ဂ်ဴး ရာဇဝင္ထဲမွာ ထားရစ္ခဲ့ (ေမာင္စြမ္းရည္)

by ဂ်ဴး - Ju on Saturday, July 2, 2011 at 9:01pm

စာအုပ္ေဝဖန္ခ်က္တစ္ခုကို ေရးတိုင္း အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာ္ၿပခဲ့ဖူးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို ပဲ ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ နိဒါန္းအၿဖစ္ ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပရင္း အပ္ေၾကာင္းထပ္လိုပါတယ္။ အဲဒီ အခ်က္ကေတာ့ အခု ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားအတြင္း ၿမန္မာ စာေပေလာက မွာ (ၿမန္မာဝတၳဳ ေလာကမွာ) အမ်ိဳးသမီးကေလာင္သစ္မ်ားသာ လႊမ္းမိုးလာေန တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ မိုးမိုး(အင္းလ်ား)၊ မစႏၵာ၊ စမ္းစမ္းႏြဲ႕(သာယာဝတီ) တို႔က အစ ၿမေႏွာင္းညိဳ၊ ႏုႏုရည္(အင္းဝ)၊ ဂ်ဴးတို႔ အထိ။

ဟစ္ေဟာ့ဂီတ

 

ဟစ္ေဟာ့ ဂီတ (Hip hop music) သည္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေလာက္က နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ရွိ အာဖရိကန္-အေမရိကန္ မ်ားအစႃပုခဲ့ေသာ ယဥ္ေက်းမႈ လႈပ္ရွားမူ႔တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ဟစ္ေဟာ့ ယဥ္ေက်းမူ႔တြင္ အဓိကအစိတ္အပိုင္း ေလးမ်ိဳး ပါ၀င္ၿပီး၊ ၎တို႔မွာ

• rapping (သီခ်င္းစာသားမ်ားအား ကာရံႏွင့္အညီရြတ္ဆိုျခင္း)
• DJing ( ဓါတ္ျပားမ်ားအား ပြတ္ျခင္း၊ေခတၱရပ္ေအာင္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ဆန္းျပားေသာအသံမ်ားထြက္လာေစျခင္း)
• graffiti (နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီတစ္မ်ိဳး) ႏွင့္
• b-boying (ဘရိတ္ဒန္႔(စ္)အက)

တို႔ပါ၀င္သည္။ အျခား အစိတ္အပိုင္းမ်ားအျဖစ္ Beatboxing (ပါးစပ္ျဖင့္ စည္းခ်က္မ်ားႃပုလုပ္ျခင္း) Fashion (၀တ္စားဆင္ယင္မူ႔ ပုံစံ) ႏွင့္ Slang (ဗန္းစကားမ်ား အသုံးႃပုျခင္း) တို႔လည္းပါ၀င္သည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ Bronx နယ္ေျမ တြင္ က်င္းပအစႃပုရာမွ ဟစ္ေဟာ့ ယဥ္ေက်းမူ႔သည္ ကမ ၻာအႏွံ႔ က်ယ္ျပန္႔သြားခဲ့သည္။
ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ DJs(Disc Jockey) မ်ားက Turntables ဟုေခၚေသာ ဓါတ္ျပားဖြင့္စက္ႏွစ္လုံးႏွင့္ စည္းခ်က္ညီေသာ ရိုက္ခ်က္သံမ်ား ထြက္လာေအာင္ ဖန္တီးျခင္းျဖင့္စတင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ထုိရိုက္ခ်က္မ်ားေပၚတြင္ Rap ဟုေခၚေသာ ကာရံညီေအာင္ ရြတ္ဆိုသြားသည့္ ေတးစာသားမ်ားကို ထည့္သြင္း ေပါင္းစပ္ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ရြတ္ဆုိျခင္းကို rapping ဟုေခၚကာ သီဆိုသူမ်ားကို rapper ဟုသုံးႏႈန္းသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သီဆိုသူRapper မ်ားကို MC ဟုလည္းေခၚၾကသည္။ ဆန္းၾကယ္ေသာ အကပုံစံမ်ားႏွင့္ သီးျခား၀တ္စားဆင္ယင္ ပုံစံမ်ိဳးသည္ ထိုဂီတသစ္ကို ႁကိုက္ႏွစ္သက္ေသာ လူမ်ားၾကားတြင္ ေခတ္စားလာသည္။ ထုိ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံစံ မ်ားသည္ ယဥ္ေက်းမူ႔သမိုင္းတြင္ ဟစ္ေဟာ့ ယဥ္ေက်းမူ႔ကို အသိမွတ္ျပဳ လာရေအာင္ လႊမ္းမိုးလာခဲ့သည္။

ဟစ္ေဟာ့ပ္ဂီတသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဂီတသမိုင္းတြင္ ေရာ့ခ္အင္႐ိုး ေခၚ ေရာ့ခ္ဂီတၿပီးလွ်င္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားကို စြဲေဆာင္မႈအရွိဆံုး ဂီတျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုဂီတကိုသာ လူငယ္မ်ားက ႏွစ္ၿခိဳက္႐ံုသာမက ထိုဂီတနယ္ပယ္မွ အဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္သည့္ ရက္ပါမ်ား ဝတ္ဆင္ၾကပံုကိုမွာလည္း ေခတ္လူငယ္မ်ားအတြက္ အၾကိဳက္ေတြ႔စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ rap ဂီတကို မ်ဳိးေက်ာ့ၿမိဳင္ မွအစျပဳသီဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ဟစ္ေဟာ့ဂီတအျဖစ္ပီပီျပင္ျပင္ ေပၚေပါက္လာျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံံ၏ပထမဆုံးဟစ္ေဟာ့ အယ္လဘမ္အျဖစ္ အက္စစ္အဖြဲ႔ ၏ စတင္ျခင္း အေခြ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိအခ်ိန္ထိ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနေသာ ဂီတအမ်ိဳးအစားျဖစ္လာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တျခားေသာ ဟစ္ေဟာ့ယဥ္ေက်းမူ႔မ်ားထက္ fashion ႏွင့္ rapping တို႔ကို လူငယ္မ်ားပိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ယေန႔ ျမန္မာဂီတေလာကမွာ Hip Hop နဲ႔ ထိပ္ဆံုးကို ေရာက္ရွိေနၾကသူေတြကေတာ့ စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္၊ အနဂၢ၊ ဘာဘူ၊ ေဂ်းမီ၊ ထြန္းထြန္း၊ ရဲေလးတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

စကားလုံးရင္းျမစ္
၁၉၀၄ အေစာပိုင္းကာလတြင္ hip ဆိုေသာစကားလုံးကို အာဖရိကန္-အေမရိကန္တို႔က တိုင္းရင္းအဂၤလိပ္စကားအျဖစ္အသုံးႃပုခဲ့ၾကသည္။ ထိုလူထုသုံးစကား hip ၏ အဓိပၸါယ္မွာ တိက်စြာေျပာျခင္း(informed) ႏွင့္ လက္ရွိ(Current) ဆိုေသာသေဘာျဖစ္၍ မူရင္းhep ဆိုေသာ စကားမွ ဆင္းသက္လာသည္။
rapper တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ Keith Wiggins မွ အေမရိကန္ေရတပ္မေတာ္တြင္ စစ္မူ႔ထမ္းေနေသာ သူ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို ေနာက္ေျပာင္ ရာမွ hip-hop ဆိုေသာ စကားလုံးေပၚေပါက္လာသည္။ စစ္သားမ်ား ေလ့က်င့္ခ်ီတက္ရာတြင္ ညာသံေပးေသာ တက္သံက်သံကို စည္းခ်က္က်က် hip-hop hip-hop ဟုလိုက္ေအာ္ရာမွ ထိုစကားလုံးျဖစ္လာသည္။ ထိုတက္သံ၊က်သံ hip-hop ကိုေနာက္ပိုင္းတြင္ keith Wiggins ကသူ၏ စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပဲြတစ္ခုတြင္ အသုံးႃပုခဲ့သည္။ သူတို႔အဖြဲ႔အားလည္း ဂီတသစ္တစ္မ်ိဳးကို စတင္ဖန္တီးေနေသာ DJs မ်ားက those hip-hoppers မ်ားဟုရည္ညႊန္းေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထုိစကားလုံး hip-hop ၏ အဓိပၸါယ္မွာ မေလးစားျခင္း၊သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း ဟု မူလကအဓိပၸါယ္ရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုဂီတအသစ္ႏွင့္ယဥ္ေက်းမူ႔ကို ကိုယ္စားႃပုသည့္ အဓိက စကားလုံးျဖစ္လာသည္။ အဖြဲ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးက ထိုစကားလုံးကို သုံးခဲ့ၾကၿပီး ဟစ္ေဟာ့ေ႔ရွေဆာင္လမ္းျပ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ အာဖရိကဘန္ဘာတာ Afrika Bambaataa မွ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ထြက္ရွိေသာ single album "positive life" တြင္ထည့္သြင္းအသုံးႃပုခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဟစ္ေဟာ့ဆိုေသာ စကားလုံးသည္ ယဥ္ေက်းမူ႔စာမ်က္ႏွာတစ္ခုအျဖစ္ တစ္ကမ ၻာလုံးသို႔ ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့သည္။

ေနာက္ခံ သမိုိင္းေၾကာင္း
ဂ်ေမကာ ႏိုင္ငံဖြား ဒီေဂ် Clive Kool Herc Campbell သည္ ဆယ့္သုံးႏွစ္သားအရြယ္တြင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ သို႔ေျပာင္းေရြ႔ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး မူလဟစ္ေဟာ့ဂီတကို ဖန္တီးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဂ်ေမကာရိုးရာ ဂီတသံမ်ားကို အေျခခံကာ ဟစ္ေဟာ့ဂီတ သစ္တရပ္အျဖစ္ ေရွးဦးဖန္တီးခဲ့သည္။ ဂ်ေမကာမွ ကေလးငယ္မ်ားက ဂီတသံအေပၚတြင္ လက္တန္းရြတ္ဆိုေသာ ကဗ်ာပုံစံမ်ားကို ေခတ္ေပၚဂီတတစ္ရပ္ႏွင့္ တြဲဖက္ရန္ သူငယ္စဥ္ကတည္းက စိတ္ကူးရွိခဲ့သည္။

Herc ႏွင့္ တစ္ျခားေသာ DJs သမားမ်ားသည္ သူတို႔၏ တူရိယာစက္မ်ားႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖမူ႔မ်ားအတြက္ လွ်ပ္စစ္မီးလည္းရႏိုင္ေသာ ဘတ္(စ)ကတ္ေဘာကြင္းမ်ားႏွင့္ေရွးေဟာင္းအိမ္မ်ားတြင္ ဂီတပြဲမ်ားက်င္းပခဲ့သည္။ ထိုေနရာမ်ားသည္ ဟစ္ေဟာ့ဂီတ ေပါက္ဖြား ခဲ့ရာေနရာမ်ားလည္းျဖစ္သည္။ သူတို႔အသုံးႃပုေသာ တူရိယာမ်ားႏွင့္စက္ကိရိယာမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ အားေကာင္းေသာစပီကာမ်ား၊ Turntabels ဟုေခၚေသာ ဓါတ္ျပားဖြင့္စက္မ်ားႏွင့္ တစ္လုံး(သုိ႔မဟုတ္) ထို႔ထက္ပိုေသာ မိုက္ကရိုဖုန္းမ်ားသာ ပါ၀င္ေလသည္။ funk ေတးသြားမ်ားမွ က၍အေကာင္းဆုံးအပိုင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္လည္ဖြင့္ေစျခင္းျဖင့္ break-deejaying ဆိုေသာနည္းကိုလည္း Herc သည္တိုးတက္ေစခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဗုံရိုက္သံကို အဓိကထားၿပီး ထို breakbeat Djing ႃပုလုပ္ရာတြင္ funk, rock ႏွင့္ လက္တင္ဗုံသံ မွစည္း၀ါးရိုက္သံမ်ားကို ယူ၍ ထုိအသံမ်ားသည္ ဟစ္ေဟာ့ဂီတအတြက္ အေျခခံ ဂီတသံမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။ Herc ၏ အကသမားမ်ားအေပၚ ေၾကျငာမူ႔မ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ေခၚသံမ်ားသည္ ကာရံမ်ားႏွင့္ညီေအာင္ေျပာဆိုရာမွ ယခုလူသိမ်ားေသာ rapping ဆိုသည့္အပိုင္းပါ၀င္လာသည္။ သူ၏အကသမားမ်ားအား break-boys ႏွင့္ break-girls ၊ အတိုေကာက္အားျဖင့္ b-boys ႏွင့္ b-girls မ်ားဟုနာမည္ေပးခဲ့သည္။Herc ၏သတ္မွတ္ခ်က္ အေခၚအေ၀ၚမ်ား ျဖစ္ေသာ breaking, b-boys ႏွင့္ b-girls မ်ားသည္ ဟစ္ေဟာ့ဆိုေသာ နာမည္မေပၚ ခင္ကပင္ ဟစ္ေဟာ့ ယဥ္ေက်းမူ႔၏ အေရးပါလာမည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားအျဖစ္တည္ရွိေနခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းေပၚလာေသာ Grand Wizard Theodore တို႔ကဲ့သို႔ေသာ DJs မ်ားက breaking နည္းစနစ္မ်ားကို ပိုမိုဆန္းသစ္တိုးတက္ လာေစခဲ့သည္။ ဟစ္ေဟာ့အား ယဥ္ေက်းမူ႔တစ္ရပ္အျဖစ္ လက္ခံလာေအာင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေစေသာသူမွာ အာဖရိကဘန္ဘာတာ Afrika Bambaataa ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ဘန္ဘာတာသည္ ရုိးရွင္းေသာ ဒစၥကိုbeat မ်ားေပၚတြင္ rapping လိုက္ရြတ္ရသည့္အစား drum machine အား synthesizer နည္းပညာျဖင့္ဖန္တီးထားေသာ beating ေပၚတြင္ရြတ္ဆိုေသာ နည္းစနစ္ကို ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တြင္ဖန္တီးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂီတဗီဒီယို မ်ားေခတ္စားလာေသာအခါ ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ ပိုမိုေအာင္ျမင္လာခဲ့သည္။ Planet rock အတြက္ဂီတဗီဒီယိုတြင္ ဟစ္ေဟာ့ယဥ္ေက်းမူ႔၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေသာ ဟစ္ေဟာ့ဂီတ၊ graffiti ႏွင့္ ဘရိတ္ဒန္႔စ္ မ်ားကိုတင္ဆက္ျပသခဲ့သည္။ ၁၉၈၃ ႏွင့္ ၁၉၈၅ ၾကားတြင္ဟစ္ေဟာ့ဂီတကို အသုံးျပဳလာေသာ ရုပ္ရွင္ကားမ်ားထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ အစျပဳကာ တစ္ကမ ၻာလုံးက အသိအမွတ္ျပဳရေသာ ဂီတသစ္တစ္ရပ္အျဖစ္ေပၚထြန္းခဲ့ေလသည္။

ဟစ္ေဟာ့ဂီတ၏ လူမူ႔ေရးဆိုင္ရာရိုက္ခတ္မွဳမ်ား
ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ ေပၚေပါက္လာစက လူမ်ားယခုထင္ေနသကဲ့သို႔ အၾကမ္းဖက္မူ႔ကို အသားေပးေသာ ဂီတအမ်ိဳးအစားမဟုတ္ခဲ့ေပ။ ထိုဂီတသည္ လူငယ္မ်ားလမ္းေပၚတြင္ ဂိုဏ္းအသင္းမ်ားအျဖစ္ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္ တစ္ဖြဲ႔တိုက္ခုိက္ေနမည့္အစား အကယဥ္ႃပိုင္ျခင္း စေသာ ခႏၶာကိုယ္က်န္းမာေရးႏွင့္ အႏုပညာ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းမ်ားကို လူငယ္မ်ားပိုမိုစိတ္၀င္စားလာေစရန္ အားေပးခဲ့သည္။ Hip Hopနဲ႔ဆက္ႏြယ္ ပတ္သက္ေနေသာ Graffiti Art ဆိုေသာ အႏုပညာ တစ္ရပ္လည္း ရွိပါသည္။

ဟစ္ေဟာ့ဂီတ၏ ကမ ၻာလုံးဆိုင္ရာရိုက္ခတ္မွဳမ်ား
ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ ဥေရာပ အာရွ ထိုမွတဆင့္ ကမ ၻာ့အေ႔ရွဖ်ား ဂ်ပန္ႏိုင္ငံထိ ၊ေတာင္အေမရိက မွဘရာဇီး အစရွိေသာႏိုင္ငံမ်ားအထိ လ်င္ျမန္စြာ ကူးစက္သြားသည္။ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ျပန္႔ႏွံ႔သြားရာတြင္ ထိုႏိုင္ငံမွ ဂီတအလိုက္ အသံမ်ားႏွင့္ သီဆိုဟန္မ်ားလည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္။ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနေသာ္လည္း မူရင္းပုံစံ old school အား ေဒသအလိုက္ျပန္လည္စမ္းသစ္ရာမွ ကြဲျပားေသာ ဟန္မ်ားေပၚလာျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ဟစ္ေဟာ့ဂီတသည္ လူငယ္မ်ား သူတို႔၏ အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ ေဖၚျပသည့္ ဂီတအမ်ိဳးအစားလည္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံမွ စတင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အေမရိကန္စရိုက္မ်ားဖုံးလႊမ္းေနေသာ္လည္း လက္ခံရာႏိုင္ငံအသီးသီးမွ ဟစ္ေဟာ့ ဂီတပညာရွင္မ်ားက သူတို႔ ႏိုင္ငံ၏ဓေလ့စရိုက္ႏွင့္ ညီေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ဟစ္ေဟာ့ဂီတကို အဓိက ႃကိုက္ေသာ သူမ်ားမွာလည္း လူငယ္မ်ားအမ်ားဆုံးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုဂီတႏွင့္ ယဥ္ေက်းမူ႔မ်ားသည္ ကမ ၻာလုံးဆိုင္ရာလူငယ္ ယဥ္ေက်းမူ႔တစ္ရပ္ ျဖစ္လာသည္။

