ဆရာမေျပာတဲ့ စင္ဒရဲလားပံုျပင္
-------------------------- -------------
“စင္ဒရဲလား” ပံုျပင္ကို လူတိုင္းဖတ္ဖူး၊ ၾကားဖူး၊ ၾကည့္ဖူးၾကမွာပါ။ “စင္ဒရဲလား” ပံုျပင္ကို အေနာက္ႏိုင္ငံ အေမရိကားမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ဆရာမတစ္ဦးက သူ႔အတန္းသားေတြကို ဒီလို ေျပာျပခဲ့ပါသတဲ့....
...
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုး ေတာ့ ဆရာမက ကေလးတစ္ေယာက္ကို အတန္းေရွ႕ထြက္ျပီး “စင္ဒရဲလား” ပံုျပင္ကို အေျပာခိုင္းခဲ့တယ္။ ကေလးေလးက အလြတ္နီးပါးရေနတဲ့ပံုျပင္ကိ ု အတန္းသားအားလံုး ၾကားေအာင္ ေျပာလိုက္တယ္။ ပံုျပင္ျပီးေတာ့ ဆရာမက ေမးခြန္းစထုတ္ေတာ့တယ္။
ဆရာမ...... ကေလးတို႔ ပံုျပင္ထဲက ဘယ္သူ႔ကို ၾကိဳက္လဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို မၾကိဳက္ဘူးလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ဆရာမကိုေျပာျပပါ။
ကေလးမ်ား ...... စင္ဒရဲလားကို ၾကိဳက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မင္းသားကိုၾကိဳက္တယ္။ မိေထြးနဲ႔ သူ႔သမီးကို မၾကိဳက္ဘူး။ စင္ဒရဲလားက စိတ္သေဘာထားေကာင္းတယ္။ လွတယ္။ မိေထြးနဲ႔သမီးက သူ႔အေပၚ မေကာင္းၾကဘူး။
ဆရာမ ..... တကယ္လို႔ ည(၁၂)နာရီမွာ စင္ဒရဲလားက ျမင္းရထားေပၚ အခ်ိန္မီမေရာက္ခဲ့ရင္ သူဘာျဖစ္သြားႏိုင္သလဲ၊ ကေလးတို႔ ေတြးၾကည့္မိၾကသလား၊
ကေလးမ်ား ..... စင္ဒရဲလားက အဝတ္အစား အစုတ္အျပတ္နဲ႔ နဂိုညစ္ပတ္တဲ့ ရုပ္ေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။ ဟာ.. အဲဒီလိုဆိုရင္ မေတြးဝံ့စရာပဲ။
ဆရာမ .... ဒါေၾကာင့္ ကေလးတို႔လည္း အခ်ိန္ကိုေလးစားတဲ့လူ ျဖစ္ရမယ္ေနာ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခု မိန္းကေလးေတြ သတိထားရမွာက အရြယ္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္အျပင္အဆင္ကို သတိထားရမယ္။ ၾကည့္ရရုပ္ဆိုးတဲ့အျပင္အဆင္ ဆိုရင္ ေကာင္ေလးေတြ လန္႔ျပီး မူးလဲသြားႏိုင္တယ္။
ဆရာမ .... ေကာင္းျပီ။ ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက တကယ္လို႔ ကိုယ္ဟာ စင္ဒရဲလားရဲ႕မိေထြးျဖစ္ခဲ့ရ င္ ညစာစားပဲြမွာ မင္းသားနဲ႔ကဖို႔ စင္ဒရဲလားကို သြားခြင့္ျပဳမလား၊ ခြင့္မျပဳဘူးလား၊ ကေလးတို႔ရဲ႕အေျဖေတြ ရိုးသားရမယ္ေနာ္...
(ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားျပီး ကေလးတစ္ေယာက္က လက္ေထာက္ျပတယ္)
ကေလး ..... တကယ္လို႔ ကြ်န္မသာ စင္ဒရဲလားရဲ႕မိေထြးျဖစ္ခဲ့ရ င္ စင္ဒရဲလားကို ညစာစားပဲြသြားဖို႔ ခြင့္မျပဳဘူး။
ဆရာမ ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ကေလး ..... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္သမီးကိုပိုခ်စ္လို႔.. ကိုယ့္သမီးကိုပဲ မင္းသားနဲ႔ရေစခ်င္လို႔ပါ။
ဆရာမ... ဟုတ္တယ္။ လူေတြက မိေထြးလို႔ဆုိလိုက္ရင္ မေကာင္းတဲ့လူလို႔ပဲ ျမင္ၾကတယ္။ မိေထြးဆိုတာ တစ္ျခားလူအေပၚမွာသာ မေကာင္းတာ ကိုယ့္သားသမီးအေပၚမွာေတာ့ ေကာင္းၾကတာပဲ။ ကေလးတို႔ သေဘာေပါက္ၾကလား.. မိေထြးဆိုတာ လူဆိုးမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က တျခားကေလးေတြကို ကိုယ့္သားသမီးေလာက္ မခ်စ္ႏိုင္ေသးတာ တစ္ခုပဲ။
ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက စင္ဒရဲလားကို သူ႔မိေထြးက တံခါးပိတ္ေသာ့ခတ္ထားပါရက္နဲ ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ညစာစားပဲြကို သြားႏိုင္ျပီး အဲဒီညမွာ သူအလွဆံုးျဖစ္ေနရတာလဲ၊
ကေလးမ်ား .... နတ္သမီးတစ္ပါးက ကူညီလို႔ပါ။ နတ္သမီးက သူ႔ကို လွပတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ဆင္ေပးတယ္။ ဖရံုသီးကို ျမင္းရထားလုပ္ေပးတယ္။ ၾကြက္ေတြကို ျမင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့လို႔ပါ။
ဆရာမ .. သိပ္မွန္တဲ့ အေျဖေတြေပါ့။ တကယ္လို႔ နတ္သမီးရဲ႕အကူသာ မရခဲ့ရင္ အဲဒီညစာစားပဲြကို သူသြားခြင့္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား..၊
ကေလးမ်ား ... ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ .... တကယ္လို႔ ၾကြက္ေတြက သူ႔ကိုမကူခဲ့ရင္ အခ်ိန္မီ အိမ္ကို သူျပန္ေျပးႏိုင္ခဲ့မလား၊
ကေလးမ်ား .... ျပန္ေျပးႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဟာ.. မင္းသားေတာ့ လန္႔သြားမွာပဲ။
ဆရာမ .... စင္ဒရဲလားကို နတ္သမီးက ကူခဲ့တာမွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ နတ္သမီးရဲ႕အကူနဲ႔ပဲ မလံုေလာက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးတို႔လည္း ဘယ္ေရာက္ေရာက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ လိုလာလိမ့္မယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ နတ္သမီးမွမဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမွ မဟုတ္ဘူး။ ကေလးတို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရဖို႔ ဆရာမေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ကေလးတို႔ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း.. တကယ္လို႔ စင္ဒရဲလားက သူ႔မိေထြး သြားခြင့္မျပဳတိုင္း မသြားဘဲ အဲဒီအခြင့္အေရးကို သူလက္လႊတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူဟာ မင္းသားရဲ႔ ၾကင္ယာေတာ္ ျဖစ္လာပါ့မလား၊
ကေလးမ်ား .... ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ သူသာလက္လႊတ္ခဲ့ရင္ ညစာစားပဲြမွာ မင္းသားနဲ႔ဆံုႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို ၾကင္ယာေတာ္လည္း ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆရာမ .... မွန္လိုက္ေလ။ တကယ္လို႔ စင္ဒရဲလားကိုယ္တိုင္ကလည္း မသြားခ်င္ဘူး။ သူ႔မိေထြးကလည္း မတားခဲ့ဘဲ သူ႔ကို သြားခြင့္ျပဳလည္း အလကားပဲ။ ဒီပဲြကိုသြားဖို႔ ဘယ္သူကဆံုးျဖတ္ခဲ့တာလဲ။
