ဆံသဆိုင္ တဆိုင္တြင္
ဆံပင္ညႇပ္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေန၏။
ဆံပင္ညႇပ္ဆရာတစ္ေယာက္မွ လြဲၿပီး က်န္ဆံသဆရာ
အားလုံးမွာ ဆံသေပးေနၾကေလသည္။
ထို ဆံသဆရာလူငယ္ေလးတစ္ဦးသည္
စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းမ်ားစြာျဖ
ဧည့္သည္ကို ေမွ်ာ္ေနမိ၏ ။
ယေန႔မွစကာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ကို ဆံသခြင့္ ေပးလိုက္သည္။
သူသည္ ထိုဆိုင္တြင္ ေအာက္ေျခ သိမ္းအလုပ္မ်ားႏွင့္
ေခါင္းေလွ်ာ္သည့္ အလုပ္ေတြ၂ ႏွစ္လုပ္ရင္း
ဆံပင္ညႇပ္ပညာကို သင္ယူခဲ့ရၿပီး
ယေန႔သည္ သူ၏ပထမဆုံးေသာ ဧည့္သည္ကို
ဆံသေပးရမည့္ ေန႔ ျဖစ္ေနေလသည္။
သူတို႔ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္း ဆံသေပးဖူးေသာ္လည္း
သူ၏ပထမဆုံးေသာ ဧည့္သည္ကို ဆရာမကူဘဲ
ညႇပ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ၏ ရင္ထဲတြင္
ေၾကာက္သလိုလို၊ေပ်ာ္သလိုလို
သူေတြးေနစဥ္ ဧည္သည့္ႏွစ္ဦးက ဆိုင္ထဲ ဝင္လာၾကသည္။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
“ေအး အာကာ အားၿပီးလား။”
“ဦးမိုးေရ ခဏေစာင့္ပါဦး။ ဒီတစ္ေယာက္ၿပီးရင္ ရပါၿပီ”
သူပင္ မေျဖလိုက္ရ။ အာကာ က ဆံသေနရင္း လွမ္းေအာ္သည္။
ဆံပင္လာညႇပ္သည့္ လူအားလုံးက သူတို႔ညႇပ္ေနက်
လူေတြႏွင့္သာ ေစာင့္ညႇပ္ၾကသည္။
“ဆရာ ႂကြပါခင္ဗ်ာ”
သူ ေတြးေနတုန္း လူတစ္ေယာက္ဝင္လာ၍ ေျပာေနက်
စကားက အလိုလို ထြက္သြားသည္။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
“အင္း”
သူ၏စိတ္ထဲတြင္ ထိုလူ႔၌ ညႇပ္ေနက် ဆံသဆရာ
မရွိပါေစႏွင့္ဟု ဆုေတာင္းေနမိသည္။
“ညႇပ္လို႔ ရၿပီလား။ေစာင့္ရဦးမွာလား”
“ရပါၿပီဆရာ”
ဆံပင္ညႇပ္မည့္ေနရာကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားရင္း
သူ၏ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိသည္။
“ဆရာ ထိုင္ပါခင္ဗ်ာ”
ဧည့္သည္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ၿခဳံလႊာလႊားရင္း
“ဆရာ ဘယ္လိုေက ညႇပ္မလဲဗ်”
“ဒီပုံအတိုင္းပဲ။ တိုေပး။ ပါးေပး”
“ဟုတ္ကဲ့ဆရာ”
“ေသခ်ာ ညႇပ္ေနာ္။ ဧည့္သည္ မႀကိဳက္ရင္
မင္း ေနာက္ေန႔ မညႇပ္ရဘူူး”
ဆံပင္ညႇပ္ဆရာ အႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔ကို လွမ္းေအာ္သည္။
ဧည့္သည္ေရွ႕တြင္ လွမ္းေအာ္ေသာ အႀကီးကို စိတ္ထဲက
က်ိန္ဆဲမိသည္။
ဘာေၾကာင့္မ်ား ဧည့္သည္ကြယ္ရာမွာ မေျပာပါလိမ့္။
ဧည့္သည္၏ မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္မိေတာ့
သူ႔ကို အထင္ေသးသည့္ အရိပ္ေတြ မေတြ႕ရ၍
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
သူ၏ လက္ေတြက ဆံသပစၥည္း တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရာေထြးကာ
ကေခ်သည္လို လႈပ္ရွားေနမိသည္။
စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဖုံးကြယ္ထားေသာ္လည္း
ညႇပ္စတြင္ လက္ေတြက တုန္ယီေနမိသည္။
သူ ႀကိဳးစားညႇပ္ေသာ္လည္း ဘယ္ႏွင့္ညာဘက္ေခါင္းက
ဆံပင္ေတြက မညီ ။
သိသာေလာက္ေအာင္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ေတာ့ မျဖစ္။
ဧည့္သည္က မွန္တြင္ကပ္ထားေသာ “ဝန္ထမ္းမ်ား
ဆက္ဆံေရး မေျပျပစ္ပါက ဖုန္းဆက္ တိုင္ႏိုင္ပါသည္”ဟူေသာ
စာတမ္းကို ၾကည့္ေနသည္။
သူ၏ ဆံပင္ညႇပ္ပုံ မေကာင္းေၾကာင္း အတိုင္ခံရလွွ်င္
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ကို ေခါင္းေလွ်ာ္သည့္ေနရာကို ျပန္ပို႔မွာ
သူ ေၾကာက္မိသည္။
“ဆရာ ၿပီးပါၿပီခင္ဗ်ာ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ဦးမလား ဆရာ”
ေနာက္ၾကည့္မွန္ႏွင့္ ေခါင္းအေနာက္ဘက္ကို ျပရင္း
သူေမးေတာ့ ဧည့္သည္က
“မေလွ်ာ္ေတာ့ဘူး ညီေလး။ ေက်းဇူးပဲ။
ဆံပင္ညႇပ္တာ ပုံစံေလးေကာင္းတယ္”
ဧည့္သည္က က်သင့္ေငြ ရွင္းၿပီး ျပန္သြားေတာ့မွ
ရင္ထဲက အပူလုံးႀကီးကို ဟူး…ခနဲ မွႈတ္ထုတ္ လိုက္ရသည္။
“ငါ လုပ္ႏိုင္တယ္ကြ” ဟုေတြးကာ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားမိသည္။
ေနာက္ တစ္ႏွစ္ ခန႔္ၾကာေသာ္……..။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
သူ၏ အသံေတြထဲတြင္ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ
အျပည့္ပါေနေလသည္။
တစ္ႏွစ္အတြင္း သူ ကိုင္ခဲ့ရသည့္ ေခါင္းေတြက
မ်ားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဆံပင္ညႇပ္သည့္ကိစၥက
သူ႔အတြက္ အကြၽမ္းတဝင္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
ဧည့္သည္ တစ္ဦး၏ ဆံပင္ကို ကြၽမ္းက်င္စြာ ညႇပ္ေနရင္း
ထိုဧည့္သည္ကို ျမင္ဖူးသလို ရွိ၍ စဥ္းစားေနမိသည္။
‘ဟာ ဒီဆရာက ငါပထမဆုံး ဆံသေပးခဲ့တဲ့လူပဲ’
သူ၏ စိတ္ထဲသာ ေျပာေနမိသည္။
“ဆရာ ၿပီးပါၿပီခင္ဗ်ာ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ဦးမလား ဆရာ”
ေနာက္ၾကည့္မွန္ႏွင့္ ျပရင္း သူေမးေတာ့
ဧည့္သည္ကျပန္ေျပာေသာ စကားေၾကာင့္ သူ အံ့ဩသြားမိ၏။
“ငါ့ညီေလးေတာင္ ဆံပင္ညႇပ္တာ ကြၽမ္းက်င္သြားၿပီပဲ”
“ဟာ ဆရာက က်ေတာ့္ကို မွတ္မိတယ္ေပါ့”
“မွတ္မိတာေပါ့ကြ။ အဲ့ဒီေန႔က ငါ တျခားဆိုင္မွာ
ျပန္ျပင္လိုက္ရေသးတယ္။”
သူ အံ့ၾသ သြားမိသည္။ သူညႇပ္ေပးသည့္ ဆံပင္ မညီတာ
သိလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပႆနာ မရွာရတာလဲ
ဆိုတာကို သူ သိခ်င္မိသည္။
“ဆရာ က အဲဒီေန႔က ဆံပင္ မညီတာသိေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ကို ဘာလို႔ ေက်းဇူးပဲ။
ဆံပင္ညႇပ္တာပုံစံေလးေကာင္းတ