အဲလက္ထ႐ို-ဟစ္ေဟာ့ပ္ (Electro Hip-Hop)
ဟစ္ေဟာ့ပ္ဂီတ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေပၚျပဴလာျဖစ္ၿပီး ဆယ္စုႏွစ္ တခုေလာက္ၾကာသည့္ အခါတြင္ ထိုဂီတ၏ ဘူမိနက္သန္ႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ အေမရိကန္တြင္ပင္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခ်ဳိးအေကြ႔၊ အေျပာင္းအလဲ တခု ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

အေမရိကန္တြင္ လူၾကိဳက္မ်ားေသာ Gangsta Rap, Down South ႏွင့္ Rap Core စသည့္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ဂီတ မ်ဳိးကြဲမ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း လူၾကိဳက္မ်ားသည္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ မူရင္း ဟစ္ေဟာ့ပ္ ဂီတပံုသ႑ာန္မ်ားသည့္ နရီ၊ စည္းခ်က္၊ သီဆို၊ တီးခတ္မႈမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားလာသည့္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ ပံုသ႑ာန္သစ္တမ်ဳိးကို ပရိသတ္ ႏွစ္ၿခိဳက္လာၾကသည္။
ေနာက္ပိုင္း ဟစ္ေဟာ့ပ္ မ်ဳိးဆက္မ်ား လက္ခံအားေပးလာသည့္ ထိုဂီတကို အဲလက္ထ႐ို - ဟစ္ေဟာ့ပ္ (Electro Hip-Hop) သို႔မဟုတ္ အဲလက္ထ႐ိုေဟာ့ပ္ ElectroHop ဟုလည္း ေခၚသည္။

ဆူညံေပါက္ကြဲသည့္ ေရာ့ခ္သီခ်င္းတပုဒ္လို သီဆိုမႈမ်ိဳးျဖင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ေနာက္ခံဂီတ ျဖည့္စြက္မႈမ်ားျဖင့္ ဖန္တီးထားသည့္ ထိုဂီတမွာ အေမရိကန္တြင္ လြန္ခဲ့သည္ ဆယ္စုႏွစ္တခုေက်ာ္ ေလာက္ကတည္းက စတင္ သေႏၶတည္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုေလာက္ ေပၚျပဴလာ မျဖစ္ေသးေခ်။
အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခ၏ ဟစ္ေဟာ့ပ္ ဆရာတဆူျဖစ္ေသာ ဒီေဂ်လြန္ဇို ဝီလ်ံ၏ Eve Ever After Dark ညကလပ္ စတင္တည္ေထာင္သည့္ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ Electro Hop ဂီတ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဟု အေမရိကန္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက တညီတညြတ္ထဲ မွတ္္ခ်က္ျပဳထားသည္။
ဒီေဂ် လြန္ဇို ဝီလ်ံမွာ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခ (west coast) ဟစ္ေဟာ့ပ္ ေလာကႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၾသဇာၾကီးမားသကဲ့သို႔့ သူ၏ Eve Ever After Dark ညကလပ္မွာလည္း Gangsta Rap ႏွင့္ Electro Hop ဂီတ စတင္ေပါက္ဖြားရာ ေရခံေျမခံမ်ားထဲမွ တခုျဖစ္သည္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္ေလာက္က စတင္ခဲ့သည့္ Electro Hop ဂီတမွာမူ Gansta Rap ႏွင့္ Rap Core မ်ားထဲသို႔ ပရိသတ္ထဲသို႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေရာက္ရွိမသြားဘဲ ၅ ႏွစ္နီးပါးအၾကာတြင္ (၁၉၈၄ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ရၿပီး) ၉ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားထိ ထိုဂီတ အမ်ဳိးအစားမွာ အေမရိကန္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာကတြင္ပင္ ငုပ္ေကာင္ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ Electro Hop ႏွင့္အၿပိဳင္ ေပၚလာသည့္ West Coast: Gangsta Rap ဂီတ အမ်ဳိးအစားမွာမူ Tupac Shakur, Dr Dre, Snoop Dogg စသည့္ ရက္ပ္အေက်ာ္အေမာ္မ်ား၏ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ားေၾကာင့္ စင္တင္ေတးဂီတအျဖစ္ ပရိသတ္၏ အားေပးမႈကို ရရွိကာ စင္တင္ေတးဂီတ ျဖစ္ခဲ့သည္။

၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ Electro Hip Hop ဂီတမွာ အေမရိကန္ အေနာက္ဘက္ကမ္း႐ိုးတန္းႏွင့္ အေရွ႕ဘက္ကမ္း႐ိုးတန္း ဖေလာ္ရီဒါႏွင့္ နယူးေယာက္ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ တစြန္းတစ ျပန္ၾကားလာခဲ့ရသည္။ နာမည္ေက်ာ္ ဓာတ္ျပားတိုက္ၾကီးမ်ားမွ ျဖန္႔ခ်ိၿပီး အပ်ံစား စတူဒီယိုၾကီးမ်ားမွ ထုတ္လုပ္သည့္ အယ္(လ္)ဘမ္မ်ားျဖင့္ေတာ့ မဟုတ္ေသးေခ်။ တေက်ာ့ျပန္ ထိုးေဖာက္ဖို႔ အားယူေနရစဥ္အတြင္း အေပါစားညကလပ္အခ်ဳိ႕က ဖြင့္လွစ္သည့္ ေျမေအာက္ ေတးအယ္(လ္)ဘမ္ (Underground Album) မ်ား အျဖစ္သာ နားဆင္ႏိုင္ေပသည္။
ဆူဆူညံညံရွိလွေသာ အသံ၊ အားပါလွေသာ အျပင္းစား ဘိ (beat)၊ ေရာေႏွာေပါင္းစပ္ထားေသာ တီးကြက္ (Melody) မ်ားက Rap ႏွင့္ Meatal ကို ေပါင္းစပ္ထားသည့္ Nu Metal ဂီတႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေသာ္လည္း Electro Dance ဂီတ စတိုင္လ္ကို ေပါင္းစပ္ထားႏိုင္မႈက Electro Hop ၏ ထူးျခားေသာ ၾကန္အင္လကၡဏာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ေမြးစားဂီတ (Adopted Music) ဟု တခ်ဳိ႕က ေခၚၾကသလိုပင္ တစတစ လူၾကိဳက္မ်ားလာသည့္ ထိုဂီတမွာ Hip Hop, Rock, Jazz, R&B စသည့္ ဂီတမ်ားကဲ့သို႔ တန္းဝင္ေပၚျပဳလာ မျဖစ္ေသးေသာ္လည္း ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ နာမည္ေက်ာ္ ရက္ပ္ဆရာမ်ား၏ မ်က္ေစ့က်စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ (ဤေနရာတြင္ တခုေျပာလိုသည္မွာ အေမရိကန္တြင္လည္း ဂီတသစ္တမ်ဳိး လူၾကိဳက္မ်ားလာသည္ႏွင့္ အခ်ဳိ႕ အဆိုေတာ္မ်ားက မိမိ၏ ပင္ကိုယ္လိုင္းမွ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲ သီဆိုမႈမ်ား ရွိသည္)။

Electro Hop ဂီတမွာ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခမွ စတင္သေႏၶတည္ခဲ့ေသာ္လည္း အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခမွတဖန္ ျပန္လည္စတင္ခဲ့ရသည္။ အမ်ားစုကမူ Electro Hop မွာ ေရွး႐ိုးဟစ္ေဟာ့ပ္ (Old School) မွ ေခတ္သစ္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ (New School) သို႔ အီေဗာ္လူးရွင္း ျဖစ္လာပံုကို ထင္ဟပ္ျပသႏိုင္မႈဟု ယူဆသည္။
အခ်ဳိ႕ ကရက္ပ္ အဆိုေတာ္မ်ားကမူ Electro Hop မွာ Hip Hop မွ ခြဲျဖာလာေသာ အကိုင္းအခက္ တခုသာျဖစ္ၿပီး ထိုသူတို႔မွာ ထိုဂီတကို သီျခားဂီတ သို႔မဟုတ္ ဟစ္ေဟာ့ပ္၏ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲလာေသာ ျဖစ္စဥ္တခုဟု မွတ္ယူျခင္း မျပဳၾကေပ။
၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ N.W.A အဖြဲ႔ Egyptian Lover ႏွင့္ Pit Bull တို႔က Electro Hop ဂီတကို ၎တို႔၏ အယ္(လ္)ဘမ္မ်ားတြင္ ပါဝင္္ခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ လူၾကိဳက္မ်ားလာခဲ့သည္။
ဟစ္ေဟာ့ပ္ဂီတ၏ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာေသာ ဂီတသစ္တခုျဖစ္သည့္ Electro Hop ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေမရိကန္တြင္ ထင္ရွားသည့္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အဆိုေတာ္မွာ Black Eyed Peas, Kanye West , World Class Wreckin Cru, Flo Rida, LMFAO ႏွင့္ DJ Laz တို႔ ျဖစ္သည္။

ထင္ရွားသည့္ Electro Hop သီခ်င္းမ်ားမွာ နာမည္ေက်ာ္ ရက္ပ္ အဆိုေတာ္ ဖလို ႐ိုက္ဒါ (Flo Rida) ၏ ပြဲဦးထြက္ အယ္(လ္)ဘမ္ထဲမွ Port of Miami ထဲမွ နာမည္ေက်ာ္ Low အမည္ရွိ သီခ်င္းမွာ Electro Hop သီခ်င္းျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္ အေကာင္းဆံုးေတးဂီတ ဖန္တီးမႈဆုအပါအဝင္ ေအာ္စကာ႐ုပ္ရွင္ထူးခြ်န္ဆုမ်ား ရရွိခဲ့သည့္ Slumdog Millionaire ဇာတ္ကား၏ ဇာတ္ဝင္ေတး သီခ်င္းျဖစ္သည့္ M.I.A သီဆိုထားေသာ Paper Plane သီခ်င္းမွာ Electro Hop သီခ်င္းအမ်ဳိးအစားပင္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူၾကိဳက္မ်ားေသာ အဆိုေတာ္ စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္၏ ေနာက္ဆံုးထြက္ အယ္(လ္)ဘမ္ထဲမွ အဲဗားေဂၚလီအမည္ရွိ သီခ်င္းမွာ အေမရိကန္ ဟစ္ေဟာ့ပ္အဖြဲ႔တခုျဖစ္သည့္ Three 6 Mafia အဖြဲ ့မွ Pop That Body အမည္ရွိ Electro Hop သီခ်င္းတပုဒ္ ျဖစ္သည္။

ယေန႔အခ်ိန္တြင္မူ Electro Hop သည္ အေမရိကန္တြင္သာမက ကမာၻတလႊားတြင္ပါ လူၾကိဳက္မ်ားေသာ ဂီတျဖစ္ေနသည္။ နာမည္ေက်ာ္ ဟစ္ေဟာ့ပ္ အဆိုေတာ္ အခ်ဳိ႕မွာလည္း Electro Hop သီခ်င္းမ်ားကို ၎တို႔ အယ္(လ္)ဘမ္မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းသီဆိုၾကသည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း ထြက္ရွိသည့္ Black Eyed Peas အဖြဲ႔၏ လူၾကိဳက္မ်ားေသာ Boom Boom Pow အမည္ရွိ သီခ်င္းမွာလည္း Electro Hop သီခ်င္းတပုဒ္ ျဖစ္သည္။

Source...http://www.lubo601.com/2011/08/blog-post_5565.html#more

က်က္သေရမရွိေသာကၽြန္ေတာ္၏ ပန္းခ်ီကားမ်ား

by Lagoon Eain on Sunday, August 14, 2011 at 2:53am

....................အားလံုးသိၾကတဲ႕အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာပန္းခ်ီဆြဲပါတယ္......ဘာေၾကာင္႕ဆြဲတယ္ ဟုတ္စ
အဲဒါေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မသိဘူး....ဆြဲခ်င္လို႕ကိုဆြဲေနတာဗ်ာ ...ကဲ............
အဲဒီလိုဆြဲခ်င္လို႕ဆြဲတဲ႕ေနရာမွာ ဆြဲခ်င္ရာဆြဲတယ္ဆိုတဲ႕ကိစၥေတြပါ ပါလာပါတယ္.........
တကယ္ေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ဟာပန္းခ်ီေက်ာင္းဆင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္သလို
ပန္းခ်ီပညာကိုသင္ယူခဲ႕ဘူးသူလဲမဟုတ္ပါဘူး........ဒီေတာ႕ကၽြန္ေတာ္႕မွာလြတ္လပ္မႈအျပည္႕ရွိတယ္.....

ေက်ာင္းဆင္းမဟုတ္လို႕ ဒီေကာင္႕ကိုပန္းခ်ီဆရာလို႕မေခၚနဲ႕မတန္ဘူး.....
အဲလိုအျမင္ရွိ္သူကို ျပံဳးၾကည္႕ေနလိုက္...........ေက်ာင္းဆင္းမဟုတ္လို႕ ပန္းခ်ီမဆြဲနဲ႕
အဲဒီေကာင္ကိုေတာ႕ထရိုက္..............ဟုတ္တယ္ေလ....ကိုယ္႕စိတ္နဲ႕ကိုယ္ဆြဲတာ ဘယ္သူ႕မွမထိခိုက္ဘူး
ဟုတ္တယ္....ကၽြန္ေတာ္ဟာတကယ္ေတာ႕ဘာေခါင္းစဥ္မွမရွိဘူး မာတိကာမပါတဲ႕အေကာင္ပါ
ႀကိဳက္တဲ႕စာမ်က္ႏွာလွန္ဖတ္လို႕ရတယ္.....ကဗ်ာေရးခ်င္ေရးမယ္ ကဗ်ာဆရာလားဆိုေတာ႕မဟုတ္ဘူး....
ပန္းခ်ီဆြဲခ်င္ဆြဲမယ္ မင္းဆြဲတာဖိုင္းအတ္လား ေမာ္ဒန္လား ကလပ္စစ္လား အက္ဘ္စထရက္လား ဆာရီယယ္လစ္ဇင္လား
လာမေမးနဲ႕ ဘာေခါင္းစဥ္မွမရွိဘူး စိတ္ထဲရွိသလိုဆြဲထားတာ ဒီေတာ႕ပန္းခ်ီဆရာလို႕လဲေျပာမရဘူး
ကာတြန္းလဲေရးခ်င္ေရးမယ္.....ကာတြန္းဆရာမဟုတ္.....ဗီဒီယိုေခြထုတ္တယ္ ပရိုဂ်ဴဆာမဟုတ္ ဒါရိုက္တာမဟုတ္
အန္နီေမးရွင္းလုပ္တယ္ အန္နီေမတာမဟုတ္.....ဂစ္တာတီးတယ္ ဂစ္တာသမားမဟုတ္ သီခ်င္းေရးတယ္ ေတးေရးဆရာမဟုတ္
သီခ်င္းဆိုတယ္အဆိုေတာ္မဟုတ္......ေတြးခ်င္ရာေတြးတယ္ ဖီေလာ္ေဆာ္ဖာမဟုတ္....ဘာမွမဟုတ္တဲ႕ေကာင္ပါ
...................အမွန္ကေျပာခ်င္တာဒါမဟုတ္ဘူးဗ်....
ေတာ္ေတာ္ေလရွည္ျပီးမွေျပာခ်င္တာဒါမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ႕
ဂြမက်ဘူးလား....ခင္ဗ်ားအရက္သမားေတြအဖိုးႀကီးအဖြားႀကီးေတြ စိတ္မမွန္သူေတြနဲ႕စကားေျပာေလ႕ရွိရင္ေတာ႕ အဆင္ေျပမွာပါ
ေျပာဘူးတယ္...ဟုတ္လား......အိုေက....ဒါဆိုဆက္ေျပာမယ္ဗ်ာ...ဟုတ္ျပီလား.....
ရစ္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္.....ရစ္တယ္ထင္လို႕လား
ဟားဟား....လဂြန္းအိမ္ဆိုတဲ႕ေကာင္က လံုး၀မရစ္တတ္ဘူး....တသက္လံုးမရစ္ဘူး.....ဘယ္သူလဲ ရစ္တယ္လို႕ေျပာတာ..
ခင္ဗ်ားလား.......အိုေက....အိုေက .....မဟုတ္ရင္လဲျပီးတာပဲ
ဒီလိုဗ်.....ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခုဆြဲမိတယ္......ေကာက္ေၾကာင္းမရွိဘူး....ဘာဆြဲလိုက္မယ္ဆိုတဲ႕စိတ္ကူးလဲမရွိဘူး.....
လက္ကသူ႕အလိုလို ထင္ရာျမင္ရာပံုေတြကို ေရးယူဆြဲယူသြားတဲ႕ေနာက္ကို ေမ်ာလိုက္သြားတာ.....ခုလိုပံုတပံုရတယ္.....ဒါကအျပီးသတ္ေတာ႕မဟုတ္ေသးဘူး....
ေနာက္မွျပီးတဲ႕ပံုတင္ေပးမယ္
အားလံုးျပီးေတာ႕မွ အဲဒီပန္းခ်ီကားထဲကအရာအားလံုးက တခုစီတိုင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တခုခုနဲ႕ပတ္သက္ျပီးအမွတ္ရစရာ
အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေျပာျပေနၾကတယ္....ကၽြန္ေတာ္႕ဘ၀မွတ္တမ္းပဲ....
တိုတိုေျပာရင္ကၽြန္ေတာ္႕ပံုတူေပါ႕
My portrait လို႕နာမည္ေပးလိုက္တယ္............




