသးဘဲနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြ ေလ်ာ့လာတတ္တာလည္း ျဖစ္တတ္တာမို႔ အားတင္းၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဆက္ပါ။ ႀကံဳေတြ႔လာမယ့္ အခက္အခဲဟူသမွ် ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းဖို႔ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ မင္းမွာ ရွိေနရင္ လုံေလာက္ၿပီ။ ဘယ္လုိအခက္အခဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ဆိုင္ဝံ့ရင္ အႏုိင္ရပါတယ္ကြာ။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ မင္းကို ငါတစ္ခုေျပာပါရေစ။ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ရင္ဆုိင္မယ္ဆုိ္ရင္ ရယူႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြကို မႀကိဳးစားဘဲ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံး မခံပါနဲ႔။ လူထဲကလူ ေအာင္လံထူႏုိင္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတ
အရာရာမွာ အႏိုင္ယူတဲ့ ေအာင္ႏုိင္သူျဖစ္ပါေစလုိ႔ ငါဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
အၿမဲတမ္းပူပန္ေနတတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာ
ဘဝနဲ႔ဆႏၵ တစ္သားတည္းက်ပါေစ………
လင္းျမတ္(ပန္းေတာင္း)
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။