ဧည့္သည္ ျပန္ေျပာလာမည့္ စကားကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ဧည့္သည္၏ မ်က္ဝန္းေတြကို ေငးေမာေနမိသည္။
“ငါ အဲဒီေန႔က မင္းကို ယုံၾကည္မႈေတြ ေပးလိုက္တာပါ။
အဲဒီယုံၾကည္မႈက အခု မင္းကို အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူ
ေပးေနမယ္လို႔ ငါထင္တယ္။
မင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္း ငါသိပါတယ္။
ငါသာ တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ မင္းရဲ႕ စိတ္ထဲ ရမဲ့ ဒဏ္ရာက
ေသအထိ ေပ်ာက္မယ္ မထင္ဘူး။
မင္းက ဆံပင္ညႇပ္တတ္ပါတယ္။
စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး လက္ အနည္းငယ္ တုန္ေနလို႔သာ
မညီမညာ ျဖစ္ခဲ့ရတာ။
အလြန္ဆုံး ငါ ကတုံုးတုံုးရ႐ုံေပါ့ကြာ။
ငါ့အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား မထိခိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဟားဟား……။
မွတ္ထား ညီေလး။ အလုပ္မွာ မွားမွာ မေၾကာက္နဲ႔။
မမွားဖူးတဲ့ လူဟာ အလုပ္ မလုပ္ဖူးတဲ့ လူပဲ။
ဒါေပမဲ့ ထပ္ခါထပ္ခါ မမွားေစနဲ႔ေပါ့ကြာ။
အဲတာေတာ့ မွတ္ထား”
“အစ္ကိုက ဘာလို႔ အဲလို လုပ္ရတာလဲဟင္”
အံ့ၾသႀကီးစြာ သူေမးမိေတာ့
ဧည့္သည္က သူ နားမလည္ေသာ စကားကို ဆိုသည္။
“ငါ့ယုံၾကည္မႈေတြ အသတ္ခံခဲ့ရဖူးလို႔ပါကြာ”
Credit ကိုဟမ္စိုုင္း
ဆံပင္ညႇပ္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေန၏။
ဆံပင္ညႇပ္ဆရာတစ္ေယာက္မွ လြဲၿပီး က်န္ဆံသဆရာ
အားလုံးမွာ ဆံသေပးေနၾကေလသည္။
ထို ဆံသဆရာလူငယ္ေလးတစ္ဦးသည္
စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းမ်ားစြာျဖ
ဧည့္သည္ကို ေမွ်ာ္ေနမိ၏ ။
ယေန႔မွစကာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ကို ဆံသခြင့္ ေပးလိုက္သည္။
သူသည္ ထိုဆိုင္တြင္ ေအာက္ေျခ သိမ္းအလုပ္မ်ားႏွင့္
ေခါင္းေလွ်ာ္သည့္ အလုပ္ေတြ၂ ႏွစ္လုပ္ရင္း
ဆံပင္ညႇပ္ပညာကို သင္ယူခဲ့ရၿပီး
ယေန႔သည္ သူ၏ပထမဆုံးေသာ ဧည့္သည္ကို
ဆံသေပးရမည့္ ေန႔ ျဖစ္ေနေလသည္။
သူတို႔ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္း ဆံသေပးဖူးေသာ္လည္း
သူ၏ပထမဆုံးေသာ ဧည့္သည္ကို ဆရာမကူဘဲ
ညႇပ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ၏ ရင္ထဲတြင္
ေၾကာက္သလိုလို၊ေပ်ာ္သလိုလို
သူေတြးေနစဥ္ ဧည္သည့္ႏွစ္ဦးက ဆိုင္ထဲ ဝင္လာၾကသည္။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
“ေအး အာကာ အားၿပီးလား။”
“ဦးမိုးေရ ခဏေစာင့္ပါဦး။ ဒီတစ္ေယာက္ၿပီးရင္ ရပါၿပီ”
သူပင္ မေျဖလိုက္ရ။ အာကာ က ဆံသေနရင္း လွမ္းေအာ္သည္။
ဆံပင္လာညႇပ္သည့္ လူအားလုံးက သူတို႔ညႇပ္ေနက်
လူေတြႏွင့္သာ ေစာင့္ညႇပ္ၾကသည္။
“ဆရာ ႂကြပါခင္ဗ်ာ”
