ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ ေဆးေတာင့္(Capsule)

 

Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ ေဆးေတာင့္(Capsule)
--------------------------------------
“သတင္းအခ်က္အလက္ေတြေပါက္ကဲြတဲ့ေခတ္မွာ လူေတြရဲ႕စာဖတ္ႏႈန္းက အဆမတန္က်ဆင္းေနပါတယ္။ လူေတြရဲ႕စာဖတ္အားက်ဆင္းတာမဟုတ္ဘဲ လူေတြရဲ႕စာဖတ္ခ်ိန္ တျဖည္းျဖည္းနည္းလာတာျဖစ္တယ္။” ဆိုတာက ေတြေဝေစတဲ့အဆိုတစ္ခုျဖစ္တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့၁ဝႏွစ္ေက်ာ္ကာလက စာေရးသူကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆြစ္ဇလန္ႏိုင္ငံမွာျပဳလုပ္က်င္းပတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြတစ္ခုကို တက္ေရာက္ခ...ဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးပဲြမွာ အသက္အတန္ငယ္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္လူငယ္တစ္ဦးက သူ႔ကုမၸဏီသစ္ကို မိတ္ဆက္ပါတယ္။ ကုမၸဏီရဲ႕အဓိကလုပ္ငန္းက “စာအငွားဖတ္ျခင္း”ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းႀကီးေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြဟာ အရမ္းအလုပ္မ်ားၿပီး စာဖတ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒီကုမၸဏီက အဲဒီလို စာဖတ္ခ်င္ၿပီး စာဖတ္ခ်ိန္မ႐ွိတဲ့လူေတြအတြက္ စာမ်က္ႏွာ ၃ဝဝေလာက္႐ွိတဲ့စာအုပ္ကို ၁ဝမ်က္ႏွာေလာက္အတိုခ်ံဳးၿပီး အဲဒီစာအုပ္ရဲ႕“အဆီအႏွစ္၊ အႏွစ္သာရ”ကို ေပးမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုအတြက္ ေစ်းမ်ားတဲ့ဝန္ေဆာင္ခကိုယူမွာျဖစ္တယ္။ စာဖတ္တဲ့တာဝန္ကိုယူမယ္၊ ေ႐ြးခ်ယ္မယ္၊ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေရးမယ္.. ဒီလိုလုပ္မယ့္သူေတြဟာ ပညာအဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ သုေတသီေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ အတိုခ်ံဳးလိုက္တဲ့ စာေတြဟာလည္း အဆီအႏွစ္ျပည့္ဝေနမယ္ဆိုတာကို အာမခံပါတယ္။

ဒီကုမၸဏီက အခ်ိန္ကာလတစ္ခုေလာက္မွာေတာ့ လူေတြအရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ စီစဥ္ေပးတဲ့ “အႏွစ္ခ်ဳပ္”က စာေပေလာကမွာ အာဟာရေဆးေတာင့္အျဖစ္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ေဆးေတာင့္ေသးေလးတစ္ေတာင့္နဲ႔ စိတ္ႏွလံုးကို လိုအပ္တဲ့သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ အာဟာရေတြကို ရေစတယ္လို႔ လူေတြထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့အျပင္ အခ်ိန္လည္း မကုန္ေစခဲ့ဘူး။

ဒီလိုနည္းက ရသစာေပ၊ အေတြးအျမင္စာေပေတြအေပၚ အသံုးဝင္လိမ့္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ အဲဒီတုန္း ကၽြန္ေတာ္ေတြးထင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ Anna Karenina ဆိုတဲ့စာအုပ္ရဲ႕အႏွစ္ခ်ဳပ္က “အိမ္ေထာင္႐ွိတဲ့ Annaဟာ Vronskyကို ခ်စ္ခဲ့မိၿပီး မိသားစုကိုခြာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအဆံုးစီရင္လိုက္တယ္ ”။ Jane Eyre ဆိုတဲ့စာအုပ္ရဲ႕အႏွစ္ခ်ဳပ္က “မိသားစုဆရာမတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Jane Eyreဟာ Rochester အိမ္မွာ ဆရာမလုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အိမ္႐ွင္ Rochesterနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တယ္”ဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္မယ္။ တကယ္လို႔ ဒီဇာတ္လမ္းေတြရဲ႕အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ကို ျဖဳတ္လိုက္မယ္၊ လူေနမႈအေရးအဖဲြ႔နဲ႔ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပ်က္ခ်ိန္ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ဇာတ္လမ္းကမွ ဖတ္ဖို႔ မထိုက္တန္ေတာ့သလို ဘယ္ဇာတ္ေကာင္ကိုမွ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖို႔ မထိုက္တန္ေတာ့ပါဘူး။