ကေလးမ်ား .... သူကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ ... ေအး ဒါေၾကာင့္ မိဘလည္း မရွိ၊ မိေထြးလည္း မခ်စ္ခဲ့ေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူခ်စ္ဖို႔ေတာ့ စင္ဒရဲလားကမေမ့ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူခ်စ္လို႔ သူန႔ဲထိုက္တန္တယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ့ဲတ့ဲအရာေတြကို သူလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ကေလးတို႔ထဲက လူေတြ ငါ့ကိုမခ်စ္ၾကဘူး။ ငါဟာ စင္ဒရဲလားနဲ႔ ဘဝတူပါလားလို႔ထင္ခဲ့ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲသိလား။
ကေလးမ်ား.. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္ရမယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ ... သိပ္ဟုတ္တာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမခ်စ္ဖို႔ ဘယ္သူကမွ လာတားဆီးလို႔ မရဘူး။ လူေတြေပးတဲ့အခ်စ္နဲ႔ မလံုေလာက္ဘူးထင္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ဆတိုးျပီး ပိုခ်စ္လိုက္၊ လူေတြက ကိုယ့္အတြက္ အခြင့္အေရး မေပးဘူးဆိုရင္ အခြင့္အေရးကို ဆတိုးလိုက္ရွာလိုက္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္လိုအပ္တဲ့အရာကို ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြၾကမွာပဲ။ စင္ဒရဲလား ညစာစားပဲြကိုတက္ေရာက္ဖို႔ ဘယ္သူမွ မတားႏိုင္ခဲ့သလို ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္လာဖို႔လည္း ဘယ္သူမွမတားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကိုယ္တိုင္က လဲြလို႔ေပါ့။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား၊
ကေလးမ်ား... ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ .... ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းက ဒီပံုျပင္မွာ ဘယ္အရာကမျဖစ္ႏိုင္တာလဲ
ကေလးမ်ား .... ည (၁၂)နာရီ ေနာက္ပိုင္း အရာအားလံုးဟာ နဂိုအတိုင္းျဖစ္သြားတယ္ဆိုေ ပမဲ့ စင္ဒရဲလားရဲ႕ဖိနပ္က နဂိုအတိုင္း ျဖစ္မသြားဘူး။
ဆရာမ.... ကေလးတို႔ အရမ္းေတာ္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၾကည့္စမ္း အရမ္းေတာ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာေတြေတာင္ မွားတတ္ၾကေသးတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အမွားလုပ္မိတယ္ဆိုတာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး။ ကေလးတို႔ထဲက ေနာက္တစ္ခ်ိန္ စာေရးဆရာျဖစ္လာမဲ့သူေတြ ဒီပံုျပင္ေရးတဲ့ စာေရးဆရာထက္ပိုေတာ္မယ္လို႔ ဆရာမယံုၾကည္တယ္။
ကေလးေတြရဲ႕လက္ခုပ္သံက ဟိန္းျပီး ထြက္လာပါတယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္....
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Wednesday, January 02, 2008)
*** ဖတ္ခဲ့မိတဲ့ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က ို ဘာသာျပန္မွ်ေဝပါတယ္။
--------------------------
“စင္ဒရဲလား” ပံုျပင္ကို လူတိုင္းဖတ္ဖူး၊ ၾကားဖူး၊ ၾကည့္ဖူးၾကမွာပါ။ “စင္ဒရဲလား” ပံုျပင္ကို အေနာက္ႏိုင္ငံ အေမရိကားမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ဆရာမတစ္ဦးက သူ႔အတန္းသားေတြကို ဒီလို ေျပာျပခဲ့ပါသတဲ့....
...