သူ ေတြးေနတုန္း လူတစ္ေယာက္ဝင္လာ၍ ေျပာေနက်
စကားက အလိုလို ထြက္သြားသည္။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
“အင္း”
သူ၏စိတ္ထဲတြင္ ထိုလူ႔၌ ညႇပ္ေနက် ဆံသဆရာ
မရွိပါေစႏွင့္ဟု ဆုေတာင္းေနမိသည္။
“ညႇပ္လို႔ ရၿပီလား။ေစာင့္ရဦးမွာလား”
“ရပါၿပီဆရာ”
ဆံပင္ညႇပ္မည့္ေနရာကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားရင္း
သူ၏ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိသည္။
“ဆရာ ထိုင္ပါခင္ဗ်ာ”
ဧည့္သည္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ၿခဳံလႊာလႊားရင္း
“ဆရာ ဘယ္လိုေက ညႇပ္မလဲဗ်”
“ဒီပုံအတိုင္းပဲ။ တိုေပး။ ပါးေပး”
“ဟုတ္ကဲ့ဆရာ”
“ေသခ်ာ ညႇပ္ေနာ္။ ဧည့္သည္ မႀကိဳက္ရင္
မင္း ေနာက္ေန႔ မညႇပ္ရဘူူး”
ဆံပင္ညႇပ္ဆရာ အႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔ကို လွမ္းေအာ္သည္။
ဧည့္သည္ေရွ႕တြင္ လွမ္းေအာ္ေသာ အႀကီးကို စိတ္ထဲက
က်ိန္ဆဲမိသည္။
ဘာေၾကာင့္မ်ား ဧည့္သည္ကြယ္ရာမွာ မေျပာပါလိမ့္။
ဧည့္သည္၏ မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္မိေတာ့
သူ႔ကို အထင္ေသးသည့္ အရိပ္ေတြ မေတြ႕ရ၍
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
သူ၏ လက္ေတြက ဆံသပစၥည္း တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရာေထြးကာ
ကေခ်သည္လို လႈပ္ရွားေနမိသည္။
စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဖုံးကြယ္ထားေသာ္လည္း
ညႇပ္စတြင္ လက္ေတြက တုန္ယီေနမိသည္။
သူ ႀကိဳးစားညႇပ္ေသာ္လည္း ဘယ္ႏွင့္ညာဘက္ေခါင္းက
ဆံပင္ေတြက မညီ ။
သိသာေလာက္ေအာင္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ေတာ့ မျဖစ္။
ဧည့္သည္က မွန္တြင္ကပ္ထားေသာ “ဝန္ထမ္းမ်ား
ဆက္ဆံေရး မေျပျပစ္ပါက ဖုန္းဆက္ တိုင္ႏိုင္ပါသည္”ဟူေသာ
စာတမ္းကို ၾကည့္ေနသည္။
သူ၏ ဆံပင္ညႇပ္ပုံ မေကာင္းေၾကာင္း အတိုင္ခံရလွွ်င္
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ကို ေခါင္းေလွ်ာ္သည့္ေနရာကို ျပန္ပို႔မွာ
သူ ေၾကာက္မိသည္။
“ဆရာ ၿပီးပါၿပီခင္ဗ်ာ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ဦးမလား ဆရာ”
ေနာက္ၾကည့္မွန္ႏွင့္ ေခါင္းအေနာက္ဘက္ကို ျပရင္း
သူေမးေတာ့ ဧည့္သည္က
“မေလွ်ာ္ေတာ့ဘူး ညီေလး။ ေက်းဇူးပဲ။
ဆံပင္ညႇပ္တာ ပုံစံေလးေကာင္းတယ္”
ဧည့္သည္က က်သင့္ေငြ ရွင္းၿပီး ျပန္သြားေတာ့မွ
ရင္ထဲက အပူလုံးႀကီးကို ဟူး…ခနဲ မွႈတ္ထုတ္ လိုက္ရသည္။
“ငါ လုပ္ႏိုင္တယ္ကြ” ဟုေတြးကာ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားမိသည္။
ေနာက္ တစ္ႏွစ္ ခန႔္ၾကာေသာ္……..။
“မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ….
