စကားႀကီး (၃) ခြန္း
~~~~~~~~~~~~
ဟိုး............
ေရွးေရွးတုန္းက..........
ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ လက္သမားဆရာ
အဘိုးအို တစ္ဦး ရွိပါသတဲ့။
သူ႔မွာ သား ေလးဦး ရွိတယ္။...
ရိုးသားစြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔... တစ္ေန႔ အဘိုးအို ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္ၿပီး
ေသလုေသခင္ အေျခအေနမွာ သူ႔သား ေလးေယာက္ကို
ေခၚၿပီး ...
ငါ့သားတို႔... အေဖ့မွာ မင္းတို႔ မသိေသးတဲ့ အဖိုးတန္
ဥစၥာရတနာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြျမဳပ္ထားတဲ့ ေနရာကို
မင္းတို႔ကို သဲလြန္စ ေပးခဲ့မယ္။
ဥာဏ္ရွိသူယူၾက ငါ့အတြက္ ဒီအရာေတြဟာ တစ္သက္လံုးႀကိဳးစားရွာခဲ့ရတ
သံုးစြဲဖို႔ အခ်ိန္ေတာ့ မရလိုက္ဖူးကြာ ...
ဒီေတာ့ မင္းတို႔ ယူၾကေခ် ေသခ်ာလိုက္မွတ္ ဆိုၿပီး.....
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
"ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေသာ အိပ္ယာတြင္ အိပ္ပါ။"
ဆိုတဲ့ စကားႀကီး (၃)ခြန္းကို မွာၾကားၿပီး ေသဆံုးသြားပါတယ္။
အဖိုးအိုရဲ႕ ဈာပနကို ညီအစ္ကို ေလးေယာက္ဟာ
ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ သၿဂႋဳဟ္ၿပီးေတာ့ အဲ့သခ်ႋဳင္း မွာပဲ
အခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ၾကၿပီး သူတို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား
သံုးခြန္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ရွာေဖြၾကဖို႔ အသီးသီး လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္။
ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ ဒီေနရာ
မွာပဲ ျပန္ဆံုၾကမယ္လို႔ ဂတိကဝတ္ျပဳၾကၿပီးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
သူတို႔ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။
ပထမဆံုး သားက ==> သူဟာ ယခု ကၽြမ္းက်င္တဲ့
ဆင္ဦးစီး တစ္ဦး ျဖစ္ေနေၾကာင္း။ ေလာကတြင္
အင္အားအႀကီးဆံုး မွာ ဆင္ပင္ျဖစ္၍ သူ႔ဆင္မ်ားအား
ေန႔စဥ္ သူ႔ကို ႏွစ္ႀကိမ္စီ ဦးညႊတ္ေစေၾကာင္း ။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကိုမူ မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
ဒုတိယ သားက ==> ယခုသူဟာလည္း နာမည္ရ
စာဖိုမႈး တစ္ဦး ျဖစ္ေနေၾကာင္း။ ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳေသာ
ထမင္းေတာ့ မသိ ၊ ေန႔စဥ္ ပ်ားရည္နဲ႔ ေပါင္းထားတဲ့
ထမင္းကို စားေနေၾကာင္း၊
သူမ်ားကိုလည္း ေရာင္းေၾကာင္း။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကိုမူ မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
တတိယ သားက ==> သူသည္လည္း အေတာ္တက္ကၽြမ္းေသာ အပ္ခ်ဳပ္သည္ တစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ေနရာေဒသ အသီးသီးမွ သူခ်ဳပ္လုပ္ေသာ
ငွက္ေမြး ေမြ႕ရာမ်ားကို ဝယ္ယူေနၾကေၾကာင္း။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေန႔စဥ္ အိပ္ေနေၾကာင္း။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကို မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အနားကို ျမင္းျဖဴ ႀကီး ရွစ္ေကာင္ဆြဲထားတဲ့
ရထားႀကီး တစ္စီးဆိုက္လာၿပီး ခန္႔ညားစြာ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ရထားမွဴ း တစ္ဦး ဆင္းလာကာ၊
သူေဌးႀကီး ဦးေဇာတိကမွ ဖိတ္ၾကားလိုက္ေၾကာင္း
ေျပာေလရာ၊ ညီအကို သံုးေယာက္သား ဇေဝဇဝါ ျဖင့္
တက္လိုက္သြားၾကပါေရာ။
ျမိဳ႕ထဲက နန္းေတာ္ႀကီးလို တိုက္အိမ္ အျဖဴ ႀကီးကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိမ္းေတြက
သူတို႔ကို ဧည့္ခန္းက်ယ္ႀကီးထဲ ဖိတ္ၿပီး သူေဌးမင္း
ႂကြလာပါေတာ့မယ္ လို႔ဆို၍
စံအိမ္ႀကီး၏ ခန္းနားထည္ဝါပံုကို အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုေနၾကရင္း....