အဲဒီပန္းခ်ီကားကို အလုပ္ခန္းမွာထားတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေဗဒင္သမားတစ္ေယာက္က မင္းဒါကိုခ်ိတ္ရင္ ခိုက္မယ္တဲ႕
က်က္သေရမရွိဘူးတဲ႕....လာဘ္တိတ္မယ္တဲ႕....အိမ္မွာထားေတာ႕လဲ.....
ေစာင္ႀကီးတထည္နဲ႕လာလာအုပ္ထားၾကတယ္
က်က္သေရမရွိလို႕တဲ႕......တေန႕ကေတာ႕ ဟိုတယ္ဖြင္႕ထားတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ပန္းခ်ီလဲဆြဲတယ္
ပန္းခ်ီကိုလဲရူးသြပ္တယ္....အဲဒီပန္းခ်ီကားကိုေတြ႕ေတာ႕ သူယူမယ္တဲ႕ ဟိုတယ္ဧည္႕ခန္းမွာထားမယ္တဲ႕
ဟ....အဲဒီေကာင္က က်က္သေရမရွိဘူး ခိုက္တယ္ဘာညာေျပာတာေနာ္ မင္းဟာကဧည္႕ခန္းဆိုေတာ႕ ငါ႕ကားေလးခမ်ာ
အျငိဳျငင္ခံေနရပါမယ္ကြာ....ဆိုတာကိုမရဘူး ....သူ႕မွာအဲလိုအယူအဆေတြမရွိဘူး.....ဒါအႏုပညာပစၥည္းပဲဆိုျပီး အတင္း၀ယ္တယ္.....ငါေရာင္းေတာ႕မေရာင္းဘူးကြာ....တကယ္လို႕ ျပပြဲမွာငါသံုးခ်င္တဲ႕အခါ ခနျပန္ေပးပါ ျပီးရင္ျပန္ယူဆိုျပီး
ေပးလိုက္တယ္.....အခုေတာ႕ကၽြန္ေတာ္႕ေကာင္ ဟိုတယ္ႀကီးေပၚမွာ ဟန္က်ပန္က်ျဖစ္လို႕ .....၀မ္းသာပါတယ္ ကိုယ္႕သားသမီးေကာင္းစားတာပဲ...........
ေနာက္တစ္ခုက အႏုပညာ အဲ...ဂီတေပါ႕ဗ်ာ
ဂီတကို အေသြးအသားထဲက ခ်စ္ျပီး အနစ္မြန္းခံလုပ္သြားခဲ႕တဲ႕ ဂီတပညာရွင္ေတြကို ခံစားျပီးေရးထားတာပါ
The goddess of Gita လို႕ နာမည္ေပးထားတယ္



She have no artificial strings.
So, she have the only way to make strings with her own.
She always hurt while she playing music and singing.
Her voice is so difficultly to squeeze out from her throat,
against the gripping hand.
The skins of her strings starting and ending areas are also hurt,
while she picking or striking these.
Her brain is drilling while she tuning her instrument.
But she always make the musics for all.
Thanks.


အဲဒီေကာင္လဲ အဲသလိုပဲ မ်က္ႏွာမရရွာဘူး....က်က္သေရတံုးတယ္တဲ႕
အဲဒီကားရဲ႕ ရွင္းလင္းခ်က္ကေတာ႕ အဂၤလိပ္လိုေရးထားမိတယ္ ....အားလံုးဖတ္တတ္မယ္ထင္ပါတယ္
ဘာသာျပန္မေနေတာ႕ဘူး......ထြန္မက်ဴးေတာ႕ဘူးေပါ႕ဗ်ာ....အဲ....ဒါဆိုလဲမဟုတ္ေသးဘူး.....
မိေက်ာင္းမင္းကိုေရကင္းမျပေတာ႕ဘူး .....ဟုတ္ျပီလား
အဲ......အေပၚကေျပာခဲ႕တဲ႕ လက္စမသတ္ရေသးတဲ႕ပံု လက္စသတ္ျပီးသားဓါတ္ပံုရိုက္ထားတာမရွိလို႕ ခုမွျပန္ရိုက္ျပီးဒီနားမွာျပန္ျဖည္႕ေပးလိုက္တယ္

Self portrait
ခ်စ္ေသာ
လဂြန္းအိမ္

ႀကိဳးၾကာသံ

by Lu Cifer on Friday, June 1, 2012 at 9:48am

တကယ္ေတာ့ ဘ၀မွာ မထင္မွတ္ဘဲ သီခ်င္းေရးသူတေယာက္ ျဖစ္လာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္းေက်ာင္းသား အ႐ြယ္တုန္းက စႏၵရားတီးတတ္ခ်င္လို႔ အေဖ့ကို ပူဆာပါတယ္။ အေဖက ဘႀကီးသန္႔ (ဦးသန္႔၊ ဒါးတန္း)ကို အကူအညီေတာင္းေတာ့ ဆရာဦးသိမ္းေမာင္ဆီမွာ စႏၵရားတီးသင္ဖို႔ ဘႀကီးသန္႔က စီစဥ္ေပးပါတယ္။ ဒါးတန္းဦးသန္႔က ကၽြန္ေတာ့္ဦးသိမ္းေမာင္ရဲ႕ဆရာပါ။

အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္ ျမန္ေအာင္ လုပ္နည္း

Royal Hero Media

အင္တာနက္ေကာ္နက္ရွင္ ျမန္ေအာင္လုပ္တယ္ရယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္သံုးေနတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာတစ္ခုတည္းကေန ေကာ္နက္ရွင္ သာမန္သံုးေန က်ထက္ အနည္းငယ္ပုိျမန္ေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ နဂို ရတဲ့ အင္တာနက္ Speed နဲ႔ ပမာဏ က နည္းေနရင္ေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ျမန္ေအာင္ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီလိုရွိပါတယ္။

စာဖတ္သူတုိ႔လည္း သတိထားမိမယ္ထင္ပါတယ္။ Browser တစ္ခုတည္းမွာ www.google.com

ရိုက္လိုက္တယ္ဆုိပါ

စုိ႔။ သူက ကိုယ္ဖြင့္လုိတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ ဆီကုိ တန္းမသြားပဲ ၾကားမွ ISP ဆီ ဝင္ရပါေသးတယ္။ Redirect လုပ္တာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ISP (Internet Service Provider) သို႔မဟုတ္ DNS (Domain Name Server) က Process လုပ္ျပီးမွ ကိုယ္ဝင္ခ်င္တဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ ဆီ ကို တစ္ဆင့္ ျပန္ပို႔ေပးပါတယ္။ ဒီေတာ့ မလိုအပ္ပဲ ၾကားမွ အခ်ိန္ၾကာသြား ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ DNS server တစ္ဆင့္ကို ေက်ာ္လိုက္ မယ္ဆုိရင္ မူလ သံုးေနတာထက္ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ပိုျမန္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္ပါ အဆင့္အတိုင္းသြားရန္ လိုအပ္ပါတယ္။

၁။ Control Panel ကိုဝင္ရပါမယ္။

၂။ Network Connection သုိ႔မဟုတ္ Network and Sharing Centre ကိုဝင္ရပါမယ္။

၃။ မိမိအသံုးျပဳေနတဲ့ Network (ဥပမာ- Local Area Connectin)ကိုေရြး ခ်ယ္ရျပီး Click ႏွိပ္ရပါမယ္။ XP သံုးေနတယ္ဆုိရင္ Right cick ႏွိပ္ဝင္ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Window 7 သံုးေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ left Click ႏွိပ္ ဝင္ႏိုင္ ပါတယ္။

၄။ Properties ကိုႏွိပ္ပါ။

၅။ Netwokring Tab ဝင္ျပီး Internet Protocol (TCP/IP) ထဲကို ဝင္ရပါ မယ္။ စက္တစ္လံုးနဲ႔မတူညီတဲ့အတြက္ အခ်ိဳ ႔ဆုိ Internet Protocol Verson 6 နဲ႔ 4 ဆိုျပီး ေပၚေနတတ္ပါတယ္။ ေအာက္တစ္ခု 4 ကိုဝင္ရပါ တယ္။ သာမန္ ျမင္ေနက် 192.168 အစရွိသျဖင့္ ျဖည့္ထား တဲ့အကြက္မ်ားကို ျမင္ေတြ႔ရ ပါမယ္။

၆။ Use the following DNS server address: မွာ click ႏွိပ္ျပီး ေအာက္ပါ ကုဒ္မ်ားကို ျဖည့္စြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Preferred DNS Server မွာ - 208.67.222.222
Alternate DNS server မွာ - 208.67.220.220
တို႔ကုိ ျဖည့္စြက္ေပးရပါမယ္။

၇။ အထက္ပါအတုိင္း ျဖည့္ျပီးျပီဆုိရင္ေတာ့ OK ႏွိပ္ႏိုင္ပါျပီ။ က်န္ရွိေနတဲ့ Box တိုင္းမွာ OK ႏွိပ္ျပီးရင္ ျပီးပါျပီ။

ကြန္ပ်ဴတာကို Restart ျပန္လိုက္၊ Connection ကို Restart ျပန္လုပ္ျပီးရင္ ယခင္ထက္ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ပိုျမန္ေသာ အင္တာနက္ ေကာ္နက္ရွင္ကို အသံုးျပဳလို႔ ရပါျပီ။

စာဖတ္သူတို႔ စမ္းၾကည့္လို႔ အဆင္ေျပမယ္လုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။

 

တိမ္မင္ခိုးႏွယ္ ေျပာင္းလဲလြယ္

by ေ၀(စီးပြားေရးတကၠသိုလ္) on Sunday, September 30, 2012 at 7:25pm ·

သည္အမ်ိဳးသမီးကို ျမင္လိုက္ရေတာ႔ နဂိုက မခက္ထန္တတ္ေသာ ကၽြန္မ၏စိတ္ႏွလံုးပင္လွ်င္ တင္းကနဲ အေပၚေၾကာမာခဲသြားရ၏။

စကားကုိ တိုျပတ္ျပတ္ေျပာတတ္ေသာ၊ ေမးတစ္ခြန္းေျဖတစ္ခြန္း မေဖာ္ေရြလွေသာ၊ အေမးအျမန္း ထူလာလွ်င္ ၀ယ္မွာမို႔လားဆိုသည့္ မ်က္ႏွာေပးႏွင္႔ မေျဖခ်င္႔ေျဖခ်င္ အေၾကာမာလွေသာ... သည္မိန္းကေလးမ်ိဳးကို အေရာင္းစာေရးခန္႔ထားသည့္ ဆိုင္ရွင္ကိုလည္း အံ႔ၾသလွ၏။

သည္လိုဆိုရင္ျဖင္႔ ဘာလို႔ ဒီဆုိင္ကုိသြားေနရေသးလဲ။ ၀ယ္စရာေစ်းဆိုင္ ဒီေလာက္ရွားပါးေနလို႔လားဟု ေမးခ်င္စရာပင္။

ေစ်းဆုိင္ကေတာ႔ မရွားပါ။ သို႔ေပမယ္႔ ေစ်းႏႈန္းမွန္ကာ ဆက္ဆံေရးေကာင္းသည္ကေတာ႔ ရွားပါသည္။

ကၽြန္မတို႔ျမိဳ႕ကေလးမွာက စတုိးဆုိင္ေတြေပါလွေသာ္လည္း လူၾကည့္ကာ ေရာင္းေစ်းလက္တမ္းေျပာေသာဆုိင္၊ ေစ်းႏႈန္းကပ္ထားေသာ္လည္း တျခားဆုိင္ေတြထက္ အျမဲတမ္းေစ်းၾကီးေနေသာဆုိင္၊ ေစ်းမွန္ေသာ္လည္း ဆက္ဆံေရးဆိုးေသာဆုိင္၊ ႏႈတ္ခ်ိဳလွေသာ္လည္း လက္တုိလွေသာဆုိင္၊ ႏႈတ္ခ်ိဳေစ်းမွန္ေသာ္လည္း ပစၥည္းမမွန္ဘဲ ကန္႔သတ္ရက္လြန္ေနေသာ အစားအစာ၊ အရည္အေသြးမမီေသာ ပစၥည္းတို႔ကို မ်က္ေစ႔လွည့္ ေရာင္းခ်တတ္ေသာဆုိင္.....၊ စသည္ စသည္ျဖင္႔ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္တို႔ကို ခ်ိန္ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေျခဦးလွည့္ခ်င္စရာဆုိင္က သိတ္မရွိလွေတာ႔။

ကၽြန္မကေတာ႔ျဖင္႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ား၏ သေဘာထားအတိုင္းသာ ေစ်းပိုေပးရင္ေပးရေပ႔ေစ၊ ၀ယ္သူကို တေလးတစားဆက္ဆံသည့္ ဆိုင္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ေလ႔ရွိပါသည္။

သို႔ေပမယ္႔ တစ္ခါတရံေတာ႔လည္း ကၽြန္မတို႔သည္ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင္႔ကာနမ္းရသည့္ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ဘ၀မွာ အခါမ်ားစြာ ၾကံဳေတြ႕တတ္ၾကသည္ပဲ မဟုတ္လား။

အခါတစ္ပါးမွာေတာ႔ ကၽြန္မအလုိရွိေသာ ပစၥည္းတစ္ခုက ထိုသို႔ေသာဆုိင္မွာမွ ရွိေနခဲ႔၏။

ပထမတစ္ခါတုန္းကေတာ႔ အဲသည္ဆိုင္ေလးကုိ ဆက္ဆံေရးဆုိးသည္၊ ေကာင္းသည္ မသိေသး။ ဆုိင္ထဲ၀င္သြားသည္ႏွင္႔ ေႏြးေထြးေသာ ၾကိဳဆုိမႈမရွိသည္ကိုသာ သတိထားမိသည္။

မ်က္ႏွာထားဆိုးဆိုးႏွင္႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ႔ကာသာ ေအးစက္စက္ ၾကည့္ေနခဲ႔၏။

သည္လုိပံုစံႏွင္႔ အေရာင္းစာေရးမ်ိဳးေတြကို ဆုိင္ရွင္ကိုယ္တုိင္မၾကီးၾကပ္ေသာ ဆိုင္ေတြမွာ ေတြ႕ဖူးလွျပီမို႔ ကၽြန္မကလည္း ၀ယ္လိုသည့္ပစၥည္းကိုသာ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ အသံတူစြာ ခပ္တည္တည္ပင္ေမးလိုက္သည္။

မိန္းကေလးက “ အင္း.. အဲ ” ပင္ တစ္ခြန္းမွ တုံ႔ျပန္သံမဟပါ။ ကၽြန္မကိုေက်ာခိုင္းကာ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားေးတာ႔ နည္းနည္းေတာင္ ေၾကာင္သြားရ၏။ ေနာက္ေတာ႔မွ ရႈိးေက႔စ္ေတြေနာက္ထဲကို ၀င္သြားကာ ဘီရိုတံခါးကိုဖြင္႔ျပီး ကၽြန္မေမးသည့္ပစၥည္းကို ေကာင္တာတစ္ခုေပၚတင္လုိက္သည္။

“ ဘယ္ေလာက္လဲ...” ဟုေမးေတာ႔ ေစ်းႏႈန္းတစ္ခုကုိ တံုးတိတိပင္ေျဖ၏။ တခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ားမွာလို ပစၥည္းကိုညႊန္းဆိုျပီး ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ၀ယ္ခ်င္႔စဖြယ္စကားတုိ႔ကို မေျပာ။

ပစၥည္းကိုေကာက္ကိုင္ၾကည့္ေတာ႔ ကၽြန္မလုိခ်င္သည့္ပစၥည္း အမွန္ပင္။ ေစ်းႏႈန္းကလည္း မမ်ားလွပါ။ သို႔ေပမဲ႔ ေစ်းေတာ႔ကပ္မထား။

သည္ေတာ႔ ကၽြန္မကလည္း ၀ယ္သူတို႔သဘာ၀အတုိင္း ထံုးစံမပ်က္ “ ေစ်းေလွ်ာ႔ပါဦး...” ဟု ဆုိမိ၏။

သူမက ကၽြန္မကို တစ္ခ်က္မွ်ပင္ ေစြမၾကည့္ဘဲ သူ႔ပစၥည္းကုိ ဖ်တ္ခနဲ ေကာက္သိမ္းလုိက္ေတာ႔သည္။

ရုတ္တရက္ ေသြးေၾကာမ်ားေျပာင္းျပန္စီးကုန္သလား။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး တရွိန္းရွိန္းထူပူကာ အေငြ႕တလူလူထြက္လာသလို ဖ်ဥ္းကနဲ စိတ္ခုသြားမိရ၏။

၀ယ္သူကုိအထင္ေသးလွကာ မ၀ယ္ႏိုင္ရင္ျပန္ေတာ႔ဟု ႏွင္ေနသည့္ သူမအမူအရာက အလြန္ပင္ ရိုင္းျပလွသည္ေလ။

ဘာလုပ္ရမည္ဟုပင္ ခ်က္ခ်င္းစဥ္းစားမရ။ သူမလိုပင္ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ ေနာက္ထပ္အသံတူေအာင္ ဆတ္ကနဲ ေျခေဆာင္႔ကာ ထြက္သြားရမည္လား။ အတြင္းခန္းမွာထုိင္ေနသည့္ ဆိုင္ရွင္ကိုပင္ ေအာ္ေခၚကာ တိုင္တန္းလိုက္ရမည္လား။

ကၽြန္မ ကေလးမဆန္ခ်င္ပါ။

ရုိင္းျပေသာအေရာင္းစာေရးမေလး တစ္ေယာက္ႏွင္႔အျပိဳင္ လိုက္ရုိင္းရမွာကိုလည္း ရွက္ပါသည္။

သည္ေတာ႔ လူမသိသူမသိ ေထာင္ထလာေသာ မာနကုိ ကိုယ္႔ဖာသာ အသာဖိခ်ကာ... “ ကဲ ကဲ.. အဲဒါကိုပဲယူမယ္...” ဟု ေအာင္႔သက္သက္ျဖင္႔ပင္ ၀ယ္ယူလာခဲ႔ရေလ၏။