ဆံပင္ညႇပ္မွာလားဆရာ”
သူ၏ အသံေတြထဲတြင္ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ
အျပည့္ပါေနေလသည္။
တစ္ႏွစ္အတြင္း သူ ကိုင္ခဲ့ရသည့္ ေခါင္းေတြက
မ်ားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဆံပင္ညႇပ္သည့္ကိစၥက
သူ႔အတြက္ အကြၽမ္းတဝင္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
ဧည့္သည္ တစ္ဦး၏ ဆံပင္ကို ကြၽမ္းက်င္စြာ ညႇပ္ေနရင္း
ထိုဧည့္သည္ကို ျမင္ဖူးသလို ရွိ၍ စဥ္းစားေနမိသည္။
‘ဟာ ဒီဆရာက ငါပထမဆုံး ဆံသေပးခဲ့တဲ့လူပဲ’
သူ၏ စိတ္ထဲသာ ေျပာေနမိသည္။
“ဆရာ ၿပီးပါၿပီခင္ဗ်ာ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ဦးမလား ဆရာ”
ေနာက္ၾကည့္မွန္ႏွင့္ ျပရင္း သူေမးေတာ့
ဧည့္သည္ကျပန္ေျပာေသာ စကားေၾကာင့္ သူ အံ့ဩသြားမိ၏။
“ငါ့ညီေလးေတာင္ ဆံပင္ညႇပ္တာ ကြၽမ္းက်င္သြားၿပီပဲ”
“ဟာ ဆရာက က်ေတာ့္ကို မွတ္မိတယ္ေပါ့”
“မွတ္မိတာေပါ့ကြ။ အဲ့ဒီေန႔က ငါ တျခားဆိုင္မွာ
ျပန္ျပင္လိုက္ရေသးတယ္။”
သူ အံ့ၾသ သြားမိသည္။ သူညႇပ္ေပးသည့္ ဆံပင္ မညီတာ
သိလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပႆနာ မရွာရတာလဲ
ဆိုတာကို သူ သိခ်င္မိသည္။
“ဆရာ က အဲဒီေန႔က ဆံပင္ မညီတာသိေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ကို ဘာလို႔ ေက်းဇူးပဲ။
ဆံပင္ညႇပ္တာပုံစံေလးေကာင္းတ
ဧည့္သည္ ျပန္ေျပာလာမည့္ စကားကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ဧည့္သည္၏ မ်က္ဝန္းေတြကို ေငးေမာေနမိသည္။
“ငါ အဲဒီေန႔က မင္းကို ယုံၾကည္မႈေတြ ေပးလိုက္တာပါ။
အဲဒီယုံၾကည္မႈက အခု မင္းကို အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူ
ေပးေနမယ္လို႔ ငါထင္တယ္။
မင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္း ငါသိပါတယ္။
ငါသာ တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ မင္းရဲ႕ စိတ္ထဲ ရမဲ့ ဒဏ္ရာက
ေသအထိ ေပ်ာက္မယ္ မထင္ဘူး။
မင္းက ဆံပင္ညႇပ္တတ္ပါတယ္။
စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး လက္ အနည္းငယ္ တုန္ေနလို႔သာ
မညီမညာ ျဖစ္ခဲ့ရတာ။
အလြန္ဆုံး ငါ ကတုံုးတုံုးရ႐ုံေပါ့ကြာ။
ငါ့အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား မထိခိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဟားဟား……။
မွတ္ထား ညီေလး။ အလုပ္မွာ မွားမွာ မေၾကာက္နဲ႔။
မမွားဖူးတဲ့ လူဟာ အလုပ္ မလုပ္ဖူးတဲ့ လူပဲ။
ဒါေပမဲ့ ထပ္ခါထပ္ခါ မမွားေစနဲ႔ေပါ့ကြာ။
အဲတာေတာ့ မွတ္ထား”
“အစ္ကိုက ဘာလို႔ အဲလို လုပ္ရတာလဲဟင္”
အံ့ၾသႀကီးစြာ သူေမးမိေတာ့
ဧည့္သည္က သူ နားမလည္ေသာ စကားကို ဆိုသည္။
“ငါ့ယုံၾကည္မႈေတြ အသတ္ခံခဲ့ရဖူးလို႔ပါကြာ”
Credit ကိုဟမ္စိုုင္း
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။