ေလွခါးႀကီးဆီက လူတစ္ဦး ဆင္းလာပါတယ္.....
ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အားလံုး ကို ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ ....
ေျပးဖက္ေတာ့မွ.. သူတို႔ညီငယ္ ျဖစ္ေနမွန္းသိၾကၿပီး..
ညီအကိုေတြ ဝမ္းပမ္းတသာ ႏႈတ္ဆက္ၾကပါေရာတဲဲ့....
ငါ့ညီ မင္းဒီေလာက္ ခ်မ္းသာၿပီး
က်မ္းမာႏုပ်ိဳေနပံုေထာက္ရင္
ၾကည့္ရတာ အေဖေပး ခဲ့တဲ့ ရတနာ ပစၥည္းေတြ
ရခဲ့ၿပီထင္ပ....
တို႔မရေပမယ့္ ငါ့ညီေလး ရေတာ့လည္း
ဝမ္းေျမာက္ ပါတယ္ကြာ...
ဘယ္လို ဘယ္နည္းနဲ႔ ရတယ္ဆိုတာ
တို႔္မ်ားေျပာစမ္းပါဦး....
လို႔ဆိုလာေတာ့....
စတုတၳသားက ==>
ဟုတ္ပါတယ္ အကိုတို႔....
အေဖ့ေပးတဲ့ ရတနာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ရလိုက္ပါၿပီ။
အဲ့တာေတြဟာ... ပစၥည္းဥစၥာေတြ လည္းမဟုတ္ရပါဘူး .... ဘယ္ေတာ့မွ သံုးမကုန္တဲ့ ... အေတြးအေခၚ ....
က်င့္စဥ္ေတြသာပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္.... အကိုတို႔ကိုလည္း ေဝမၽွေပးပါရေစ
နားေထာင္ၾကပါေတာ့....ဆိုၿပီ
တစ္ခုျခင္းဆီ ရွင္းျပပါေတာ့တယ္။..
(၁။).
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
ဒီစကားရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေလးက ဒီလိုပါ၊
ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး ဆိုတာ ေနမင္းႀကီးပါပဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ေန႔စဥ္ ေနမထြက္မီ အိပ္ရာမွထပါတယ္။
ပစၥည္းဥစၥာ အရင္းအႏွီး မျပည့္စံုေသးေတာ့
ဒီၿမိဳ႕မွာပဲ အေဖသင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္သမားပညာနဲ႔
ရႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြ အကုန္ဝင္လုပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝီရိယနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ့ကို ျမင္လာတဲ့ သူေဌးေတြ၊ အလုပ္အပ္သူေတြက၊ တျဖည္းျဖည္း သေဘာက် ရာကေန ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္အေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံလာရပါေရာ။
ေနာက္ ေနမင္းရဲ႕ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူတဲ့အေနနဲ႔ ေနမဝင္မခ်င္း ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကို
ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ပါတယ္။ မည္သည့္အလုပ္မဆို
မိမိအလုပ္လို႔ ခံယူၿပီး ရတနာသိုက္ကို ရေအာင္
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း တစ္ရက္မပ်က္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားလာရာမွာ ေလးငါးႏွစ္အတြင္းမွာ
ဒီၿမိဳ႕က အမ်ားေလးစားရတဲ့ သူေဌး တစ္ဦး
ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။
ပစၥည္းဥစၥာ ျပည့္စံု လာတဲ့ ေနာက္ပိုင္းလည္း
ဒီက်င့္ဝတ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မဖ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ေန႔စဥ္ ေနမထြက္ခင္ ထၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္
လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို အားတက္သေရာ
စီမံေနတဲ့အတြက္ တပည့္ငယ္သားေတြကလည္း
အားက် ေလးစား ခ်စ္ခင္လာၿပီး မခိုမကပ္ ရဲေတာ့ပဲ
အားလံုးတက္ညီ လက္ညီ ဝိုင္းႀကိဳးစားၾကတာမွာ
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြက ဒီေရအလား တရိပ္ရိပ္ တက္လာေနတာ အခုထိပဲ ဆိုပါေတာ့ အကိုတို႔
ျပည့္စံုလာၿပီးေတာ့ အနားယူမယ္ဆိုတဲ့ ေန႔ေတြမွာေတာင္
ကၽြန္ေတာ္ ဒီက်င့္စဥ္ေလးကို မဖ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ေန႔စဥ္ ထျမဲထပါတယ္ မိသားစုနဲ႔ အခ်ိန္ေပးပါတယ္၊ အမ်ားအက်ိဳး လိုက္လံေဆာင္ရြက္ပါတယ္၊ လူငယ္ေတြ ကို ဒီအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာျပ သင္ေပးရင္း တစ္ေန႔တာကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။......