စက္ရုပ္ဆန္စြာပင္ သူမကလည္း ၀ယ္ယူမည့္ပစ္ၥည္းကိုထုတ္ပိုးေပးကာ ေငြေခ်ျပီးထြက္လာေတာ႔ ကၽြန္မကလည္း အဲသည္ဆုိင္ေလးကို ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ႔မွထပ္မလာဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်ခဲ႔လိုက္မိပါေသးသည္။

xxxxxx

ဒုတိယအၾကိမ္ သည္ဆုိင္ေလးကို ထပ္ေရာက္လာရျခင္းမွာ ကၽြန္မ အေရးတၾကီးလိုခ်င္သည့္ ပစၥည္းတစ္ခုက ကုပၼဏီပိတ္သြားျပီမို႔ ျမိဳ႕ကေလးရွိ ဆုိင္တုိင္းမွာျပတ္သြားျပီး ထိုတစ္ဆုိင္မွာသာ အနည္းငယ္က်န္ေတာ႔သည္ဟု သတင္းရျပန္ေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။

ၾကားကာလ အတန္ငယ္ျခားသြားျပီမို႔ အရင္ကခ်ခဲ႔မိေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကလည္း ကာလေရြ႕ေလ်ာသြားကာ ေမ႔သလိုျဖစ္ေနခဲ႔ျပီ။

ထုိဆုိင္ကို သြားမည္ဟန္ျပင္ေတာ႔ ထုိဆုိင္မွ အေရာင္းစာေရးမ၏ မ်က္ႏွာေၾကာက ဖ်တ္ခနဲေတာ႔ ေရးေတးေတးေပၚလာသား။

သို႔ေပမယ္႔ လိုခ်င္ေဇာကမ်ားေနေတာ႔ မ်က္ႏွာေသၾကီးကို ဆက္ေတြးမေနအားေတာ႔။

ကိုယ္က ပိုက္ဆံေပး၍၀ယ္မည့္သူပဲေလ။ အလကားေတာင္းမွာလည္း မဟုတ္။ သူက မေဖာ္ေရြေတာ႔လည္း ကုိယ္ပါ လုိတိုရွင္း...။ ၀ယ္ခ်င္ရာကိုေျပာ ၀ယ္။ ပစၥည္းထုတ္ေပးေတာ႔ ပိုက္ဆံရွင္းျပီး ျပန္ရံုေပါ႔။ အလာပသလာပ မေျပာရေတာ႔ အခ်ိန္ေတာင္ အကုန္ သက္သာေသး..၊ မဟုတ္လား။

ခက္သည္က ျမန္မာပီပီ ကိုယ္တိုင္ကေဖာ္ေရြျပံဳးရႊင္စြာ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္သလို သူမ်ားကကိုယ္႔ကို ေဖာ္ေရြတာကိုလည္း သေဘာက်ခ်င္ျပန္၏

မတတ္ႏိုင္ပါ။ သူကတင္းမွေတာ႔ ကိုယ္ကလည္း ကင္းရေပေတာ႔မည္။

တကယ္တမ္း ဆိုင္ထဲသို႔ ေျခလွမ္း၀င္၀င္ခ်င္းမွာပင္ ကၽြန္မကိုျမင္ေတာ႔ ေဖာက္သည္ေကာင္းတစ္ေယာက္ကုိ ျမင္ရသည့္ပမာ သူမမ်က္ႏွာက ၀င္းပျပံဳးရႊင္သြား၏။

“ ေဟာ မမ ... ဘာလိုခ်င္လို႔လဲရွင္...”

အလို...။ ကၽြန္မနားကိုေတာင္ ကၽြန္မ မယံုခ်င္။ ကၽြန္မ လူမ်ားမွားေနသလား။

အသစ္ေျပာင္းထားေသာ အေရာင္းစာေရးကို ယခင္မိန္းကေလးဟုပင္ ကၽြန္မအထင္မွားေနေလသလား။

သူမမ်က္ႏွာကုိ ကၽြန္မေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားၾကည့္ပါ၏။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္ေလာက္...၊ နဖူးေမာက္ေမာက္၊ မ်က္လံုးျပဴးျပဴး၊ ႏွာေခါင္းတိုတုိ၊ ႏႈတ္ခမ္းထူထူ။

သို႔ေပမဲ႔ ျပံဳးရႊင္ေႏြးေထြးေနေတာ႔ ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းလုိက္ပါဘိ။ အသက္၀င္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားက အရင္လိုမႈန္မႈိင္းမေနဘဲ ေတာက္ပႏုပ်ိဳေနေလသည္။

အရင္မိန္းကေလးေတာ႔ အရင္မိန္းကေလးပါပဲ။ ခုတစ္ခါေတြ႕ရသည္က ၾကည္သာခ်မ္းျမရွိလွပါ၏။ ေလာက၏အလွတရားဆိုတာ ဘာလဲလို႔ သူမရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားေလျပီလား။

သူမက ေရြးခ်ယ္စရာမလိုဘဲ ေသခ်ာေပါက္၀ယ္မည့္ ေစ်း၀ယ္သူကုိေတာင္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာစကားမ်ားျဖင္႔ မိတ္ဖြဲ႔ေနျပန္ေသးသည္။

ကၽြန္မကလည္း ေစ်းႏႈန္းမကပ္ထားေသာဆုိင္မို႔... “ ေလွ်ာ႔ဦးမလား ညီမ...” ဟု အက်င္႔ပါစြာ ေစ်းဆစ္လိုက္မိေသး၏။

ျပီးမွ.. “ ေအာ္ ငါ႔ႏွယ္.. အမွတ္မရွိရန္ေကာ..” ဟု အတိတ္က ေဒါသျဖစ္ဖြယ္ အျပဳအမူကို သတိရမိေတာ႔သည္။

အံ႔ၾသစရာေကာင္းစြာ သူမက ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရြင္ျဖင္႔ပင္ အတြင္းခန္းမွဆိုင္ရွင္ကိုေတာင္ အခြင္္႔ေတာင္းျခင္းမျပဳဘဲ ေငြပမာဏအနည္းငယ္ ဆုိေပမယ္႔ ေရာင္းသူလည္းမနစ္နာ၊ ၀ယ္သူလည္း စိတ္ခ်မ္းသာေစမည့္ အေနအထားတစ္ခုကို ပါးနပ္စြာေလွ်ာ႔ေပးလိုက္၏။

“ မမက ၀ယ္ေနက်ေဖာက္သည္ပဲ။ ေလွ်ာ႔ေပးရမွာေပါ႔...” ဟုပင္ ေျပာလုိက္ေသး။

သူမ၏ ေဖာ္ေရြမႈတြင္ စကားေဖာင္ဖြဲဲ႕ရင္း မထင္မွတ္ဘဲ ရည္ရြယ္မထားသည့္ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကိုပါ ကၽြန္မ၀ယ္မိသြားေသးသည္။

သည္လုိဆုိေတာ႔လည္း အရင္တစ္ခါက အျပဳအမူကုိ ကၽြန္မနားလည္ေပးႏိုင္သြားျပီ ျဖစ္၏။ ဤဆုိင္ေလးသို႔ အရင္တစ္ေခါက္ လာခဲ႔တုန္းက သည္မိန္းကေလး စိတ္ညစ္စရာတစ္ခုခု ၾကံဳထားရခ်ိန္ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ဆိုင္ရွင္၏အဆူအပူကို မတရားသျဖင္႔ ခံထားရခ်ိန္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သလုိ အိမ္တြင္းေရးျပႆနာတစ္ခုခု တက္ေန၍လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ပဲ။

သို႔တည္းမဟုတ္ ခ်စ္သူႏွင္႔စိတ္အခန္႔မသင္႔ ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ေငြေရးေၾကးေရး အက်ပ္အတည္း၊ က်န္းမာေရးအားနည္းခ်က္၊ လူမႈေရးအခက္အခဲ။ အိုး... လူ႔ဘ၀မွာ စိတ္ညစ္စရာ ဒုက္ၡေတြကလည္း အမ်ားၾကီးပဲမဟုတ္လား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ၏ စိတ္ရင္းအမွန္ေလး သာသာယာယာရွိခ်ိန္မို႔ ေစ်း၀ယ္ရသည္မွာ ကုိယ္က ပိုက္ဆံေပးရသည့္တုိင္ စိတ္လက္ရႊင္ျပရွိလွသည္ေလ။

သည္လုိဆုိျပန္ေတာ႔ ကၽြန္မတို႔လမ္းထိပ္မွ ထာ၀စဥ္ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ထားေသာ၊ စတုိးဆုိင္ေလးတစ္ခု၏ ဆုိင္ရွင္ဦးေလးၾကီးကို သတိရမိ၏။ သူကေတာ႔ သူ႕ဆုိင္သို႔ ေန႔လာလာ၊ ညလာလာ၊ လာသမွ်ေစ်း၀ယ္သူကို အဲသည္မ်က္ႏွာပုပ္ၾကီးႏွင္႔သာ အျမဲဆက္ဆံတတ္၏။

သည္ကေလးမလုိ စိတ္ညစ္စရာၾကံဳရမွသာမဟုတ္။ ဆယ္႔ႏွစ္ရာသီ အခ်ိဳးမေျပာင္း။ တစ္ခါတရံပင္ ၾကည္လင္ေသာမ်က္ႏွာကို မေတြ႕ရ။ သူ႔ဆိုင္က လမ္းထိပ္တင္မို႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ၀ယ္ခ်င္လွ်င္ေတာင္ သူ႔မ်က္ႏွာၾကီးျမင္ရမွာ စိတ္ညစ္သည္ႏွင္႔ နည္းနည္းေ၀းသည့္ဆုိင္ကို ေရာက္သြားရျမဲ။

သို႔ေပမယ္႔ သူကလည္း သူ႔မိတ္ကေလးႏွင္႕သူေတာ႔ ရပ္တည္ႏုိင္သားပင္။

သူ႔ဆုိင္ကေလးမွာ ၀ယ္သူကလည္း ခပ္က်ဲက်ဲဆိုေသာ္လည္း ရွိေတာ႔ရွိေနသည္ပါပဲ။

မည္သို႔ပင္ဆုိေစ အျမတ္ပိုေပးလွ်င္ ေပးရေစဦး။ ေဖာ္ေရြေသာေစ်းသည္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခ်င္သူ ကၽြန္မကေတာ႔ လမ္းထိပ္ဆိုင္ကို အေရးေပၚကိစၥမွလြဲ၍ ေျခဦးလွည့္ေလ႔မရွိခဲ႔ပါ။

xxxxxx

သိတ္မၾကာခင္ကာလတစ္ခုမွာ ျဖစ္ပါသည္။

အိမ္မွာ ပစ္ၥည္းတစ္ခု ၀ယ္စရာရွိလာေတာ႔ ကၽြန္မက ဘယ္ဆုိင္မွာ၀ယ္၀ယ္ ရေနေသာ ေပါမ်ားသည့္ပစ္ၥည္းျဖစ္ပါလ်က္ ထုိမိန္းကေလးဆိုင္ကိုမွ ေရြးခ်ယ္မိျပန္၏။

ေစ်းမွန္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဒုတိယအေခါက္မွာတုန္းက ေဖာ္ေရြကာ စကားအစပ္တည့္လွသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ သည္ဆုိင္ေလးကို ခရီးနည္းနည္းလွမ္းေသာ္လည္း သတိတရႏွင္႔ ေျခဦးလွည့္မိသည္။

ဆုိင္ထဲသို႔လွမ္း၀င္၀င္ခ်င္း မ်က္လံုးျပဴးေလးႏွင္႔ တန္းျပီးအၾကည့္ခ်င္းဆံုသည္မို႔ ကၽြန္မက ရယ္ျပလုိက္၏။

သည္တစ္ခါလည္း ကၽြန္မ အံ႔ၾသရျပန္ပါျပီ။

သူမက ခံစားမႈမဲ႔ေသာ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္လံုးတစ္စံုျဖင္႔ ေအးစက္စက္ၾကည့္ေနေလေတာ႔ ရယ္မလုိဟန္ျပင္ဆဲ ကၽြန္မပါးစပ္ၾကီးက ျပဲလ်က္ႏွင္႔ဟကာသာ တုိးလို႔တန္းလန္း...။

ကၽြန္မကပဲ အသက္ၾကီးလာလို႔ မွတ္ဥာဏ္ခ်ိဳ႕ယြင္းကာ အမွတ္မွားေလသလားဟုပင္ ဇေ၀ဇ၀ါ။

စက္ရုပ္ဆန္ေသာ သူမႏွင္႔ စက္ရုပ္ဆန္စြာ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေနရင္း ကၽြန္မအေတြးမ်ားကလည္း ေနာက္ျပန္ဆြဲလ်က္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုပင္ မသကၤာခ်င္။

ရုပ္တူသည့္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကုိပင္ ကၽြန္မက တစ္ေယာက္တည္းထင္ကာ မွားေနေလသလား။

ၾကားကာလ သိတ္မၾကာဟု ထင္ေသာ္လည္း ကၽြန္မကပဲ သူမႏွင္႔ဆက္ဆံေရးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခ်င္စိတ္ၾကီးကာ အမွတ္မွားေလသလား။

ဟိုတစ္ေခါက္က ျပံဳးရႊင္စြာဆက္ဆံသည္ကေရာ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားဟု ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုပင္ ပံုမွန္စိတ္အေနအထား ရွိမရွိ သံသယျဖင္႔ စစ္ေဆးမိရေသး၏။

သည္ေလာက္ကိစ္ၥေလးကိုေတာ႔ စိတ္ၱဇျဖစ္ေလာက္ေအာင္ စြဲလန္းစရာလည္း မရွိလွပါပဲႏွင္႔ေလ။

ခက္ပဲခက္ရခ်ည္ရဲ႕။ သူမက မရူးလွ်င္ ကၽြန္မကပဲ ရူးရေတာ႔မည္မဟုတ္လား။

သည္တစ္ခါ ၀ယ္ယူျခင္းကိစ္ၥျပီးဆံုး၍ ဆုိင္ကေလးကို ေက်ာခိုင္းမိစဥ္မွာေတာ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္လာျပီး အျဖစ္မွန္ကို အကဲခတ္ခ်င္စိတ္ပင္ မရွိေတာ႔ေပ။ သည္တစ္ခါလည္း သူမ စိတ္ညစ္ေနရခ်ိန္မို႔ဟု နားလည္မေပးခ်င္ေတာ႔။ စိတ္ညစ္ခ်ိန္မို႔ဆိုလွ်င္လည္း

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာႏွင္႔ အလုပ္တာ၀န္ကို အျမဲတမ္းေရာေထြးခ်င္ေနသည့္ စိတ္ထားမ်ိဳးကို သည္းခံမေပးခ်င္ေတာ႔။

တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္မတုိ႔အတြက္ ပံုမွန္ဆက္ဆံေရးတစ္ခုသည္ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါျဖင္႔ ေနသားက်ေနျပီဆုိလွ်င္သာ ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာပုပ္ၾကီးကိုလည္း ဥပက္ၡာျပဳႏုိင္သြားမည္ ထင္ပါသည္။ ဥပမာ လမ္းထိပ္မွ ဦးေလးၾကီးဆိုင္မွာ ေစ်း၀ယ္သူေတြ ရွိေနေသးသလုိမ်ိဳးေပါ႔။

တစ္ခါတရံ အေကာင္းဆံုးကိုသာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်င္ေသာ လူ႔သဘာ၀အရ တင္းမာေသာ မ်က္ႏွာထားၾကီး ေပ်ာ႔ေျပာင္းခ်ိဳသာလာသည္ကိုေတာ႔ ျမင္ခ်င္မိသည္သာေပပဲ။

သို႔ေပမယ္႔ တစ္ေခါက္ေပ်ာ႔ေျပာင္းလုိက္၊ ေနာက္တစ္ေခါက္က် မာထန္လိုက္၊ ေနာက္တစ္ခါေတာ႔ ေအးစက္လုိက္၊ ေနာက္တစ္ခါ ေႏြးေထြးလိုက္ႏွင္႔ မူမမွန္ေသာ ဆက္ဆံေရးကိုေတာ႔ ဘယ္လူသားမွ ၾကံဳေတြ႕ခ်င္ၾကမည္ မထင္ပါ။

အရူးႏွင္႔ေတြ႕ရသလုိ ငိုရမလို၊ ရယ္ရမလို...၊ အစိုးမရေသာ ခံစားခ်က္ေတြႏွင္႔ မည္သူကမ်ား ၾကံဳဆံုခ်င္ပါမည္နည္း။

ခုမွ သည္မိန္းကေလး၏ဆိုင္ ဘာေၾကာင္႔ ေစ်း၀ယ္သူပါးရသည္ကို ကၽြန္မသိရေပျပီ။ ကၽြန္မေရာက္သြားတုိင္း ေစ်း၀ယ္သူ ဘယ္ေတာ႔မွ မရွိ။ ဖုန္တေလာေလာျဖင္႔ ပစၥည္းေတြေဟာင္းႏြမ္း။ တစ္ျမိဳ႕လံုးျပတ္သြားသည့္ပစ္ၥည္းကို သူ႔ဆုိင္မွာမွ က်န္ေနသည္ဆိုသည့္ အခ်က္၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို ကၽြန္မသိသြားရသည္။

ေနာက္တစ္ခါသြားလွ်င္ ေႏြးေထြးပ်ဴငွာခ်င္ ပ်ဴငွာႏုိင္ေပမယ္႔ အရူးလုပ္လွသည့္ သည္လိုဆိုင္မ်ိဳးကို သြားမည့္အစားေတာ႔ လမ္းထိပ္မွ မေျပာင္းလဲေသာ မ်က္ႏွာထားမာမာဆီကိုသာ ေျခဦးလွည့္ခ်င္မိပါေတာ႔သည္။

စင္စစ္ ကၽြန္မတို႔သည္ အေျခအေနတစ္ရပ္ကို ယဥ္ပါးလာသည့္အခါ ဥပကၡာျပဳႏုိင္လာေသာ္လည္း လွည့္စားခံရသလို အၾကိမ္ၾကိမ္ အေျပာင္းအလဲမ်ားလွေသာ မတည္ျငိမ္ျခင္းမ်ိဳးကိုေတာ႔ စိတ္ကုန္ခမ္းၾကသည္သာျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္မ ထိုဆုိင္ေလးကို ဘယ္ေတာ႔မွ သြားမည္မဟုတ္ေတာ႔ပါ။

xxxxxx

ေ၀(စီးပြားေရးတကၠသုိလ္)