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုး
ဆရာမ...... ကေလးတို႔ ပံုျပင္ထဲက ဘယ္သူ႔ကို ၾကိဳက္လဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို မၾကိဳက္ဘူးလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ဆရာမကိုေျပာျပပါ။
ကေလးမ်ား ...... စင္ဒရဲလားကို ၾကိဳက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မင္းသားကိုၾကိဳက္တယ္။ မိေထြးနဲ႔ သူ႔သမီးကို မၾကိဳက္ဘူး။ စင္ဒရဲလားက စိတ္သေဘာထားေကာင္းတယ္။ လွတယ္။ မိေထြးနဲ႔သမီးက သူ႔အေပၚ မေကာင္းၾကဘူး။
ဆရာမ ..... တကယ္လို႔ ည(၁၂)နာရီမွာ စင္ဒရဲလားက ျမင္းရထားေပၚ အခ်ိန္မီမေရာက္ခဲ့ရင္ သူဘာျဖစ္သြားႏိုင္သလဲ၊ ကေလးတို႔ ေတြးၾကည့္မိၾကသလား၊
ကေလးမ်ား ..... စင္ဒရဲလားက အဝတ္အစား အစုတ္အျပတ္နဲ႔ နဂိုညစ္ပတ္တဲ့ ရုပ္ေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။ ဟာ.. အဲဒီလိုဆိုရင္ မေတြးဝံ့စရာပဲ။
ဆရာမ .... ဒါေၾကာင့္ ကေလးတို႔လည္း အခ်ိန္ကိုေလးစားတဲ့လူ ျဖစ္ရမယ္ေနာ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခု မိန္းကေလးေတြ သတိထားရမွာက အရြယ္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္အျပင္အဆင္ကို သတိထားရမယ္။ ၾကည့္ရရုပ္ဆိုးတဲ့အျပင္အဆင္
ဆရာမ .... ေကာင္းျပီ။ ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက တကယ္လို႔ ကိုယ္ဟာ စင္ဒရဲလားရဲ႕မိေထြးျဖစ္ခဲ့ရ
(ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားျပီး ကေလးတစ္ေယာက္က လက္ေထာက္ျပတယ္)
ကေလး ..... တကယ္လို႔ ကြ်န္မသာ စင္ဒရဲလားရဲ႕မိေထြးျဖစ္ခဲ့ရ
ဆရာမ ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ကေလး ..... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္သမီးကိုပိုခ်စ္လို႔..
ဆရာမ... ဟုတ္တယ္။ လူေတြက မိေထြးလို႔ဆုိလိုက္ရင္ မေကာင္းတဲ့လူလို႔ပဲ ျမင္ၾကတယ္။ မိေထြးဆိုတာ တစ္ျခားလူအေပၚမွာသာ မေကာင္းတာ ကိုယ့္သားသမီးအေပၚမွာေတာ့ ေကာင္းၾကတာပဲ။ ကေလးတို႔ သေဘာေပါက္ၾကလား.. မိေထြးဆိုတာ လူဆိုးမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က တျခားကေလးေတြကို ကိုယ့္သားသမီးေလာက္ မခ်စ္ႏိုင္ေသးတာ တစ္ခုပဲ။
ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက စင္ဒရဲလားကို သူ႔မိေထြးက တံခါးပိတ္ေသာ့ခတ္ထားပါရက္နဲ
ကေလးမ်ား .... နတ္သမီးတစ္ပါးက ကူညီလို႔ပါ။ နတ္သမီးက သူ႔ကို လွပတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ဆင္ေပးတယ္။ ဖရံုသီးကို ျမင္းရထားလုပ္ေပးတယ္။ ၾကြက္ေတြကို ျမင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့လို႔ပါ။
ဆရာမ .. သိပ္မွန္တဲ့ အေျဖေတြေပါ့။ တကယ္လို႔ နတ္သမီးရဲ႕အကူသာ မရခဲ့ရင္ အဲဒီညစာစားပဲြကို သူသြားခြင့္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား..၊
ကေလးမ်ား ... ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ .... တကယ္လို႔ ၾကြက္ေတြက သူ႔ကိုမကူခဲ့ရင္ အခ်ိန္မီ အိမ္ကို သူျပန္ေျပးႏိုင္ခဲ့မလား၊
ကေလးမ်ား .... ျပန္ေျပးႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဟာ.. မင္းသားေတာ့ လန္႔သြားမွာပဲ။