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
ဆိုတာ ဒါပါပဲ။..... ခ်မ္းသာေစေၾကာင္းေပါ့။
(၂။)
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
ဒီစကားကေတာ့.....
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေန႔စဥ္ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြကို
ေနရာမ်ိဳးစံု မွာ ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ လိုက္လံရွာေဖြ စားေသာက္ ေနၾကတက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတရံ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ကို
ျမိန္ရွက္စြာ စားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေန႔စဥ္ အလုပ္ကို ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ရင္း
ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ပင္ပန္းၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဟင္းေလးေတြနဲ႔တင္ ထမင္းစားလို႔ အရမ္းၿမိန္ပါတယ္။
အကိုတို႔လည္း ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ ထားခ်ိန္ဆို
ထမင္းစားၿမိန္ၾကဖူးမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ အဟာရျဖစ္ဖို႔ ပဲဦးတည္ၿပီး အစားအေသာက္ ေနာက္ကို မလိုက္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာစားစား ၿမိန္ရွက္စြာနဲ႔ စားသံုးခြင့္ ရပါေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဝင္ေငြကလည္း မ်ားစြာယုတ္ေလၽွာ့
မသြားေတာ့ပဲ အထိုက္အေလၽွာက္ ေခၽြတာႏိုင္လာခဲ့ ပါတယ္။
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ ပိုင္ဆိုင္လာၿပီး ေနာက္မွာလည္း
ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ပင္ပန္းစြာ မရွာေဖြရေတာ့တဲ့ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားၿမိန္ေအာင္ အျမဲကိုယ္လက္လႈပ္ရွား လုပ္ၿပီးအားကစားေတြ ျမင္းစီးတာေတြနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ၿပီး ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ထမင္းဟင္းကို ၿမိန္ရည္ရွက္ေရ
စားတာကို အက်င့္လုပ္ေပးခဲ့တာေပါ့။
ခ်မ္းသာလာတဲ့ေနာက္ အစာအေသာက္အတြက္ သံုးစြဲဖို႔ ပူစရာမလိုေတာ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ လိုတာထက္ပိုမစားခဲ့ပါဘူး။ မိသားစု ဝင္ေတြကိုလည္း အျမဲကိုယ္စားႏိုင္သေလာက္သာ ခ်က္ၾကဖို႔နဲ႔ စားသေလာက္
အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနဖို႔ အျမဲ ဆံုးမေပး ခဲ့ပါတယ္။
အစားအေသာက္ကို ကပ္စီးနည္း ခိုင္းတာ မဟုတ္ပဲ
ကိုယ္စားဖို႔အတြက္ တပင္တပန္းနဲ႔ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ဆန္အတြက္ လယ္သမားႀကီးေတြရဲ႕
လုပ္အား ခြန္အား ေတြကို အမွိုက္ပံုးထဲ အဓိပၸါယ္ မရွိ
မကုန္ဆံုးသြားၾကေစဖို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့
ထမင္းကို စားႏိုင္ဖို႔ အားတက္သေရာ ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္
ေနတာေၾကာင့္ အခုလို က်မ္းမာ ရႊင္လမ္းမႈ့ကို အျမဲ ခံစားေနရတာေပါ့။......
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
ဆိုတာ ဒါကို ဆိုလိုတာပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေပါ့။
(၃။)
"ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေသာ အိပ္ယာတြင္ အိပ္ပါ။"
ဒီစကားေလးက ေနာက္ဆံုးပါပဲ။
အေရးလည္း အႀကီးဆံုးေပါ့.....
ႀကီးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ...