ရိုးသားျခင္း၏ လက္ငင္းအက်ိဳး

by Moenge Aung on Sunday, September 30, 2012 at 9:08pm

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ေတာင္ငူျမိဳ႔၏ ေျမာက္ဘက္ ဆင္ေျခဖံုးရက္ကြက္ေလးတြင္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္သည္။ အေဖ အေမ အပါအ၀င္ ေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္ႏွင့္ မိသားစု ခုနစ္ေယာက္ရွိသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက အငွားဆိုက္ကားနင္းသည္။ မိသားစု ခုနစ္ေယာက္ရွိ၍ သူတို႔၀င္ေငြႏွင့္ မေလာက္ငပါ။

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ငါးတန္းႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္။ က်န္ေသာ ညီေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ညီမေလးႏွစ္ေယာက္လည္း ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရသည္။ ေမာင္လွ၀င္းက အသက္ တဆယ့္ေလးႏွစ္ အရြယ္ရွိ၍ အႀကီးဆံုး ျဖစ္သည္။ ညီေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ညီမေလး ႏွစ္ေယာက္က ေျပာင္းဖူးျပဳတ္၊ ေခြးခ်ိဳသီး၊ ၾကံရိုး၊ နာနတ္သီး၊ ဖရဲသီးစိတ္ စေသာ ရာသီေပၚ အသီးမ်ားကို လည္၍ ေရာင္းရသည္။

သူတို႔ဖခင္သည္ ရိုးသားသူ ျဖစ္သည္။ မိသားစု ညစာ စုေပါင္းစားခ်ိန္တြင္ သားသမီးမ်ားကို အျမဲတမ္း သြန္သင္ဆံုးမစကား ေျပာၾကားေလ့ရွိသည္။

သားတို႔၊ သမီးတို႔-လူဆိုတာ ရိုးသားရမယ္။ ႀကိဳးစားရမယ္။ သူတပါး ပစၥည္းဥစၥာကို ဘယ္ေသာအခါမွ မခိုး၊ မ၀ွက္၊ မလုရဘူး။ ကိုယ့္ထက္နိမ္႔က်သူကို သနားရမယ္။ ကူညီရမယ္။ ႀကီးသူကို ရိုေသရမယ္။ ရြယ္တူကို ေလးစားရမယ္။ သူတပါးအေပၚ မလိမ္မညာ၊ မလွည့္စားရဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းစားေရးအတြက္ သူတပါး အက်ိဳးစီးပြားပ်က္စီးေအာင္ ဘယ္ေသာအခါမွ မလုပ္ရဘူး။ မွတ္ထားၾကေနာ္။ ကဲ--သားတို႔ သမီးတို႔ ဘုရားကန္ေတာ့ၾက၊ အေဖတို႔ကိုလည္း ကန္ေတာ့ျပီး အိပ္ရာ၀င္ၾက။

ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစုသည္ ဆင္းရဲေသာ္လည္း ရွိတာေလးႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ ရွိၾကပါသည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားထံမွ ေခ်းငွားျခင္း မရွိပါ။ ေမာင္လွ၀င္း၏ ဖခင္သည္ ရပ္ကြက္ထဲကပင္ ျဖစ္ေစ၊ တျခားေနရာကပဲ ျဖစ္ေစ၊ မဖိတ္ဘဲႏွင့္ အလွဴအတန္းမ်ားကို သြားေလ့မရွိပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးပီပီ ေန႔စဥ္ ဘုရား၀တ္တက္ျပီး ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေစာင့္ေလ့ရွိသည္။

ေမာင္လွ၀င္းသည္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈမ်ားကို ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ျပီး လိုက္နာသူျဖစ္သည္။ ေမာင္လွ၀င္းအလုပ္က ေျမြေရခြံအိတ္ႀကီးကို ႀကိဳးျဖင့္သိုင္း၊ ပခံုးမွာ လြယ္ျပီး လမ္းေဘး အမႈိက္ပံုထဲက ေရသန္႔ဘူးခြံ႔၊ နို႔ဆီခြက္၊ ဘီယာဘူးခြံ၊ ကၽြဲရိုင္းဘူးခြံ၊ ပုလင္းခြံ၊ ေကာ္အတိုအစအနႏွင့္ ပလတ္စတစ္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ျပီး ပစၥည္းေဟာင္း ၀ယ္သည့္ဆိုင္မ်ားတြင္ ျပန္ေရာင္းသည့္အလုပ္ ျဖစ္သည္။

တေန႔တြင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ထဲမွ အသက္ ၄၀-ခန္႔ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ အမႈိက္ပံု၌ အမႈိက္ျခင္းကို ပစ္သြားသည္။ ေမာင္လွ၀င္းသည္ ထိုအမႈိက္ျခင္းထဲက ေရသန္႔ဘူးခြံ၊ ဘီယာဘူးခြံ၊ ငံျပာရည္ဘူးခြံႏွင့္ ပလပ္စတစ္ အတိုအစမ်ားကို ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြေနသည္။ ထိုစဥ္ အမည္းေရာင္ အထုပ္ကေလး တထုပ္ကို ရုတ္တရက္ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ထိုအထုပ္ကေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စမ္းၾကည့္ျပီး ရင္ေတြခုန္ေနသည္။ ေရႊထုပ္မွန္း ေမာင္လွ၀င္း သိလိုက္ျပီ။ သည္အခ်ိန္မွာပင္ ဖ်တ္ခနဲ သူ႔အေဖကို ျမင္ေယာင္ျပီး အေဖ ဆံုးမေသာ လူဆိုတာ ရိုးသားရမယ္-ဆိုသည့္စကားကိုလည္း ျပန္လည္ၾကားေယာင္ မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္လွ၀င္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေစာေစာက အမႈိက္ပစ္သြားေသာ အမ်ိဳးသမီး၏ တိုက္ေရွ႔ကို ေျပးသြားသည္။

အန္တီ..အန္တီ..ဟု လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ေစာေစာက အမ်ိဳးသမီးသည္ တိုက္ထဲက ထြက္လာျပီး-

ဟဲ့-ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ-ဟု ျပန္ေမးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းက အန္တီ-ဒီမွာ ေစာေစာက အန္တီပစ္သြားတဲ့ အမႈိက္ျခင္းထဲက အထုပ္ကေလး ေတြ႔လို႔ ျပန္လာေပးတာပါ-ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးသည္ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားသည္။

ဟယ္-ဒါ..ဒါ..မနက္က အမတို႔ ေရႊဆိုင္ မသြားခင္ ေမ့က်န္သြားတဲ့ ေရႊထုပ္ပဲ-ဟု ဆိုကာ သူ႔မိဘမ်ားကို ေခၚျပီး ေရႊထုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္သည္။ ေရႊထုပ္ကေလးက မူလအတိုင္း ႀကိဳးစည္းထားလ်က္ပင္ ရွိသည္။

ဤတြင္ အမ်ိဳးသမီး မိဘေတြက ေမာင္လွ၀င္းကို အိမ္ထဲေခၚျပီး ဘယ္မွာေနလဲ၊ မိဘေတြက ဘာလုပ္လဲ၊ မိသားစု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွ္ိလဲ-စသည္ျဖင့္ ေမးျမန္းၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္လွ၀င္းကို ေရမိုး ခ်ိဳးခိုင္းျပီး အက်ႌ လံုခ်ည္အသစ္ေတြ ၀တ္ဆင္ေပးသည္။ ထမင္းကို ၾကက္သား၊ ဘဲသားႏွင့္ ေကၽြးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းတို႔ အိမ္ကို သူတို႔ကားျဖင့္ လိုက္ျပခိုင္းျပီး သူ႔မိဘေတြနဲ႔ ေတြ႔သည္။ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပျပီး ေမာင္လွ၀င္းတို႔ ေနအိမ္ကိုလည္း ျပဳျပင္ေပးသည္။ ေမာင္လွ၀င္းကိုလည္း သူတို႔ေရႊဆိုင္တြင္ အလုပ္ေပးသည္။ ေမာင္လွ၀င္း ဖခင္ကိုလည္း ထိုအိမ္မွာပင္ သန္႔ရွင္းေရး၊ ျခံေစာင့္ အလုပ္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္ မိသားစုအတြက္ ဆန္ႏွစ္အိတ္၊ ကေလးေတြအတြက္ အက်ႌ လံုခ်ည္မ်ား ေပးျပီး ကေလးတခ်ိဳ႔ကို ေက်ာင္းထားေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း ဆိုသလို ေျပာင္းလဲသြားေသာ ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစု၏ ဘ၀သည္ သာယာစိုျပည္ေနျပီး တရပ္ကြက္လံုး တျမိဳ႔လံုး ေမာင္လွ၀င္းတို႔ မိသားစု၏ ေကာင္းသတင္းသည္ ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားပါေတာ့သည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ ရိုးသားျခင္း၏ လက္ငင္းအက်ိဳးပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ေကတုမတီ မ်ိဳးသန္႔

(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ဒီဇဘၤာလ)

က်ေနာ္တို ့အမွန္တကယ္ အာဏာရွင္စနစ္ကို မႏွစ္ၿမဳိ ့မလိုခ်င္ၾကေတာ့တာေသခ်ာရဲ ့လား--။

by Kyawthu Soe on Sunday, September 30, 2012 at 2:00am ·

က်ေနာ္တို ့အမွန္တကယ္ အာဏာရွင္စနစ္ကို မႏွစ္ၿမဳိ ့မလိုခ်င္ၾကေတာ့တာေသခ်ာရဲ ့လား--။

က်ေနာ္တို ့ အေၾကာက္တရားကင္းကင္းနဲ ့ သက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္တဲ့ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကို ေတာင့္တေနၾကတာ အမွန္ပဲလား--။

က်ေနာ္တို ့လူရယ္လို ့ျဖစ္လာၿပီး လူ ့အခြင့္အေရးအျပည့္အ၀နဲ ့လူပီပီသသေနရဖို ့အေရး ဆႏၵရွိၾကတယ္ဆိုတာ တကယ္ပဲလား--။

ဒီေမးခြန္းေတြဟာ အေပၚယံအားျဖင့္ေတာ့ ေမးၾကည့္စရာေတာင္ မလုိအပ္တဲ့ အေျဖအသင့္ရွိၿပီးတဲ့ ေမးခြန္းေတြပါပဲ။

ဒါဆိုဘာေၾကာင့္ေမးေနရတာလဲ--။

ေမးေနရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ဒီလိုေတြရွိေၾကာင္းပါဗ်ာ---။

မေန ့ကမွ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၾကည့္လိုက္ရတဲ့ Burma vj ကတင္လာတဲ့ Video Clip သတင္းတစ္ပုဒ္ကပဲစခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီ့ဗီြဒီယိုသတင္းက ပုသိမ္ဖက္မွာ ရဲတပ္ဖြဲ ့နဲ ့ရံုးရင္းဆန္ခပ္ျဖစ္ရင္း ေသနတ္နဲ ့အျပစ္ခံလိုက္ရလို ့ေသဆံုးသြားသူေတြ ရွိသလို

ဒဏ္ရာရသူႏွစ္ေယာက္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို ေရြ ့ေျပာင္းတင္ေဆာင္လာတဲ့သတင္းပါ။သတင္းမွာလူနာေတြကိုတာ၀န္ယူသယ္ေဆာင္

လာတဲ့ ဆရာ၀န္ကို အင္တာဗ်ဴးၾကပါတယ္။အဲဒီမွာ--ဆရာ၀န္က မိမိယူလိုက္ရတဲ့တာ၀န္ပိုင္းေလးကိုေတာင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာမျပရဲ

ေလာက္ေအာင္တုန္လႈပ္ေနပါတယ္။မသိပါဖူး။ေျပာပိုင္ခြင့္မရွိပါဖူး။လူနာကိုတာ၀န္ယူလာတဲ့ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကလူနာဘာဒဏ္ရာနဲ ့

ဆိုတာေသခ်ာမေျပာရဲေလာက္ေအာင္ အေၾကာက္တရားႀကီးေနတာေတြ ့ရပါတယ္။က်ေနာ္နားထဲမွာေတာ့----

က်ေနာ္ကို ေခ်ာက္မတြန္းၾကပါနဲ ့ခင္ဗ်--။က်ေနာ္ထမင္းအိုးမကြဲပရေစနဲ ့ခင္ဗ်--။က်ေနာ္ေၾကာက္လြန္းလို ့မေျဖပါရေစနဲ ့ခင္ဗ်--လို ့

ၾကားေနရပါတယ္။အင္မတန္အေၾကာက္လြန္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးပါပဲ။

https://www.youtube.com/watch?v=-wfAxHQTrHw&feature=player_embedded

“ဒီအခ်ိန္မွာ--သတိၱရွိရွိနဲ ့လုပ္လိုက္လို ့ရွိရင္--

ေနာင္က်ရင္ မေၾကာက္ရတဲ့ေခတ္ကိုေရာက္မယ္။

ဒီအခိ်န္မွာေၾကာက္ေနၾကေသးရင္ ဆက္ၿပီးေၾကာက္ေနရတဲ့စနစ္ကို ရွင္သန္ေအာင္္လုပ္ေပးသလိုျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)

ဒီဆရာ၀န္လို အေၾကာက္လြန္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ိဳးေတြျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနၾကေသးသလဲ--။

ဒါဆိုရင္ေတာ့အေပၚကေမးခြန္းေတြကို အေသအခ်ာ စဥ္းစားေျဖဆိုဖို ့လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားဖို ့ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာတာ၀န္ ကိုယ္စီနဲ ့ကိုယ္တိုင္အားထုတ္မႈ ့က အဓိက

က်တယ္ဆိုတာပါပဲ။

အာဏာရွင္ရဲ ့အဆိုး၀ါးဆံုးဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရတဲ့ ၁၉၉၀ခုႏွစ္မ်ားဆီက အေၾကာင္းကိုျပန္လွည့္ခ်င္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြအားလံုးက မတရားရဲ ့အမိန္ ့အာဏာဟူသမွ် ဖီဆန္ၾကဖို ့နဲ ့လည္ပတ္ေနတဲ့ အာဏာရွင္ယႏၱရားကို အားေပးကူညီမႈ ့မလုပ္ၾကဖို ့

လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြျဖန္ ့ေ၀၊ေရဒီယိုေလလိႈင္းေတြကဆင့္ ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမိ်ဳးနဲ ့ထုတ္ေဖၚဖို ့တြန္းအားေပးခဲ့ၾကတာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။

တနဂၤေႏြေန ့မ်ိဳးမွာ အ၀ါေရာင္ အက်ီ ၤတီရွပ္မ်ိဳးေတြဆင္တူ၀တ္ၿပီး ေရႊတိဂံုဘုရားတက္ခိုင္းတာမ်ိဳးေတြ--

ညဖက္သတင္းလာခ်ိန္မွာ သံဗံုးတီးေတာထုတ္ခိုင္းတာမ်ိဳးေတြပါပဲ။ဒါေတြက အေၾကာက္ႀကီးေၾကာက္ေနရတဲ့ လူထုကလိုက္နာလုပ္ေဆာင္

ဖို ့ရာ မလြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတြပါပဲ။ဒီလိုေပၚေပၚထင္ထင္ႀကီးလုပ္ရဲသူနည္းလိမ့္မယ္ဆိုတာ အားလံုးကလက္ခံေပးၾကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။

အာဏာရွင္တို ့အားျပဳလည္ပတ္ေနတဲ့ ေအာင္ဘာေလထီမထိုးၾကဖို ၊ ၀ါဒျဖန္ ့သတင္းစာကို မ၀ယ္ၾကဖို ့လည္းတိုက္တြန္းၾကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့--ေပါက္မယ္မေပါက္ဖူးမေသခ်ာတဲ့ ေအာင္ဘာေလထီေလးကိုေတာင္ မ၀ယ္ပဲေအာင့္အီးေနႏိုင္ခဲ့ၾကပါသလား--။

သတင္းစာကိုလည္း ဒို ့ကနာေရးေလာက္ပဲၾကည့္တာပါလို ့ဆင္ေျခေပးၿပီး သတင္းစာကိုလေပး ယူမပ်က္ ရွိခဲ့ၾကပါသလား--။

ဒီေလာက္ကေလးေတာင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ့နည္းသူေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္ရွိေနၾကပါေသးသလဲ--။

ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေပၚကေမးခြန္းေတြကိုအေသအခ်ာစဥ္းစားေျဖဆိုဖို ့လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တစ္ခုက မိုးထဲေလထဲကာလတုန္းက အနစ္နာခံ ကိုယ္ကိ်ဳးစြန္ ့ခဲ့တဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ ့ဟာ ခုလို ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလမ္း

ခပ္ေရးေရး သဲကြဲတဲ့အေျခေရာက္လာခါမွ ကိုယ့္အတၱကို ဦးစားေပးၿပီး ေဖါက္ လြဲေဖါက္ျပန္ ကပ်က္ကယက္ လုပ္ေနၾကေသးကိစၥပါ။

အမ်ားလည္းသိၾကတာမို ့ဘယ္သူဘယ္၀ါရယ္လို ့စာမရွည္ခ်င္ေတာ့ပါဖူး။

ျပည္ပေရာက္မဂၢင္ဇင္းအယ္ဒီတာေဟာင္း သတင္းသမားဘေလာက္ဂါ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ သူ ့ဘေလာက္မွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို

အယံုအၾကည္မရွိတဲ့အေၾကာင္းေတြေရးသလို ေဒၚစုကိုလည္း ျပစ္တင္ေ၀ဖန္သေရာ္မႈ ့ေတြလုပ္ပါတယ္။