ေကာင္းမြန္တဲ့စာေပေတြက အတိုခ်ံဳးအႏွစ္ခ်ဳပ္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီလိုစာေပေတြကို အခ်ိန္၊ အားထုတ္မႈေတြေပးဆပ္ၿပီးမွ ဖတ္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီလိုစာဖတ္ျခင္းကသာ ျပန္တမ္းတေအာက္ေမ့လို႔ရႏိုင္တဲ့ ဘဝစာဖတ္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။

သတင္းအခ်က္အလက္ကိုရဖို႔ အဓိကထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုခ်ံဳးအႏွစ္ခ်ဳပ္ေကာင္း ခ်ဳပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ကင္းတဲ့စာေတြကို အျမန္မ်ဳိခ်ၿပီး အာဟာရကိုခ်က္ခ်င္းရယူတာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ယုန္ မုန္လာဥစားတဲ့ စာဖတ္နည္းျဖစ္တယ္။ အျမန္သိမ္းယူလိုက္တဲ့စာဖတ္နည္းျဖစ္တယ္။

ေနာက္စာဖတ္နည္းတစ္မ်ဳိးက စိမ္ေျပနေျပဖတ္တာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုဖတ္နည္းက စာဖတ္သူရဲ႕အရသာခံစြမ္းကို စမ္းသပ္တာျဖစ္သလို စာဖတ္သူရဲ႕စိတ္႐ွည္မႈကိုလည္း စမ္းသပ္တာျဖစ္တယ္။ ဒီလို စိတ္ပါဝင္စားဖတ္႐ႈတဲ့ စာဖတ္ျခင္းမွာ စာဖတ္သူနဲ႔ စာအုပ္ပါအေၾကာင္းအရာေတြက ဘဝနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီကေန စာဖတ္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို စာဖတ္သူ႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိၿပီး ေတြးေတာမႈအရည္အခ်င္း၊ ခံစားမႈစြမ္းရည္ေတြ ပိုမိုရ႐ွိၿပီး ဘဝလည္း တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာမွာျဖစ္တယ္။

စာဖတ္ျခင္းက ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခုပါ။ စာဖတ္ရျခင္းရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္က အသိပညာ ဗဟုသုတရယူ႐ံုသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ဘဝတစ္ခုကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းမယ္ဆိုတဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အရာရာျမန္ဆန္ ပ်ားပန္းခတ္လႈပ္႐ွားေနရတဲ့ေလာကမွာ စာဖတ္ျခင္းက ဇိမ္ခံတဲ့အလုပ္တစ္ခုျဖစ္ေနပါတယ္။ သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ ဗဟုသုတရဖို႔က ဆို႐ွယ္နက္ေဝါ့ေတြမွာ အလြယ္တကူရယူႏိုင္ေပမယ့္ အေတြးစြမ္းရည္၊ သေဘာေပါက္နားလည္ႏိုင္စြမ္း တိုးျမင့္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ ခက္ပါလိမ့္မယ္။

သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ ဗဟုသုတအတြက္ နက္ေဝါ့ေတြက စာအုပ္ေနရာမွာ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာတဲ့အခါ ႏွလံုးသားအဟာရအတြက္ စာအုပ္ရဲ႕အသံုးဝင္မႈက ပိုအေရးပါလာပါတယ္။ အတုိခ်ံဳးလို႔မရတဲ့အရာေတြက ဘာေတြလဲ၊ အဲဒီ အႏွစ္ခ်ဳပ္လို႔မရတဲ့အရာေတြက ဘာေတြလဲဆိုတာ စာေရးသူနဲ႔စာဖတ္သူတို႔ ေတြးေတာသင့္တဲ့ေမးခြန္းျဖစ္တယ္။

ဒီကေန႔ေခတ္ဟာ အာဟာရေဆးေတာင့္ကို ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ထုတ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ႏွင္းဆီပန္းေဆးေတာင့္တစ္လံုးက အသားအရည္ကို ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္စြမ္း႐ွိေကာင္း႐ွိေပမယ့္ အပင္ေပၚပြင့္လန္းတဲ့ ႏွင္းဆီရဲရဲတစ္ပြင့္ကေတာ့ ေႏြဦးရာသီတစ္ခုလံုးကို
ေခၚေဆာင္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

-----------
မူရင္းေရးသားသူ-- Chén qí lán
မူရင္းလင့္ -- http://www.85nian.net/qinggan/11675.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Jan.14. 2015)