ဒီစကားက သိပ္အေရးပါပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေန႔တာ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အလုပ္ေတြ
တစ္ေနကုန္ က်ိဳးစားၿပီး အိပ္ရာထက္ကို ေရာက္လိုက္လို႔
နဖူးေပၚ လက္တင္ ၿပီး ဒီကေန႔ ငါ့ဘဝအတြက္
ဘာေတြ ႀကိဳးစားခဲ့လဲ ဆိုၿပီး အျမဲေတြးပါတယ္။
ဒီတစ္ေန႔အတြက္ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ် ၿပီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္၊
ဘဝအတြက္ ဥစၥာ၊ ပညာ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုက္သင့္
တဲ့အရာ တစ္ခုခု ရခဲ့တယ္ လို႔လည္း သိရၿပီ ဆိုတာနဲ႔
ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတာင္ မစဥ္းစား ႏိုင္ေတာ့ပဲ
တံုးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္ သြားရပါတယ္၊
လုပ္စရာရွိတာ လုပ္သင့္တာ ေတြလည္း
လုပ္ၿပီးၿပီ ၊ ေန႔စဥ္ မခိုမကပ္ပဲ အားက်ိဳးမာန္တက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ထား တဲ့အတြက္၊ ညဖက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိပ္မရတာ အိပ္မေပ်ာ္တာ မရွိပဲ၊ ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔
ဘယ္ေလာက္မာေၾကာတဲ့ ၾကမ္းျပင္ပဲ ျဖစ္ေစကာမူ
ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေနရပါေတာ့တယ္။
အကိုတို႕လည္း ပင္ပန္းၿပီး ဒုကၡမရွိတဲ့ အခိုက္ ညဖက္ အိပ္ရာေပၚ လွဲလိုက္ရင္ အဲ့လိုခံစားမႈ့မ်ိဳး ခံစားမိမွာပါ။
ျပည့္စံုလာၿပီး ေနာက္ပိုင္းလဲ..
ေန႔စဥ္ ျပဳသင့္ ျပဳထိုက္တဲ့ ျပဳဖြယ္ မွန္သမၽွ
အျမဲျပဳခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကူညီႏိုင္သမၽွ လူေတြကို ကူညီတယ္။
မကူညီႏိုင္တဲ့ သူေတြကိုလည္း နားလည္ေအာင္ ျငင္းလႊတ္တယ္။ သူတို႔အပူ အဟပ္မခံေစဘူး။
ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အလိုက္အထိုက္ေနတယ္
သူတို႔ေနာက္ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ရင္ကိုယ့္ဖာ
ဝမ္းသာသင့္ရင္ ဝမ္းသာလိုက္တယ္၊
ဝမ္းနည္းသင့္ရင္ဝမ္းနည္းမိတ
အေႂကြးမထားဘူး၊ ဟန္မလုပ္ေတာ့ဘူး၊
မိသားစုေတြ၊မိတ္ေဆြေတြ၊ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြကို
ေကာင္းတာလုပ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္ လုပ္ၾကၿပီဆို ေကာင္းေၾကာင္း ထုတ္ေျပာတယ္၊ ဆက္လုပ္သြားၾကဖို႔
အားေပးတယ္၊ မေကာင္းတာ ဆိုလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။
ဒီေတာ့...... ညအိပ္ရာဝင္လို႔... နဖူးေပၚ လက္တင္..
စဥ္းစားလိုက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ .. ေနာင္တရစရာ
ျပန္ျပင္ခ်င္စရာ ၊ ယူၾကံဳး မရတာ ..
ဘာတစ္ခု မခံစားရေတာ့ပဲ။
မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္စြာနဲ႔ ..
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ ... ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို...
စိတ္လက္ ၾကည္ႏူး ေပါ့ပါးစြာပဲ
ငွက္ေမြးထက္ ..ႏူးညံ့ေသာ ...ေမြ႕ရာ ထက္မွာ
အိပ္စက္ ကုန္ဆံုးႏိုင္ခြင့္ ေန႔စဥ္... ရပါေတာ့တယ္။..........
#မွတ္သားေလ႔လာသင္ယူဆည္းပူးက
Credit : Zwal DiKa(ZDK) Via နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ
~~~~~~~~~~~~
ဟိုး............
ေရွးေရွးတုန္းက..........
ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ လက္သမားဆရာ
အဘိုးအို တစ္ဦး ရွိပါသတဲ့။
သူ႔မွာ သား ေလးဦး ရွိတယ္။...
ရိုးသားစြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔... တစ္ေန႔ အဘိုးအို ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္ၿပီး
ေသလုေသခင္ အေျခအေနမွာ သူ႔သား ေလးေယာက္ကို
ေခၚၿပီး ...
ငါ့သားတို႔... အေဖ့မွာ မင္းတို႔ မသိေသးတဲ့ အဖိုးတန္
ဥစၥာရတနာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြျမဳပ္ထားတဲ့ ေနရာကို
မင္းတို႔ကို သဲလြန္စ ေပးခဲ့မယ္။
ဥာဏ္ရွိသူယူၾက ငါ့အတြက္ ဒီအရာေတြဟာ တစ္သက္လံုးႀကိဳးစားရွာခဲ့ရတ
သံုးစြဲဖို႔ အခ်ိန္ေတာ့ မရလိုက္ဖူးကြာ ...
ဒီေတာ့ မင္းတို႔ ယူၾကေခ် ေသခ်ာလိုက္မွတ္ ဆိုၿပီး.....
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
"ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေသာ အိပ္ယာတြင္ အိပ္ပါ။"
ဆိုတဲ့ စကားႀကီး (၃)ခြန္းကို မွာၾကားၿပီး ေသဆံုးသြားပါတယ္။
အဖိုးအိုရဲ႕ ဈာပနကို ညီအစ္ကို ေလးေယာက္ဟာ
ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ သၿဂႋဳဟ္ၿပီးေတာ့ အဲ့သခ်ႋဳင္း မွာပဲ
အခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ၾကၿပီး သူတို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား
သံုးခြန္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ရွာေဖြၾကဖို႔ အသီးသီး လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္။
ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ ဒီေနရာ
မွာပဲ ျပန္ဆံုၾကမယ္လို႔ ဂတိကဝတ္ျပဳၾကၿပီးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
သူတို႔ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။
ပထမဆံုး သားက ==> သူဟာ ယခု ကၽြမ္းက်င္တဲ့
ဆင္ဦးစီး တစ္ဦး ျဖစ္ေနေၾကာင္း။ ေလာကတြင္
အင္အားအႀကီးဆံုး မွာ ဆင္ပင္ျဖစ္၍ သူ႔ဆင္မ်ားအား
ေန႔စဥ္ သူ႔ကို ႏွစ္ႀကိမ္စီ ဦးညႊတ္ေစေၾကာင္း ။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကိုမူ မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
ဒုတိယ သားက ==> ယခုသူဟာလည္း နာမည္ရ
စာဖိုမႈး တစ္ဦး ျဖစ္ေနေၾကာင္း။ ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳေသာ
ထမင္းေတာ့ မသိ ၊ ေန႔စဥ္ ပ်ားရည္နဲ႔ ေပါင္းထားတဲ့
ထမင္းကို စားေနေၾကာင္း၊
သူမ်ားကိုလည္း ေရာင္းေၾကာင္း။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကိုမူ မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
တတိယ သားက ==> သူသည္လည္း အေတာ္တက္ကၽြမ္းေသာ အပ္ခ်ဳပ္သည္ တစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ေနရာေဒသ အသီးသီးမွ သူခ်ဳပ္လုပ္ေသာ
ငွက္ေမြး ေမြ႕ရာမ်ားကို ဝယ္ယူေနၾကေၾကာင္း။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေန႔စဥ္ အိပ္ေနေၾကာင္း။
သို႔ေသာ္ အျခားဟာမ်ား ကို မသိ၍ ယခုထိ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးေၾကာင္း.... ေျပာပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အနားကို ျမင္းျဖဴ ႀကီး ရွစ္ေကာင္ဆြဲထားတဲ့
ရထားႀကီး တစ္စီးဆိုက္လာၿပီး ခန္႔ညားစြာ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ရထားမွဴ း တစ္ဦး ဆင္းလာကာ၊
သူေဌးႀကီး ဦးေဇာတိကမွ ဖိတ္ၾကားလိုက္ေၾကာင္း
ေျပာေလရာ၊ ညီအကို သံုးေယာက္သား ဇေဝဇဝါ ျဖင့္
တက္လိုက္သြားၾကပါေရာ။
ျမိဳ႕ထဲက နန္းေတာ္ႀကီးလို တိုက္အိမ္ အျဖဴ ႀကီးကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိမ္းေတြက
သူတို႔ကို ဧည့္ခန္းက်ယ္ႀကီးထဲ ဖိတ္ၿပီး သူေဌးမင္း
ႂကြလာပါေတာ့မယ္ လို႔ဆို၍
စံအိမ္ႀကီး၏ ခန္းနားထည္ဝါပံုကို အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုေနၾကရင္း....