ဆုေတြေထာင္ေသာင္းေပးလည္း ဆုေတြပဲ ေလာဘတႀကီးသိမ္းႀကံဳးယူေနဦးမဲ့သူတစ္ေယာက္ပါပဲတဲ့--။

ဒါဆို ဒီလိုပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြကို ဘယ္လိုနားလည္ေပးရေတာ့မွာလဲ---။

ေဘးထိုင္ဘုေတာေနသူေတြလို ့ပဲေကာက္ခ်က္ခ်ရမွာပါပဲ။

ဒီလို အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြမ်ားေနေသးရင္ေတာ့ အေပၚကေမးခြန္းကို အေသအေခ်ာစဥ္းစားေျဖဆိုဖို ့လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ျပည္ပမွာ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္က်ေလာက္ေအာင္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း အာဏာရွင္စနစ္ ျမန္မာ့ေျမေပၚက

ပေပ်ာက္ဖို ့အေရး တံေတြးထြက္ေအာင္ဟစ္ေနသူတစ္ေယာက္က ---

ကုမၸဏီစီးပြားေရးနဲ ့ကိစၥတစ္ခုပက္သက္ၿပီး စကားဆိုၾကေတာ့--

“ခု (---)ျပည္နယ္၀န္ႀကီးက ကိုယ္နဲ ့ညီအကိုလိုေနခဲ့တဲ့ေဘာ္ဒါေလ--ေမာင္ရင္လိုအပ္တဲ့ အကူအညီကိုေျပာ--

ေအးေဆးပဲ--”လို ့ ကိုယ္လိပ္ျပာကိုမွကိုယ္မရွက္ ေျပာထြက္သူ အခြင့္အေရးကိုပဲ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနသူေတြ

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနေသးသလဲ--။

မိတ္ေဆြတို ့----

ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ ဒီခရီးမွာ မ်ားေနေသးတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အေပၚကေမးခြန္းေတြကို အေသအခ်ာစဥ္းစားေျဖဆိုၾကဖို ့ လိုအပ္လိမ့္မယ္ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ----။

2012-9-30

p:m 16:53

စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ျမန္မာစာ

by Moenge Aung on Saturday, September 29, 2012 at 9:01pm

ညီေလး

အရင္တေလာက ကိုႀကီးေရးလိုက္တဲ့ “အကဲခတ္ နဲ႔ အကဲခပ္”အေၾကာင္း စာထဲမွာ “စုတူသတ္ စနစ္” အေၾကာင္း ပါသြားေတာ့ သီေလးက စိတ္ဝင္စားျပီး နည္းနည္းေလာက္ ခ်ဲ႔ျပီးရွင္းျပေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလာလို႔ ဒီစာကို ဆက္ေရးလိုက္တာပါ။ “စုတူသတ္စနစ္” အေၾကာင္း ညီေလး စိတ္ဝင္စားတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ညီေလး စာစိတ္ေပစိတ္ ဝင္လာတာကို ခ်ီးက်ဴးႀကိဳဆိုပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ “စုတူသတ္စနစ္”ဆိုတာ ကိုႀကီး ေပးထားတဲ့ နာမည္ပါ။ နာမည္ကိုသာ ေပးတာေနာ္။ ဒီစနစ္ကေတာ့ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာစာမွာ နဂိုကတည္းက ရွိျပီးသားစနစ္ပါ။ စနစ္နာမည္ တပ္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ စနစ္နာမည္ မတ္ဘဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီစနစ္ကို သံုးေနၾကပါတယ္။ ဒီစနစ္ကလည္း ျမန္မာစကား ျမန္မာစာမွာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု မွန္ကန္ဖို႔နဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္သိဖို႔ အလြန္ေကာင္းတဲ့စနစ္ ျဖစ္ေနတာကိုး၊ ဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅကေတာ့ “ျဗဟၼနိရုတၱိနယသဂၤဟ ေခၚ ျမန္မာစာလံုးေပါင္း ေျပာင္းထံုးက်မ္း(၁၉၈၅)မွာ အကၡရာ ဖိုမ ေျပာင္းလဲျခင္း”လို႔ ေခၚထားေလရဲ႔။

“စုတူသတ္စနစ္”လို႔ နာမည္ေပးရတဲ့အေၾကာင္းကစျပီး ရွင္းျပပါမယ္။ ျမန္မာစာမွာ အသတ္ ၁၀-ပါး ရွိတာကို ညီေလးသိပါတယ္။ က-သတ္၊ င-သတ္၊ စ-သတ္၊ ည-သတ္၊ တ-သတ္၊ န-သတ္၊ ပ-သတ္၊ မ-သတ္၊ ယ-သတ္၊ ဝ-သတ္၊ ဆိုတာေတြေပါ့။

ဒါက ေရွးအစဥ္အလာ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာအသတ္ ၁၀-ပါး။ အခုသတ္မွတ္ထားတာလည္း အသတ္ ၁၀-ပါးပဲ။ အဲဒါေတြကေတာ့ က-သတ္၊ င-သတ္၊ စ-သတ္၊ ဉ-သတ္၊ ည-သတ္၊ တ-သတ္၊ န-သတ္၊ ပ-သတ္၊ မ-သတ္၊ ယ-သတ္၊ ဆိုတာေတြပါ။

ေရွးအစဥ္အလာ ျမန္မာအသတ္ ၁၀-ပါးထဲမွာ ဝ-သတ္ပါတယ္၊ ဉ-သတ္ မပါဘူး၊ အခု သတ္မွတ္တဲ့ အသတ္ ၁၀-ပါးမွာေတာ့ ဝ-သတ္ မပါဘူး၊ ဉ-သတ္ပါတယ္။ ဆယ္ပါးေတာ့ ဆယ္ပါးခ်ည္းပဲ။

ျမန္မာမွာ-

က၊ ခ၊ ဂ၊ ဃ၊ င-ဆိုတဲ့ က-ဝဂ္ ဗ်ည္း ၅-လံုး

စ၊ ဆ၊ ဇ၊ စ်၊ ည-ဆိုတဲ့ စ-ဝဂ္ ဗ်ည္း ၅-လံုး

ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဎ၊ ဏ-ဆိုတဲ့ ဋ-ဝဂ္ ဗ်ည္း ၅-လံုး

တ၊ ထ၊ ဒ၊ ဓ၊ န-ဆိုတဲ့ တ-ဝဂ္ ဗ်ည္း ၅-လံုး

ပ၊ ဖ၊ ဗ၊ ဘ၊ မ-ဆိုတဲ့ ပ-ဝဂ္ ဗ်ည္း ၅-လံုး

ရယ္လို႔ ဝဂ္ဗ်ည္း ၂၅-လံုးရွိတယ္ဆိုျပီး ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဋ-ဝဂ္ဗ်ည္း ၅-လံုးကိုေတာ့ ပါဠိဗ်ည္းသက္သက္ျဖစ္လို႔ ခ်န္ထားရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာမွာ ဝဂ္ဗ်ည္း (၂၀) ရွိတယ္ဆိုပါစို႔၊ (သဒၵေဗဒသေဘာအရ ျမန္မာဗ်ည္းေတြအေၾကာင္း အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါ ရွင္းျပပါဦးမယ္) အဲဒီဝဂ္ဗ်ည္း (၂၀)မွာ ျမန္မာမႈအရ အသတ္ဗ်ည္းေတြက ၈-လံုး ရွိပါတယ္။

အဲဒါေတြကေတာ့---

က-ဝဂ္မွာ က-သတ္နဲ႔ င-သတ္၊ ဝဂ္တူ၊ အစုတူ၊

စ-ဝဂ္မွာ စ-သတ္နဲ႔ ည-သတ္၊ ဝဂ္တူ၊ အစုတူ၊

တ-ဝဂ္မွာ တ-သတ္နဲ႔ န-သတ္၊ ဝဂ္တူ၊ အစုတူ၊

ပ-ဝဂ္မွာ ပ-သတ္နဲ႔ မ-သတ္၊ ဝဂ္တူ၊ အစုတူ၊ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

စ-ဝဂ္က ည-ဆိ္ုတာမွာ ဉ-ကေလးသတ္နဲ႔ ည-ႀကီးသတ္ဆိုတဲ့ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို ထည့္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာအရ အသတ္ဗ်ည္း ၉-လံုးေပါ့။

က-သတ္၊ င-သတ္၊ စ-သတ္၊ ဉ-ကေလးသတ္၊ ည-ႀကီးသတ္၊ တ-သတ္၊ န-သတ္၊ ပ-သတ္၊ မ-သတ္၊ ဆိုတာေတြပါပဲ။

ဒီလိုဆိုေတာ့ က-ဝဂ္ က-အစုမွာ က နဲ႔ င ဝဂ္တူ၊ အစုတူတာမို႔ က-သတ္နဲ႔ င-သတ္က စုတူသတ္ေပါ့။

အဲဒီလိုပဲ စ-ဝဂ္မွာ စ-သတ္နဲ႔ ဉ-သတ္၊ ည-သတ္ တို႔က စုတူသတ္။

တ-ဝဂ္မွာ တ-သတ္နဲပ မ-သတ္တို႔က စုတူသတ္။

ပ-ဝဂ္မွာ ပ-သတ္နဲ႔ မ-သတ္တို႔က စုတူသတ္ေတြပဲ။

ဒီေနရာမွာ ညီေလးကို ထပ္မွာခ်င္တာကေတာ့ မ-သတ္နဲ႔ ေသးေသးတင္ကလည္း တူတာမို႔ ပ-သတ္နဲ႔ ေသးေသးတင္ကိုလည္း စုတူသတ္လို႔ ဆိုႏို္င္ပါတယ္။

တနည္းေျပာရရင္ေတာ့ ပ-သတ္နဲ႔ မ-သတ္၊ သို႔မဟုတ္ ေသးေသးတင္ေပါ့။

ညီေလး ထပ္ျပီးမွတ္စရာေတြ ရွိေသးတယ္ေနာ္။ အဲဒါကေတာ့

က-သတ္ ၃-လံုး၊ င-သတ္ ၉-လံုး၊

စ-သတ္ ၁-လံုး၊ ဉ-သတ္ ၃-လံုး၊ ည-သတ္ ၃-လံုး၊

တ-သတ္ ၃-လံုး၊ န-သတ္ ၉-လံုး၊

ပ-သတ္ ၃-လံုး၊ မ-သတ္ ၉-လံုး ရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။

အဲဒီမွာ က-သတ္၊ စ-သတ္၊ တ-သတ္၊ ပ-သတ္၊ (က၊ စ၊ တ၊ ပ၊ အသတ္) ေတြကို ေရွးကေတာ့ “တိုင္သံ” လို႔ ေခၚၾကတယ္။ “သက္ေအာင့္သံ”လို႔လည္း ေခၚၾကေသးတယ္။ သံရပ္သရေတြကို ျဖစ္ေစတာမို႔ “ရပ္သံ”လို႔လည္း ေခၚမွာေပါ့ေလ။

င-သတ္၊ ဉ-သတ္၊ ည-သတ္၊ န-သတ္၊ မ-သတ္ ( င၊ ဉ၊ ည၊ န၊ မ-အသတ္ေတြ) ေတြကိုေတာ့ “ႏွာသံ”လို႔ ေခၚပါတယ္။

အခု ကိုႀကီးေျပာေနတဲ့ က-သတ္၊ စ-သတ္၊ တ-သတ္၊ ပ-သတ္ေတြနဲ႔ င-သတ္၊ ဉ-သတ္၊ ည-သတ္၊ န-သတ္၊ မ-သတ္ ဆိုတာေတြဟာ ဝဂ္ဗ်ည္းသတ္ေတြ၊ အစုဗ်ည္းသတ္ေတြေနာ္။ အဲဒီ ဝဂ္ဗ်ည္း၊ အစုဗ်ည္းေတြမွာ ဝဂ္တူ၊ အစုတူ အသတ္ခ်င္း အနက္ႏွီးႏြယ္ဆက္စပ္တယ္။ အနက္တူတယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္လို႔ ဝဂ္တူသတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ စုတူသတ္စနစ္လို႔ ေခၚလိုက္တာပါပဲ။ ပိုျပီးမွတ္မိသြားေအာင္ ထပ္ျပီး ဇယားခ်ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။

ပထမကၡရာသတ္.......ဝဂၢႏၲအကၡရာသတ္...................................ဝဂ္အမည္-(အစုအမည္)............မွတ္ခ်က္

သက္ေအာင့္သံ.......သံရွည္..........သံတို..........သံေလး............

အက္.......................အင္................အင့္............အင္း.................ကဝဂ္................အနက္ႏွီးႏႊယ္(သို႔)အနက္တူ

ေအာက္..................ေအာင္............ေအာင့္.......ေအာင္း................က-ဝဂ္.......................................။...

အိုက္.......................အိုင္................အိုင့္............အိုင္း..................က-ဝဂ္.......................................။

အစ္.........................အဥ္................အဥ့္............အဥ္း...................စ-ဝဂ္........................................။

.........................အည္..............အည့္..........အည္း.................စ-ဝဂ္.........................................။

အတ္........................အန္...............အန္႔............အန္း...................တ-ဝဂ္.......................................။

အိတ္........................အိန္...............အိန္႔............အိန္း....................တ-ဝဂ္......................................။

အုတ္........................အုန္................အုန္႔...........အုန္း....................တ-ဝဂ္......................................။

အပ္..........................အမ္(အံ).........အမ့္(အံ႔)....အမ္း....................ပ-ဝဂ္........................................။

အိပ္..........................အိမ္.................အိမ့္...........အိမ္း...................ပ-ဝဂ္........................................။

အုပ္..........................အုမ္(အံု)..........အုမ့္(အံု႔)....အုမ္း(အံုး)...........ပ-ဝဂ္........................................။

အဲဒီေတာ့ ဇယားၾကည့္တာနဲ႔ က-ဝဂ္ (က-အစု) မွာ အက္ နဲ႔ အင္၊ အင့္၊ အင္း၊

ေအာက္ နဲ႔ ေအာင္၊ ေအာင့္၊ ေအာင္း၊

အိုက္ နဲ႔ အိုင္၊ အိုင့္၊ အိုင္း-တို႔ အနက္အဓိပၸါယ္ ႏွီးႏႊယ္ဆက္စပ္တယ္၊ တူညီတယ္။

စ-ဝဂ္ (စ-အစု) မွာ အစ္ နဲ႔ အဥ္၊ အဥ့္၊ အဥ္း၊

အည္၊ အည့္၊ အည္း-တို႔ အနက္အဓိပၸါယ္ ႏီွးႏႊယ္ဆက္စပ္တယ္။ တူညီတယ္။

တ-ဝဂ္ (တ-အစု)မွာ အတ္ နဲ႔ အန္၊ အန္႔၊ အန္း၊

အိတ္ နဲ႔ အိန္၊ အိန္႔၊ အိန္း၊

အုတ္ နဲ႔ အုန္၊ အုန္႔၊ အုန္း-တို႔အနက္အဓိပၸါယ္ ႏွီးႏႊယ္ဆက္စပ္တယ္၊ တူညီတယ္။

ပ-ဝဂ္ (ပ-အစု)မွာ အပ္ နဲ႔ အမ္၊ အမ့္၊ အမ္း၊ (အံ၊ အံ႔)

အိပ္ နဲ႔ အိမ္၊ အိမ့္၊ အိမ္း၊ နဲ႔ အုမ္၊ အုမ့္၊ အုမ္း၊ (အံု၊ အုံ႔၊ အံုး) အနက္အဓိပၸါယ္ ႏွီးႏႊယ္ဆက္စပ္တယ္၊ တူညီတယ္ ဆိုတာေတြကို သိႏိုင္ေလာက္တယ္ထင္ပါရဲ႔။

အဲဒီ “စုတူသတ္စနစ္”ကိုသိရင္ စုတူသတ္ရဲ႔ သေဘာသဘာဝ-ကို သိရင္ ျမန္မာစာမွာ အထူးသျဖင့္ အသတ္အလတ္ကိစၥမွာလည္း ပိုင္-မယ္။ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားရဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္အရာမွာလဲ ႏိုင္-မယ္လို႔ ေျပာႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အကဲခတ္ နဲ႔ အကဲခပ္-အေၾကာင္းေျပာတုန္းက အကဲခတ္-ကို တ-သတ္၊ ခတ္နဲ႔ေရးမွ သင့္တယ္။ မွန္တယ္ဆိုတာဟာ အကဲခတ္-ကို အကဲခန္႔-နဲ႔ ဖလွယ္ျပီး အကဲကို ခန္႔မွန္းတယ္ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ရတယ္ဆိုတာ အေျခခံျပီး ေျပာခဲ့တာပဲ။ အကဲကို ခန္႔မွန္းတယ္၊ အကဲခန္႔တယ္၊ အကဲခတ္တယ္ေပါ့၊ အကဲကို တီးခတ္၊ တီးေခါက္တဲ့အနက္နဲ႔ ၾကံရင္လည္း အကဲခတ္-လို႔ တ-သတ္ ခတ္-နဲ႔ ေရးရမွာပဲ မဟုတ္လား။ ကဲ စုသူသတ္စနစ္ဟာ ျမန္မာစာမွာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုနဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္ဆိုင္ရာေတြမွာ တနည္းေျပာရရင္ ျမန္မာစာမွာ အေရးနဲ႔အနက္မွာ ဘယ္ေလာက္အသံုးဝင္ အရာေရာက္သလဲဆိုတာ သာဓကေလးေတြနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္၊ က-သတ္နဲ႔ င-သတ္က စလိုက္ၾကတာေပါ့။

က-သတ္မွာ အက္၊ ေအာက္၊ အိုက္-လို႔ က-သတ္ ၃-လံုး ရွိတယ္ေနာ္။

င-သတ္ကေတာ့ အင္၊အင့္၊ အင္း။ ေအာင္၊ ေအာင့္၊ ေအာင္း၊ အိုင္၊ အိုင့္၊ အိုင္း-ရယ္လို႔ ၉-လံုးေပါ့။

အက္,အင္၊ အင့္၊ အင္း

က-သတ္ အက္ ကာရန္နဲ႔ င-သတ္ အင္၊ အင့္၊ အင္း ကာရန္ေတြ အနက္ႏွီးႏႊယ္ ဆက္စပ္တာ၊ အနက္တူတာကို သာဓကေလးေတြနဲ႔ ရွင္းျပပါမယ္။

ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားမွာ “ေလ့က်က္၊ ေလ့က်င့္”ဆိုတဲ့ စကားႏွစ္လံုးရွိတာ ညီေလးသိျပီးသားပါ။ အဲဒီစကားႏွစ္လံုးဟာ မူလအနက္အားျဖင့္ေတာ့ တသေဘာတည္းပါပဲ။ က်က္ နဲ႔ က်င့္က က-သတ္နဲ႔ င-သတ္ စုတူသတ္ေလ။ တဆက္တည္း တစပ္တည္း တဝဲလည္လည္၊ ဖန္တလဲလဲ ျပဳလုပ္တဲ့ အနက္ရွိတယ္။

(စာ)က်က္တယ္ဆိုတာ (စာကို) ႏႈတ္တက္ရေအာင္ စြဲျမဲမွတ္မိေအာင္ ထပ္တလဲလဲ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ရြတ္ဆိုတာပဲ။

က်င့္တယ္ဆိုတာလည္း အမႈအလုပ္တခုခုကို ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ထပ္တလဲလဲ ျပဳမူတာပဲ မဟုတ္လား။ မူလအနက္သေဘာတူတူပဲေနာ္။ ဒါေပမဲ့ အသံုးအႏႈန္းအရ ေလ့က်က္ နဲ႔ ေလ့က်င့္ဟာ ရိုးတိုးရိပ္တိပ္ေတာ့ အနက္ရိပ္ျပားတာကို မွတ္ထားဖို႔ေကာင္းတယ္။

ျမန္မာစာအဖြဲ႔က ျပဳစုတဲ့ ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ ေလ့က်က္ကို စြဲျမဲေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္ရႈမွတ္သားသည္-လို႔ ဖြင့္ျပီး ေလ့က်င့္ကိုေတာ့ စြမ္းရည္တိုးေအာင္ အထပ္ထပ္အားထုတ္သည္-လို႔ ဖြင့္ထားတယ္ေလရဲ႕။ ဒီေနရာမွာ ေလ့က်က္ နဲ႔ ေလ့က်င့္ကို အခ်ိဳ႔က အနက္တူလို႔ေတာင္ ယူတတ္ၾကတယ္။ အနက္တူ-လို႔ မယူဘဲ အနက္ႏွီးႏႊယ္ ဆက္စပ္ေလာက္နဲ႔ဆိုရင္ သင့္မယ္ထင္ပါတယ္။

ကြက္ နဲ႔ ကြင္းလည္း စုတူသတ္၊ အနက္တူ ဆိုတာ ညီေလး ေတြးမိျပီထင္ပါတယ္။ ကြက္ေရာ ကြင္းပါ တဆက္တည္း၊ တစပ္တည္းျဖစ္တဲ့ အနက္ရင္းကို အေျခခံတာပဲ။ အကြက္ နဲ႔ အကြင္း၊ လယ္ကြင္း နဲ႔ လယ္ကြက္၊ ကြက္ကြက္ နဲ႔ ကြင္းကြင္း တို႔ကေတာ့ က-သတ္၊ င-သတ္ အနက္တူဆိုတာ ေပၚလြင္တဲ့ သာဓကေတြပါ။ ေသြကြက္က ကြက္နဲ႔ ေကြကြင္းက ကြင္းတို႔ အနက္တူကိုလည္း စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ေသြကြက္က ကြက္ဟာ ေသြသြား၊ ဖည္သြား၊ ကြင္းသြားတာပဲ မဟုတ္လား။

ခက္ နဲ႔ ခင္ လည္း စုတူသတ္၊အနက္တူပဲ ညီေလး။ အနက္ရင္းကေတာ့ ဆက္စပ္ပူးယွဥ္ ေႏွာင္ဖြဲ႔တြဲခ်ည္တဲ့ အနက္ပဲ။ ႀကိဳး၊ ႀကိမ္၊ တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပူးတြဲခ်ည္ဖြဲ႔တာကို ႀကိဳးနဲ႔ခက္တယ္၊ ႀကိမ္နဲ႔ ခက္တယ္လို႔ ေျပာတာ ညီေလးသိပါတယ္ေနာ္။ ခ်ည္မွ်င္ေတြကို ေပါင္းစည္းဖြဲ႔ယွက္ တြဲဖြဲ႔ထားလိုက္ရင္ ခ်ည္ခင္မျဖစ္ေပဘူးလား။ ခက္ နဲ႔ ခင္ အနက္တူတာ ထင္ရွားပါတယ္။ တဦးနဲ႔တဦး သံေယာဇဥ္ ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ထား၊ ေႏွာင္ထား၊ ဖြဲ႔ထား၊ လက္ထားတာကို ခင္ တယ္လို႔ ေျပာတာလည္း အလားတူပဲေပါ့။

တြက္ခ်က္တယ္၊ ခ်င့္တြယ္တယ္၊ ခ်င့္ခ်ိန္တယ္-ဆိုတဲ့ စကားေတြမွာ ခ်က္ နဲ႔ ခ်င့္ အနက္ရင္းတူတာကို သိႏိုင္ပါတယ္။ ဂဏန္းပုစၧာရဲ႕ အေျဖကို ရွာတာကိုလည္း တြက္ခ်က္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ တြက္ဆတဲ့သေဘာ၊ မွန္းဆတဲ့သေဘာ၊ ခ်င့္ခ်ိန္တဲ့သေဘာမွာလည္း တြက္ခ်က္ကို သံုးပါတယ္။ ခ်င့္ခ်ိန္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ေကာင္း-မေကာင္း၊ သင့္-မသင့္ အစရွိတာကို တိုင္းဆ ဆင္ျခင္တာပါပဲ။ ခ်က္ နဲ႔ ခ်င့္-ဟာ စုတူသတ္၊ အနက္တူေပါ့။

ခြက္ရဲ႕အနက္က မ်က္ႏွာျပင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတဲ့ အနက္ျဖစ္ပါတယ္။ ပက္လက္အေနအထား၊ ပက္လက္အေနအထားမွာ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတဲ့သေဘာပါ။ ခြင္ ရဲ႕အနက္ကလည္း ေကြးတာ ေကာက္တာ၊ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းသေဘာမ်ိဳး ျဖစ္တာပါပဲ။ ေဒါင္လိုက္အေနအထား၊ မတ္မတ္အေနအထားမွာ ေကြးတာ ကိုင္းတာ မ်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေျခေထာက္ နည္းနည္းေကြးတာကို ေျခခြင္တယ္၊ ခြင္တယ္-လို႔ ဆိုၾကတာပဲ။

ဒိုးကစားတဲ့အခါ ဒိုးစိုက္ဖို႔ တြင္းရာကေလး၊ အခြက္ကေလး၊ လုပ္ထားရတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီအခြက္ကေလးကို ခြင္လို႔ ေခၚတာ ညီေလးသိပါတယ္။ ခြက္ နဲ႔ ခြင္ စုတူသတ္ေပါ့။ ခ်ိန္ခြင္မွာ ခြင္ရဲ႕အနက္ကို က-သတ္နဲ႔ ဖလွယ္လိုက္ရံုပါပဲ။ ခြင္-ဆိုတာ ခြက္နဲ႔ အတူတူပဲလို႔ သိသြားတာေပါ့။

အသားအေရ ေခ်ာေမြ႔ႏူးညံ႔တာမ်ိဳး၊ အဆိုအက အေရးအသား ေျပျပစ္တာမ်ိဳးကို ညက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အေျပာအဆို အျပဳအမူ ညက္ေညာတာကို ညင္သာတယ္လို႔ ဆိုတယ္ေလ။ ညက္ေညာက ညက္နဲ႔ ညင္သာက ညင္ဟာ စုတူသတ္ အနက္တူပါပဲ။ ေလေျပေလညင္းဆိုတာ ညက္ညက္ေညာေညာ၊ ညင္ညင္သာသာ၊ ညင္းညင္းေပ်ာင္းေပ်ာင္း၊ ညင္းညင္းပ်ပ် တိုက္တဲ့ေလကို ေခၚပါတယ္။ ညက္ေညာ၊ ညင္သာ၊ ညင္းေပ်ာင္း၊ ညင္းပ် တို႔မွာပါတဲ့ ညက္၊ ညင္၊ ညင္း-တို႔ စုတူသတ္ အနက္တူပဲေနာ္။ ေလျပည္ေလညင္းလို႔ ေရးတဲ့အခါ ညင္းမွာ ဟထိုး ပါ-မပါ သိခ်င္ရင္ ညက္နဲ႔ ဖလွယ္ၾကည့္၊ တိုက္ဆိုင္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ညက္မွာ ဟထိုးမပါေတာ့ ညင္းမွာလည္း ဟထိုး မပါရဘူးေပါ့။ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုကိုလည္း မွန္ေစတဲ့ စုတူသတ္စနစ္ေလ။

အရာဝတၳဳတခုရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္အနံကို ျဗက္လို႔ ေခၚတယ္။ ျဗက္ရဲ႕ ရင္းျမစ္သေဘာကိုလည္း မသိ၊ စုတူသတ္ စနစ္နဲ႔လည္း မခ်ိန္မိသူေတြက ဗ်က္လို႔ မွားေရးတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ မ်က္ႏွာျပင္၊ ေျမျပင္၊ ေရျပင္လို ျပင္၊ အျပင္ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အနက္အဓိပၸါယ္လည္း သိ၊ စားလံုးေပါင္း သတ္ပံုလည္း သိသြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပင္ကိုပဲ ျပက္လို႔ ဖလွယ္လိုက္ပါ။ ျပက္ကို အသံစြဲအေရးနဲ႔ ေရးရင္ ျဗက္ပဲေပါ့။ ျဗက္တိုတာ ေရျပင္၊ ေျမျပင္၊ မ်က္ႏွာျပင္တို႔က ျပင္နဲ႔ အနက္တူတာကို သိရင္ ျဗက္လို႔ ရရစ္နဲ႔ ေရးတာကိုလည္း ဘဝင္က်က် လက္ခံႏိုင္တာေပါ့။

မက္ေမာ၊ တပ္မက္၊ စြဲမက္တို႔မွာပါတဲ့ မက္ဟာ ခံုမင္၊ ခင္မင္တို႔မွာပါတဲ့ မင္နဲ႔ အနက္မတူေပဘူးလား။ မက္ကလည္း စြဲလမ္းတြယ္တာတဲ့ အဓိပၸါယ္၊ မင္ကလည္း စြဲလမ္းတြယ္တာတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေလ။ အစားမက္တယ္ဆိုတာ အစား မင္တာပဲေပါ့။ ခံုမင္ နဲ႔ ခုပ္မက္ တို႔က မင္တာနဲ႔ မက္တာ တူသလို၊ ခံုတာနဲ႔ ခုပ္မက္-တို႔က မင္တာ နဲ႔ မက္တာ တူသလို၊ ခံုတာနဲ႔ ခုပ္တာလည္း အတူတူပါပဲ။ ခင္မင္တယ္၊ ခင္မက္တယ္လို႔ ပရိယာယ္အေနနဲ႔ သံုးတာလည္း ညီေလးသိမွာပါ။

ဦးယာရဲ႕ အဲခ်င္းတပုဒ္မွာ “ဟက္လက္ကယ္တဲ့ ဟာလာ၊ အသည္းလႈိက္ဆူ၊ မယ့္ၾကင္သူငယ္ေၾကာင့္၊ လြမ္းပူဆာလို႔ေလ” ဆိုတဲ့ စာေလးကို ေတြပေတာ့ ေၾသာ္-ဟက္လက္ဆိုတာ ဟင္းလင္းပါပဲကလားလို႔ ေတြးမိျပီး စုတူသတ္စနစ္ကို အေတာ္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။

စာလည္းအေတာ္ရွည္သြားျပီ။ ေနာက္မွ ဆက္ေရးလိုက္ပါမယ္။ စိတ္ရွည္ရွည္ ဇြဲႀကီးႀကီးနဲ႔သာ ဆက္ဖတ္ဖို႔ အားခဲထားေပေတာ့။

ျမန္မာစာကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ပါေစ။

ကိုႀကီး။

ထြန္းတင္

(ျမဝတီမဂၢဇင္း ၂၀၀၁-ဇန္နဝါရီလ)

သို႕ ..... ညီမေလး

တစ္ေလာက အင္တာနက္မွာ ပ်ံ႕နွံ႕ခဲ႔တဲ႔ ဗီြဒီယိုဖိုင္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ အနည္းငယ္ ေၿပာလိုပါတယ္ ။ ၿမန္မာဆိုတာ ေခတ္အဆက္ဆက္က အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္လာခဲ႔သူေတြပါ ။ အမ်ိဳးထိရင္ မခ်ိေအာင္နာတတ္တာ ၿမန္မာလူမ်ိဳးပါ ။

ၿမန္မာဆိုတာ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို မဆိုထားနဲ႔ ၊ လူမ်ိဳးၿခားေတြ ကိုယ္႔မ်က္စိေရွ႕မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြ႕ရင္ေတာင္ ၊
ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို မေနတတ္ပဲ ၊ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ဝင္ေရာက္ကူညီတတ္သူေတြပါ ။
ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ စိတ္ထားကို ၿမန္မာလူမ်ိဳးခ်င္း ၿပန္ၿပီး တရားခ်ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ၿမန္မာၿပည္ကို အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေခတ္က အဂၤလိပ္ အေရးပိုင္မင္းတစ္ေယာက္ဟာ ၊
မီးရထားလမ္းေဖာက္လုပ္ဖို႔အတြက္ ၊ မာန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကို ေလွ်ာက္ထားခဲ႔ဖူးပါတယ္ ။
ေဖာက္လုပ္မယ္႔ မီးရထားလမ္းဟာ ေက်ာင္းဝင္းနဲ႔ မလြတ္တဲ႔အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ကို ေရႊ႕ေပးဖို႕ ကိစၥပါ ။
ဆရာေတာ္ႀကီးက ေရႊ႕မေပးနိုင္ေႀကာင္း မိန္႔ေတာ္မူတဲ႔အခါမွာ
အေရးပိုင္မင္းက ၊ ဒီနိုင္ငံဟာ အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ နိုင္ငံ ၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ေရႊ႕ေပးရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။
အဲဒီေတာ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ....
" တကာေတာ္ရဲ႕ မိခင္က တကာေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ကို မခ်စ္မနွစ္သက္ေတာ႔လို႔ ၊
တရုတ္ကို ယူလိုက္တယ္ ဆိုပါစို႔ ။
တကာေတာ္႕မိခင္ဟာ တရုတ္ၿဖစ္သြားပါသလား..... "
" မၿဖစ္ပါဘူး ဆရာေတာ္
အေမကေတာ႔ အေမပါပဲ ။ "

" ဒါဆိုရင္ တရုတ္ကလည္း ဝက္သားစားလြန္းလို႕ဆိုၿပီး ကုလားကိုေၿပာင္းယူလိုက္ေတာ႕ေရာ ၊
တကာေတာ္႔မိခင္ဟာ ကုလားၿဖစ္သြားေရာလား..... " ။
" မၿဖစ္ပါဘူး ဆရာေတာ္
အေမကေတာ႔ အေမပါပဲ ။ "
" ေအး..... အဲဒီလိုပဲ တကာေတာ္.....
ဘယ္မင္းတက္တက္ ဘယ္အစိုးရတက္တက္.....
သာသနာ႔ နယ္ေၿမဟာ သာသနာ႔ နယ္ေၿမသာ ၿဖစ္တယ္ " ။

ေက်ာင္းကၿပန္အဆင္းမွာ စိတ္ထဲ မႀကည္လင္တဲ႔ အေရးပိုင္မင္းက ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေလွ်ာက္တယ္ ။
" အရွင္ဘုရား..... ဒီအုတ္ေလွကားထစ္ေတြကိုလည္း အုတ္နဲ႔လုပ္တာပါပဲ ၊
ဟိုမွာၿမင္ေနရတဲ႔ အိမ္သာကိုလည္း အုတ္နဲ႔လုပ္တာပါပဲ ။
ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြကိုလည္း အုတ္နဲ႕လုပ္တာပဲၿဖစ္လို႔ ၊
အုတ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ႔ ေလွကားထစ္ေတြ အိမ္သာေတြကို ရွိခိုးကန္ေတာ႕ရင္ေရာ ၊
အတူတူပဲ မဟုတ္ဘူးလား ဘုရား ။ "
" ေအး..... တကာေတာ္.... တကာေတာ္႔မွာ အေမရွိလား "
" ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္ "
" အမ နွမေတြေရာ ရွိလား "
" ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္ "
" ဇနီးမယားေရာ ရွိလား "
" ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္ "
" ေအး..... ဒါဆိုရင္..... အားလံုးဟာ မိန္းမ အမ်ိဳးအစားခ်ည္းပဲ ၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ၊
ဇနီးမယားအေပၚ ဆက္ဆံၿပဳက်င္႔သကဲ႔သို႔ ..... အေမ အမနဲ႔ နွမေတြကိုပါ တစ္တန္းထားၿပီး ဆက္ဆံၿပဳက်င္႔လို႔ ရနိုင္ပါ႔မလား "
" အဲဒီလိုေတာ႕ မရပါဘူး ဆရာေတာ္ "
" အေမကို အေမလို.... အမကို အမလို..... နွမကို နွမလို.... သူ႕ေနရာနဲ႕သူ ဆက္ဆံရပါတယ္ "
" ေအး..... အဲဒီလိုပါပဲ တကာေတာ္ "
" အုတ္ခ်င္းတူေပမယ္႔ ဘုရားအုတ္ သိမ္အုတ္နဲ႔ ၊ အိမ္သာအုတ္ ေလွကားအုတ္တို႔ဟာလည္း ၊
သူ႔ေနရာနဲ႔သူ တန္ဖိုးခ်င္းကြာတယ္ တကာေတာ္ " ။