ဆရာမ .... စင္ဒရဲလားကို နတ္သမီးက ကူခဲ့တာမွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ နတ္သမီးရဲ႕အကူနဲ႔ပဲ မလံုေလာက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးတို႔လည္း ဘယ္ေရာက္ေရာက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ လိုလာလိမ့္မယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ နတ္သမီးမွမဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမွ မဟုတ္ဘူး။ ကေလးတို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားရဖို႔ ဆရာမေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ကေလးတို႔ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း.. တကယ္လို႔ စင္ဒရဲလားက သူ႔မိေထြး သြားခြင့္မျပဳတိုင္း မသြားဘဲ အဲဒီအခြင့္အေရးကို သူလက္လႊတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူဟာ မင္းသားရဲ႔ ၾကင္ယာေတာ္ ျဖစ္လာပါ့မလား၊
ကေလးမ်ား .... ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ သူသာလက္လႊတ္ခဲ့ရင္ ညစာစားပဲြမွာ မင္းသားနဲ႔ဆံုႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို ၾကင္ယာေတာ္လည္း ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆရာမ .... မွန္လိုက္ေလ။ တကယ္လို႔ စင္ဒရဲလားကိုယ္တိုင္ကလည္း မသြားခ်င္ဘူး။ သူ႔မိေထြးကလည္း မတားခဲ့ဘဲ သူ႔ကို သြားခြင့္ျပဳလည္း အလကားပဲ။ ဒီပဲြကိုသြားဖို႔ ဘယ္သူကဆံုးျဖတ္ခဲ့တာလဲ။
ကေလးမ်ား .... သူကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ ... ေအး ဒါေၾကာင့္ မိဘလည္း မရွိ၊ မိေထြးလည္း မခ်စ္ခဲ့ေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူခ်စ္ဖို႔ေတာ့ စင္ဒရဲလားကမေမ့ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူခ်စ္လို႔ သူန႔ဲထိုက္တန္တယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ့ဲတ့ဲအရာေတြကို သူလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ကေလးတို႔ထဲက လူေတြ ငါ့ကိုမခ်စ္ၾကဘူး။ ငါဟာ စင္ဒရဲလားနဲ႔ ဘဝတူပါလားလို႔ထင္ခဲ့ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲသိလား။
ကေလးမ်ား.. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္ရမယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ ... သိပ္ဟုတ္တာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမခ်စ္ဖို႔ ဘယ္သူကမွ လာတားဆီးလို႔ မရဘူး။ လူေတြေပးတဲ့အခ်စ္နဲ႔ မလံုေလာက္ဘူးထင္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ဆတိုးျပီး ပိုခ်စ္လိုက္၊ လူေတြက ကိုယ့္အတြက္ အခြင့္အေရး မေပးဘူးဆိုရင္ အခြင့္အေရးကို ဆတိုးလိုက္ရွာလိုက္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္လိုအပ္တဲ့အရာကို
ကေလးမ်ား... ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ။
ဆရာမ .... ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းက ဒီပံုျပင္မွာ ဘယ္အရာကမျဖစ္ႏိုင္တာလဲ
ကေလးမ်ား .... ည (၁၂)နာရီ ေနာက္ပိုင္း အရာအားလံုးဟာ နဂိုအတိုင္းျဖစ္သြားတယ္ဆိုေ
ဆရာမ.... ကေလးတို႔ အရမ္းေတာ္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၾကည့္စမ္း အရမ္းေတာ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာေတြေတာင္ မွားတတ္ၾကေသးတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အမွားလုပ္မိတယ္ဆိုတာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး။ ကေလးတို႔ထဲက ေနာက္တစ္ခ်ိန္ စာေရးဆရာျဖစ္လာမဲ့သူေတြ ဒီပံုျပင္ေရးတဲ့ စာေရးဆရာထက္ပိုေတာ္မယ္လို႔ ဆရာမယံုၾကည္တယ္။
ကေလးေတြရဲ႕လက္ခုပ္သံက ဟိန္းျပီး ထြက္လာပါတယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္....
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Wednesday, January 02, 2008)
*** ဖတ္ခဲ့မိတဲ့ပံုျပင္တစ္ပုဒ္က
No comments:
Post a Comment
မိတ္ေဆြ...အခ်ိန္ေလးရရင္ blogg မွာစာလာဖတ္ပါေနာ္
ဗဟုသုတ ရနိုင္တယ္။