ေလွခါးႀကီးဆီက လူတစ္ဦး ဆင္းလာပါတယ္.....
ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အားလံုး ကို ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ ....
ေျပးဖက္ေတာ့မွ.. သူတို႔ညီငယ္ ျဖစ္ေနမွန္းသိၾကၿပီး..
ညီအကိုေတြ ဝမ္းပမ္းတသာ ႏႈတ္ဆက္ၾကပါေရာတဲဲ့....
ငါ့ညီ မင္းဒီေလာက္ ခ်မ္းသာၿပီး
က်မ္းမာႏုပ်ိဳေနပံုေထာက္ရင္
ၾကည့္ရတာ အေဖေပး ခဲ့တဲ့ ရတနာ ပစၥည္းေတြ
ရခဲ့ၿပီထင္ပ....
တို႔မရေပမယ့္ ငါ့ညီေလး ရေတာ့လည္း
ဝမ္းေျမာက္ ပါတယ္ကြာ...
ဘယ္လို ဘယ္နည္းနဲ႔ ရတယ္ဆိုတာ
တို႔္မ်ားေျပာစမ္းပါဦး....
လို႔ဆိုလာေတာ့....
စတုတၳသားက ==>
ဟုတ္ပါတယ္ အကိုတို႔....
အေဖ့ေပးတဲ့ ရတနာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ရလိုက္ပါၿပီ။
အဲ့တာေတြဟာ... ပစၥည္းဥစၥာေတြ လည္းမဟုတ္ရပါဘူး .... ဘယ္ေတာ့မွ သံုးမကုန္တဲ့ ... အေတြးအေခၚ ....
က်င့္စဥ္ေတြသာပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္.... အကိုတို႔ကိုလည္း ေဝမၽွေပးပါရေစ
နားေထာင္ၾကပါေတာ့....ဆိုၿပီ
တစ္ခုျခင္းဆီ ရွင္းျပပါေတာ့တယ္။..
(၁။).
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
ဒီစကားရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေလးက ဒီလိုပါ၊
ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး ဆိုတာ ေနမင္းႀကီးပါပဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ေန႔စဥ္ ေနမထြက္မီ အိပ္ရာမွထပါတယ္။
ပစၥည္းဥစၥာ အရင္းအႏွီး မျပည့္စံုေသးေတာ့
ဒီၿမိဳ႕မွာပဲ အေဖသင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္သမားပညာနဲ႔
ရႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြ အကုန္ဝင္လုပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝီရိယနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ့ကို ျမင္လာတဲ့ သူေဌးေတြ၊ အလုပ္အပ္သူေတြက၊ တျဖည္းျဖည္း သေဘာက် ရာကေန ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္အေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံလာရပါေရာ။
ေနာက္ ေနမင္းရဲ႕ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ခံယူတဲ့အေနနဲ႔ ေနမဝင္မခ်င္း ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကို
ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ပါတယ္။ မည္သည့္အလုပ္မဆို
မိမိအလုပ္လို႔ ခံယူၿပီး ရတနာသိုက္ကို ရေအာင္
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း တစ္ရက္မပ်က္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားလာရာမွာ ေလးငါးႏွစ္အတြင္းမွာ
ဒီၿမိဳ႕က အမ်ားေလးစားရတဲ့ သူေဌး တစ္ဦး
ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။
ပစၥည္းဥစၥာ ျပည့္စံု လာတဲ့ ေနာက္ပိုင္းလည္း
ဒီက်င့္ဝတ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မဖ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ေန႔စဥ္ ေနမထြက္ခင္ ထၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္
လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို အားတက္သေရာ
စီမံေနတဲ့အတြက္ တပည့္ငယ္သားေတြကလည္း
အားက် ေလးစား ခ်စ္ခင္လာၿပီး မခိုမကပ္ ရဲေတာ့ပဲ
အားလံုးတက္ညီ လက္ညီ ဝိုင္းႀကိဳးစားၾကတာမွာ
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြက ဒီေရအလား တရိပ္ရိပ္ တက္လာေနတာ အခုထိပဲ ဆိုပါေတာ့ အကိုတို႔
ျပည့္စံုလာၿပီးေတာ့ အနားယူမယ္ဆိုတဲ့ ေန႔ေတြမွာေတာင္
ကၽြန္ေတာ္ ဒီက်င့္စဥ္ေလးကို မဖ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ေန႔စဥ္ ထျမဲထပါတယ္ မိသားစုနဲ႔ အခ်ိန္ေပးပါတယ္၊ အမ်ားအက်ိဳး လိုက္လံေဆာင္ရြက္ပါတယ္၊ လူငယ္ေတြ ကို ဒီအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာျပ သင္ေပးရင္း တစ္ေန႔တာကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။......
