ခရစၥတိုဖာဂန္းနက္စ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း

 

Tun Wai

"အမွန္တရားကို မေဖာ္ထုတ္ဘဲ ဖံုးအုပ္ထားရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္" (ခရစၥတိုဖာဂန္းနက္စ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း)


၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ကာလက ဘီဘီစီ သတင္းေထာက္အျဖစ္ သမိုင္းတြင္ေသာ သတင္းေပးပို႔ခ်က္မ်ားကို ေပးပို႔ခဲ့သူ ခရစၥတိုဖာဂန္းနက္သည္ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ေငြရတု အခမ္းအနား တက္ေရာက္ရန္ ၾသဂုတ္ ၆ ရက္ေန႔ ညပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။ ခရစၥတိုဖာ ဂန္းနက္ႏွင့္ ၾသဂုတ္ ၇ ရက္တြင္ ေခတၲေတြ႕ဆံု ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ေတြ႕ဆံုခ်ိန္အတြင္း ေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ ႏွစ္ၾကာ ျပည္၀င္ခြင့္ ပိတ္ပင္ခံထားရၿပီးတဲ့ေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပထမဆံုး ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေျခခ်ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုစိတ္ခံစားခ်က္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ။ အတိအက်ေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သံသယျဖစ္မိတဲ့ အရာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ သိသိသာသာႀကီး ပိုမိုကြာဟလာတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဒါဟာ ၿမိဳ႕ေတြရဲ႕ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေနအထားကို ၾကည့္ၿပီးေျပာတာပါ။ အရမ္းကို ဆိုး၀ါးတဲ့ ေနရာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အရင္ထက္ပိုၿပီး လြတ္လပ္တဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အခု ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ ပိုၿပီးလြတ္လပ္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြကို ဆက္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဆက္လက္ေျပာင္းလဲစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ မီဒီယာနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ကို ဖိႏွိပ္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ ျပည့္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ဒါေတြကို ေျပာင္းလဲရပါမယ္။

ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘာေၾကာင့္ ေရာက္လာခဲ့တာပါလဲ။
ေျဖ။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြကေန ရွစ္ေလးလံုး ေငြရတုပြဲ တက္ေရာက္ဖုိ႔အတြက္ ဖိတ္ၾကားခံရတာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာျဖစ္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုၾကြမႈနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ မွတ္တမ္းတင္ ႐ုပ္ရွင္တစ္ခု ႐ိုက္ဖို႔လည္း စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဘယ္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကို ထုတ္လႊင့္ျဖစ္မလဲေတာ့ မသိေသးပါဘူး။ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကို ကိုယ္ပိုင္မွတ္တမ္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လုပ္ေနတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ၈၈ မွာ ျဖတ္ခဲ့တာေတြကို အမွန္အတိုင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အမွန္တရား ေပၚထြက္ဖို႔ဆိုတာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္လည္း တရားမွ်တမႈ ရွိႏိုင္တာေပါ့။ အမွန္တရားကတစ္ဆင့္ တရားမွ်တမႈဆိုတာ ေပၚေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ အမွန္တရား ထြက္ေပၚလာၿပီ ဆိုတာနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္၊ မိသားစုတစ္စု ဒါမွမဟုတ္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဒီအမွန္တရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေမး။ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚ ခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳအရ ဘယ္လိုေျပာျပႏိုင္မလဲ။
ေျဖ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ စစ္တပ္ကို အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ကတည္းက ဘီဘီစီ သတင္းေထာက္အျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ေလ့လာေနတာပါ။ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေငြေၾကးအခ်ဳိ႕ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ လဲၿပိဳကုန္တယ္။ မိသားစုေတြ အေနနဲ႔ တစ္သက္လံုး စုေဆာင္းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ အကုန္လံုး သံုးမရဘဲ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ႐ုတ္တရက္ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့ ဘ၀ေတြကို ေရာက္ကုန္ၾကတယ္။ ဒါေတြက ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ပါတီအေပၚကို မေက်နပ္မႈေတြ စတင္ျဖစ္ေပၚ လာေစပါတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေန၀င္းရဲ႕ ဓာတ္ပံုကို မီး႐ိႈ႕တာေတြ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ မေက်မနပ္ ေျပာဆိုတာေတြ ေတြ႕လာရပါတယ္။ ဒါေတြကို အစိုးရက ကိုင္တြယ္တဲ့အေနနဲ႔ ပါတီအႀကီးတန္း အရာရွိ တစ္ေယာက္ကို ဖမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါကို လူေတြက မေက်နပ္ဘဲ ဆႏၵဆက္ျပေတာ့ ပစ္သတ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ မေက်နပ္မႈေတြ ရွိခဲ့တာ ၈၇ မွာလုပ္တဲ့ ရက္စက္မႈေတြေၾကာင့္ ယမ္းပံုမီးက် ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ၈ ရက္ ၈ လ ၈၈ ၈ နာရီ ၈ မိနစ္မွာ ဆႏၵျပပြဲတစ္ခုလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါေတြ ဘီဘီစီကေန လႊင့္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီ့မွာ ဘီဘီစီ နားေထာင္တဲ့လူေတြ အကုန္လံုးက ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို သိသြားၾကတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္မွာ ဒီေတာ္လွန္ေရးကို စစ္တပ္ကေန ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ခုလံုး ရပ္တန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေရြးေကာက္ခံ မဟုတ္တဲ့ ရက္စက္တဲ့ စစ္တပ္ကေန အာဏာသိမ္းခဲ့လို႔ပါပဲ။ အစိုးရကေန ျပည္သူေတြကိုျပန္ၿပီး စြပ္စြဲခ်က္ေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မလာခင္ ပဲ့တင္သံဂ်ာနယ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့တဲ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျမန္မာလူထုက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာပါ။ ဒီစကားရပ္က ဘာကိုရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာဆိုခဲ့တာပါလဲ။
ေျဖ။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ေသခ်ာနားလည္ဖို႔ဆိုတာ ျမန္မာလူထုေတြအတြက္ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္ ၿပီးဆံုးကတည္းက အစိုးရေတြဟာ အာဏာရွင္ စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီကို ေျပာင္းလဲလာၾကပါတယ္။ ယခင္ ယူဂိုစလားဗီးလားတို႔၊ ေတာင္အာဖရိကတို႔၊ ေတာင္အေမရိကတို႔မွာ ဒီလိုမ်ဳိးေျပာင္းလဲတဲ့ ဥပမာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ျပန္ၿပီးစံုစမ္းဖို႔အတြက္ စစ္ခံု႐ံုးေတြ ဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖိႏွိပ္သူေတြ အေနနဲ႔ ဒါကိုျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံေပးရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ အမွန္ကို အရင္ဆံုး ေဖာ္ထုတ္ေပးရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ဒါကို အသိအမွတ္ ျပဳေပးရတယ္။ တည္ၿငိမ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ အမွန္တရားကို လစ္လ်ဴ႐ႈထားၿပီး ေနလို႔မရပါဘူး။ လူေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးတာက တစ္ပိုင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ အမွန္တရားကို မေဖာ္ထုတ္ဘဲ ဖံုးအုပ္ထားရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီျပစ္မႈေတြကို အေရးယူတာေတြဘာေတြ မလုပ္ဘဲ ထားလို႔လဲ ရတယ္။ အမွန္ကိုေတာ့ မေဖာ္ထုတ္ဘဲ ထားလို႔မရပါဘူး။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကေန ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာကေတာ့ အဲဒီ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။

ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာမ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာေတြ ရွိေနေသးလို တိုင္းရင္းသား ျပႆနာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘယ္လိုယူဆပါသလဲ။
ေျဖ။ အရင္ဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ပံုသ႑ာန္တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲလာတာကို ယံုစားလို႔ မရပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ နည္းက်တဲ့ တာ၀န္ယူမႈရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ လက္ရွိ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈေတြဟာ တကယ္လိုအပ္တဲ့ သူေတြဆီကို ေရာက္သလား။ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး တန္းတူညီတူရွိမႈ ရွိရဲ႕လား။ ဖ်က္သိမ္းေပးရမယ့္ ဥပေဒေတြလည္း ရွိေနတယ္။ ေျပာင္းလဲစရာေတြအ မ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚကို ေရာက္ေနၿပီလို႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ လမ္းေၾကာင္းမွန္တယ္ ဆိုေပမယ့္ သြားေနရင္းကေန ရပ္သြားၿပီး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လက္ရွိလမ္းေၾကာင္း မေျပာင္းေအာင္ ဖိအားေပးမႈေတြ ထားရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က အနစ္နာခံမႈေတြရဲ႕ ေကာင္းကြက္ေတြ၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို မေမ့ရပါဘူး။

Eleven Media Group
Created on Wednesday, 07 August 2013 23:57
Written by ေနထြန္းႏိုင္၊ ဇြဲေ၀ယံ