ဒီေနရာမွာ.... ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ အခုလက္ရွိၿဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို သံုးသပ္မိတာ တစ္ခုရွိပါတယ္ ။
ဘာလည္းဆိုေတာ႔ .....
ပထမအခ်က္အေနနဲ႔
ဘယ္လိုေနရာပဲေရာက္ေနေန ..... ဘယ္လိုအေၿခအေနပဲေရာက္ေနေန.....
ဘယ္လိုေခတ္မ်ိဳးပဲ ေရာက္ေနေန ၊
ၿမန္မာမိန္းကေလးဟာ ၿမန္မာမိန္းကေလး ဆိုတာပါပဲ ။
ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးခ်င္းအတူတူ
ၿမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းေလးေတြကို တန္ဖိုးရွိတဲ႔ အုတ္ကေလးေတြပဲ ၿဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္ ။
ၿမန္မာဟာ ၿမန္မာပါပဲ ။
ကမာၻေပၚမွာ အရွက္အေႀကာက္ႀကီးတဲ႔ လူမ်ိဳးဟာ ၿမန္မာပါ ။
မိန္းမတို႔အိေၿႏၵ ေရႊေပးလို႔မရ ဆိုတာ ၿမန္မာမိ္န္းကေလးေတြကို တင္စားခဲ႔တာပါ ။
အထူးသၿဖင္႔ ၿပည္ပမွာ .....
လစာနည္းလို႔ .... အေႀကြးနဲ႔လာခဲ႔ရလို႔ .....
မိသားစုေတြကို ေထာက္ပံ႔ခ်င္လို႔ ....
အဲဒီလို အေႀကာင္းတရားေတြေႀကာင္႔ ၊ တိုင္းတပါးသားေတြနဲ႔ Living Together ေနေနရတာပါတဲ႔လား ။
ဒါေတြက မလံုေလာက္တဲ႔ အေႀကာင္းၿပခ်က္ေတြပါ ။
မိသားစု အဆင္မေၿပတာကို ေထာက္ပံ႔ခ်င္တိုင္းသာ လူမ်ိဳးၿခားေတြနဲ႔ ၊
Living Together ေနႀကစတမ္းဆိုရင္ ၊
ၿမန္မာတစ္ၿပည္လံုးက ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ နိုင္ငံထဲမွာ ရွိရွိသမွ် လူမ်ိဳးၿခားေတြကို ၊
အေၿပးအလႊားနဲ႔ကို Living Together အၿမန္ဆံုးေနရမယ္႔ ကိန္းပါပဲ ။
ဆင္ၿခင္နိုင္ႀကပါေစ ညီမေလးတို႔ရယ္ ။

မေလးရွားက အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုအေႀကာင္း နားေထာင္ႀကည္႔ပါ ။
မေလးရွားမွာ ၿမန္မာမိန္းကေလးအခ်ိဳ႕ နီေပါလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရည္းစားၿဖစ္ၿပီး သြားအိပ္တယ္ ။
မေလးရွားမွာပဲ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ အကိုဝမ္းကြဲလုပ္သူက သိေတာ႔ ၊
နီေပါေတြနဲ႔ ၿပႆနာတက္တယ္ ။ ရိုက္ႀက နွက္ႀက ၿဖစ္တယ္ ။
ေနာက္ဆံုး အဲဒီေကာင္ေလး နီေပါေတြဆီမွာ ဓားထိုးခံရတယ္ ။
သူ႔သူငယ္ခ်င္း ၿမန္မာအမ်ိဳးသားေလးေတြက မခံႏိူင္ေတာ႔ ၊ နီေပါေတြနဲ႔ ရိုက္ပြဲေတြ ဆက္ၿဖစ္တယ္ ။
ေနာက္ဆံုး ဒီၿပႆနာရဲ႕ အစ ၿဖစ္တဲ႔ နီေပါေတြနဲ႔ သြားအိပ္ခဲ႔တဲ႔ ၿမန္မာမိန္းကေလး အခ်ိဳ႕ကို ၊
ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ၊ ေဒါသ အေလ်ာက္ လက္နဲ႔ ရိုက္ခဲ႔ႀကတယ္ ။
အခု You Tube မွာ ပ်ံ႕နွံ႔ေနတဲ႔ အဲဒီ ဗီြဒီယိုဖိုင္ထဲမွာ ဒီမိန္းကေလးေတြရဲ႕ မိဘေတြ မဟုတ္ပါပဲနဲ႔ ၊
မဆိုင္ပါပဲနဲ႔ ဝင္ရိုက္တဲ႔ ၿမန္မာ ေယာကၤ်ားေလးေတြကို ၊
ကြ်န္ေတာ္အပါအဝင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လက္မခံနိုင္ႀကတာ အမွန္ပါပဲ ။
သူတို႔ ဘာေႀကာင္႔ ဒီလို လုပ္ခဲ႔ရတာလဲ ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ခ်က္ၿပန္ႀကည္႕ရေအာင္ပါ ။

ေသြးမေတာ္ သားမစပ္လို႔ မဆိုင္ေပမယ္႔ အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ကို အပြန္းပဲ႔ မခံနိုင္လို႔ ၊
ဒီလိုအၿဖစ္ေတြ ၿဖစ္သြားခဲ႔တယ္ဆိုတာေတာ႔ ေသခ်ာလြန္းေနပါတယ္ ။
ကိုယ္႔ထမင္းကုိယ္စားၿပီး လူမုန္းမယ္႔အလုပ္ဆိုတာေလာက္ေတာ႔ သူတို႔ ေသခ်ာေပါက္ သိေနပါလိမ္႔မယ္ ။
သူတို႔ေတြ မွန္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး ။
မွားတယ္ကြာ..... ဆိုရင္ေတာင္.....
ေစတနာ အမွားဆိုတာ ေသခ်ာ သံုးသပ္ႀကည္႕ရင္ ၿမင္နိုင္ပါတယ္ ။
ဗီြဒီယိုဖိုင္ထဲမွာ ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ အရိုက္ခံေနရတာ ၿမင္ေတာ႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ။
အဲဒီဗီြဒီယိုဖိုင္ကိုႀကည္႕ၿပီး ေက်နပ္ဝမ္းသာ ပီတိၿဖစ္ေနမယ္႔သူေတြ တစ္ေယာက္မွမရွိတာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို႕ မေလးရွားေရာက္ခါစက ၿမန္မာ မိန္းကေလးဆိုတာ
မူးလို႔ ရွဴစရာေတာင္ မရွိတဲ႔ အေနအထားပါ ။
ဒီေန႔လို အေနအထားမွာေတာ႔ ေနရာတိုင္းမွာ မေတြ႕ခ်င္မွ အဆံုး ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ ။
စားဝတ္ေနေရးေႀကာင္႔ ၊ အေႀကာင္းေႀကာင္းေႀကာင္႔ ၿပည္ပမွာ မိေဝး ဖေဝး ေငြလာရွာေနႀကတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ။
အဲဒီေတာ႔ ထမင္းစားရင္ ငရုပ္သီးေလး ကိုက္စားၿပီး တစ္ၿပားကို နွစ္ၿပားခြာတတ္တဲ႔ ၊
ဘဂၤလားလို နီေပါလို လူမ်ိဳးၿခားေတြဟာ ၊
ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြသာ ရမယ္ဆိုရင္ လစာပါ အၿပဳတ္ခံတဲ႔အထိ Living Together ဇာတ္လမ္းေတြ
မၿမင္ခ်င္မွ အဆံုး ၿဖစ္လာပါေတာ႔တယ္ ။
အဲဒီေတာ႔ ..... ၿမန္မာေယာကၤ်ားေလးေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ မခ်ိေအာင္နာပါတယ္ ။
ဂ်ိဳဟိုးဘာရူးၿမိဳ႕ေလးမွာ ၿမန္မာမနဲ႔အတူ တစ္ခါ ဆက္ဆံရင္ မေလးေငြ မေလးေငြ 10 တဲ႔ ။
ေစ်းေပါလြန္းလို႔ဆိုၿပီး ဘဂၤလားေတြ ၊ နီေပါေတြ ၊ အင္ဒိုေတြ ၊ ဗီယက္နမ္ေတြမ်ား
ႀကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနသတဲ႔ ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ နွလံုးသားမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စိတ္ထဲမွာ မခ်ိေအာင္နာပါတယ္ ညီမေလးတို႔ရယ္ ။

မလကၠာၿမိဳ႕မွာ ၿမန္မာမတစ္ေယာက္ ဘဂၤလားနဲ႕ Living Together ေနရင္း .....
ေသလုေမ်ာပါး အရိုက္ခံေနရတာေတြ႕လို႔ ၊ အဲဒီ ၿမန္မာမိန္းကေလးနဲ႔ စက္ရံု တစ္ခုထဲအတူလုပ္ေနတဲ႔ ၊
ၿမန္မာ ေယာကၤ်ားေလးေတြက မခံနိုင္လို႔ အဲဒီဘဂၤလားကို ဝင္ရိုက္ႀကရင္း ၊
ၿမန္မာ ၊ ဘဂၤလားရိုက္ပြဲၿဖစ္ခဲ႔တယ္ ။
အဆံုးသတ္ေတာ႔ ၿမန္မာေယာကၤ်ားေလး ၄ ေယာက္ ေဆးရံုေရာက္တယ္ ။
၂၀ ေက်ာ္ၿပန္ပို႔ခံရတယ္ ။

ဒီလိုမ်ိဳး အလားတူ ဇာတ္လမ္းေတြဟာ မေလးရွားမွာ အခ်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာတင္ ၊
မေရမတြက္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ႔ၿပီးပါၿပီ ။
ငါပစၥည္းနဲ႕ ငါ (.....) တာ နင္တို႕ကဘာဝင္ၿပီး (.....) ႀကိမ္းေနတာလည္းလို႔ ၊
မေၿပာလိုက္ပါနဲ႕ ညီမေလးတို႔ရယ္ ။
ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေနေန..... အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းေနထိုင္တဲ႔ ၊
ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြလည္း ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ အႀကြင္းမဲ႔ လက္ခံပါတယ္ ။
ဒါေပမယ္႔ .....
ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေႀကာင္႔ တစ္ေလွလံုးအပုတ္မခံနိုင္သလို ၊
ငါးခံုးမေတြက မၿမင္မေတြ႕ခ်င္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ သိပ္ကို မ်ားလာေတာ႕လည္း ၊
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္ ။

အမ်ိဳးမတူတဲ႔အၿပင္ ဘာသာပါ မတူသူေတြနဲ႔ အခုလို Living Together ဆိုတာေတြကို ၊
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုစိတ္ ဘယ္လို နွလံုးသားနဲ႔ လက္ပိုက္ႀကည္႕ေနရမလဲ ။
ၿမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နီေပါ လူမ်ိဳးနဲ႔ Living Together ေနရင္း နီေပါကို လိုက္ပါသြားခဲ႔တယ္ ။
နီေပါမွာ သူတို႔အတြဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြကို နီေပါေတြက အင္တာနက္ေပၚမွာ ၊
အႀကိမ္ႀကိမ္တင္ၿပခဲ႔တယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘယ္လို နွလံုးသား ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ ႀကည္႕ရမလဲ ညီမေလးတို႔ရယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ မေလးရွား ေရာက္ခါစက မေလးရွားမွာ ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြရဲ႕ ညစ္ညမ္းေခြဆိုတာ ၊
ေရႊေပးရင္ေတာင္ ႀကည္႕လို႔မရနိုင္ပါဘူး ။
ရွိလည္း မရွိခဲ႔ပါဘူး ။
အခုမ်ားေတာ႔ Home Made လို႔ေခၚတဲ႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳးခ်င္း လိင္ ဆက္ဆံေနတဲ႔ ပံုေတြ ဗီြဒီယိုေတြ ၊
လူမ်ိဳးၿခားနဲ႔ ဘာသာကြဲေတြနဲ႔ လိင္ ဆက္ဆံေနတဲ႔ ပံုေတြ ၊ ဗီြဒီယို္ဖိုင္ေတြဟာ ၊
အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဖုန္းတိုင္းလိုလိုမွာ မၿမင္ခ်င္မွ အဆံုးပါ ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အရင္က တစ္ၿခား လူမ်ိဳးၿခားေတြကို ေၿပာခဲ႔တဲ႔ ၊
" ငါတို႔ ၿမန္မာေတြဆိုတာ ညစ္ညမ္းေခြမရွိဘူးကြ ..... "
" ငါတို႔ ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ ပါတဲ႔ ညစ္ညမ္းအေခြေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ မရွိဘူးကြ ..... "
ဆိုတဲ႔ စကားေတြကို အခုလိုအခ်ိန္မွာ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုနွလံုးသားနဲ႔ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ ၿငင္းလို႔ရနိုင္ဦးမွာလဲ ။

ဆင္ၿခင္ႀကပါ..... သတိဝင္ႀကပါ.....
ကိုယ္ၿပဳလုပ္လိုက္တဲ႔ အမွားတစ္ခုဟာ ..... ကိုယ္႔တစ္ေယာက္သာ ထိပါးနိမ္႔က်ရံုတင္မကပဲ ၊
တစ္မ်ိဳးသားလံုးကို တန္ဖိုးမဲ႔ေစတယ္ဆိုတာ သတိရႀကပါ ။
ၿမန္မာေယာကၤ်ားေလးေတြအေနနဲ႔လည္း ကိုယ္႔ရည္းစားနဲ႔ကိုယ္ အတူဆက္ဆံတဲ႔ ကိစၥကို ၊
ဗီြယိုဒီနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္တာဟာ ၊
ကိုယ္႔အဆင္႔အတန္းနဲ႔ ကိုယ္႔ခ်စ္သူရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ နင္းေခ်ရံုသာမကပဲ ၊
ၿမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ သရဖူၿဖစ္တဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႕ ဟီရိႀသတပၸတရားကိုပါ နင္းေခ် ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာပါပဲ ။

ကြ်န္ေတာ္႔ကို အကူအညီေတာင္းလို႔ အလုပ္သြင္းေပးခဲ႔ဖူးတဲ႔ Living Together နွစ္ေယာက္အေႀကာင္း အနည္းငယ္ေၿပာၿပပါမယ္ ။
ေကာင္မေလးက သိပ္လွတယ္..... ရန္ကုန္ ႀကိဳ႕ကုန္းကပါ ။
သူ႔အေဖက ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ ၿဖစ္သလို မုဆိုးဖိုႀကီးေပါ႔ ။
ညီအမနွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာမွာ သူကအႀကီး..... အဲဒီေတာ႔ တိုတိုေၿပာရရင္ မေလးကို ရွိတာေလး ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီးလာတယ္ ။
တစ္ေန႔လုပ္ခ ၁၈ ရင္းဂစ္နဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ႔ စက္ရံုကေန ထြက္ေၿပးၿပီး အိုဗာစေတးနဲ႔ အၿပင္မွာ အလုပ္ရွာလုပ္တယ္ ။
အဲဒီေတာ႔ ဘာသာၿခား ၿမန္မာႏိူင္ငံသား တစ္ေယာက္နဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ ။
သူ႔ခ်စ္သူ ေကာင္ေလးက ကတိေပးတယ္ ။
သူ႔ကိုယူရင္ ကိုရင္ ဝတ္ၿပပါ႔မယ္ ၊ ဗုဒၶဘာသာထဲ ဝင္ပါ႔မယ္.... တဲ႕.....။
ေကာင္မေလးက ယံုလိုက္တယ္ .... ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ နားလည္တဲ႔ Living Together ေနႀကတယ္ ။
မႀကာပါဘူး ။
ကိုရင္ ဝတ္ဖို႔မေၿပာနဲ႔ ..... ေကာင္မေလးကိုပါ သူတို႔ဘာသာထဲ မဝင္လို႔ဆိုၿပီး ေန႔စဥ္ၿပႆနာရွာတယ္ ၊ ရိုက္တယ္ ။
ေကာင္မေလးကေတာ႔ ဒူးနဲ႔ မ်က္ရည္သုတ္ေပါ႔ ။
အဲဒီေတာ႔ သူတို႔ ရန္ၿဖစ္တိုင္း ကြ်န္ေတာ္က ၿမင္ေတြ႕ေနရတယ္ ။
ေနာက္ဆံုး..... က်ေနာ္ လူႀကီးစိတ္ မေမြးနိုင္တဲ႔တစ္ေန႔ ၿပႆနာၿဖစ္လာနိုင္တာမို႔ ၊
စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ နွစ္ေယာက္လံုးကို အလုပ္ကေန ထြက္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။
ေကာင္မေလးရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ၿပႆနာေတြနဲ႔ သူ႔ဘဝအေနအထား ဘာေတြမ်ား ဆက္ၿဖစ္ေနမလဲ ဆိုတာကိုေတာ႔ ၊ ကြ်န္ေတာ္ မသိေတာ႔ပါဘူး ။
ဒီဘဝကို သူကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ၿပီး သူပဲ စီရင္ခဲ႔တာၿဖစ္လို႔ သူစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔အတိုင္း သူရိတ္သိမ္းေနေလာက္ပါၿပီ ။

အခ်ဳပ္ေၿပာရရင္ေတာ႔ .....
ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေကာင္းေလးေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္လို ဘဝမ်ိဳးပဲေရာက္ေနေန ၊
ဘယ္ေနရာမွာပဲ ေရာက္ေနေန ၊
အမ်ိဳးကိုေစာင္႔ေရွာက္ၿပီး ၊ မိန္းမတို႕အိေၿႏၵ ေရႊေပးလို႔မရ ဆိုတဲ႔ ၿမန္မာမေလးေတြအၿဖစ္ပဲ ၿမင္ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ။

ညီမေလးေတြကို ထိရင္ မခ်ိေအာင္ နာတတ္တဲ႔ ၿမန္မာနွလံုးသားေတြကို
နင္တို႔နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လည္းဆိုတဲ႔ စကားနဲ႔ေတာ႔
ရိုက္ခ်ိဳးမပစ္လိုက္ပါနဲ႔ ညီမေလးတို႔ရယ္ ။

ညီလင္းႏိူင္