"ေလာကမွာ အင္အားအႀကီးဆံုးသူ၏
တစ္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္မႈ့ကို ခံယူပါ။"
ဆိုတာ ဒါပါပဲ။..... ခ်မ္းသာေစေၾကာင္းေပါ့။
(၂။)
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
ဒီစကားကေတာ့.....
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေန႔စဥ္ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြကို
ေနရာမ်ိဳးစံု မွာ ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ လိုက္လံရွာေဖြ စားေသာက္ ေနၾကတက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတရံ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ကို
ျမိန္ရွက္စြာ စားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေန႔စဥ္ အလုပ္ကို ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ရင္း
ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ပင္ပန္းၿပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဟင္းေလးေတြနဲ႔တင္ ထမင္းစားလို႔ အရမ္းၿမိန္ပါတယ္။
အကိုတို႔လည္း ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ ထားခ်ိန္ဆို
ထမင္းစားၿမိန္ၾကဖူးမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ အဟာရျဖစ္ဖို႔ ပဲဦးတည္ၿပီး အစားအေသာက္ ေနာက္ကို မလိုက္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာစားစား ၿမိန္ရွက္စြာနဲ႔ စားသံုးခြင့္ ရပါေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဝင္ေငြကလည္း မ်ားစြာယုတ္ေလၽွာ့
မသြားေတာ့ပဲ အထိုက္အေလၽွာက္ ေခၽြတာႏိုင္လာခဲ့ ပါတယ္။
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ ပိုင္ဆိုင္လာၿပီး ေနာက္မွာလည္း
ထမင္းတစ္လုပ္အတြက္ ပင္ပန္းစြာ မရွာေဖြရေတာ့တဲ့ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားၿမိန္ေအာင္ အျမဲကိုယ္လက္လႈပ္ရွား လုပ္ၿပီးအားကစားေတြ ျမင္းစီးတာေတြနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ၿပီး ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ထမင္းဟင္းကို ၿမိန္ရည္ရွက္ေရ
စားတာကို အက်င့္လုပ္ေပးခဲ့တာေပါ့။
ခ်မ္းသာလာတဲ့ေနာက္ အစာအေသာက္အတြက္ သံုးစြဲဖို႔ ပူစရာမလိုေတာ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ လိုတာထက္ပိုမစားခဲ့ပါဘူး။ မိသားစု ဝင္ေတြကိုလည္း အျမဲကိုယ္စားႏိုင္သေလာက္သာ ခ်က္ၾကဖို႔နဲ႔ စားသေလာက္
အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနဖို႔ အျမဲ ဆံုးမေပး ခဲ့ပါတယ္။
အစားအေသာက္ကို ကပ္စီးနည္း ခိုင္းတာ မဟုတ္ပဲ
ကိုယ္စားဖို႔အတြက္ တပင္တပန္းနဲ႔ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ဆန္အတြက္ လယ္သမားႀကီးေတြရဲ႕
လုပ္အား ခြန္အား ေတြကို အမွိုက္ပံုးထဲ အဓိပၸါယ္ မရွိ
မကုန္ဆံုးသြားၾကေစဖို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့
ထမင္းကို စားႏိုင္ဖို႔ အားတက္သေရာ ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္
ေနတာေၾကာင့္ အခုလို က်မ္းမာ ရႊင္လမ္းမႈ့ကို အျမဲ ခံစားေနရတာေပါ့။......
"ပ်ားရည္ထက္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ထမင္းကို စားပါ။"
ဆိုတာ ဒါကို ဆိုလိုတာပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေပါ့။
(၃။)
"ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေသာ အိပ္ယာတြင္ အိပ္ပါ။"
ဒီစကားေလးက ေနာက္ဆံုးပါပဲ။
အေရးလည္း အႀကီးဆံုးေပါ့.....
ႀကီးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ...
ဒီစကားက သိပ္အေရးပါပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေန႔တာ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အလုပ္ေတြ
တစ္ေနကုန္ က်ိဳးစားၿပီး အိပ္ရာထက္ကို ေရာက္လိုက္လို႔
နဖူးေပၚ လက္တင္ ၿပီး ဒီကေန႔ ငါ့ဘဝအတြက္
ဘာေတြ ႀကိဳးစားခဲ့လဲ ဆိုၿပီး အျမဲေတြးပါတယ္။
ဒီတစ္ေန႔အတြက္ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ် ၿပီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္၊
ဘဝအတြက္ ဥစၥာ၊ ပညာ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုက္သင့္
တဲ့အရာ တစ္ခုခု ရခဲ့တယ္ လို႔လည္း သိရၿပီ ဆိုတာနဲ႔
ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတာင္ မစဥ္းစား ႏိုင္ေတာ့ပဲ
တံုးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္ သြားရပါတယ္၊
လုပ္စရာရွိတာ လုပ္သင့္တာ ေတြလည္း
လုပ္ၿပီးၿပီ ၊ ေန႔စဥ္ မခိုမကပ္ပဲ အားက်ိဳးမာန္တက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ထား တဲ့အတြက္၊ ညဖက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိပ္မရတာ အိပ္မေပ်ာ္တာ မရွိပဲ၊ ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔
ဘယ္ေလာက္မာေၾကာတဲ့ ၾကမ္းျပင္ပဲ ျဖစ္ေစကာမူ
ငွက္ေမြးထက္ ႏူးညံ့ေနရပါေတာ့တယ္။
အကိုတို႕လည္း ပင္ပန္းၿပီး ဒုကၡမရွိတဲ့ အခိုက္ ညဖက္ အိပ္ရာေပၚ လွဲလိုက္ရင္ အဲ့လိုခံစားမႈ့မ်ိဳး ခံစားမိမွာပါ။
ျပည့္စံုလာၿပီး ေနာက္ပိုင္းလဲ..
ေန႔စဥ္ ျပဳသင့္ ျပဳထိုက္တဲ့ ျပဳဖြယ္ မွန္သမၽွ
အျမဲျပဳခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ကူညီႏိုင္သမၽွ လူေတြကို ကူညီတယ္။
မကူညီႏိုင္တဲ့ သူေတြကိုလည္း နားလည္ေအာင္ ျငင္းလႊတ္တယ္။ သူတို႔အပူ အဟပ္မခံေစဘူး။
ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အလိုက္အထိုက္ေနတယ္
သူတို႔ေနာက္ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ရင္ကိုယ့္ဖာ
ဝမ္းသာသင့္ရင္ ဝမ္းသာလိုက္တယ္၊
ဝမ္းနည္းသင့္ရင္ဝမ္းနည္းမိတ
အေႂကြးမထားဘူး၊ ဟန္မလုပ္ေတာ့ဘူး၊
မိသားစုေတြ၊မိတ္ေဆြေတြ၊ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြကို
ေကာင္းတာလုပ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္ လုပ္ၾကၿပီဆို ေကာင္းေၾကာင္း ထုတ္ေျပာတယ္၊ ဆက္လုပ္သြားၾကဖို႔
အားေပးတယ္၊ မေကာင္းတာ ဆိုလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။
ဒီေတာ့...... ညအိပ္ရာဝင္လို႔... နဖူးေပၚ လက္တင္..
စဥ္းစားလိုက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ .. ေနာင္တရစရာ
ျပန္ျပင္ခ်င္စရာ ၊ ယူၾကံဳး မရတာ ..
ဘာတစ္ခု မခံစားရေတာ့ပဲ။
မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္စြာနဲ႔ ..
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ ... ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို...
စိတ္လက္ ၾကည္ႏူး ေပါ့ပါးစြာပဲ
ငွက္ေမြးထက္ ..ႏူးညံ့ေသာ ...ေမြ႕ရာ ထက္မွာ
အိပ္စက္ ကုန္ဆံုးႏိုင္ခြင့္ ေန႔စဥ္... ရပါေတာ့တယ္။..........
#မွတ္သားေလ႔လာသင္ယူဆည္းပူးက
Credit : Zwal DiKa(ZDK) Via နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။